|
Jacob van Urhoy
(Urfa, in Turkey)
Getuigenissen van de geleerden van de Syrische Kerk van Antiochië met
betrekking tot synoniem: Arameeërs/Syriërs
 Aanmelden
voor nieuwsbrief
Een vraag:
Wie waren de vroegere Assyriërs?
Waren ze simpelweg
één etniciteit of samenstelling
uit verschillende volkeren?
Wie gaf hen de naam en maakte hen bekend als,, Assyrische” Christenen?
SUA/WCA en het toelaten van terrorisme
SUA/WCA:
Internationaal syndicaat van haatzaaiers
Arameeërs van Irak
Arameeërs van Turkije
Arameeërs van Syrië
Aramese geschiedenis, cultuur en taal, een zesdelige interview.
Kolonialisme, "Assyrianisme", terrorisme, occultisme,
de ondergang van het Aramese volk in het Midden-Oosten en hun Diaspora
26-6-2007:
Aram Nahrin: de Arameeërs, de Bijbel, Christendom en het
Westen
27-6-2007:
Het Aramees: Het Duizend jaar lange Traject van de Wereld taal
28-6-2007:
Gabriel Sengo opent de Poorten van het Aramese Gedachtegoed, Cultuur en
Wijsheid
2-7-2007:
Noem de Luisterrijke Natie van de Arameeërs niet bij de foute benaming
‘Assyriërs'
2-7-2007:
De uitroeiing van de Aramese Natie: Het Resultaat van de Anglo- Franse Plan
(Foto:
wikipedia.org)
De
historicus Poseidonios uit Apamea (ca.
135 v.Chr- 51 v.Chr), was een Griekse stoïcijnse filosoof, politicus,
astronoom, geograaf en leraar. Hij zegt: “Het
volk dat wij, de Grieken, Syriërs noemen,
noemen zij zichzelf Arameeërs”
(Uit: J.G. Kidd, Posidonius (Cambridge Classical Texts and Commentaries, 1988),
vol. 2, pt. 2, pp. 955-956)
(Foto:
wikipedia.org)
Strabo
(geboren
op 63 v. Chr,
gestorven ca. 24 n. Chr), was een Griekse historicus geograaf en filosoof.
Hij is het meest bekend om zijn Geographika (Geografie). Hij zegt: “Poseidonius
speculeert dat de namen van deze naties ook verwant zijn, omdat, zegt hij,
het volk dat wij Syriërs noemen wordt
door de
Syriërs zelf Arameeërs genoemd.”
(Uit: The
Geography of Strabo, translated by Horace Leonard Jones and
published in Vol. I of the Loeb Classical Library edition, 1917,
Book I, Chapt. 2, 34)
(Foto: http://www.ccel.org)
Flavius Josephus (37 n. Chr- 100 n. Chr)
was
een Joodse historicus en apologeet van priesterlijke en Koninklijke afkomst
die de vernietiging van Jeruzalem in 70 overleefde en vastlegde en zich
later in Rome vestigde. Hij zegt: “Aram
had de Arameeërs die
de Grieken Syriërs noemden.”
(Uit:
Antiquities of the Jews, translated by William Whiston in 1737, Book I,
Chapt. 6)
Eusebius van Caesarea
(264 n. Chr.
– 30 mei 339 n. Chr) was een bisshop van Caesarea in Palestina en wordt vaak
“vader van de kerkgeschiedenis” genoemd vanwege zijn werk in het vastleggen
van de geschiedenis van de vroegere kerk. Hij zegt:
“…. en van Aram de Arameeërs die Syriërs worden
genoemd.”
(Uit:
Sebastian Brock, "Eusebius and Syriac Christianity," in Harold W. Attridge
and Gohei Hata, eds., Eusebius, Christianity, and Judaism (Leiden 1992), p.
226)
Abu Al-husayn 'ali Ibn Al-husayn Al-mas'udi,
geboren in 895 in Bagdad (Irak) en overleed in 957 in al-Fustat (Egypte) was
een historicus en reiziger, bekend als “de Herodotus van de Arabieren.” Hij
was de eerste Arabier die de geschiedenis en wetenschappelijke geografie
combineerde op groot schaal. Over Tur Abdin zegt hij:
“Tur Abdin is de berg waar nog steeds
overblijfselen van de Arameeërs Syriërs overleven.”
(From:
Michael
Jan de Goeje: Bibliotheca Geographorum Arabicorum III, Leiden 1906, 54, I)
Professor Dietrich Hermann Hegewisch, geboren op 15 december 1746
in Quakenbrück (Duitsland) en overleed op 4 april 1812 in Kiel, was een
productieve historicus aan de universiteit van Kiel met een brede interesse.
Hij zegt: “Verdienen
de Syriërs, zoals ze gebruikelijk worden genoemd,
of de Arameeërs zoals ze feitelijk worden aangeduid,
niet meer aandacht in de wereld-geschiedenis dan dat ze gewoonlijk krijgen?”
(Uit:
D.H. Hegewisch: Die Aramäer oder Syrer; ein kleiner Beitrag zur allgemeinen
Weltgeschichte, Berlinische Monatschrift, 2, 1794, p. 193)
Op pagina 197 zegt hij: “De
namen Syrië, Assyrie, Mesopotamië, Babylon etc.
stammen af van de Grieken die
onbekend waren met de werkelijke geografie van deze
landen toen de namen voor het eerst werden gebruikt. Later, deels
vanwege blijvende onwetendheid en deels vanwege
gemak ondanks dat ze beschikten over accurate kennis, hielden ze vol
in het gebruik omdat het anders iets van inspanning zou vergen om de oude op
te geven, bekende namen en divisies van landen, en over te schakelen naar
nieuwe, zelfs als ze meer nauwkeurig waren.
De oude, echte, enige naam van deze landen is
Aram, het wordt diverse malen in het Oude Testament genoemd
en de Griekse geleerden waren ook bekend mee en waarschijnlijk beschreven ze
de bevolking van deze gebieden als Arameeërs,
hoewel zelden, daar ze gewoonlijk doorgingen met
de term Syriërs, dat bekend was bij de Grieken”
Op
pagina 307 zegt hij: “De
Syriërs of Arameeërs waren niet louter talrijk en groot volk,
maar ze waren ook een veel ontwikkeld volk.”
(Photo: http://portrait.kaar.at)
Professor Theodor Mommsen, geboren op 30 november 1817 in Garding,
Schleswig (nu In Duitsland) en overleed op 1 november 1903 in Charlottenburg,
dichtbij Berlijn, was een Duitse historicus en schrijver, bekend om zijn
meesterwerk over de geschiedenis van Rome. Hij ontving de Nobel Prijs voor
literatuur in 1902. Hij zegt:
“…de geschiedenis van
de Aramese of Syrische natie
die de oostkust omvatte en zich uitstrekte
tot aan de binnenlanden van Azië tot aan Eufraat en Tigris
”
(Uit:
The History of Rome,
geschreven tussen
1854
in
1856, Leipzig,
door
Theodor Mommsen,
Boek 1,
Hoofdstuk 1)
“…
de Arameeërs verdedigden hun nationaliteit
met de wapens van zowel intellect alsmede met hun bloed tegen alle
lokmiddelen van de Griekse civilisatie
en alle dwangmaatregelen van oosterse en westerse despoten, en met een
halsstarrigheid waar geen Indo- Germaanse volk ooit heeft aan getipt en die
naar ons toe, die Westerlingen zijn, lijkt soms meer en soms minder dan
menselijk.“
(ibid,
Boek 3, Hoofdstuk 1)
(Photo:
wikipedia.org)
Professor Theodor Nöldeke, geboren op 2 maart 1836 in Harburg,
dichtbij Hamburg, overleed op 25 december 1930 in Karlsruhe, was een
vooraanstaande Duitse Semitische geleerde die studeerde in Göttingen, Wenen,
Leiden en Berlijn. Hij zegt: “De
hoofdstroom van de bevolking van al deze
wijde landschappen van Middellandse zee tot voorbij Tigris
behoorde tot een zekere nationaliteit,
dat van Arameeërs”
(Uit:
Th. Nöldeke: Assyrios Syrios Syros, in Zeitschrift für klassische
Philologie, Hermes 5, Berlin 1871, p. 460)
Op pagina 461 zegt hij: “Het
is wel begrijpelijk dat het volk is begonnen met het overdragen van de naam
van het land aan de meest belangrijke nationaliteit
en dus de naam “Syrier” was etnologisch vastgehouden en gelijkgesteld met ‘Aramees.’”
Op pagina 468 zegt hij:
“Sinds
de tijd van Alexander [de Groot], als het niet enigszins eerder was, is het
volk begonnen met het overdragen van de naam van de Syriërs exclusief over
aan de overheersende nationaliteit in Syrië, en op deze manier werd deze
originele politiek- geografische term een etnologische
term dat werd geïdentificeerd met de lokale Arameeërs.”
“Vanaf
de tijd dat de Grieken meer betrokken raakten met Azië, identificeerden ze
met de
benaming Syriërs het volk dat
zichzelf Arameeërs noemde.”
(Uit:
Th. Nöldeke, Kurzgefasste
Syrische Grammatik (Leipzig, 1880), p. XXIX)
“Voor
wat betreft de naam van deze natie en haar taal is het oorspronkelijk
‘Aramees’ in essentie en ook de enige dat het meest geschikt is voor het
gebruik door de hedendaagse geleerden.”
(Uit:
Th. Nöldeke, "Die Namen der aramäischen Nation und Sprache,” in Zeitschrift
der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft 25 (1871), p. 131)
(Foto:
www.doaks.org)
Karl
Eduard Sachau, geboren op 20 juli 1845 en overleden op 17
september 1930 was een Duitse oriëntalist. In 1872 was hij professor aan de
Universiteit van Wenen en in 1876 aan de Universiteit van Berlijn waar hij
werd benoemd tot de directeur van de nieuwe Seminaar van Oriëntaalse talen
in 1887. Hij is met name opmerkenswaardig voor zijn werk over Syrisch en
andere Aramese dialecten. Hij zegt:
“De
natie van de Arameeërs:
Deze nationale naam,
vooral in navolging van de invloeden van de Joods- Christelijke literatuur,
baande weg voor
de Griekse benaming Syriërs.”
(Uit:
Verzeichnis der Syrischen Handschriften der königlichen Bibliothek zu Berlin
von Eduard Sachau 1. Abteilung, Berlin 1899, Vorrede I)
|
Het Aramese volk:
Het
Aramese volk (niet te verwarren met 'Armeniërs') spreekt Aramees,
de taal van Abraham, Mozes en Jezus Christus. Zij zijn het inheemse volk
van wat in vroegere tijden 'Aram-Nahrin'
werd genoemd en in onze dagen bekend is geworden onder de naam 'Mesopotamië'
Sommige
Arameeërs noemen zich in onze dagen "Assyriërs", dit vanwege de
haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse
missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw.
Andere Arameeërs zijn bekend geworden als "Chaldeeërs". Ze zijn echter
allemaal Arameeërs. Overal waar U het woord "Assyriërs" tegenkomt dient U
het als Arameeërs te lezen.
In Turkije zijn de
Arameeërs bekend geworden als “Süryani”
en in Arabische als “Al-Suryan”
Getuigenissen van de geleerden van de Syrische
Kerk van Antiochië met
betrekking tot synoniem: Arameeërs/Syriërs
(Het
moge bekend zijn dat in onze dagen de
nationalistische/fanatici,
het koloniale illuminatie product "Assyriers", proberen met alle
mogelijke middelen om onze goed gedocumenteerde erfgoed
te vervalsen door te beweren dat het woord "Syrisch" een afkorting is van
het woord "Assyrisch" en vandaar proberen ze alle Aramese denominaties,
tegen hun wil, in tegenstrijd met de historische feiten en valselijk te
bestempelen als "Assyriers".
Neem
alstublieft zorgvuldig kennis van de onderstaande getuigenissen van de
briljante geleerden van de Syrische Kerk van Antiochië (West en Oost-
Syrisch) die allemaal getuigen van de Aramese oorsprong van ons volk.
Wanneer sommige Westerse "geleerden" in het verleden de werken van deze
geschiedkundigen zorgvuldig hadden bestudeerd; dan zouden ze zeer
waarschijnlijk de mythische namen
"Chaldeeërs" en "Assyriers" niet hebben
uitgevonden waardoor ons volk werd gesplitst en tegen elkaar opgezet).
English Version
|
 |
Het gebied waar het Aramese volk vandaan komt was bekend geworden
als “Mesopotamië” en is sinds de 20ste eeuw
verdeeld in moderne staten Irak, Syrië en Turkije.
In vroegere tijden werd de bakkermaat van de Aramese voorvaders
Aramnahrin”
(of:
Aram-Nahrin)
genoemd in het Aramees. In het Hebreeuws werd het ,,Aram-Naharaim”
genoemd, een term die we geregeld in het oude testament tegenkomen.
Toen het oude testament werd vertaalt in het Grieks, werd de term,,
Aram-Naharaim”
vertaalt door “Mesopotamie”
waar velen mee bekend zijn geraakt tijdens hun opleiding.
|
Globaal gesproken is deze gebied gesitueerd in het Zuidoosten van Turkije/
noorden van Syrie. Het noorden van Aram-Naharaim werd
Paddan-Aram genoemd; dat betekent
het vlakte/land van Aram waar
Bijbelse figuren als Abraham en Jacob hebben vertoefd.
Een deel van Paddan-Aram wordt vandaag Tur-Abdin genoemd in het Aramees, dat
betekent “bergen van de dienaren Gods”
vanwege de overweldigende aanwezigheid van kloosters en kerken.
Volgens de
Aramese historische tradities, vormt het gebied van Paddan-Aram- met name
“Tur Abdin”- het ‘oer’ of 'Proto'- land van de Aramese natie. Vanuit deze
‘oer’ of inheemse land, begonnen de Arameeërs in de loop van de geschiedenis
zich te verspreiden over het gebied van het Midden- Oosten.
Vanwege de overweldigende aanwezigheid van de Arameeërs in het zuiden van
Aram-Naharaim; werd het ,,Beth-Aramaya/
Beth-Oromoye”
genoemd, dat betekent in het Aramees het huis
van de Arameeërs.
Arameeërs en het christendom
Na de komst van
Jezus Christus hebben de Arameeërs (inclusief “Assyriërs” en Chaldeeërs) van
Aram-Naharaim de leer van Jezus Christus aanvaard en hebben samen met de
apostelen van Jezus Christus en de bekeerde Joden de Syrische kerk van
Antiochië opgericht, het tweede patriarchaat na Jeruzalem, waar voor het
eerst de volgelingen van Jezus Christus “Christenen”
werden genoemd (Handelingen 11:26). Deze kerk was de moeder van alle kerken
– en de eerste kerk opgericht buiten Israël – wiens patriarch resideert in
Damascus, Syrië.
De Semitische
Arameeërs ( niet verwarren met ‘Armeniërs’) ondergingen een naamsverandering
na het aanvaarden van het christendom en werden om onduidelijke redenen “Syriërs"
genoemd.
Sommigen zeggen, om hen te onderscheiden van de Arameeërs die niet
waren bekeerd tot het Christendom, terwijl anderen zeggen dat toen de
Griekse Imperium zich uitbereidde in het gebied, noemden ze de Arameeërs
'Syriers', omdat Grieken onbekend waren met de Arameeërs.
