|
Jacob van Sarug
Wie gaf hen de naam en maakte hen bekend als,, Assyrische” Christenen?
SUA/WCA en het toelaten van terrorisme
SUA/WCA: Internationaal syndicaat van haatzaaiers
Aramese geschiedenis, cultuur en taal, een zesdelige interview.
26-6-2007: Aram Nahrin: de Arameeërs, de Bijbel, Christendom en het Westen
27-6-2007: Het Aramees: Het Duizend jaar lange Traject van de Wereld taal
28-6-2007: Gabriel Sengo opent de Poorten van het Aramese Gedachtegoed, Cultuur en Wijsheid
2-7-2007: Noem de Luisterrijke Natie van de Arameeërs niet bij de foute benaming ‘Assyriërs'
2-7-2007: De uitroeiing van de Aramese Natie: Het Resultaat van de Anglo- Franse Plan
(Foto: wikipedia.org) De historicus Poseidonios uit Apamea (ca. 135 v.Chr- 51 v.Chr), was een Griekse stoïcijnse filosoof, politicus, astronoom, geograaf en leraar. Hij zegt: “Het volk dat wij, de Grieken, Syriërs noemen, noemen zij zichzelf Arameeërs” (Uit: J.G. Kidd, Posidonius (Cambridge Classical Texts and Commentaries, 1988), vol. 2, pt. 2, pp. 955-956)
(Foto: wikipedia.org) Strabo (geboren op 63 v. Chr, gestorven ca. 24 n. Chr), was een Griekse historicus geograaf en filosoof. Hij is het meest bekend om zijn Geographika (Geografie). Hij zegt: “Poseidonius speculeert dat de namen van deze naties ook verwant zijn, omdat, zegt hij, het volk dat wij Syriërs noemen wordt door de Syriërs zelf Arameeërs genoemd.” (Uit: The Geography of Strabo, translated by Horace Leonard Jones and published in Vol. I of the Loeb Classical Library edition, 1917, Book I, Chapt. 2, 34)
(Foto: http://www.ccel.org) Flavius Josephus (37 n. Chr- 100 n. Chr) was een Joodse historicus en apologeet van priesterlijke en Koninklijke afkomst die de vernietiging van Jeruzalem in 70 overleefde en vastlegde en zich later in Rome vestigde. Hij zegt: “Aram had de Arameeërs die de Grieken Syriërs noemden.” (Uit: Antiquities of the Jews, translated by William Whiston in 1737, Book I, Chapt. 6)
Eusebius van Caesarea (264 n. Chr. – 30 mei 339 n. Chr) was een bisshop van Caesarea in Palestina en wordt vaak “vader van de kerkgeschiedenis” genoemd vanwege zijn werk in het vastleggen van de geschiedenis van de vroegere kerk. Hij zegt: “…. en van Aram de Arameeërs die Syriërs worden genoemd.” (Uit: Sebastian Brock, "Eusebius and Syriac Christianity," in Harold W. Attridge and Gohei Hata, eds., Eusebius, Christianity, and Judaism (Leiden 1992), p. 226)
Abu Al-husayn 'ali Ibn Al-husayn Al-mas'udi, geboren in 895 in Bagdad (Irak) en overleed in 957 in al-Fustat (Egypte) was een historicus en reiziger, bekend als “de Herodotus van de Arabieren.” Hij was de eerste Arabier die de geschiedenis en wetenschappelijke geografie combineerde op groot schaal. Over Tur Abdin zegt hij: “Tur Abdin is de berg waar nog steeds overblijfselen van de Arameeërs Syriërs overleven.” (From: Michael Jan de Goeje: Bibliotheca Geographorum Arabicorum III, Leiden 1906, 54, I)
Professor Dietrich Hermann Hegewisch, geboren op 15 december 1746 in Quakenbrück (Duitsland) en overleed op 4 april 1812 in Kiel, was een productieve historicus aan de universiteit van Kiel met een brede interesse. Hij zegt: “Verdienen de Syriërs, zoals ze gebruikelijk worden genoemd, of de Arameeërs zoals ze feitelijk worden aangeduid, niet meer aandacht in de wereld-geschiedenis dan dat ze gewoonlijk krijgen?” (Uit: D.H. Hegewisch: Die Aramäer oder Syrer; ein kleiner Beitrag zur allgemeinen Weltgeschichte, Berlinische Monatschrift, 2, 1794, p. 193)
Op pagina 197 zegt hij: “De namen Syrië, Assyrie, Mesopotamië, Babylon etc. stammen af van de Grieken die onbekend waren met de werkelijke geografie van deze landen toen de namen voor het eerst werden gebruikt. Later, deels vanwege blijvende onwetendheid en deels vanwege gemak ondanks dat ze beschikten over accurate kennis, hielden ze vol in het gebruik omdat het anders iets van inspanning zou vergen om de oude op te geven, bekende namen en divisies van landen, en over te schakelen naar nieuwe, zelfs als ze meer nauwkeurig waren. De oude, echte, enige naam van deze landen is Aram, het wordt diverse malen in het Oude Testament genoemd en de Griekse geleerden waren ook bekend mee en waarschijnlijk beschreven ze de bevolking van deze gebieden als Arameeërs, hoewel zelden, daar ze gewoonlijk doorgingen met de term Syriërs, dat bekend was bij de Grieken”
Op pagina 307 zegt hij: “De Syriërs of Arameeërs waren niet louter talrijk en groot volk, maar ze waren ook een veel ontwikkeld volk.”