Het zou
inderdaad juist kunnen zijn dat de Grieken de benaming "Syriërs" aan de
Arameeërs gaven, omdat de Griekse historicus Posidonius (150 v. Chrs.) zegt:
"Het volk dat wij, de Grieken,
Syriërs noemen, noemen
zij zichzelf Arameeërs" Dit wordt herhaald door
Strabo, de Joodse historicus Falvius Jospehus en anderen die allemaal
getuigen dat het volk dat door de Grieken "Syriers" wordt genoemd,
zij zelf zich "Arameeërs" noemen.
En dit zien we
ook terug in de vertaling van het Oude Testament vanuit Hebreeuws naar Grieks. Het Oude Testament werd vertaald in de 2e eeuw v. Chr. Deze
vertaling werd "Septuagint" genoemd (afgekort: LXX). In Septuagint worden de
termen "Aram", "Arameeërs",
"Aramees" en "Aram-Naharaim"
vertaald met de woorden "Syrië", "Syriërs",
"Syrisch" en "Mesopotamië."
De geautoriseerde King James Vertaling uit 1611 volgt deze lijn zoals ook de
vergelijkbare Nederlandse Statenvertaling dat doet en beide vertalingen
noemen de Arameeërs zowel in Oude als in Nieuwe Testament "Syriërs."
De Arameeërs van het
Oude Testament worden "Syriërs" genoemd in het Nieuwe Testament
In andere
Bijbel vertalingen worden echter de Arameeërs van het Oude Testament
“Syriërs” genoemd in het Nieuwe Testament.
In Lukas 4:27 refereert Jezus Christus naar de genezing van Naaman de
Arameeër door profeet Elisa (2 Koningen 5:1-15) en zegt:
“En er waren vele
melaatsen in Israel ten tijde van de profeet Elisa, en geen van hen werd
gereinigd, doch wel Naaman de Syrier”
De term "Syriërs" mag niet worden verward met
de hedendaagse inwoners van Syrie - die allemaal van oorsprong Arameeërs
zijn (behalve Armeniërs en Koerden) en zich identificeren als "Arabieren" in
navolging van de kwaadaardige koloniale praktijken van England en
Frankenrijk.
Ten diepste behoort de naam “Syriër”
toe aan het Aramese volk en niet aan de "Arabische" indringers. Echter, na
de verovering van Mesopotamië door de Arabieren, werd de benaming “Syrier”
door hen overgenomen met als resultaat dat de echte Syriërs, dat wil zeggen:
Arameeërs, vreemdelingen werden in hun eigen inheemse woongebieden.
Oost-/West- Arameeërs Rivier de
Eufraat
De Arameeërs waren verspreid over het hele
Midden-Oosten en werden aangeduid als West- en Oost- Arameeërs. Dit had te
maken met de geografie in het begin van het Christendom. Grofweg was
rivier de Eufraat de grens. De Arameeërs die ten oosten van Eufraat leefden,
globaal gesproken Perzische Rijk, werden Oost- Arameeërs genoemd, dus
Nestorianen en later “Chaldeeërs” (1553) en weer later “Assyriërs” (19e
eeuw)
De Arameeërs die ten westen van rivier de
Eufraat woonden, globaal gesproken in het Romeinse Rijk, werden aangeduid
als West- Arameeërs of West- Syriërs of kortweg “Syriërs”. Of soms worden
zowel de Oost- als de West- Arameeërs gewoon aangeduid met "Syriërs".
De kerk in het Romeinse Rijk:
Syrisch Orthodoxe kerk van Antiochië;
de moederkerk, met als kerkelijke stoel: Antiochië
De kerk in Perzië: De kerk van het
Oosten of de kerk van Perzië; met Seleucia
Ctesiphon als de kerkelijke stoel van Katholikos. Echter de Arameeërs in
Perzië vielen onder het kerkelijke bestuur van Antiochië tot 424.
Niet- Christelijke Arameeërs
De Arameeërs die niet overgingen tot het
Christendom, bleven heidenen, maar met de komst van Islam gingen ze over/werden
gedwongen tot de islam, vergaten hun Aramese oorsprong en een groot deel
ervan wordt in onze dagen daarom "Arabieren" genoemd. Andere Arameeërs die
in de loop der jaren tot de Islam werden gedwongen worden in onze dagen
"Koerden" of "Turken" genoemd.
Er zijn in
Syrië twee dorpen die worden genoemd Jubb 'Addin en Bakh'a (50 km van
Damascus) waar de inwoners Moslims zijn. Deze Moslims spreken Aramees en
zijn bewust van hun Aramese oorsprong. Ze zijn zo trots op hun Aramese
oorsprong dat ze zelfs liedjes uit andere talen vertalen naar het Aramees
en onderhouden hun gebruiken en tradities. Echter, zoals aangehaald, andere Arameeërs die
overgingen tot de Islam en behielden niet hun Aramese taal, gingen over tot
het gebruik van Arabisch en worden daarom in onze dagen "Arabieren" genoemd.
Maar, deze "Arabieren" zijn geen Arabieren in de zien van hun etniciteit,
maar omdat ze Arabisch hebben ingevoerd als hun taal. Dus ze zijn taalkundig
"Ge-arabiseerd", niet etnisch!
Ten tijde van Muhammad waren de Arabieren een
verwaarloosbare kleine minderheid in vergelijking met de overweldigende
Aramese aanwezigheid in het Midden-Oosten.
"......
Alle
Arabische volken (tezamen) in de tijd van de Profeet Muhammad
waren niet groter dan de inwoners van slechts één
Aramese stad zoals bijvoorbeeld Damascus, Nisibin, Ctesiphon,
Dura Europos, Palmyra, Homs of Edessa" (De
Aramese opleving zal het schaakbord van het Midden-Oosten transfigureren)
Kort gezegd:
Er zijn miljoenen Islamitische crypto-
Arameeërs in het Midden-Oosten die door het leven gaan als "Arabieren",
"Turken" en "Koerden." Klik alstublieft
hier,
hier en
hier over de niet-christelijke Arameeërs van
het Midden-Oosten.
Synoniem: Arameeërs/ Syriërs
Hieronder presenteren wij aan U de getuigenissen van de geleerden van alle
Aramese denominaties over de oorsprong van ons volk.
|
De briljante geleerden van de Syrische Kerk van Antiochië.
|
شهادات علماء للكنيسة السرينية الأنطاكية بخصوص أصل شعبنا السرياني
الآرامي |
Inhoud
|
 De geleerden van de West-Syrische
Kerk
1. St. Afrem de Syriër (?
373), de Harp van de Heilige Geest, de beroemde kerkvader van
de Syrische Kerk van Antiochië,..............
2. De geleerde Sint Jacob van Serugh (Sürüç,,
Turkije,
?
512) omschrijft St. Afrem de Syriër................
3. Johannes van Beth Rufina, priester in Antiochië
en discipel van de grote anti- Chalcedonianse leider Petrus de
Iberian (417-491),..........................
4. De 6e eeuwse
historicus en bisschop Simon van Beth Arsham, dat was gelegen in
Seleucia- Ctesiphon................
5. Patriarch Severius van Antiochië, ook bekend is
als de Kroon van de Syriërs (?538,
Egypte)...............
6. St. Jacob van Edessa (Turkije, Urfa,
? 708 )
zegt over de Syrische taal in zijn boek..........
7. De anonieme (schrijver) van Zuqnin, dichtbij
Amid [Turkije] schrijft in zijn Syrische wereld kroniek van ca. 775
na. Chr. over het jaar
504-505............................................
8. De monnik Anton uit Tagrit (Irak,
?
840-850) over Wafa de Arameeër...............................
9. Mozes Bar Kepha (Bar Keepho), een geroemde
bisschop en schrijver, geboren in Balad (dichtbij Tigris) in 813 en
overleden in 903.............
10. Dionoysius Bar Salibi de bisschop van Amida (Diyarbakir, Turkije
†
1171), ook wel “de ster van de 12e eeuw”
genoemd, zegt in zijn boek.............................
11. Patriarch
Michaël de Groot uit Militene (Turkije, Malatya,
? 1199)
zegt over de kinderen van Sem...................................
12. De bekende Syrisch Orthodoxe Mafriaan en
geleerde Barhebreaus uit Militene (Malatya, Turkije,
?1286)
-moderne wetenschappers noemen hem ook wel
..................................
13. De Grote Metropoliet Filoxinos Yuhannon
Dolabani (1885-1969), geboren in Mardin
(Turkije),.....................
West-Aramese Syrisch Katholieke Ker.
14. Clemens Josef David, geboren op 1829 in
Amadiye (Irak) en gestorven in het jaar 1890,.......................
15. Ishak Bar Armalto werd geboren op 1879 in
Mardin (Turkije) en overleed in 1954 in Beirut (Libanon), leverde
een belangrijke bijdrage aan de Syrische studies...........
West- Aramese Syrisch Maronitische
Kerk
16. Paul Assemani (1878-1944) was van de bekende
Maronitische familie Assemani, .............
17. Paul Al-Khoury Al-Kfarnissy (1888-1963) was
een professor van het Syrisch in de Libanese Maronitische
Klooster.......................
West-Aramese Syrisch Melkitische Kerk
18. Agapius van Hierapolis /Mabbug (Irak) was een
6e eeuwse bisschop...........................
|
|
De geleerden van de Oost-Syrische
Kerk
1. Simon Bar Sabbae (?
344), was bischop en de tweede Catholicos van Seleucia-
Ctesiphon.....................
2. In de kroniek van Arbela[2], wordt
beschouwd uit de 6e..................................
3. Severus
Sebokht, geboren in 575 in Nisibin en overleden in 666/67, was
bisschop van de beroemde school van Qenneshrin (de adelaars
nest).............................
4. De kroniek van Khuzistan (Iran) is geschreven
door een Aramese Christen uit Khuzistan............
5. De Tuin van Verrukking[5] ("Gannath
Bussame"), geschreven rond 8ste /9e
eeuw............
6. De auteur van de kroniek van Se’ert is
onbekend.[6] De kroniek is geschreven door de Oost-
Syrische “Nestoriaanse” kerk in Perzië en het
Midden-Oosten........................
7. De Katholikos-Patriarch Timotheos I van de
Oost-Syrische (Nestoriaanse) kerk (geboren in Hazza (Erbil), Irak,
? 9-1-823) zegt tegen
andere Oost-Syrische...................
8. Isho Barnun (?
827) [8], die was onderwezen door Mar Abraham Bar
Dashandad in de boven klooster in Mosul, volgde Timotheos I als
Patriarch op..............................
9. Theodor Bar Koni (?
845 in Syrië) was één van de 42 martelaren onder Amorion..........
10. Isho’dad was afkomstig uit Merv
(Turkmenistan). Hij werd de bisschop van Haditha (Irak) en floreerde
in het midden van de 9e eeuw......................
11. Thomas van Marga, geboren in het begin van de
9e eeuw in de regio van Salakh (Mosul),..................
12. De Oost- Syrische “Nestoriaanse” lexicograaf
Isho Bar Ali [12] (?
890)...........................
13. De Oost-Syrisch “Nestoriaanse” Bisschop
Yeshu‘dad uit Haditha (Irak,
? 853) zegt in zijn boek.............
14. De Oost- Syrisch “Nestoriaanse” lexicograaf
Bar Bahlul uit Bagdad (?963)
legt in zijn Syrisch (Aramese)...............
15. Catholicos- Patriarch Elias I van Tirhan
(1028-1049), ook wel genoemd Elias van Nisibis en Elias Bar
Senaya,........................
16. De theorie van Galileo Galilei, de astroom
werfd behandeld door de bisschop van Urhoy in de 10e eeuw
in zijn boek...............................
17. De oost-Syrische “Nestoriaanse” bisschop
Solomon uit Basra zegt in zijn boek................
Oost- Aramese Chaldese schrijvers
18. De Oost- Syrische Chaldeese Patriarch Josef
(1681- 1695) uit Diyarbekir................
19.M or Touma Audo, geboren in Alqosh (Irak) in
1855 en vermoord in het jaar 1917.........
20. Gevargis Abd- Ischo V, Oost-Syrische
Chaldeese Patriarch van Babylon (1894-1899)........
21. Oost-Syrische Chaldeese Metropoliet Aday
Sher, geboren in 1867 in Saqlawa (Iraq) en vermoord in
1915,...............
22. Ya‘qob Avgin (= Eugene) Manna (1867-1928)
geboren in Beth Qopa (Irak).................
23. Bisschop Israel Audo, geboren op 6 Augustus
1859 in Alqosh (Irak) en overleden op 16 februari
1941................................................
|
|
De briljante geleerden van de Syrische Kerk van Antiochië.
|
العلماء اللامعين للكنيسة السريانية في أنطاكية |
|
De geleerden van de West-Syrische
Kerk
De Syrisch Orthodoxe Kerk van
Antiochië
De Syrisch Katholieke Kerk
De Syrisch Maronitische Kerk
De Syrische Melkitische Kerk
|
علماء الكنيسة السريانية الغربية
الكنيسة السريانية الأرثوذكسية في أنطاكية
الكنيسة السريانية الكاثوليكية
الكنيسة السريانية المارونية
الكنيسة السريانية الملكية |
|
1.
St. Afrem de Syriër (†
373), de Harp van de Heilige Geest,
de beroemde kerkvader van de Syrische Kerk van Antiochië, noemt de beroemde Bar Dayson (154-
222 n. Chr) van Edessa “Bar
Dayson de Aramese filosoof”[1]
|
St. Afrem de Arameeër,
de
kroon van glorie voor alle Arameeërs |
1. مار أفرام السرياني (373†)،
وهو قيثارة الروح القدس ، والأب الشهير
للكنيسة السريانية الأنطاكية، وهو
يذكرعن بار ديسون الشهير (154-222
م.) " بار ديسون الفيلسوف الآرامي"
|
|
1.1.
Hij spreekt van
Aram-Nahrin (= Mesopotamie) als
` Onze
land"
op diverse plaatsen[1.1] |
1.1.
انه يتحدث عن آرام بين النهرين (= بلاد ما بين النهرين) "بلدنا"
في أماكن مختلفة[1.1] |
|
1.2.
In zijn verhandeling tegen de beroemde filosoof Bardaisan uit
Edessa (Urfa) schrijft hij[1.2]: |
1.2
في خطابه ضد الفيلسوف الشهير
بارديسون من الرهاEdessa
(Urfa)
يكتب[1.2]: |
|
1.2.1.
"Maar
de filosoof van de Arameeërs
maakte zichzelf mikpunt van spot onder de Arameeërs en Grieken.
|
1.2.1.
"أضاف "لكن الفيلسوف الآرامي جعل نفسه عرضة للسخرية بين
الآراميّين واليونانيين. |
|
1.2.2.
Omdat ‘licht’ in de Aramese taal wordt
als mannelijk gezien, en ‘oog’ als vrouwelijk” |
1.2.2.
"لأن يُعتبر'الضوء' في اللغة الآرامية مذكر، و'العين' مؤنث |
|
1.2.3
"Hij, Bardaisan, noemt de maan vrouwelijk in de Aramese taal” |
1.2.3.
وهو،( بارديسون)، دعا القمر مؤنّث في اللغة الآرامية" |
|
1.3
In een andere verhandeling tegen Mani zegt hij:
“.. en daar eindigde de constructie van de Aramese filosoof”
[1.3] |
1.3 في آخر خطابه ضد ماني يقول:"..
وأنه هناك إنتهى بناء الفيلسوف الآرامي "[1.3] |
|
1.4
Over Jezus en de genezing van de dochter van de Kanaanese vrouw zegt
hij in zijn verzoek tot de Heer [1.4]:
“Dokter die in barmhartigheid het meisje
genas
die een dochter van de Arameeërs is;
genees onze zielen” |
1.4 عن يسوع المسيح وشفاء إبنة المرأة الكنعانية يقول في طلبته
إلى الرب [1.4]:
الطبيب الذي برحمته شفا الفتاة
التي كانت إبنة الآراميين؛ إشفِ نفوسنا" |
|
2.
De geleerde Sint Jacob van Serugh (Sürüç,, Turkije,
†
512) omschrijft St. Afrem de Syriër (†
373)
in een hymne ter verering van de
Aramese natie tegenover de Griekse en zegt[2]:
Deze
Afrem werd de
kroon van glorie voor alle Arameeërs
en door hem naderden zij de geestelijke glorie.
Hij die een groot redenaar was onder de Syriërs.”
“Hij
die de Syriërs overal heeft verhoogd,
en vandaar hebben wij van hem geleerd om de Heer te bezingen met
zoetige zangen”.
|
West-Aramese Syrisch Orthodoxe Jacob
van Sarug |
2. العالم مار يعقوب السروجي (سروج، تركيا،512†)
يصِف مار أفرام السرياني
(†
373)
في ترنيمة لتبجيل الأمة الآرامية، ويعارض فيها الأمة اليونانية
ويقول[2]:
هذا (أفرام) أصبح تاج العظمة لجميع الآراميين ومن خلاله إقتربوا
من العظمة الروحية. وكان خطيب كبير بين السريان".
. "الذي رفع شأن (قرن) السريان في كل مكان
ونحن منذ ذلك الوقت تعلمنا منه أن نرتل للرب التراتيل الحلوة
والهتافات". |
|
“Hij
die verrukkelijk in z’n geest staarde naar de grote Mozes, en na het
voorbeeld van de Hebreeuwse vrouwen,
leerde hij de Aramese vrouwen
om te prijzen met hun Madrashe”. |
وبذهنه الحاذق تأمل في موسى العظيم وفي نموذج النساءالعبريات وكذلك
علّم نساء الآراميين
لكي يسبّحن الله في ترانيمهنّ". |
|
2.1.
In zijn homilie over Aday en koning Abgar schrijft hij [2.1]: |
2.1
في عظته عن آداي والملك أبجر يكتب[2.1]: |
|
2.1.1
"[De Patriarch] Jacob en [de apostle] Aday
werden gezonden naar Aram-Nahrin, zodat zij zowel het
nieuwe als het oude testament zouden vervullen ."
|
2.1.1
"[ البطريرك] يعقوب و [الرسول] آداي أرسِلوا إلى آرام ما بين
النهرين، وفاءً لتنفيذ كلمات العهد الجديد والقديم"
|
|
2.1.2
"Aday zelf kwam ook naar het land Bet-
oromoye, zodat deze symbolen opgetekend door Jacob, door
hem zouden worden vervuld. En zodoende opende in Urhoy een grote
fontein van levende wateren" |
2.1.2
"آداي نفسه أيضا جاء إلى بلاد ما بين النهرين،
لكي تتحقق الرموز التي
رسمها يعقوب من خلاله.
وبالتالي فتح في الرها (أورهوي) ينبوع كبير من المياه الحية" |
|
2.2
In zijn homilie over Urhoy en Jeruzalem (zegt hij)
[2.2]:
"De donkerheid van de wereld en zwartheid van Abgar,
de zoon van de Arameeërs, de
wereld van donkerheid werd licht door Abgar in Christus" |
2.2
"في عظته عن الرها وأورشليم يقول: ظلام العالم وسواد أبجر (Abgar)،
إبن الآراميين
، عالم الظلام أصبح ضوء من خلال أبجر في المسيح." [2.2] |
|
2.3
Over Edessa (SanliUrfa) zegt hij [2.3]:
"De
dochter van de Arameeërs,
hoewel terughoudend, hoorde zijn leer". |
2.3 عن الرها (
Edessa
/(SanliUrfa
يقول
[2.3]:
"إبنة
من السريان الآراميين،
رغم أنها كانت مترددة، استمعت تعاليمه". |
|
2.4
In de homilie over “Guria en Shamuna”, de martelaren uit de omgeving
van Edessa (Urfa) zegt hij [2.4]:
"Twee kostbare Parels, die een sieraad
vormden voor de bruid van mijn heer
Abgar, de zoon van Arameeërs
..” |
2.4 في عظة عن "جوريا وشامونة" (Guria
en Shamuna)
الشهيدتين من أطراف الرها يقول[2.4]: اللؤلؤتين الثمينتين اللتين
كانتا زينة لعروس سيدي أبجر، إبن الآراميين".. |
|
3.
Johannes van Beth Rufina, priester in Antiochië en discipel van de
grote anti- Chalcedonianse leider Petrus de Iberian (417-491),
schrijft over het leven van St. Abhai, de bisschop van Nicea[4]: |
3. يوحنا من بيت روفينة،
قس في
أنطاكية وتلميذ بيتر ايبيريا الزعيم الكبير المضاد
لخلقيدون (417- 491Petrus
de Iberian)
يكتب عن حياة القديس أبهاي (Abhai)،
أسقف نيقيا (Nicea)[4]: |
|
3.1.
"In beide scholiastischme waren ze onderwezen, in
het Aramees dat ook Syrisch wordt genoemd
en in Grieks dat wordt Roemeins genoemd" |
3.1
"وفي
كلتا المدرستين كانوا متعلمين، في الآرامية ، التي هي السريانية
وفي اليونانية
وهي ما تسمى الرومانية
|
|
3.2.
"In die tijd leerden ze om de wetenschap voort te zetten in
dit verklarende Aramees, dat wil zeggen Syrisch". |
3.2
في ذلك الوقت كانوا يدرسون لكي يطورون العلوم
في هذه اللغة الآرامية المدرسية، أي السريانية". |
|
3.3.
"Na de vloed in de dagen van Noach,
de Arameeërs bewoonden Beth Nahrin". |
3.3
"
بعد الطوفان في أيام نوح ، الآراميون سكنوا بلاد ما بين النهرين". |
|
3.4.
"Vele van
de kinderen van Aram
waren onderwezen in Griekse taal." |
3.4
وكثير من أبناء آرام كانوا يتعلمون في اللغة اليونانية |
|
4.
De 6e eeuwse historicus en bisschop Simon van Beth Arsham, dat was
gelegen in Seleucia- Ctesiphon, was een beroemde man die discipelen
maakte en drie grote en beroemde mannen onder Magiers doopte, zegt
in een brief omtrent Barsauwmo en de ketterijen van de Nestorianen
[5]: |
4. مؤرّخ القرن السادس المطران سمعان من بيت أرشام، التي تقع بالقرب
من سلوقية-كتسيفون، وكان رجلا شهيراً وهو الذي تلمذ وعمّذ ثلاثة رجالا
كبارا ومشهورين من رجال مجيينس (Magians)
ويقول في رسالة بشأن
برصومو
وبدع النسطوريين [5]:
|
|
4.1.
"In de dagen van de Katholikos Babai staken de ketterijen van de
discipelen van Paulus van Samosata en Diodorus uit Tarsus de kop op
in het land van
Beth Oromoye" |
4.1
" في أيام المفريان (الكاثوليكوس) باباي
ظهرت في البلاد
بيت أورومويى
بُدع تلاميذ بولس من سموساتا وديودوروس من ترسوس" |
|
5.2.
"Over Mor Benjamin zegt hij “Mar Benjamin de
Arameeër, die later abt werd
van de school van het dorp Daira, dat ligt in de diocese van onze
klooster” |
4.2
عن مار بنيامين يقول: "مار بنيامين الآرامي، الذي أصبح فيما
بعد رئيسا لمدرسة القرية الدائرة، التي تقع في أبرشية ديرنا" |
|
6.
St. Jacob van Edessa (Turkije, Urfa,
†
708 ) zegt over de Syrische taal in zijn
boek “De Zes Dagen” :[6.1]
“De
Syrische taal, dat is Aramees.
“
“Het
schijnt dat het Zuiden ook was genoemd
door ons Arameeërs”. Maar voor wat betreft het
Noorden, het is ons niet bekend waarom het zo is genoemd
door de vroegere zonen van Aram.”
“Maar
op de manier van spreken van de
Arameeërs, sommigen noemen hen zingende paardenvlieg”
|
West-Aramese Syrische
Orthodoxe Jacob
van Edessa/Urhoy, Urfa |
6.
مار يعقوب الرهاوي (تركيا، أورفة،
†
708)
يقول عن اللغة السريانية في كتابه " الأيّام الستة" [6.1]:
اللغة السريانية, أي اللغة الآرامية".
ويبدو أن الجنوب كان يدعى من خلالنا نحن الآراميون
ولكن بخصوص الشمال،
ليس معروفا لنا لماذا أطلق عليه أبناء آرام الأولين (هذا) الإسم ".
" ولكن بعض الناس يُشبِّهون طريقة حديث السريان، بغناء ذبابة
الحصان" |
|
7.
De anonieme (schrijver) van Zuqnin, dichtbij Amid [Turkije] schrijft
in zijn Syrische wereld kroniek van ca. 775 na. Chr. over het jaar
504-505
:[7]
"Het jaar achthonderd en
zestien: De Romeinen richtten een ravage aan in het hele Perzische
territorium van Nisibin tot aan de
grenzen
van Beth Aramaye,
moorden, vernietigen,
gevangen nemen en plunderen". |
7. كاتب من زوقنين (مجهول الإسم) ، بقرب أوميد [تركيا] يكتب في تقريره
(وقائع العالم) بالسرياني من نحو 775 ميلادية عن السنة 504-505 [7]:
"عام
ثمانمائة وستة عشر : الرومان دمروا جميع الأراضي الفارسية من
نصيبين
إلى
حدود
بيت آرامايى،
بالقتل والتدمير والسلب والنهب والسجن" |
|
7.1
Over de misleider verschenen in het Westen en verleidde en doodde
velen onder de Joden zegt hij: [7.1]
"Hij ging naar het binnenland van
Beth Aramaye,
dat was onderdompelt in
alle soort kwaad van toverij en wijdde zich in toverij en alle
soorten duivelse trucjes" |
7.1
عن مخادع ظهر في الغرب
،أغوى وقتل العديد من اليهود يقول[7.1]:
ذهب إلى داخل أرض بيت آرامايى، التي كانت مملوءة من جميع شرور
السحر، وكرّس نفسه للسحر والحيل
الشيطانية
" |
|
7.2
In relatie tot Jazira, refereert de term aan de boven Mesopotamië
van Oesroen in het Westen tot de berg Sinjar in het Oosten, die het
land van de Syrisch sprekende Christenen is lezen we:[7.2]
"... het land die de taal
spraak van de kinderen van Aram"
|
7.2
وفيما يتعلق بالجزيرة ، هذا المصطلح الذي يشيرإلى أعالي بلاد ما بين
النهرين من أوسرون غرباً حتى جبل سنجار شرقاً، أرض المسيحيين
الناطقين باللغة السريانية، نقرأ [7.2]: أي
الأرض التي تتكلم لغة أبناء آرام
|
|
7.3
Over Moslim Arabieren die met Christelijke vrouwen trouwden lezen
we: [7.3]
"Voor wat de mensen die (een Syrische) vrouw trouwden, Syrische
kinderen verwekten, en zich vermengden met de Syriërs en van wie
niemand in
staat was
om te onderscheiden van de Arameeërs, kwam hij snel over hen te
weten". |
7.3
عن العرب المسلمون الذين كانوا يتزوجون نساء المسيحيين نقرأ[7.3]: أما
بالنسبة للشعب الذي تزوج بالنساء السريانيات، وَلدواأطفالاً إنخلطوا مع
السريان وليس
أحداً إستطاع أن يميِّزهم من الآراميين،
إنه سريعا اكتشف عنهم". |
|
8.
De monnik Anton uit Tagrit (Irak,
†
840-850) over Wafa de Arameeër:[8]
“Het vijfde kwartet van de poëzie is gewoonlijk gecomponeerd uit zes
of zeven strofen, waarvan het nummer soms toe- of afneemt. Dit
kwartet behoort tot een man genaamd Wafa,
een Aramese filosoof.” |
8. الراهب أنطون من تكريت (العراق،†
840-850)
يقول عن وفاء الآرامي[8]:"
الوزن الخامس من الشعر عادة يتألف من ستة او سبعة آيات، الذي عدده
أحيانا يكون الزيادة أو النقصان وهذا الوزن يَعود إلى رجل يدعى
الفيلسوف وفاء الآرامي".
|
|
9.
Mozes Bar Kepha (Bar Keepho), een geroemde bisschop en schrijver,
geboren in Balad (dichtbij Tigris) in 813 en overleden in 903, zegt
in zijn boek "De Zes Dagen": [9]
“Mor
Philoxinos zei ook dat de vertaling van de Bijbel word genoemd "De
Simpele (Peshitta)",
hetgeen was vertaald in ons Aramese taal door Agolas en Soomkhos" |
9.
موسى ابن كيفا (بر كيفو)، الأسقف والكاتب ، ولد في مدينة بلد (بالقرب
من نهر دجلة) في 813 والمتوفي في 903، يقول في كتابه "الأيام
الستة"[9]:
"وقال
أيضا مار
فيلوكسينوس أن ترجمة الكتاب المقدس هي ما تسمى الفشيطة(Peshitta)
"، التي قاموا بترجمتها أجولاس وسومخوس" |
|
10.
Dionoysius Bar Salibi de bisschop van Amida (Diyarbakir, Turkije
†
1171),
ook wel “de ster van de 12e eeuw” genoemd, zegt in
zijn boek ‘Tegen de Armeniërs’
[10]:
“De Armeniërs zeggen: ‘Van wie zijn jullie afkomstig – jullie die
van oorsprong Syriërs zijn?’ Tegen hen zeggen we: ‘U weet zelf niet
van wie u afkomstig bent. …. Het zijn wij (de Syriërs), die uw
schrijvers hebben onderwezen (verlicht) en hen hebben geopenbaard,
dat u afkomstig bent van Togarma…
Wat ons Syriërs betreft,
wij zijn nakomelingen van Sem
en onze vader is Aram,..
en vanwege deze naam ‘Aram’ worden we soms in de boeken ook wel
“Arameeërs” genoemd’.” |
10. ديونوسيوس بر صليبي مطران آمد (دياربكر، تركيا
†
1171)
)، المعروف أيضا باسم " نجمة
القرن الثاني عشر"، يقول في كتابه "ضد ألارمن" [10]: الأرمن يقولون:
ذريّة من أنتم- أنتم الذين عرقكم سرياني؟ نضاددهم ونقول: أنتم لا
تعرفون عرقكم من أين هو. ...ولكن نحن السريان أنرنا (علّمنا) مؤلفيكم
وكشفنا لكم أنكم منحدرين من توجرما...
أما بخصوصنا السريان نحن ذرية سام وأبونا هو آرام ...