(Photo: http://portrait.kaar.at) Professor Theodor Mommsen, geboren op 30 november 1817 in Garding, Schleswig (nu In Duitsland) en overleed op 1 november 1903 in Charlottenburg, dichtbij Berlijn, was een Duitse historicus en schrijver, bekend om zijn meesterwerk over de geschiedenis van Rome. Hij ontving de Nobel Prijs voor literatuur in 1902. Hij zegt: “…de geschiedenis van de Aramese of Syrische natie die de oostkust omvatte en zich uitstrekte tot aan de binnenlanden van Azië tot aan Eufraat en Tigris ” (Uit: The History of Rome, geschreven tussen 1854 in 1856, Leipzig, door Theodor Mommsen, Boek 1, Hoofdstuk 1)
“… de Arameeërs verdedigden hun nationaliteit met de wapens van zowel intellect alsmede met hun bloed tegen alle lokmiddelen van de Griekse civilisatie en alle dwangmaatregelen van oosterse en westerse despoten, en met een halsstarrigheid waar geen Indo- Germaanse volk ooit heeft aan getipt en die naar ons toe, die Westerlingen zijn, lijkt soms meer en soms minder dan menselijk.“ (ibid, Boek 3, Hoofdstuk 1)
(Photo: wikipedia.org) Professor Theodor Nöldeke, geboren op 2 maart 1836 in Harburg, dichtbij Hamburg, overleed op 25 december 1930 in Karlsruhe, was een vooraanstaande Duitse Semitische geleerde die studeerde in Göttingen, Wenen, Leiden en Berlijn. Hij zegt: “De hoofdstroom van de bevolking van al deze wijde landschappen van Middellandse zee tot voorbij Tigris behoorde tot een zekere nationaliteit, dat van Arameeërs” (Uit: Th. Nöldeke: Assyrios Syrios Syros, in Zeitschrift für klassische Philologie, Hermes 5, Berlin 1871, p. 460)
Op pagina 461 zegt hij: “Het is wel begrijpelijk dat het volk is begonnen met het overdragen van de naam van het land aan de meest belangrijke nationaliteit en dus de naam “Syrier” was etnologisch vastgehouden en gelijkgesteld met ‘Aramees.’”