وبسبب هذا الاسم 'آرام' أيضا ندعى أحيانا في الكتب آراميين". |
|
10.1
Tegen de Melkiten zegt hij in zijn boek "Discussies": [10.1]
"Zelfs
de naam "Syrisch", die U van ons hebt overgenomen, is hoger,
omdat deze naam is afgeleid van "Suros",
die
in Antiochië regeerde
en na hem
het land Syrië is genoemd,
zoals Uw nationale naam afgeleid is van de heidens 'Yawan'
"Als
Yawan, de vader van de Grieken,
was geboren vóór Aram onze vader,
daar zou een reden kunnen zijn voor discussie.... "
"Omdat
we Syriërs
de kinderen van Aram zijn
......Wij laten zien dat onze naam meer waardig is dan de Uwe..." |
10.1 ضد الملكيين
(Melkites)
يقول في كتابه "المناقشات" [10.1]:
حتى اسم "السريان" الذي أخذتموه منا، هو أعلى من ذلك ، لأن هذا
الاسم مشتق
من "سوروس"
الذي كان يحكم في أنطاكية وبعده هذا البلد دعي سوريا على اسمه
كما اسمكم الوطني مستمد من ياوان (Yawan)
الوثني"...
وأضاف
"إذا ياوان (Yawan)،
أبو اليونانيين، وُلد قبل آرام أبونا،
ربما سيكون هناك فرصة للمناقشة..."
لأننا نحن السريان أبناء آرام...... ونحن نبيِّن أن إسمنا هو
أشرف من إسمكم... |
|
10.2
Over de Grieken zegt hij [10.2]:
“Vanwege hun haat noemen zij ons Jacobieten in plaats van Syriërs en
wij antwoorden en zeggen dat de naam Syriër waarmee U ons niet meer
associeert doet er niet onder voor de eerwaardige naam,
omdat deze naam is afgeleid van Syrus die
heerste over Antiochië waar het land Syrië naar hem werd
genoemd…. Echter wij zijn de
afstammelingen van Aram en door deze naam werden wij
in de vroegere tijden met de naam
“Arameeërs” aangeduid.
|
10.2
عن اليونانيين يقول [10.2]: بسبب كراهيتهم
لنا يسمونا يعقوبيين بدل ما يُسمّونا السريان ونحن نجيبهم ونقول:
إن إسم السوريين الذي أبطلتم تسميتنا به يُحسب كإسم مشرّف لنا لأن هذا
الاسم مشتق من سوروس
Syrus
، الذي حكم على أنطاكية
Antiochia
حيث سميت سوريا هذه الأرض على اسمه. ولكن
نحن من نسل آرام ومن قبل هذا الاسم كنا ندعى في العصور القديمة
آراميين". |
|
11.
Patriarch Michaël de Groot uit Militene (Turkije, Malatya,
†
1199) zegt over de kinderen van Sem:[11]
“De kinderen van Sem zijn ..... de Chaldeeërs, de Ludiërs en
de Arameeërs welke Syriërs zijn,
de Hebreeërs en de Perzen.” |
11.
بطريرك الكنيسة السريانية الأرثوذكسية ميخائيل الكبير من
Militene
(ملاطية، تركيا، †1199م.) يقول عن أبناء سام [11]: أبناء سام هم
الآشوريون والكلدان واللوديون والآراميون أي هم السريان واليهود
والفرس". |
|
11.1
Dezelfde schrijver zegt over de Mesopotamische geschiedenis:[11.1]
“De
koninkrijken, die in de oudheid zijn gevestigd door ons ras,
de Arameeërs,
namelijk de nakomelingen van Aram, die Syriërs werden
genoemd….”
(Opmerking: Het is verbazingwekkend om dit te horen van een
topgeleerde van wereld formaat die de hele geschiedenis van
Mesopotamië beschouwt als een deel van de Aramese geschiedenis)
“De
Arameeërs, die de Grieken Syriërs noemen,
vestigden hun in macht in Aram.” |
11.1 ويقول نفس المؤلف عن تاريخ بلاد ما بين النهرين [11.1]:
"الممالك التي أنشئت في العصور القديمة من جانب عرقنا، (أي)
الآراميين، وهم من نسل آرام، ودعيوا السوريين..."
(ملاحظة : ومن المدهش أن نسمع من هذا العالم الذي يحسب بين كبار علماء
العالم وهو يحسب
كل تاريخ بلاد ما بين النهرين جزءا من تاريخ الآراميين)
" الآراميون، الذين كان اليونانيون يسمونهم سريان، كانت سلطتهم مستقرة
في آرام". |
|
11.2
Over Mani zegt hij:
[11.2]
"Hij stuurde ook onder diegenen die met hem (de apostel) Adai waren
om te preken
in Beth Aramaye"
Omtrent
de vervolging van de Christenen in Perzie in 339-379 zegt hij:
“".. De
40 jaren onafgebroken vervolging in het
land van de Arameeërs"
|
11.2
عن ماني يقول[11.2]: "أرسل أيضا من بين أولئك الذين كانوا معه
(الرسول) آداي وذلك للتبشير في بيت آرامايى"
عن اضطهاد المسيحيين في بلاد فارس في 339-379 يقول : "".. 40 عاما من
دون انقطاع كان إضطهاد في أرض الآراميين" |
|
11.3
Over de oorlog tussen de Kalief Al Mamoun van Bagdad en Mohammed,
zegt hij:
[11.3]
“Omdat
er geen stenen waren in Bagdad, zoals er ook geen enkel
steen was in Beth Aramaye,
braken ze uiteindelijk de kolommen die ze gepakt hadden van de
kerken en ze gooiden die in de (ballistische) machines”
|
11.3
عن الحرب بين الخليفة المأمون من بغداد ومحمد، يقول[11.3]:
"لأنه
لم يكن حجارة في بغداد تماما، وأيضا لم يكن في بيت آرامايى،
في النهاية كسروا الأعمدة التي هدموها (أنزلوها) من الكنائس، وكانوا
يطرحونها بآلات باليستية(ballistic)
". |
|
12.
De bekende Syrisch Orthodoxe Mafriaan en geleerde Barhebreaus uit
Militene (Malatya, Turkije,
†1286)
-moderne wetenschappers noemen hem ook wel
“de bibliotheek uit de 13e
eeuw”
vanwege zijn ontzagwekkende werken; zegt in zijn Boek van Stralen
[12]
"U
heeft mij niet bedorven in de barbaarse, heidense astrologie, maar U
heeft mij gebracht naar de
elegante Aramese- Syrische natie"
“Van
Aram, dat is Syrië, zeggen wij Arameeërs… dat wil
zeggen Syriër en van Aram, dat is Harran, de stad van de heidenen,
zeggen wij heiden…. De Oost Syriërs zijn niet bekend met het eerste
en lezen in het tweede Boek van de Koningen (18:26) ‘spreek tot Uw
dienaars in de Aramese taal’….. en het is duidelijk dat het schrift
vereist hier ‘Syrisch’ en niet ‘heiden’. En in de brief van Paulus
aan Galatie (2:14) lezen zij ‘als u die een Jood bent, leeft als een
heiden’….. en het is duidelijk dat de Schrift vereist hier ‘heiden’
en niet ‘Syrisch’.
|
West-Aramese Syrisch Orthodoxe Gregorios Bar Hebreaus |
12. مفريان شهير من الكنيسة السريانية الأرثوذكسية العالم العبقري ابن
العبري (Barhebreaus)
من ميليطني (ملاطية، تركيا، † 1286) وأيضا العلماء الحديثين يسمونه
"مكتبة القرن الثالث عشر"
بسبب عمق معرفته، يقول في كتابه "الأشعة" [12]:
"أنتم لم تفسدوني في وحشية علم التنجيم الوثني بل بالعكس جلبتموني إلى
الأمة الآرامية- السريانية البليغة".
" من آرام، أي سوريا، نقول آراميين [...] معنى السوريين السريان
وأيضا من آرام، أي حران، مدينة الوثنيين، نقول وثني [...]
السريان الشرقيين ليسوا معروفين في كتاب الملوك الأول ونقرأ في الكتاب
الثاني من الملوك (18:26) 'تكلم إلى عبيدك في اللغة
الآرامية'...
ومن الواضح أن المقصود هنا 'السريانية' وليس 'الوثنية'.
وفي رسالة بولس إلى أهل غلاطية2:14))
يقرأون "إن كنت وأنت يهودي تعيش أمميّا "... وهو واضح أن الكتاب يقصد
هنا وثني وليس سرياني". |
|
12.1
In zijn boek over komische verhalen, zegt hij: [12.1]
"... laat
dit boek een religieuze vriend zijn voor de lezer,
of het nu Moslim, Hebreeër of Arameeër
of een man behorend tot een vreemd land.' |
12.1 في كتابه القصص الهزلية، يقول [12.1]:... "دعوا هذا الكتاب أن
يكون صديق ديني إلى القارئ ، سواء كان مسلم ، أو يهودي، أو آرامي،
أو رجل ينتمي إلى بلد أجنبي" |
|
12.2
In zijn commentaar op Genesis 10:22 zegt hij:[12.2]
“… en zijn [Sem] zonen (zijn) de Assyriërs, de Chaldeeërs, de
Ludiërs,
de Syriërs,
de Hebreeërs (en) de Perzen.” |
12.2
وفي تفسيره لسفر
التكوين 10:22 يقول[12.2]:"... وأبناء سام هم الآشوريين،
الكلدان، اللوديين (Ludians)،
السريان، واليهود (و) الفرس".
|
|
12.3
In zijn Syrische woordenboek[12.3]
zegt hij:
“Aram
is binnen Syrië,
dat is Palestina, terwijl buiten Syrie wordt
Aram-Nahrin genoemd.”
“De
Syrische taal is van Aram de zoon van Sem, de zoon van Noach,
de naam is doorgegeven in het Aramees”
|
12.3 في قاموسه [12.3] السرياني يقول:
آرام الذي في داخل سوريا
هو فلسطين، بينما خارج سوريا يدعى آرام ما بين النهرين".
" اللغة السريانية هي لغة آرام ابن سام، ابن نوح، الإسم أحيل في
الآرامية" |
|
12.4
In zijn boek “Opslagplaats van Geheimen” [12.4]
zegt hij:
“Dat is dat het Syrische de eerste taal was en niet Hebreeuws
zoals sommigen denken, is bekend hierom, dat Abraham eerste Hebreeër
werd genoemd omdat hij de rivier de Eufraat overstak” |
12.4 في كتابه "مخزن الأسرار" [12.4] يقول: "وهذا هو، أن السريانية
هي اللغة الأولى، وليس العبرية، كما يعتقد البعض، ويُعرف من هذا،
أن إبراهيم كان أول من دعي عبرياً بسبب عبور نهر الفرات" |
|
12.5
In zijn Syrische Grammatica Boeken
[12.5] zegt hij:
“De
Arameeërs willen zich niet mengen met de heidenen”
“Was
mijn tong met hysop, zodat ze spreken in de Aramese taal
op het ritme van Afrem, omdat dit is het Syrische manier van
spreken, die de buitenlanders niet gebruiken”.
|
12.5 في كتبه قواعد السريانية [12.5] يقول:
الآراميون لا يريدون أن يخلطون أنفسهم مع الوثنيين"
"اغسل
لساني بالزوفا،
ذلك لأنهم يتكلموا في اللغة الآرامية
على وزن مار أفرام، لأن هذه هي طريقة الحديث السريانية ، التي لا
يستخدمهاالاجانب". |
|
12.6
In zijn boek “Samenvatting van de Naties”
[12.6] zegt hij:
“De taal van de mensheid was één, het Syrisch,
en
het was verdeeld in drie delen. Het
duidelijkste was het Aramees”
|
12.6 في كتابه "موجز من الأمم" [12.6] يقول:
إن لغة البشر كانت واحدة، وهي السريانية، وأنها كانت مقسمة إلى
ثلاثة أجزاء،
وأكثر وضوحا كانت الآرامية"
|
|
13.
De Grote Metropoliet Filoxinos Yuhannon Dolabani (1885-1969),
geboren in Mardin (Turkije),
was één van de uitmuntende geleerden
die de kerk de voorbij tijd heeft gezien. Hij schreef vele boeken,
waarin hij zijn relatie omschrijft met het Arameeërdom. In zijn
Hymne “Liefde voor het Arameeërdom” zegt hij
[13]
:
“Vanwege de liefde voor U, O Arameeërdom,
ben ik sinds de kinderjaren diep verliefd. Gedurende zwakte en
sterkte zal ik U trouw dienen”
|
West-Aramese Syrisch Orthodoxe Filoxinos Yuhanun Dolabani |
13. المطران العظيم مار فيلوكسينوس يوحنا دولاباني (1885-1969)، ولد
في ماردين (تركيا) وهو واحد من عمالقة العلماء الذي شهدته الكنيسة في
الماضي القريب.
وكتب العديد من الكتب، وصف فيها علاقته بالآراميّة. في ترتيله "حب
للآراميّة" يقول [13]: "من أجل حبّي لك، يا آراميّة أنا منذ
الطفولة متعمقا في حبّك. في ضعفي وقوتي سوف أخدمك بأمانة". |
|
13.1
In zijn boek van de Bij, geschreven in 1914 in het klooster van
Deyrulzahfaran (Turkije), zegt hij over Arameeërs en het Aramees[13.1]
:
“Mijn geachte en geliefde Arameeër,
op vele manieren ben ik U schuldig over het getuigenis
van de raciale liefde van Adam en de Semitische van Aram (dat in
mijn hart brandt)” “Ik denk, mijn geliefde,….. dat U verlangt naar
de Aramese taal, de taal die mijn
voorvaders spraken- de goddelijke en oude taal. Die
taal waarin onze Heer sprak toen hij op aarde rondwandelde”.
|
13.1
في كتابه النحلة، كتبه عام 1914 في دير الزعفران (تركيا)، يقول عن
الآراميين واللغة الآرامية[13.1]: "عزيزي
وحبيبي آرام،
في نواح كثيرة أنا مدين لك بسبب أنّ الحب العنصري لآدم
وسامية آرام (مشتعل في قلبي)".
أعتقد، يا عزيزي،... أنك كنت مشتاقا للغة الآرامية، اللغة التي تكلم
بها أجدادي- اللغة الربانية والقديمة. (اللغة) التي تكلم بها ربنا
عندما كان يعيش على الأرض".
|
|
13.2
“Het
Aramees is van veel meer belang voor ons
Arameeërs dan welke taal dan ook, omdat het de taal
is van onze ras”
[13.2] |
13.2 "
"اللغة
الآرامية هي أكثر
أهمية لنا من أي لغة أخرى،
لأن هذه هي لغة سلالتنا(عرقنا)". [13.2] |
|
13.3
“En
zoals een zorgvuldig onderzoek door geleerden uitwijst,
was de kunst van het schrijven een
uitvinding van de Arameeërs, en onder hen die het
hebben ontvangen waren de Grieken en Roemeinen, en de Saracens (dat
zijn Arabieren) en de Perzen en de Armeniërs. Om deze reden is het
voor de Arameeërs een zegen die z’n gelijke niet kent
onder de hele mensheid.”
[13.3]
|
13.3 " كما أن الفحص
الدقيق من قبل العلماء يبين، أن فن الكتابة هو من اختراع الآراميين،
وبين الذين أخذوها عنهم كانوا اليونانيون والرومان، وساراكاين((Saracens)أي
العرب)، والفرس،
والأرمن
ولذلك، فهي بَركة للآراميين
لا يوجد مثلها
بين جميع البشر". [13.3] |
|
13.4
“Aramese
leraren geven hierover het advies en zeggen: praat niet te veel, nog
de woorden van wijsheid. Uit vrees voor God en
liefde voor de mensheid door de Arameeërs.”
|
13.4 "
المدرسين الآراميين يعطون نصيحة ويقولون:
لا تتكلم كثيرا، ولا تتفوه بكلمات الحكمة. لأن مخافة الله ومحبة
البشرية نابعة من الآراميين". |
|
13.5
“Wees
om die reden gelijk aan deze Arameeërs:
uit vrees voor God, en in overvloed en in liefdadigheid naar uw
broeders en leden van Uw ras toe, zodat een goede herinnering wordt
neergeschreven voor jou in de boeken en
in de harten van de Arameeërdom.”
[13.5] |
13.5 " بسبب هذا
كن مماثلاً للسريان:
في مخافة الله، وفي وفرة العمل الخيري تجاه أشقائك وأعضاء عرقك،
حتى يَبقى لك تذكار جيد في الكتب وفي قلوب الآراميين". [13.5] |
|
13.6
“Met
behulp van onze Heer ben ik aangekomen op het einde. En zoals een
wonder het belang van de zoetigheid van
de Arameeërdom levert, heb ik alleen het begin voor
jou klaargemaakt en ik vraag je om het zeer voorzichtig ermee te
zijn.”
[13.6] |
13.6
بفضل مساعدة ربنا لقد وصلتُ إلى نهاية المطاف.
مثل المعجزة التي توفر حلاوة الجوهر للآراميين،
لقد أعددت لكم البداية فقط وأطلب منكم أن تكونوا حذرين جدا معه".
[13.6] |
|
13.7
In het boek van Bar Hebraeus, “Boek van de Duif”, geschreven door
Dolabani in het klooster Deyrulzahfaran in 1916, zegt hij
[13.7]:
“Aan
U, onze Aramese lezer is
dit boek toegewijd, bevat vele voordelen”
|
13.7 في إبن العبري
(Bar Hebraeus)
"كتاب الحمامة" الذي كُتب على يد المطران دولاباني في دير الزعفران في
عام 1916، يقول [13.7]:
قارئنا الآرامي لك هذا الكتاب ُكرِّس،
وهو مفيد جدا، وله عِدّة مزايا".
|
|
13.8
In het Boek van Bar Hebraeus “Mush’hotho”, geschreven door Dolabani
in 1929 in het klooster van St. Markus in Jeruzalem zegt hij
[13.8] :
“Bar
Hebraeus heeft de Arameeërdom weergaloze
voorwoord achtergelaten waarvan de voorstellingen
uitstekend zijn;”
|
13.8 في كتاب إبن العبري
(Bar Hebraeus)
"موشحوثو" كتب
على يد مطران دولاباني في عام 1929 بدير مار مرقس في أورشليم يقول
[13.8]: ابن العبري ترك مقدمة للآراميّة
لا شبيهَ لها،
بها
مقترحات ممتازة". |
|
13.9
“Ik
smeek de Heer om hen machtige supporters te maken
voor de verhoging van de Arameeërdom”
[13.9] |
13.9 أتضرع إلى الرب لكي يجعلهم دعم قوي لتمجيد ولتعزيز الآراميّة"
[13.9] |
|
13.10
In het boek van de gedichten van Patriarch Yuhanon Bar Ma’dani,
geschreven in Jeruzalem in 1929, zegt hij[13.10]
:
“Voor het belang van diegenen die het
Arameeërdom liefhebben, zijn wij voorzichtig geweest
om dit boek van Memre en Verse homilieën van Mor Yuhanon Bar Ma’dani
te publiceren”
|
13.10 في كتاب قصائد البطريرك يوحنا ابن معدني، كتب في أورشليم في عام
1929، يقول[13.10]:
لمصلحة الذين يحبون الآراميّة
كنّا نحرص على نشر كتاب الشعر هذا
والمواعظ الشعرية ليوحنا ابن معدني" |
|
13.11
In zijn rouwgedicht over het overlijden van Naum Faik (?
1930) [13.11],
zegt hij:
“Hij
was een bazuin, die de stem voor onze natie liet horen en
vanwege de Aramese taal van onze voorvaders
hield hij niet op met het blazen in onze groep”
|
13.11 في قصيدته المحزنة عن وفاة نعوم فايق (1930†)
[13.11] يقول:
هو كان البوق، الذي سمّع صوته
لأمتنا
وبسبب الآرامية لغة آبائنا
أنه لم يتوقف عن الهتاف في مجموعتنا". |
|
13.12
In het boek van de brieven van David Bar Faulus, die hij schreef in
1953 in Mardin[13.12],
zegt hij:
“Allen die van de Arameeërdom houden,
zijn vurig om zichzelf vertrouwd te maken met zijn instructies”
|
13.12 في كتاب الرسائل داود بار بولوس، الذي كتبه في عام 1953 في
ماردين [13.12] يقول:
جميع الذين يحبون الآراميّة
هم متحمّسون (توّاقون) لمعرفة أنفسهم فيما يتعلق بالإطلاع على
تعليماته". |
|
13.13
“Ik
zet het klaar om te publiceren, en zie, met behulp van de Heer is
het klaar; Ik bid het aan de geachte
Aramese lezers”
[13.13] |
13.13 أنا جهزته للنشر، ومع مساعدة الرب ها أنه قد أكمِل، وأقدِّمه
إلى
القراء الأعزاء"
[13.13] |
|
13.14
In het boek van gedichten van
Patriarch Noach, geschreven in 1956 in Mardin, zegt hij
[13.14]:
“Dat
het een onmiddellijke aanwinst mag zijn in de handen van
hen die houden van de Aramese leer”“
Zie,
Ik bidt het vandaag aan als smaakvolle gift voor
hen die houden van de Aramese leer”
|
13.14 في كتاب الشعر للبطريرك نوح، كُتب عام 1956 في ماردين، يقول
[13.14]:
"أنه
سوف يكون الربح فوري في أيدي الذين يحبون تعلّم الآرامية"
"انظر،
أقدمه (أعرضه)
اليوم باعتباره
هدية لذيذة للذين يحبون تعاليم الآرامية
" |
|
13.15
“Naarmate
Patriarch Noach opgeroeide, werd hij onderwezen in onze orthodoxe
geloof, en hield van nederigheid. Hij
was ingewijd in de wetenschap en leerde de Arameeërdom
en de leer van het geloof”
[13.15] |
13.15
البطريرك نوح لما كان يكبر، كان يتلقى تعليمه في عقيدتنا الأرثوذكسية
(إيماننا الأرثوذكسي)، أحب التواضع. وكان يدرس العلوم والآرامية
وتعليم الإيمان" [13.15] |
|
13.16
In de geschiedenis boek van de anonieme uit Urhoy over de
kwellingen in Edessa, Amid en Mesopotamië, geschreven in 1959 in
Mardin, zegt hij[13.16]:
“We
hielden ervan om het te verspreiden in het Syrisch, in de taal van
de auteur, zodat wij service mogen leveren met
goed uitspraak aan ons Aramese taal,
en aan de schrijvers in onze regio’s van Mesopotamië, Nisibis, ik
bedoel, en Amid, en Urhoy en de rest”
|
13.16
في كتاب تاريخ كاتبه مجهول من الرها (Edessa)
يحكي عن آلام الرها وأمد وما بين النهرين، كُتِب (هذا الكتاب) في
ماردين في 1959 يقول [13.16]:
أحببنا أن ننشره في السريانية، في لغة المؤلف، حتى نتمكن أن نقدم خدمة
جيدة للغتنا الخاصة بلفظ صحيح النطق، وإلى المؤلفين في مناطقنا من بلاد
ما بين النهرين، يعني نصيبين، أمد، رها وإلى آخره"... |
|
13.17
In het boek van de wijsheden van de Aramese wijze Ahiqar,
geschreven in 1962 in Mardin, zegt hij
[13.17] :
“De
grote belang van de oude geschriften
in de Aramese taal is onbetwistbaar,
omdat vóór alle talen, z’n cultuur was geavanceerd en z’n wijsheid
was verspreid” |
13.17 في كتاب الأحكام للعبقري الآرامي أحيقار، كُتِب في 1962 في
ماردين، يقول [13.17]:
" للكتابات القديمة في اللغة الآرامية أهمية كبيرة لا يمكن إنكارها،
لأن ثقافتها المتقدمة وحكمتها كانت منتشرة قبل كل اللغات" |
|
De Geleerden van de West- Syrische Katholieke Kerk |
علماء الكنيسة السريانية الكاثوليكية الغربية |
|
14.
Clemens Josef David, geboren op 1829 in Amadiye (Irak) en gestorven
in het jaar 1890,
was aangesteld als bisschop van Damascus in het
jaar 1879. Hij studeerde in Mosul en was een excellente geleerde in
zowel Arabisch als Syrisch. In zijn Woordenboek zegt hij:
[14]
“En toen de Arameeërs bekeerden tot het Christendom,
vergaten ze over hun Aramese naam, en werden Syriërs genoemd om hen
te onderscheiden van de heidense Arameeërs”
14.1.
“De
Syrische natie heeft de eer om tot
Aram te behoren……”
|
West-Aramese Syrische Katholieke Clemens Joseph David |
14.
قليمنس يوسف داود ولد في عام 1829 في العمادية (العراق) وتوفي في عام
1890، عُيِّن مطرانا لدمشق في عام 1879.
درس في الموصل وكان باحثا ممتازا
في العربية والسريانية. في قاموسه يقول[14]:
وعندما
الآراميون اعتنقوا المسيحية،
نسوا إسمهم الآرامي، ودعيوا سريان ليميزوا أنفسهم عن الآراميين
الوثنيين"
14.1"الأمّة
السورية (السريانية) تتشرف بأن تنتمى إلى آرام...." |
|
15.
Ishak Bar Armalto werd geboren op 1879 in Mardin (Turkije) en
overleed in 1954 in Beirut (Libanon),
leverde een belangrijke
bijdrage aan de Syrische studies en beschikte over uitstekende
kennis van de Syrische manuscripten. Hij schreef ook een boek over
genocide van de Arameeërs in 1919. In zijn boek
[15]
over “Het enthousiasme van de kinderen” in 1909, eert hij de
glorieuze Aramese beschaving en zegt:
“Verhandeling
over de glorieuze daden van het
Arameeërdom”
|
West-Aramese Syrisch Katholieke Ishak Bar Armalto |
15.
إسحاق بار أرملتو ولد في عام 1879 في ماردين (تركيا) وتوفي في عام 1954
في بيروت (لبنان)،
قدَّم مساهمات كبيرة في
الدراسات السريانية، وكان له معرفة عميقة في المخطوطات السريانية.
وأيضا هو كتب كتاباً عن الإبادة الجماعية للآراميين في عام 1919. في
كتابه [15] عن "حماس الأطفال" في 1908، يحترم الحضارة الآرامية الممجدة
ويقول:
. الحديث عن الأفعال الآراميّة المجيدة" |
|
“Laten
wij aankomen…om te onderzoeken en te praten over
de geëerde glorieuze daden en de mooie
deugden van het Arameeërdom en onze fundamenten
leggen en bouwen op de fundamenten van haar wijze leraren en eminent
schrijvers.” |
دعونا نصل إلى...لنبحث ونتحدث عن الأعمال المجيدة والمحترمة وكذلك
عن الفضائل الجميلة للآراميين ونرفع ونبني مجتمعاتنا على أساس
المعلمين البارزين المملوئين حكمة ". |
|
“En
deze (voornoemde) zaken allemaal tezamen
maken het Arameeërdom compleet, dat is rijk aan
schatten”
|
" وهذه الأشياء المذكورة أعلاه مع بعضها جميعا تجعل الآرامية
كاملة،
وهي غنية في الكنوز" |
|
“Omdat
mensen kunnen winnen en overwonnen kunnen worden, volgt hieruit dat
ook de taal, geprezen kan worden en wordt geprezen, hoewel,
de Aramese literatuur in vele en diverse
manieren meer waardvol en excellent is dan de rest van de talen”
|
لأن الإنسان يمكن أن
يفوز أو ينهزم
ويستنتج من ذلك أن اللغة، أيضا، يمكن أن تُمجِّد أو تتمَجَّد
ورغم أن الأدب الآرامي طرقه مختلفة، له قيمة ممتازة أكثر مما لبقية
اللغات". |
|
“Arameeërdom heeft andere prestaties en is versierd door andere
gloriën.
Toen het menselijke ras zich vermenigvuldigde op aarde en betrokken
raakte in het experimenteren in diverse wetenschappen en ambachten,
slaagden zij erin om het geschrift uit te vinden,
en dat deze zelfde Arameeërs de eersten
waren om beroemd te worden hierin:
Zij legden vast in geschriften hun gebruiken, tradities
en nieuwe ontdekkingen. Zij waren het waar de Foeneciers, de
Grieken, Romeinen en Egyptenaren van leerden en onderwezen (op hun
beurt) andere volkeren. We komen ook de roemrijke en uitzonderlijke
prestaties van het Arameeërdom tegen als wij bedenken en realiseren
dat de Syriërs eerst van de Grieken de geleerdheid en kennis
overnamen door de werken van hun handen en het zweet van hun
wenkbrauw, en toen, onophoudelijk en zonder het ontvangen van enige
beloning, droegen zij het over aan de Arabieren, en van hen namen de
Latijnen, wijselijk, op een bedrieglijke manier over.” |
الآراميّة لها إنجازات أخرى وهي مزينة من روائع أخرى.
عندما تضاعف الجنس البشري على الأرض وأصبحت مشاركته في تجارب مختلفة من
العلوم والحُرَف اليدوية (الفن)،
تمكّنوا من إبتكار الكتابة،
وهم
نفسهم (السريان) الأولين الذين كانوا مشهورين في هذا:
لقد إحتفظوا بمحاضر
مكتوبة فيها
ممارساتهم،
وتقاليدهم واكتشافاتهم الجديدة،
ومنهم
قد تعلم الفينيقيين واليونانيين والرومان والمصريين وبعد ذلك علموا
الشعوب الأخرى.
كما أننا سنأتي إلى الأداء
المتميز للآراميين
إذ نتصور ونُدرك أن السريان قبل اليونانيين أخذوا العلم والمعرفة من
خلال عمل أيديهم وعرق جبينهم،
وأيضا، دون ملل، ودون الحصول على أي مكافأة، وأنهم أحالوها إلى العرب،
ومنهم أخذها اللاتين فاستولوا عليها بحكمة وبطريقة خادعة".
|
|
“U,
mijn geliefde Aramese vrienden, dient te leren, te lezen en Uzelf te
onderdompelen
in deze taal om de adem van Uw vaders te omarmen en te versterken”
|
وأنت، يا حبيبي الآرامي وصديقي، أنت بحاجة إلى أن تتعلم قراءة هذه
اللغة وتُطوِّر نفسك فيها
لاحتضان نَفَس آبائك والإتساع سعة أجدادك" |
|
De Geleerden van de West-Syrische Maronitische Kerk. |
علماء الكنيسة السريانية المارونية الغربية |
|
16.
Paul Assemani (1878-1944) was van de bekende Maronitische familie
Assemani,
die een aantal uitstekende geleerden heeft produceert en
een groots rol speelde in de introductie van de Syrische erfgoed tot
het Westen. Hij schreef een geschiedenis van het Syrische literatuur
in het Arabisch. Hij zegt over de Aramese natie:
[16] |
16. بول أسّيمانيPaul Assemani (1878-1944
كان من أسرة أسّيماني
المارونية الشهيرة، التي تمخضت عدد من
العلماء الممتازين
ولعبت دورا كبيرا في عرض التراث السرياني على الغرب
كتب تاريخ الأدب السرياني في اللغة العربية. ويقول فيما يتعلق بالأمة
الآرامية [16]: |
|
16.1
“De Arameeërs zijn de zonen van Aram, de zoon van Sem.