Op pagina 468 zegt hij: “Sinds de tijd van Alexander [de Groot], als het niet enigszins eerder was, is het volk begonnen met het overdragen van de naam van de Syriërs exclusief over aan de overheersende nationaliteit in Syrië, en op deze manier werd deze originele politiek- geografische term een etnologische term dat werd geïdentificeerd met de lokale Arameeërs.” “Vanaf de tijd dat de Grieken meer betrokken raakten met Azië, identificeerden ze met de benaming Syriërs het volk dat zichzelf Arameeërs noemde.” (Uit: Th. Nöldeke, Kurzgefasste Syrische Grammatik (Leipzig, 1880), p. XXIX)
“Voor wat betreft de naam van deze natie en haar taal is het oorspronkelijk ‘Aramees’ in essentie en ook de enige dat het meest geschikt is voor het gebruik door de hedendaagse geleerden.” (Uit: Th. Nöldeke, "Die Namen der aramäischen Nation und Sprache,” in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft 25 (1871), p. 131)
(Foto: www.doaks.org) Karl Eduard Sachau, geboren op 20 juli 1845 en overleden op 17 september 1930 was een Duitse oriëntalist. In 1872 was hij professor aan de Universiteit van Wenen en in 1876 aan de Universiteit van Berlijn waar hij werd benoemd tot de directeur van de nieuwe Seminaar van Oriëntaalse talen in 1887. Hij is met name opmerkenswaardig voor zijn werk over Syrisch en andere Aramese dialecten. Hij zegt: “De natie van de Arameeërs: Deze nationale naam, vooral in navolging van de invloeden van de Joods- Christelijke literatuur, baande weg voor de Griekse benaming Syriërs.” (Uit: Verzeichnis der Syrischen Handschriften der königlichen Bibliothek zu Berlin von Eduard Sachau 1. Abteilung, Berlin 1899, Vorrede I)
|
Het Aramese volk: Het Aramese volk (niet te verwarren met 'Armeniërs') spreekt Aramees, de taal van Abraham, Mozes en Jezus Christus. Zij zijn het inheemse volk van wat in vroegere tijden 'Aram-Nahrin' werd genoemd en in onze dagen bekend is geworden onder de naam 'Mesopotamië' Sommige Arameeërs noemen zich in onze dagen "Assyriërs", dit vanwege de haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw. Andere Arameeërs zijn bekend geworden als "Chaldeeërs". Ze zijn echter allemaal Arameeërs. Overal waar U het woord "Assyriërs" tegenkomt dient U het als Arameeërs te lezen. In Turkije zijn de Arameeërs bekend geworden als “Süryani” en in Arabische als “Al-Suryan” Gabriel Sengo opent de Poorten van het Aramese Gedachtegoed, Cultuur en Wijsheid.
28-6-2007- Deel 3
Tegelijkertijd hekelt de heer G. Sengo de onacceptabel huidige situatie van onderdrukking en verwarring, en de vervolgingen van de Aramese taal en de Aramese Cultuur in diverse landen van het Midden-Oosten waar de Arameeërs zelfs niet zijn erkend als etnisch - linguïstische groep.
Door Prof. Dr. Muhammad Shamsaddin Megalommatis, Orientalist Bron: http://www.buzzle.com/articles/gabriel-sengo-opens-gates-aramaean-thought-culture-wisdom.html http://www.americanchronicle.com/articles/viewArticle.asp?articleID=30875 In dit derde deel van het interview met de heer Gabriel Sengo, focusseren wij op zaken gerelateerd tot de Aramese Wijsheid, Wetenschap, Filosofie, Theologie en Literatuur. De voorzitter van de Aram Nahrin organisatie presenteert een samenvattende inleiding van de Christelijke Aramese bijdrage tot de vorming van wereld civilisatie.
Tegelijkertijd hekelt de heer G. Sengo de onacceptabel huidige situatie van onderdrukking en verwarring, en de vervolgingen van de Aramese taal en de Aramese Cultuur in diverse landen van het Midden-Oosten waar de Arameeërs zelfs niet zijn erkend als etnisch - linguïstische groep.
Het begrijpen van de Aramese impact op de vorming van de Culturen en Beschavingen zal de sleutel zijn tot de vrede in het Midden-Oosten.
Een Interview met de Grote Aramese Intellectueel en Activist, Gabriel Sengo, de Voorzitter van de Aram Nahrin Organisatie. -Wat voor boeken zijn vandaag de dag geschreven in het Aramees?
De boeken die beschikbaar zijn in het Aramees hebben te maken met onder meer geschiedenis, theologie, exegese, filosofie, muziek, medicijnen, taal, poëzie, wiskunde en astronomie.
Wanneer we praten over boeken geschreven in het Aramees, is het noodzakelijk om te hebben over de auteurs van deze boeken, daar ze hebben bijgedragen tot de welzijn van de mensheid. De Aramese geleerden, blonken uit in wijsheid en kennis in vergelijking met hun tijdgenoten en verlichtten de wereld van hun tijd niet alleen met de theologische wetenschap, maar ook met de reguliere wetenschap.