Zij vestigden zich sinds oude tijden in de Aramese landen
die zich uitstrekten van Perzie in het Oosten, en van de
Middellandse zee in het Westen en Armenië en Klein- Azië in het
Noorden en het Arabische schiereiland in het Zuiden. Hun landen
waren Babylon, Assyrië, Mesopotamië, Syrië, Libanon en Palestina”
|
16.1
الآراميون هم أبناء آرام، إبن سام. إستوطنوا منذ العصور القديمة في
بلاد آرام
التي تمتد من بلاد فارس في الشرق إلى البحر الأبيض المتوسط في الغرب
وأرمينيا وآسيا الصغرى في الشمال وإلى شبه الجزيرة العربية في الجنوب.
بلادهم كانت بابل،
والإمبراطورية الآشورية، وبلاد ما بين النهرين، سوريا، لبنان وفلسطين |
|
16.2.
“De Arameeërs waren in Aram, die was vanaf Perzië tot aan de
Middellandse Zee,
en ze werden allemaal Arameeërs genoemd, maar toen de Grieken het
gebied in handen kregen, noemden zij het Syrië” |
16.2
الآراميون كانوا في آرام الذي كان يمتد من بلاد فارس إلى البحر الأبيض
المتوسط، وكانوا يُدعون جميعهم آراميين،
ولكن عندما اليونانيون إستولوا على المنطقة، دعوها سوريا" |
|
17.
Paul Al-Khoury Al-Kfarnissy (1888-1963) was een professor van het
Syrisch in de Libanese Maronitische Klooster.
Zijn werken omvatten
een niet gepubliceerde geschiedenis van het Syrische literatuur.
Zijn Grammatica van de Syrisch Aramese taal is één van de beste
geschreven Syrische Grammatica geproduceerd in het Arabisch. Hij
zegt over het Aramese volk:
[17]
“De
Arameeërs zijn de zonen van Aram…
hun
land is het gebied uigestrekt van Perzie in het oosten, van de
Middellandse zee in het Westen, van Armenië en Klein- Azië in het
Noorden, en van Arabië in het Zuiden”
“Nadat
de Arameeërs Christen werden, begonnen ze hun oude Aramese naam te
verlaten en zichzelf Syriërs te noemen…. Ik zou graag
willen dat ze nooit hun oude Aramese naam
hadden veranderd”
“Nu
vraag ik U, de kinderen van Aram, ongeacht Uw kerk denominatie,
om Uw hoge oorsprong en glorieuze geschiedenis te herinneren
en zorg te dragen voor Uw nobele taal…”
|
West-Aramese Syrisch Maronit Paul Al-Khoury Al-Kfarnissy |
17. بولس الخوري الكفارنيسي
(Kfarnissy)
(1888-1963)
كان
بروفيسوراً عالماً في اللغة السريانية في دير المارونيين في لبنان.
كتاباته غير المنشورة تشمل تاريخ أدب السريان.
وقواعد اللغة الآرامية (السريانية) وهي واحدة من أفضل المكتوبات التي
انتشرت في
اللغة
العربية. وهو يقول عن الشعب الآرامي [17]:
" الآراميون هم أبناء آرام...
وبلدهم هو: المنطقة التي تمتد من بلاد فارس في الشرق إلى البحر الأبيض
المتوسط في الغرب، ومن آسيا الصغرى وأرمينيا في الشمال إلى شبه الجزيرة
العربية في الجنوب"
والآراميون بعدما أصبحوا مسيحيين، بدأوا ترك إستخدام إسمهم الآرامي
القديم ، ودعوا أنفسهم سريان.... كنتُ أتمنى أن لا يُغيِّروا أبدا
اسمهم (الآرامي) القديم"
"
الآن أطلب منكم، أنتم أبناء آرام،
أيا ما كان مذهب كنيستكم، أن تتذكروا أصلكم السامي وتأريخكم المجيد
وأيضا أن تهتموا برعاية لغتكم النبيلة"... |
|
The Geleerden van de West- Syrische Melkitische kerk |
علماء الكنيسة الملكية الغربية |
|
18.
Agapius van Hierapolis /Mabbug (Irak) was een 6e eeuwse
bisschop.
Zijn ‘Wereld Geschiedenis’ schetst beschouwingen van de
wereld vanaf de schepping tot 941/942.
[18]
Hij zegt over koning Syrus:
“In
die tijd (42 jaar na de geboorte van Mozes) leefde koning Syrus.
Zijn heerschappij was in Damascus.
Syrië was genoemd naar hem.” |
18.
أجابيوس من حيرابوليس / مابّوغ (العراق) كان مطران من القرن العاشر.
كتابه "تاريخ العالم"
يعطي لمحة عامة من إنشاء العالم حتى سنة 941/942 [18] يقول عن الملك
سيروس:
وفي ذلك الوقت (42 عاما بعد ولادة موسى) عاش الملك سيروس. وكان حكمه في
دمشق. وسوريا دعيت على اسمه". |
Footnotes
[1] (C.W. Mitchell, S. Ephraim's Prose Refutations of
Mani, Marcion and Bardaisan (2 vols.; London & Oxford: Williams & Norgate,
1912 & 1921), vol. II, p. 225)
[1.1] (See Sidney H. Griffith, "Julian Saba, `Father of
the Monks' of Syria," Journal of Early Christian Studies 2 (1994), esp. pp.
201-203)
[1.2] (C.W. Mitchell, S. Ephraim's Prose Refutations of
Mani, Marcion and Bardaisan (2 vols.; London & Oxford: Williams & Norgate,
1912 & 1921), vol. II, p. 225.
[1.3] See O. G. von Wessendonk, "Bardesanes and Mani,"
Acta Orientalia 10 (1932), pp. 336-363)
[1.4] See Priest Joseph Demir, Pentiqotho, 1981
Heilbronn, p. 202
[2] See Joseph P. Amar, A Metrical Homily on Holy Mar
Ephrem by Mar Jacob of Sarug (Patrologia Orientalis, vol. 47, fasc., 1, no.
209; Turnhout: Brepols, 1995), #48, pp. 37ff.
[2.1] Syriac Manuscripts from the Vatican Library: Volume
1, VatSyr. 117 number 108. On Addai the Apostle and Abgar the King of
Edessa. Fol. 268a, p. 537
[2.2] Words, Texts And Concepts Cruising The
Mediterranean Sea: Studies On The Sources, Contents And Influences Of
Islamic Civilization And Arabic Philosophy And Science : Dedicated To
Gerhard Endress On His Sixty Peter Bruns' Ein Memra des Jakob von Serug Auf
Edessa und Jerusalem, p. 546
[2.3] see [2.2] p. 549
[2.4] Text tr. A. Roberts and J. Donaldson (eds.),
Ante-Nicene Fathers, vol. 8 (1886);
See Syriac Manuscripts from the Vatican Library: Volume
1, VatSyr. 117, number 224:On Shmona and Gurya. Fol. 551a, p. 1099
[3] Syriac Manuscripts from the Vatican Library; Volume
1, VatSyr 37: Life of St. Abhai, Bishop of Nicea. Fol. 144b (156b), p. 314,
315
[4] Syriac Manuscripts from the Vatican Library; Volume
1, VatSyr 135, number 6: A letter by Bishop Simeon of Beth Arsham concerning
Barsauma and the heresies of the Nestorians. Fol. 24a , p. 56
[5] (Maurice Brière, Les Homiliae Cathedrales de Sévère
d'Antioche Traduction Syriaque de Jacques d'Edesse (Suite) Homelies CXX A
CXXV in F. Graffin, Patrologia Orientalis Tome XXIX-Fasicule 1, p. 196)
[6] (Schtoth Yaume: Hexaemeron, Die Schöpfungslehre des
Jakob von Edessa (+708). Nach der Estrangelo Handschrift, die 839 n. Chr.
geschrieben wurde; abgeschrieben von Erzbischof J.J. Cicek, Verlag Bar
Hebräus, Losser-Holland 1985, p. 60)
[7] The Chronicle of Zuqnin, Parts III and IV, English
translation by Amir Harrak [Toronto, 1999], p. 41
[7.1] see [7], p. 163
[7.2] see [7] p. 225
[7.2] see [7] p. 226
[8] Monk Anton of Tigrit "The knowledge of Eloqeunce",
Chapter 5
[9] The Bishop Moses Bar Kepha: "The Six Days", First
article, Chapter 44, Chapter 45, 2e article, Chapter 45
[10] A. Mingana, The work of Dionysius Bar Salibi against
the Armenians, in Woodbrooke Studies, Vol.4, (Cambridge, 1931) p. 54
[10.1] A. Mingana, A Treatise of Bar Salibi Against the
Melchites (Cambridge, 1931), p. 57
[10.2] Bishop J.E. Manna, Chaldean-Arabic Dictionary,
Babel Center Publications. Beirut 1915, p. 11-21
[11] Syriac text of Chabot edition, published in Paris
1899-1918, p. 3
[11.1] see [12], p. 23
[11.2] see [12], p. 748
[11.3] see [12], p. 496 Livre XII Chapitre VII
[12] Bar Hebraeus, The book of the Rays, by the Syriac
Federation of Sweden, 1983, preface
[12.1] Bar Hebraeus, The Laughable Stories, written off
by Bishop Julius Cicek, Verlag Bar Hebräus, Losser-Holland 1984, preface
[12.2] World Chronicle of Bar Hebraeus, written off by
Malphono Barsaumo Dogan, Verlag Bar Hebräus. Losser-Holland 1987, p. 5
[12.3] R. Payne Smith, Thesaurus syriacus, Oxford
1879-1901, Volume 1, columne 388
[12.4] M. Sprengling & W.C. Graham, Barhebraeus' Scholia
on the Old Testament (Oriental Institute publications 13). Chicago 1931, p. 45)
[12.5] Bar Hebraei Grammatica Syriacae, ed. Ernst
Bertheau, Göttingen 1843, p. 2
[12.6] Patriarch A. Barsaum, The Syrian Orthodox Church
of Antioch: Its Name and History, published by the syriac organizations in
Middle Europe and Sweden 1983, p. 27
[13] Bron:
Hikmet, Vol. 8, Nr. 4/86 (Mardin, 1954), p.85
[13.1] Preface of Mor Philoxenos Yuhanun Dolabani's book
of the bee [kthobo d-deburitho], published by Verlag Bar Hebräus,
Losser-Holland, 1986
[13.2] See [13.1], page 16
[13.3] See [13.1], page 22
[13.4] See [13.1], page 46
[13.5] See [13.1], page 47
[13.6] See [13.1], page 58
[13.7] Preface of "The Book of the Dove", published by
Verlag Bar Hebräus, Losser-Holland 1983
[13.8] "kthobo d-Mush'hotho" [Book of the Poems],
published by Verlag Bar Hebräus, Losser-Holland 1983, C
[13.9] See [13.8], O
[13.10] Preface of "Mimre d-Bar Maadani" [Poems of Bar
Maadani], ND Holland 1980
[13.11] Published in the book "Naoum Fayeq: Dhikra
wa-Takhlid", by Murad Cheqqe, p. 129-130, Damascus 1936
[13.12] Preface of "kthobo d-egrothe d-david bar faulus"
[book of the letters of David Bar Faulus], published by the syriac printing
of wisdom, Mardin, 1953
[13.13] See [13.12], page 1
[13.14] Preface of "kthobo d-mush'hotho d-fateryarkho nuh
lebnonoyo" [book of the poems of Patriarch Noah from Lebanon], published by
the syriac printing of wisdom, Mardin, 1956
[13.15] See [13.14], page 2
[13.16] Preface of "Makthbonuth zabne ulsone" [History of
the Afflictions], published by Verlag Bar Hebräus. Losser-Holland 1984
[13.17] "The story of Ahikar is said to be from the
beginning of Aramean culture...and Aramean pupils should read it because of
its benefits. Preface of "Ahikar" published in Holland ,1981
[14.] preface of Grammaire de la langue Arameenne,
Deuxième Edition, Mossul, 1896
[14.1] Kitab al-Lumaa al-Shahiya fi Nahu al-Lugha
al-Suryaniya, printed in Mosul, 1896, p. 17-18
[15] see introduction of Kthobo d-regath shabre, printed
in the syriac patriarchate in the school of Sharfe Lebanon, 1908
[16] Lumaa Tarikhiya fi Fara'id al-Adab al-Suryaniya [= a
short history of Syriac literature], Jerusalem 1933
[17] Grammaire de la langue Araméene syriaque, second
edition, Beirut 1962
[18] Kitab al-Unwan according to the edition of Jesuit
fathers, Beirut 1907
|
De geleerden van de Oost-Syrische
Kerk
De
Oost-Syrische (“Nestoriaanse”) Kerk
(Sinds
1976 wordt genoemd: “Apostolische Assyrische Katholieke Kerk)
De Oost-Syrische Chaldeese kerk van Babylon |
علماء (دارسون) الكنيسة السريانية الشرقية
الكنيسة السريانية الشرقية ( "النسطورية" )
(ومن سنة 1976 تدعى الكنيسة الأشورية الرسولية الكاثوليكية )
الكنيسة السريانية الشرقية في بابل |
|
1.
Simon Bar Sabbae (†
344), was bischop en de tweede Catholicos van Seleucia- Ctesiphon
na
Papa. Hij werd vermoord door koning Shapur II. Over de
martelaarschap van Bar Sabbae en zijn metgezelen lezen we:
[1]: |
1.
سمعان بار صبّاي (344U),
كان مطراناً وبعدئذ أصبح ثاني مفريان (كاثوليكوس) لسيليسية –كتيسيفون.
وقتِل بواسطة الملك شابور الثاني. عن استشهاده ورفاقه نقرأ: [1]: |
|
1.1.
"En vanuit Khuzestan [de vroegere Elam] schreef hij [Koning Shapur
II] een verordening aan de bestuurders van Beth-Oromoye" |
1.1
. وكتب (الملك شابور الثاني) مرسوم من خوزستان (ايلام سابقا) إلى حكام
بيت الآراميين
بيث
أورومويى
|
|
1.2.
"Deze (dingen) werden geschreven door koning Shapur [II; 309-379
n.Chr.] van Khuzestan aan de bestuurders van
Beth-Oromoye." |
1.2
. كُتبَت هذه (الأشياء) من قبل الملك شابور
[;II309-379
ميلادية] من خوزستان إلى حكّام بيت الآراميين
بيث
أورومويى
|
|
1.3.
"Maar dat de verleider ook kwam naar [de stad van ] Mahuze, dat
behoort tot
Beth-Oromoye,
en verleidde groot aantal van Joden." |
1.3
. لكن ذلك المخادع جاء أيضا إلى (مدينة) ماهوز التابعة إلى
بيث أورومويى
وخدع كثيرين من اليهود. |
|
1.4.
"Dan, opeens, een derde verklaring verordening gestuurd door koning
Shapur [II; 309-379 AD] vanuit Khuzestan en kwam tot de bestuurders
van
Beth-Oromoye." |
1.4.
ثم، فجأة، وصل مرسوما ثالثا من الملك شابور [;II309-379
م.] من خوزستان إلى حكّام بيت الآراميين
بيث أورومويى
|
|
2.