De Wereldwijde Unieke Impact van de Aramese Erudiete Geleerden
De Aramese geleerden waren niet alleen de leraren van de Arabieren, Armeniërs en Georgiërs, maar hebben ook de complete wetenschap van hun tijd verder ontwikkeld en vertaald in het Arabisch wat later werd overgebracht naar het Westen. In het Oosten waren de Aramese geleerden die voor de essentiële link zorgden tussen Grieks en Arabisch.
In de 7e eeuw begon de wetenschap in de Grieks-sprekende wereld af te nemen. Echter, de stuwkracht van de geleerdheid en seculiere kennis van die tijd werd in standgehouden door de briljante Aramese geleerden, bijvoorbeeld: Severus Sebokht, Athanasius van Balad (Eski Mosul), Jacob van Edessa en anderen.
De vroegere Abbasidische Kaliefen (naam voor de Kalifaat Dynastie van Bagdad) werden voorzien van de basis intellectuele vaardigheden, waarmerk van de Griekse filosofische traditie, door de Aramese geleerden. De commentaren en samenvattingen van de Aramese geleerden van latere data, bijvoorbeeld: Iwannis van Dara, Mushe Bar Kipho, Dionysios Bar Salibi, Jacob Bar Shakko, en bovenal Bar Hebraeus, de bibliotheek uit de 13e eeuw; getuigen van de briljantheid van hun voorgangers.
De Arabieren namen vele van de Aramese melodieën, harmonieën en poëtische metrums over, die waren uitgevonden door de geleerden als Bardaison, Mor Ephrem, Mor Balai, en Mor Jacob van Sarug
Sommigen van de theorieën die waren algemeen geaccepteerd door het westen, bijvoorbeeld: de theorie van Harder “De man is een klein wereld” werd behandeld door Ahudemeh (6e eeuw), de beroemde Katholikos van de Oost- Syrische “Nestoriaanse” kerk die martelaar werd. De theorie van Galileo, de sterrenkundige, was al behandeld door de bisschop van Edessa (10e eeuw) in zijn boek “De Oorzaak van alle oorzaken”.
De Aramese scholen van Antiochië, Edessa, Nisibin (de eerste universiteit in de wereld) en Seleucia- Stesiphon – opgericht door de briljante Oost- Aramese geleerde Katholikos Aba I van de Kerk van het Oosten in 541 n. Chr (sinds 1976 valselijk bekend geworden als “de Assyrische kerk”) waren bronnen die grote geleerden voortbrachten in hun tijd en waren de centra’s waar vele disciplines van de wetenschap werden onderwezen, ontwikkeld en doorgegeven aan andere naties.
Toen deze scholen stopten, voor redenen niet van belang hier te behandelen, werd de geleerdheid voortgezet in de kloosters. Drie van deze beroemde kloosters zijn:
- de Klooster van Eusebona (opgericht in de tweede helft van de 4e eeuw), gesitueerd dichtbij Qal’at Simon in het Noorden van Syrië, - de Klooster van Tell Ada (opgericht in het midden van de 4e eeuw), en - de Klooster van Qennesrin, gesitueerd aan de oost- oever van Eufraat, tegenover Dura Europos (opgericht in de eerste helft van de 6e eeuw door Johannes Bar Aftonia (d. 537 n. Chr.)
De Klooster van Eusebona was bekend voor haar geleerdheid. Onder de brilante geleerden die het voortbracht waren de twee Patriarchen uit de 7e eeuw, namelijk Yuhannen II Abu Al Sadrat (d. 648) en Athanasius van Balad (Eski Mosul, d. 687).
Hieronder, zullen paar van deze eminente geleerden worden gepresenteerd aan de lezer. De omvang van deze vragenlijst laat ons niet toe om ze allemaal op te noemen. Om deze reden zullen wij ons beperken tot slechts paar van de meeste prominenten onder hen.
Poëzie * Afrem de Syriër (d. 373). Een leerling van de grote asceet St. Jacob van Nisibin (d. 338), was een van de meest briljante en grootste van alle Aramese dichters, met daarnaast een uitzonderlijk creatieve ideologische denker. Hij was zo beroemd dat veel van zijn werken werden vertaald in onder andere Grieks, Armeens en Arabisch.