In de kroniek van Arbela[2], wordt beschouwd uit de 6e
eeuw te dateren,
lezen wij over het leven van 20 bisschoppen van de
kerk van Adiabane tot de 6e eeuw. De naam van de
schrijver is
Meshihâ-zkhâ: |
2.
في قائع أربيلّة (
Arbela)
[2]، يعتبر من القرن السادس، نقرأ عن حياة عشرين أسقف من كنيسة أديابان
حتى القرن السادس. وإسم المؤلّف مشيحا زخا: |
|
2.1.
Over bisschop Hairan van Arbela (225-258 n. Chr) zegt hij:
“In
navolging van ‘Ebed Mesiha’ was de gezegende Hairan, die afkomstig
was uit Beth Aramaye (= Oromoye)…..
In zijn tijd waren er vele oorlogen tussen Perzen en Parten. En een
Artabanus 112, de grote koning van de Parten, marsde op in het land
van de Romeinen. En hij zette vele steden
van Beth Aramate in lichterlaai….
En in eerdere tijden streefden de Perzen om de troon van de Parten
aan te vallen, en vele keren testten zij hun macht in strijd… Eerst
vielen ze Mesopotamie aan, op Beth
Aramaye, op Beth
Zabdai and Arzun”.
|
2.1.
عن سيرة مطران حيران من أربيلة (225-258 م.) يقول:" تباعا بعد عبد
مشيحا كان حيران المبارك الذي أصله من
بيث آرامايى (=أورومويى).
في وقته كانت عدّة حروب بين الرومان والفرس. وأرتابانوس 112، الملك
العظيم من الفرس توغل في داخل الأرضي الرومانية وأحرق عدة مدن من
بيث
آرامايى....
وفي أوقات سابقة حاول الفرس السعي للإنقضاض على عرش اليونان، ومرات
كثيرة تدرّبوا على الصراع في ميدان المعركة... أوّلا هجموا على ما بين
النهرين، على
بيث آرامايى
وعلى بيث زبداي وأرزون".
|
|
2.2.
Over bisschop Sahlupa van Arbela (258- 273 n. Chr) zegt hij:
De
opvolger van Hairan, die waardig is om onder de heiligen te worden
geëerd, was Sahlupa, geestdriftig helper en hardwerkend in vrees
voor God. Ook deze heilige vader was
afkomstig uit Beth Aramaye”.
|
2.2.
عن سيرة مطران صاهلوبا من أربيلة (258-273 م.) يقول:" خلف حيران،
الذي يستحق التكريم بين القديسين،
كان صاهلوبا مساعدا متحمسا وعاملا بمخافة الله
. وأيضا هذا الأب القديس كان من
بيت آرامايى".
|
|
2.3.
Over bisschop Aha d-Abuhi van Arbela (273- 291 n. Chr) zegt hij:
“En
in unanimiteit kozen ze allebei uit het hele
volk Papa
de Arameeër,
een
slim en wijze man” |
2.3.
عن سيرة مطران آخا دابوهي من أربيلة (273-291 م.) يقول: " واختاروه
بالإجماع من بين جميع
الشعب بابا الآراميين،
رجلا ذكيا وحكيما" |
|
3.
Severus Sebokht, geboren in 575 in Nisibin en overleden in 666/67,
was bisschop van de beroemde school van Qenneshrin (de adelaars
nest). Severus was een briljante geleerde. Over de Arameeërs die
Christenen werden zegt hij:
“Maar sommige Syriërs die het Christendom zeer diep waren
doorgedrongen zoals Bardaisan die
bekend stond als de Aramese filosoof”.
|
3.
سويريوس سيبوهكت، ولد عام 575 في نصيبين وتوفى عام 7/666، كان مطرانا
في المدرسة المشهورة قنشرين (عش النسور). وهو (سويريوس) كان عالما
لامعا. يقول عن الآراميين الذين صاروا مسيحيين: "لكن بعضا من
السريانيين الذين دخلوا عميقا جدا في المسيحية كما باردايصان
المعروف بالفيلسوف الآرامي".
|
|
4.
De kroniek van Khuzistan (Iran) is geschreven door een Aramese
Christen uit Khuzistan. Het wordt aangenomen dat de Syrische tekst
is geschreven rond 680 n. Chr. Over de relatie tussen Isho Yahb en
de koning Khosrau II Parvez (598-628) van Perzië lezen wij:
“Yeshu Yahb werd respectvol behandeld gedurende zij leven, door de
koning zelf en zijn twee Christelijke vrouwen,
Shirin de Aramese
en Mary de Griekse”. |
4.
وقائع (تاريخ) خوزستان ( إيران) كُتب على يد أحد الآراميين المسيحيين
من خوزستان. النص السرياني يُعتقد أنه كتب في عام نحو 680 م.
عن العلاقة بين إيشو ياهب والملك خوسرو
II
فارويز (598-628) من الفرس نقرأ: يشوع ياهب
كان يعامل خلال حياته بكل إحترام من قبل الملك نفسه وزوجتيه
المسيحيتين، شيرين الآرامية
وماري اليونانية". |
|
5.
De Tuin van Verrukking[5] ("Gannath Bussame"), geschreven
rond 8ste /9e eeuw is een geschrift van de
Nestoriaanse kerk van het Oosten. We lezen onder andere:
“Hij
interpreteert deze [orakel] overvloedig – Ik bedoel deze veelvormige
orakel- ergens in Pethor van
Aram-Nahrin”
|
5.
حديقة المسرّات [5] ("كانّاث بوسّامى") كُتب حوالي القرن الثامن أو
التاسع وهو كتابة من الكنيسة النسطورية الشرقية. نقرأ بين أمور أخرى:
هو يفسر هذه المقولة [اوراكيل] بوفرة - أقصد هذه الأوراكل
المتعددة الأشكال في مكان ما من
فيتور آرام بين نهرين
|
|
6.
De auteur van de kroniek van Se’ert is onbekend.[6] De
kroniek is geschreven door de Oost- Syrische “Nestoriaanse” kerk
in
Perzië en het Midden-Oosten en gaat over het leven van geestelijken
van deze kerk. Vermoedelijk is de kroniek geschreven in de 9e
eeuw. We lezen onder andere: |
.
6
. مؤلف تاريخ سعيرت غير معروف. [6] ولكن كتب من قبل السريان الشرقيين
"النساطرة" كنيسة بلاد فارس والشرق الأوسط ويحوي حياة رجال دين هذه
الكنيسة. هذه السيرة ربما كُتبت في القرن التاسع نقرأ بعض منها:
|
|
6.1.
Over de geschiedenis van de Katholiekos Babai lezen wij:
“Zoals het heeft plaatsgevonden, kozen alle vaders een inwoner van
Seleucia, familielid van de astroloog Mousa, en secretaris van
Marzban van Beth- Aramaye.
Hij werd genoemd Babai, zoon van Hormizd” |
6.1.
عن تاريخ مفريان باباي نقرأ: "مثلما جرى، جميع الآباء اختاروا أحد
سكان سيلوسيا، وهو من أقرباء عالم النجوم موسى. وسكرتير مارزبان
من بيت آرامايى كان يدعى
باباي، ابن هورميزد" |
|
6.2.
Over de geschiedenis van St. Abraham de Groot lezen wij:
“De dochter van één van de notabelen van Nisibis was bezeten door
een demon, die haar veel kwelde. God wilde de goedheid van Mar
Abraham manifesteren; de demon schreeuwde door de mond van dit
meisjes: ‘Ongelukkig die ik ben! Hier,
dat deze Arameeër
die gekleed is in een mantel en die leeft in de School, jaagt mij
weg en kwelt mij” |
6.2.
عن تاريخ مار ابراهيم الكبير نقرأ: إبنة أحد نبلاء نصيبين كانت
مسكونة بشيطان وكان يعذبها كثيرا. كان الله يريد أن يُظهر حسنات مار
ابراهيم، صرخ الشيطان من خلال فم هذه البنت: حظي سيء! ها،
هذا الآرامي الذي يلبس
ثوبا
ويعيش في المدرسة، يطردني ويعذبني |
|
6.3.
Over de geschiedenis van Mar Aba de Groot lezen wij:
“Hij
was secretaris van Marzban van Beth
Aramaye, die in Radan
leefde” |
6.3.
عن تاريخ مار آبا الكبير نقرأ: "كان سكرتيرمارزبان في
بيت آرامايى، الذي كان
ساكنا في رادان". |
|
6.4.
Over de geschiedenis van de Catholicos Josef lezen wij:
“Deze man leefde het grootste gedeelde van z’n in het Griekse rijk,
waar hij medicijnen leefde. Terug naar Nisibis, vestigde hij zich
gedurende een tijd in een klooster
en sloot zich aan bij een Aramese koning,
die in die tijd in deze de verantwoordelijkheid had over Marzban”.
|
6.4.
عن تاريخ مفريان (كاثوليكوس) يوسف نقرأ: "هذا الرجل عاش الجزء الأكبر
من حياته في الإمبراطورية اليونانية، حيث أنه تعلم الطب. أثناء عودته
إلى نيصيبين استقر بعض الوقت في الدير
وأصبح مرتبطا بملك آرامي،
الذي كان لديه في ذلك الوقت مسؤولية
مارزبان". |
|
6.5.
Over de mate van moraliteit in de tijd van Josef lezen wij:
“Hier is een grap gerelateerd aan deze plaag. De inwoners van
Beth Aramaye
waren allemaal verwijderd door de dood; daar leefden
slechts zeven personen en een jonge man”.
|
6.5.
عن معدل الوفيات في زمان يوسف نقرأ: "هنا طرفة ذات صلة بالوباء).
سكان بيت آرامايى
أصابهم الفناء وبقي هناك فقط سبعة أشخاص وصبي صغير". |
|
6.6.
Over de geschiedenis van monnik Haia lezen we:
“Na
de dood van Mar Abraham, Raban Haia ging naar de woestijn van Egypte
en bad tot Jeruzalem. De
Goddelijke Genade riep hem op om terug te keren naar het Aramese
grond en daar een kerk te bouwen in de regio van
Cascar”.
|
6.6.
عن تاريخ الربّان هايا نقرأ: "بعد وفاة مار ابراهيم الأب هايا ذهب
إلى صحراء مصر وصلى من اجل القدس. النعمة
الإلهية دعته إلى العودة للأرض الآراميية
لكي يشيد دير في منطقة
كسكار".
|
|
7.
De Katholikos-Patriarch Timotheos I
van de Oost-Syrische (Nestoriaanse) kerk (geboren in Hazza (Erbil),
Irak,
†
9-1-823)
zegt tegen andere Oost-Syrische bisschoppen over de
bisschop Mor Yeshu'zkho:[7]
“Mor Yeshu'zkho de
Aramese
episcopos
van (de stad) Seleucia……
Over de Katholiekos-Patriarch
Dodyeshu zegt hij:
,,
Katholikos
Dodyeshu de Arameeër….”
Over de beroemde bisschop Isaak de Syriër (of: Isaak van Nineveh
†
700) zegt hij:
,,Deze bruikbare Mimro (sermoen)
van Isaak de Syriër
is klaar, Zijn gebeden zij met ons.” |
7.
مفريان– بطريرك طيموثاوس الأول للكنيسة السريانية الشرقية
(النسطورية) (ولد في هازّا (اربيل)، العراق،
♱823-1-9)
يقول إلى مطارنة السريان الشرقيين الآخرين عن مطران مار يشوع’زاخو
[7]: "مار يشوع’زاخو الآرامي أسقف
من (مدينة) سيلوسيا..... عن مفريان – بطريرك دوديشوع يقول: "مفريان
(كاثوليكوس) دوديشوع الآرامي...
عن المطران المشهور اسحاق السرياني (أو: اسحاق النينوي
♱
700) يقول: هذه القصيدة (ميمرو) المفيدة من
اسحاق السرياني
قد انتهت، صلواته معنا". |
|
8.
Isho Barnun (†
827) [8], die was onderwezen door Mar Abraham Bar
Dashandad
in de boven klooster in Mosul, volgde Timotheos I als
Patriarch op. He zegt:
“Syrië werd dus genoemd bij de naam Syrus, die nadat hij zijn broer
had vermoord, regeerde in Mesopotamië en vandaar werd de hele regio
gedurende zijn heerschappij Syrië genoemd.
Maar in vroegere tijden, werden de Syriërs
Arameeërs genoemd.. Wij weten dat de
Aramese taal die Abraham sprak
Syrisch was”
|
8.
إيشو
بارنون (827†
)
[8], الذي تلقى تعليمه من مار ابراهيم بار داشانداد في دير العالي في
الموصل، أصبح بطريركا بعد طيموثاوس الأول. يقول: "سوريا سميت على اسم
سيروس، الذي بعد ما قَتل
شقيقه ، كان يحكم بلاد ما بين النهرين ، وبالتالي دعيت المنطقة كلها
خلال فترة حكمه سوريا. ولكن في
العصور القديمة السوريين كانوا يدعوا آراميين.
ونحن نعلم أنّ اللغة الآرامية التي كان يتكلم بها ابراهيم
كانت اللغة السريانية".
|
|
9.
Theodor Bar Koni (†
845 in Syrië) was één van de 42 martelaren onder Amorion.
In zijn
boek “Verklaring” zegt hij:
[9]
“Het
wordt begrepen dat Abraham een
Syrier was … Dit is de reden voor het
verval van het Syrische taal gedurende eeuwen. Het werd bedorven
door de acceptatie van vreemde woorden… en als je de Babylonische
taal vergelijkt met de echte Syrische taal; zul je zien dat zelfs
één procent ervan niet bestaat in het Syrisch… |
9.
ثئودور بار كوني (845†
في
سوريا) كان واحداً من اثنين وأربعين شهيدا من شهداء العموريون. في
كتابه البيان يقول: [9] "
ومن المفهوم أن إبراهيم كان
سريانياً... لهذا السبب ابتعدت عن أصلها خلال قرون.
وأيضا بسبب قبولها الكلمات الأجنبية وإذا نقارن اللغة البابلية مع
اللغة السريانية الأصلية، سنرى أن حتى واحد بالمئة منها لا وجود له في
اللغة السريانية. |
|
10.
Isho’dad was afkomstig uit Merv (Turkmenistan).
Hij werd de bisschop
van Haditha (Irak) en floreerde in het midden van de 9e
eeuw. Hij overleed in 853. In zijn boek “Commentaren op het Oude
Testament” [10] zegt hij onder andere: |
10.
إيشو‘داد وُلد في ميرو (توركمنيستان). أصبح مطرانا (أسقفا) لحديثة
(العراق) وازدهر في نصف القرن التاسع. توفى في العام 853. في كتابه
"تفسير العهد القديم"
نقرأ أموراً أخرى:
|
|
10.1.
“(Met)
Aram (het geschrift) wordt bedoeld
Harran. Het wordt genoemd Naharin, omdat (Aram)
Urhoy/Edessa, Nisibis en Mahouze worden Nahrin en Beth-Nahrin
genoemd” |
10.1.
"بكلمة
آرام نقصد حرّان.
الذي يدعى نهرين، لأنه (آرام) أورها /أدسّة، نصيبين وماحوزى تدعى نهرين
وما بين النهرين" |
|
10.2.
“Abraham was inderdaad afkomstig van Kashkar in Babylonië
en de Babyloniërs zijn Arameeërs”
|
10.2.
"ابراهيم
كان بالحقيقة من كشكار
في بابل والبابليون هم الآراميون"
|
|
10.3.