*De tweede briljante geleerde en dichter na Afrem was Jacob van Sarug, ook genoemd “De leraar”. Hij was geboren in het midden van de vijfde eeuw in Kurtam (Eufraat) en was opgeleid aan de beroemde Aramese universiteit van Nisibin. Hij was befaamd om zijn preken in verzen. In 519 werd hij geïnstalleerd als de bisschop van de regio-hoofdstad Bathan (in Sarug)
*Een derde geleerde die genoemd kan worden is Balai van Qenesrin (vroege vijfde eeuw) dichtbij Aleppo, een voorname dichter.
Medicijnen: De beroemde Aramese medici van Bagdad – de Abbasidische hoofdstad
De historicus van de medicijnen, Guide Majno, zegt in zijn boek “De Genezende Hand: Mens en Woonde in de Oude wereld” over de Aramese doktoren van Jundishappur (= Beth Lapat): Zij waren de besten onder het puik van onbekende, onbezongen geleerden, die tijdens de zogenaamde Donkere Eeuwen zorgden voor het doorgeven van de kennis uit de oudheid. Zonder hun inspranning waren onze wortel ten dele verschrompeld – en zou veel van wat ik u in dit boek heb meegedeeld nooit verteld kunnen zijn.
De bekwaamheid van de Aramese geleerden was inderdaad ook opgemerkt door de Abbasidische Kaliefen, met name Al- Mansur (754- 775), Al- Mahdi (775-785) en Al- Ma’mun (813-833) die een gigantische vertaalbeweging opgang brachten om de vroegere kennis te vertalen naar het Arabisch en dus over te brengen aan de Islamitische wereld. En wie waren het meest gekwalificeerd en bekwaam voor deze gigantische project? Maar natuurlijk, de Aramese geleerden, daar zij meesters waren in het Aramees, Grieks, Arabisch en op elk gebied van de wetenschap.
Dat was de reden dat de grote Arabische Filosoof, Al – Farabi (d. 950-951 n. Chr) zei over de geschiedenis van de filosofie van de medicijnen: te beginnen bij de oude Grieken van Alexandrië via Antiochië (de Arameeërs natuurlijk) tot de Abbasidische hoofdstad Bagdad.
Een historische- politieke commentaar is hier noodzakelijk! Het is inderdaad een vreselijke ironie! In onze dagen, zijn de Arameeërs van Irak uitgesloten uit de Irakese grondwet en ze worden bedreigd met uitroeiing door fanatieke Islamitische groepen. Men kan de vraag stellen:- Hoelang kan de Heer geduldig zijn met deze wereld waar zoveel onrecht plaatsvindt?
* Hunayn Ibn Ishaq (809-873) en zijn zoon Ishaq Ibn Hunayn: de meesters van de vertaalkunst. Dankzij de befaamde Aramese medici van Bagdad en de voortreffelijke geleerden als Hunayn, werd de middeleeuwse kennis van de Griekse – Romeinse wereld van de Late Oudheid doorgegeven aan het Arabisch en dus aan de Islamitische wereld van de Middeleeuwen. Het werk van Hunayn Ibn Ishaq op het gebied van medicijnen heeft niet alleen gedurende vele eeuwen immense invloed gehad in de Islamtische wereld, maar ook in Europa. De werken van Hunayn zijn zowel in Arabisch als in het Aramees bewaard gebleven. Toen eenmaal de Arabische versie werd vertaald in het Latijn en de Westerse Europa bereikte, werd de tekstboek van Hunayn behandeld als standaard introductie tot medicijnen tot in de 16e eeuw.
* De dokter Gabriel van Sinjar (7e eeuw). Hij was zeer gerespecteerd door de Grote Sassanidische Sha Kusraw (Chosroes) II vanwege zijn kwaliteiten in medicijnen.
* Sargius van Res’ Aino (d. 536). Een bewonderswaardige geleerde en vertaler van medicijnen.
* Josef, de Katholikos van de Kerk van het Oosten (551-567). Hij was een doktor en gerespecteerd door Sha Khusro I voor zijn vaardigheden.
Wetenschap, Filosofie, Theologie en Astronomie.
* Bardaison “De Aramese filosoof” (154-222) was actief aan het hof van de Aramese koning Abgar de Grote van Edessa, en een centrale figuur over filosofische dialoog over het doel van het Lot, Vrije Wil en Voorbestemming, bekend onder de titel “De Boek van de Wetten van de Landen”.
* Rabulla van Edessa (411-435). Een uitzonderlijke schrijver in zowel Grieks als in het Aramees (Syrisch).
* Aba I, de Katholicos van de Syrische Kerk van het Oosten (540-552). Hij was de stichter van de beroemde Aramese school van Nisibin en zijn geleerdheid maakte zoveel indruk op de Griekse schrijver Cosmas Indicopleutes dat hij hem “De zeiler van de Indische Oceaan” noemde.
* Philoxenos van Mabbug (d. 523). Een grote theoloog. He produceerde vele werken. Theologische Christologische proza, bijbelse exegese, andere werken in de vorm van brieven. Hij schreef ook drie anaphora’s, een doopdienst, etc.
* Daniel van Salah (Tur Abdin, Salah midden 6e eeuw). Uitvoerige commentaar op de Psalmen.
* Babai de Groot (d. 628 n. Chr). Hij was opgeleid aan de beroemde Aramese universiteit van Nisibin en werd de belangrijkste oost- Aramese “Nestoriaanse” auteur over Christologie. Hij was de superieur van het Klooster van Abraham van Kashkar (Berg Izlo, Tur Abdin).
* Severus Sebokht (667 n. Chr). De beroemde leesmeester van St. Jacob van Sarug. Severus was een topgeleerde van astronomie en filosofie. Dit omvat zijn verhandelingen over de Astrolabe en over de Sterrenbeelden. Over logica omvat zijn werk over syllogismen.
* Isaak van Nieneve, of Isaak de Syriër (late 7e eew). Uit Beth Qatraya, hij was de meest wijdverbreide gelezen van alle Aramese auteurs, zijn werken zijn vertaald in het Grieks en zijn vandaag beschikbaar in meer dan 10 West- Europese talen.
* Patriarch Athanasius II van Balad (Eski Mosul, 683-687). Vertaler van filosofische werken, Aristotles’ logische werken van Porphyrius, en collectie van de brieven van Severus.
* Jacob van Edessa (640-708). Productieve geleerde en vertaler, leerling van Severus Sebokht, werd bisschop van Edessa en later gedurende 9 jaren de bisschop van de beroemde klooster van Tel Adda. Schreef o.a. een wetenschappelijk commentaar op de zes dagen van de schepping, filosofische handboek, brieven over specifieke onderwerpen, liturgische boeken, vragen & antwoorden over canon van de wet, bijbelse verklaring, grammatica, kronieken enz.
* Yohannan Bar Penkaye. Oost- Aramese schrijver (late 7e eeuw), wiens meest belangrijke werk was een samenvatting van Wereld Geschiedenis in 15 boeken.
* Katholikos patriarch van de Syrische Kerk van het Oosten, Timoteus I (van Arbil, d. 823). Timoteus was een grote geleerde die respect genoot van de Abbasidische Kalief vanwege zijn wijsheid en kennis.
* Anton van Tikrit (9e eeuw). Hij schreef 5 boeken “Over Wetenschap en Retoriek”. Ook over Voorzinnigheid en Myron.
* Job van Edessa (vroeg 9e eeuw). Zijn boek “Het Boek van de Schatten” gaat over metafysica, psychologie, chemie, fysica, wiskunde, meteorologie, en astronomie.
* Iwannis van Dara (eerste helft van 9e eeuw). Auteur van vele belangrijke filosofische en theologische werken, onder meer verhandelingen over De Ziel, Schepping, Opstanding van het Lichaam enz.
* Mushe Bar Kipho (903 n.Chr). Een briljante geleerde en de bisschop van het gebied tussen Mosul en Tikrit. Belangrijke en uitgebreide werken omvatten filosofie, theologie, exegese en liturgie en vele andere professies van de wetenschap.
* Abu- L’Hasan Bahlul. Oost- Aramese “Nestoriaan” uit de 10e eeuw, samensteller van een van de grootste middeleeuwse Aramese woordenboeken.
* Emmanuel Bar Shhare (tweede half van de 10e eeuw). Auteur van een uitgebreide commentaar in verzen op de Zes Dagen van de Schepping en andere belangrijke werken.
* Iso Bar Ali (d. 1001). Oost- Aramese medicus en auteur van een belangrijke lexicon.
* Dionysis Bar Salibi (d. 1171). He was een geroemde geleerde, bisschop van Marash en metropoliet van Diyarbekir (Amid), en was bekend bij zijn tijdgenoten als “de elegante dokter, de ster van zijn generatie, en liefhebber van (hard) werken zoals Yacob van Edessa”. Zijn werken omvatten commentaren op de hele Bijbel, liturgische commentaren, apologetiek, commentaar op de Introductie van de werken van Porphyrius over Logica van Aristotles, Organon, en drie Anaphora’s.
* Patriarch Michael de Groot (1166-1199). Hij was een brilante geleerde, geboren in Melitene (Malatya), en werd Patriarch in de Klooster van Mor Barsauwmo (Malatya). Zijn ongelofelijke Wereld Kroniek beginnend bij de Schepping tot in zijn dagen is een historische bron van onschatbare waarde.
* Gregorios Abu ‘l Faraj, bar Hebraeus. Hij was geboren in 1225/26 in Melitene (Malatya, Turkije) en overleed op 30 juli 1286 in Maragha (NW Iran), de stad met de grootste aantal observaties in de wereld. Vanwege zijn immense kennis op diverse gebieden van de wetenschap is hij bekend als “Bibliotheek uit de 13e eeuw”. Zijn werken omvatten geschiedenis, theologie, Aramese grammatica, filosofie, astronomie, fysica, gedichten, verhandelingen over medicijnen enz.
* Yohannon Bar Zobi (late 12e eeuw). Hij was een van de beste geleerden van de Oost- Aramese wetenschappers van zijn tijd. Zijn werken omvatten filosofie, grammatica en liturgie.
Late middeleeuwen en Moderne Aramese Erudiete Geleerden
* Israël van Alqosh. Hij leefde in de 16e/ 17e eeuw. Oost- Aramese auteur van diverse gedichten in klassieke Aramee, bekend als eerste dichter die schreef in moderne Syrisch (Aramees).
* Patriarch Jospeh II van Diyarbekir. Oost- Aramese Chaldeeër (1667-1712), was een productief auteur en vertaler. Onder zijn boeken: De Gepolijste Glas, De Magneet, commentaar op de Mysteries en op de Introductie van de Logica van Aristotles door Prophyrius.
* Metropoliet Shemun Basileios van Tur Abdin (gedood in 1740). Hij was een van de meest belangrijke Syrisch (Aramese) schrijvers van de 18e eeuw, en schreef zowel in verzen als proza. Onder zijn werken: Boek van Theologie, De Bewapening van de Biecht, Hoop van het Geloof, Strijdwagens van de Mysteriën, etc.
* Toma Audo (1855- 1918). Oost- Aramese Chaldese bisschop van Urmia, schreef een befaamde Aramese- Aramese woordenboek (Mosul 1897).
* Ignatius Afrem Barsauwm I (1887- 1957). Hij is ook bekend als de “Ster uit het Midden- Oosten”, hij was een beroemd geleerde en schrijver van onder meer belangrijke werken over Aramese Literatuur en Geschiedenis, inclusief de Geschiedenis van Tur Abdin.
* Philoxenos Yuhanon Dolabani (1885-1969). De metropoliet van Mardin, productief geleerde, dichter, redacteur en vertaler.
* Gabriel Paulus (1912-1971). Professor van het Aramees aan de Libanese Universiteit, hij promootte het gebruik van Klassieke Syrisch (Aramees). Samen met Ghatas Maqdasis Elyas, vertaalde hij Franse werken in het Aramees.
* Asmar Al- Koury (1916- 1992). Geboren in Tur Abdin (Ainwardo), studeerde hij in Dayrl Zafaran (Mardin, Turkije), bij beroemde Yuhanon Dolabani. Hij schreef uitgebreid in het Aramees zowel Proza als verzen, onder zijn werken: twee delen over de Geschiedenis van het Aramese Volk in Mesopotamie en werden na zijn dood in 1998 gepubliceerd (in zweden).
Maar natuurlijk, er zijn veel meer Aramese auteurs, echter, we denken dat de voorgaande voorbeelden zullen volstaan om de lezers een algemene indruk te geven.
- Hoeveel miljoen mensen spreken vandaag de dag Aramees, en waar leven ze?
Grove benadering: 2-2.5 miljoen. Ze leven in het Midden-Oosten, Europa, Verenigde Staten, Australië en Canada.
- Waar leren ze Aramees?
In Kerken, kloosters en seminaries, zoals bijvoorbeeld de Mor Afrem Seminarie in Libanon, en sinds 2000 de seminarie in Syrië.
- In welke landen wordt het Aramees op het Lagere en Middelbare onderwijs onderwezen?
Er is geen land in de wereld waar Aramees wordt onderwezen op de Lagere en Middelbare School.
Alle delen van het interview:
Copyright © Aram-Naharaim Organisatie
|
Brieven aan de overheden en internationale organisaties
Arabische Vertalingen: الترجمات العربية
Aramese Geestelijke/ Lichamelijke Genocide
Nepnieuws over de Arameeërs:
Professor Dr. John Joseph. 5-7-2008: Assyrië en Syrië: Synoniemen?
In een brief aan de auteur (John Joseph),op 11 juni 1997, schreef Patricia Crone dat zij en Cook "Niet betwisten dat de Nestorianen van de Pre- Islamitische periode zichzelf zagen als “Assyriërs” of dat dit is hoe zij zichzelf noemden. Ze noemden zichzelf Suryane, hetgeen in hun gebruik geen (groter) verwantschap had met de Assyriërs in vergelijking met de visie van iemand anders…. We nemen het voor als vanzelfsprekend aan dat zij [Nestorianen] de moderne “Assyrische” benaming van het Westen hebben gekregen en ermee doorgaan om zelf opnieuw te hervinden…Maar natuurlijk waren de Nestorianen Arameeërs.." (Pagina 27, voetnoot 94)
Professor Dr. Muhammad Shamsaddin Megalommatis 28-6-2004: De bron van oorlogen en tiranniek: de Pan-Arabische valsheid
10-8-2005: De Aramese opleving zal het schaakbord van het Midden-Oosten transfigureren
18-12-2008: Syriërs, “Assyriërs” en “Chaldeeërs” zijn allemaal Arameeërs
18-12-2008: Pseudo – Assyriërs, Pseudo Chaldeeërs en de Culturele Nationale Noodzaak van de Aramese natie
Patriarch Emmanuel III Delly 29-10-2008: "...maar Ik wil graag verklaren dat wij, de Chaldeeërs, de Assyriërs en de Syriërs, één volk zijn, bekend als Aramese volk. ..."
13-5-2006: Is er een Assyrische kwestie in Irakese Koerdistan?
2-8-2005: Moderne Irakese geschiedenis. De Arabische Meerderheid en De Minderheden
“The Church of the East and the Church of England: A History of the Archbishop of Canterbury's Assyrian Mission “ is de titel van het boek geschreven door J. F. Coakley en gepubliceerd in 1992.
Op pagina 147 vertelt Coackley over een meningsverschil tussen Arthur Maclean, hoofd van de Assyrische Missie van de Aartsbisschop van Canterbury van 1886 tot 1891 en Hormuzed Rassam, de broer van Christian Antun (Isa) Rassam, een Chaldese familie uit Mosul. We lezen: "Zoals hij (Maclean) volhield, hebben de 'Syriërs' zich nooit als 'Assyriers' genoemd;..... om de benaming 'Assyriers' toe te passen op deze Oosterse Syrische Christenen lijkt mij eerder een fout of anders muggenzifterij. Er is werkelijk, voor zover ik weet, geen bewijs dat ze enige connectie hadden met de Oude Assyriers.... Waarom moeten wij een naam uitvinden terwijl we een heel goed geschikte naam hebben, gebruikt gedurende eeuwen, voor handen? Ik kan begrijpen dat iemand die leeft in de nabijheid van de ruines van Nineve een behoorlijk enthousiasme kan hebben voor de Oude Assyria; maar spreekt het van een gezond verstand om een naam weg te doen dat door het volk zelf wordt gebruikt en een andere naam voor hen uit te vinden met een twijfelachtige toepasbaarheid?" |