“De
Greikse vertaling ( de Septuagint) noemt altijd Aram en Arameeërs
“Syrisch”. Als gevolg hiervan wordt Aram de vader van de Syriërs.
En door deze naam werden diegenen die
in Mesopotamië leefden “Arameeërs” genoemd |
10.3.
"الترجمة
اليونانية
]سبتوئكينت
[Septuagint
تسمّي
دائما آرام والآراميي
"السريان".
ونتيجة لذلك يدعى آرام أبا السريان.
ونسبة لهذا الإسم ( آرام)، دعي أولئك
الذين كانوا يعيشون في بلاد ما بين النهرين الآراميين"
|
|
10.4.
“Paddan is een stad in Harran. Aram is Harran,
en soms wordt het Aram en soms Harran genoemd”
|
10.4.
"
فدّان هي مدينة في حرّان. آرام هو حرّان،
ويدعى آرام وأحيانا حرّان"
|
|
10.5.
“De Arameeërs zijn Harranieten, maar omdat een zekere aantal (onder
hen) had
geëmigreerd van Aram-Nahrin
en zich had gevestigd in Damascus, de buurstad van het volk, werd
het om deze reden deze (laatste) plaats ook Aram genoemd, en het is
waarschijnlijk dat Cousau ook hier leefde. Vanwege Aram, werden
Afrem en de zoon van Romalya eens om U te pijnigen, die zegt dat
Aram de koning is van Damascus” |
10.5.
الآراميون
هم حرّانيون،
ولكن بسبب عدد معين (منهم) قد هاجروا من آرام بين النهرين ، واستقروا
في دمشق المدينة المجاورة لشعبهم ولهذا
السبب دعيت دمشق أيضا آرام
ومن المحتمل أيضا أن كوساو عاش هناك.
ومع ذلك، ثئودولى، شرح الكلمات: بسبب آرام، اتفق أفرام وابن روملية
ليسيئوا لكم ويقول أن آرام هو الملك دمشق" |
|
11.
Thomas van Marga, geboren in het begin van de 9e eeuw in
de regio van Salakh (Mosul), was een monnik in het klooster van Beth
Abhe en werd later de metropoliet van Beth Garmai. Hij is de auteur
van de belangrijke monastieke geschiedenis
“Het Boek van Gouverneurs”
[11].
Hij zegt: |
11.
توماس من ماركا، ولد في بداية القرن التاسع في منطقة صلاخ
(الموصل)، كان راهب في دير بيث آبى وأصبح فيما بعد مطرانا لبيت
كارماي. وهو مؤلف
"كتاب الحكام"
[11] التاريخ المهم للرهبانية. ويقول: |
|
11.1.
“Welnu, toen de gezengde Patriarch Mar George wegging van de landen
Perzië en Beth Katraye, omdat hij afwezig was voor lange tijd, en
omdat alles omtrent zijn persoon, vreugde of smart ten delen viel
aan deze heilige parochie, toen alle heilige ouderlingen hoorden van
zijn komst naar de
vaderlijke troon van Beth Aramaye,
besloten ze om geschikte mannen naar hem te stuen om hem te
ontmoeten en de vader der vaders te begroeten” |
11.1.
"حسنا،
غادر البطريرك المبارك مار جورج بلاد الفرس وبيت كترايى، لأنه كان
متغرّباً هناك لفترة طويلة ، وبسبب كل ما كان يتعلق به من الفرح أو
الحزن لهذه الأبرشية المقدسة، وعندما استمع
جميع الشيوخ الصالحين عن مجيئه الى
العرش الأبوي في بيت آرامايى
قرروا إرسال
رجالاً محترمين لإستقبال وتحية أبا الآباء (البطريرك)". |
|
11.2.
“Deze gezegende man kwam van
het land Beth- Aramaye,
en volgens wat ik had geleerden van de grijsaards, was hij een
monnik in deze heilige klooster” |
11.2.
"هذا
الرجل المبارك جاء من بيت آرامايى
وحسب ما تعلمته من القدماء، كان هو
راهبا في هذا الدير المقدس" |
|
11.3.
En op de Episcopale troon van Salakh glansde daar met apostolisch
licht de heilige bisschop Mar Isho-Zekha,
die kwam uit het land Beth- Aramaye”
|
11.3.
وعلى
عرش الأسقفية في صالاخ أشرق الضوء الرسولي القديس المطران مار إيشو-
زيخا، الذي جاء من بلاد بيت آرامايى
|
|
12.
De Oost- Syrische “Nestoriaanse” lexicograaf Isho Bar Ali
[12]
(†
890) was
een leerling van Hunayn Ibn Ishaq van Hira, de beroemde
geleerde, doktor en wetenschapper. Onder de naam “Aram” schrijft
hij:
“Aram zelf is Harran van Mesopotamië”
Over de Oost- Syriërs (Nestorianen) zegt hij:
“Oosterse
– Arameeërs” |
12.
السرياني الشرقي "النسطوري" معجمي إيشو بار علي [12] (890♱)
كان تلميذ هوناين ابن اسحاق في حيرة،
العالم الشهير الطبيب
والباحث.
تحت اسم "آرام" يكتب :
"آرام
نفسها حران من بلاد ما بين النهرين"
عن السريان الشرقيون (النسطوريون) يقول:
"هم الآراميون الشرقيون"
|
|
13.
De Oost-Syrisch “Nestoriaanse” Bisschop
Yeshu‘dad uit Haditha (Irak,
†
853) zegt in zijn boek “Het Licht der
Wereld” [13]:
“De
Griekse vertaling [= Septuagint] noemt iedere Aram en Arameeërs
‘Syriër’. Als gevolg hiervan werd
Aram de vader van de Syriërs. Om deze reden
werden degenen, die in Mesopotamië leefden, “Arameeërs”
genoemd.”
|
13.
المطران يشوع’داد السرياني الشرقي "النسطوري" من حديثة (العراق 853♱)
في كتابه "نور العالم" [13] يقول: "الترجمة اليونانية [= سبتواكينت
Septuagint]
تسمي كل آرام وكل الآراميين السريان"ونتيجة
لذلك آرام هو أبو السريان.
ولهذا السبب هم أولئك الذين كان
يعيشون في بلاد ما بين النهرين
وكانوا يدعون الآراميين". |
|
14.
De Oost- Syrisch “Nestoriaanse” lexicograaf Bar Bahlul uit Bagdad (†963)
legt in zijn Syrisch (Aramese) woordenboek [14] de
betekenis van de naam “Syrie” als volgt uit:
“Syrië was afgeleid van Syrus,
of
gedurende zijn leven of na zijn dood. Deze Syrus had zijn broer
vermoord en regeerde over Mesopotamië. Zijn hele rijk werd Syrië
genoemd. De Syriërs werden
voorheen Arameeërs genoemd, maar toen Syrus
regeerde over hen, werden vanaf
toen Syriërs genoemd”. |
14.
السرياني الشرقي "النسطوري" معجمي بار
بهلول من بغداد (963†)
[14] يوضح معنى الإسم سوريا في قاموسه السرياني (الآرامي) كما يلي: أن
سوريا كانت مستمدة من سيروس،
إمّا خلال حياته أو بعد وفاته. هذا سيروس كان قد قتل شقيقه وكان قاضيا
على بلاد ما بين النهرين. وكانت كل مملكته تدعى سوريا.
السريان السوريون كانو سابقا يُدعَون
الآراميين، ولكن عندما سيروس بدأ يحكم عليهم
دعيوا السوريون".
|
|
15.
Catholicos- Patriarch Elias I van Tirhan (1028-1049), ook wel
genoemd Elias van Nisibis en Elias Bar Senaya,
van de Oost-Syrische
Nestoriaanse kerk, identificeert zichzelf in zijn Grammatica boek “De
grammatica van de Syrische taal” als een,,
Syriër”. Hij zegt,,
Maar wij, de Syriërs”
[15] |
15.
المفريان - (الكاثوليكوس) البطريرك الياس الأول في تيرهان
(1028-1049)، الملقّب أيضا الياس النصيبيني وألياس بار سنايا من
الكنيسة السريانية الشرقية النسطورية، ويحدد نفسه في كتابه القواعد
"قواعد اللغة السريانية" كواحد,, "سوري".
يقول.
لكن نحن، السوريين"
[15] |
|
15.1
In zijn kroniek "Geschiedenis" schrijft hij [15.1]:
"Abu Mansur Sa'id regeerde de
gebieden van Beth Oromoye."
Over Al-Haggag zegt hij:
”Al-Haggag gaf de opdracht zodat Christenen geen enkel kerkleider
zullen inwijden en de kerk van het
Aramese land bleef zonder hoofd tot de dood van
Hagag.”
|
15.1
في
كتابه "تأريخ الوقائع" يكتب
[15.1]: "أبو منصور سعيد كان يحكم على
أراضي بيت أوروميى."
وعن الحجاج يقول: الحجاج أعطى أمرا أن المسيحيين لا يجوز أن يرسموا لهم
رئيسا للكنيسة
وهكذا ظلت كنيسة بيت أرومويى
دون رئيس حتى وفاة الحجاج". |
|
Het jaar 664:
“Waarin Mu’awia de zoon van Obeia, Ziad tot de gouverneur benoemde
van de gebieden van Beth Aramaye”
|
"في عام 664 معاوية عيّن زياد ابن
أوبيا حاكما لأراضي بيت آرامايى"
|
|
Het jaar 694:
“Waarin Hegag, de zoon van Jusuf tot
gouverneur werd benoemd van Beth Aramaye” |
في عام 694 حجاج ابن يوسف أنتخِب
حاكما على بيت آرامايى |
|
Het jaar 695:
“De
kerk van Beth Aramaye
bleef zonder leiding tot de dood van Heggag, dat wil zeggen 18
jaren”.
|
"في عام 695 ظلت
"كنيسة بيت آرامايى دون
رئاسة حتى وفاة حجاج، أي
ثمانية عشر عاما". |
|
Het jaar 715:
“Waarin Jezid, de zoon van Muhallab, benoemd werd tot de
emir van Beth Aramaye.” |
"في عام 715 يزيد ابن مُحلّب أختير
أميرا لبيت آرامايى" |
|
Het jaar 720:
“Waarin Omar, de zoon van Hubeira, Emir werd
over Beth Aramaye”
|
في عام 720 عمر ابن حبيرة أصبح أميرا
على بيت آرامايى" |
|
Het jaar 724:
“Waarin Omar, de zoon van Hubeira werd afgelost van het Emiraat van
Beth Aramaye”
|
في عام 724 عمر ابن حبيرة أعفِيَ من إمارة
بيت آرامايى" |
|
Het jaar 745:
“Waarin hij Omar, de zoon van Hubeira aanstelde als gouverneur over
Beth Aramaye.”
|
في عام 745 هو عيّن عمر ابن حبيرة حاكما على
بيت آرامايى". |
|
16.
De theorie van Galileo Galilei, de astroom werfd behandeld door de
bisschop van Urhoy in de 10e eeuw in zijn boek
“De
oorzaak van alle orzaken”
[16]
, een rijke en opmerkelijke bron. In zijn boek vinden wij ook exact
de theorie van Nietzsche over de Super- Mens. Hij zegt o.a. “
En
de kennis van de hele sterren systeem,
ontdekt door de Babylonische Arameeërs, dat
wil zeggen de Chaldeeërs,
diegenen die in het zuid-oost regio’s grommen,
vanwege de zandige grond, in al hun plaatsen en onbekende paden en
weggen die de mensen van paalts tot plaats van stad tot stad
leiden”. |
16.
نظرية غاليلو غاليلي، عالم الفلك، أستِخدمت من قبل مطران الرها في
القرن العاشر في كتابه المسمى "سبب كل الأسباب" الذي كان مصدرا غنياً
ورائعاً.
في هذا الكتاب أيضا ، نجد بالضبط نظرية نيتشه عن سوبرمان ويقول في أمور
أخرى: معرفة النظام الكلي للنجوم أكتشِف من قبل البابليين الآراميين أي
أنهم الكلدانيين. أولئك الذين كانوا في الجنوب الشرقي للمناطق المنهدرة
بسبب التربة الرملية في جميع
أماكنهم وعدم معرفة المسارات والطرق المؤدية من مكان إلى آخر ومن مدينة
إلى مدينة. |
|
17.
De oost-Syrische “Nestoriaanse” bisschop Solomon uit Basra zegt in
zijn boek,, Het boek van de Bij”
(geschreven in 1222):[17]
“
Sprekend over de tekst hetgeen was geschreven in Grieks, Hebreeuws
en Latijn en geplaatst boven het hoofd van Christus;
er was geen Aramees geschreven op de
tablet; daar de Arameeërs of Syriërs geen deel hadden in (het
vloeien) van Christus’ bloed;
maar alleen Grieken, Hebreeërs en Romeinen; Herodes de Griek
en Kajafas de Hebreeër en Pilatos de Romein.
Vandaar, toen de Abgar de Aramese koning
van Mesopotamië (hiervan) hoorde..........
"In
de dagen van Reu waren de talen verdeeld in 72, tot aan deze tijd,
was er alleen één taal, die de vader van allemaal was,
namelijk het Aramees, dat is Syrisch.” |
17.
المطران السرياني الشرقي "النسطوري" سولومون البصري يقول في كتابه،،
"كتاب النحلة"
(الذي كتب في عام 1222م.): [17] "وفى
حديثه عن النص الذي كتب في اليونانية ، واللاتينية والعبرية ووُضع فوق
رأس السيد المسيح؛ ذكر أنه لم تكن
هناك كتابة في اللغة الآرامية ، لأنّ الآراميين أو السوريين لم يشاركوا
في (سفك) دم المسيح ؛ ولكن
فقط اليونانيون والرومان واليهود و هيرودس اليوناني وقيافا اليهودي
وبيلاطس الروماني. وبالتالي
، عندما سَمِع أبجر الملك الآرامي من بلاد ما بين النهرين (عنه)....
في أيام ريو(Reu)
انقسمت اللغات إلى
اثنين وسبعين لغة؛ حتى ذلك الوقت لم يكن
هناك سوى لغة واحدة ، التي كانت أمّ جميع اللغات،
وهي اللغة الآرامية ، التي هي السريانية". |
|
De Oost- Syrische Chaldeese
Schrijvers |
المؤلفون السريان الشرقيون الكلدانيون |
|
18.
De Oost- Syrische Chaldeese Patriarch Josef (1681- 1695)
uit
Diyarbekir scheef een liturgische boek[18] getiteld,,
De Heilige Kerk van de Syriërs van het Oosten”.
|
18.
البطراك السرياني الشرقي الكلداني يوسف (1681-1695) من
دياربكر
كتب كتاب القداس [18] وهو يسمى ،،
"الكنيسة السريانية
المقدسة في الشرق"
|
|
19.M or Touma Audo, geboren in Alqosh (Irak) in 1855
en vermoord in het
jaar 1917 was de metropoliet van Urmia (Iran) en een beroemd
woordenboek schrijver. In Zijn woordenboek
“Schat van de Syrische taal”
(1897) zegt hij[19] :
|
Oost-Aramese Chaldeeër Touma Audo |
19.
مار
توما عودو ولِد في ألقوش (العراق) في 1855 وقتِل في عام 1917 وهو كان
مطرانا لأورميا (إيران) وهو أيضا كاتب القاموس الشهير المسمى
"كنز اللغة السريانية" (1897). وفي
قاموسه يقول [19]: |
|
19.1.
"Het
is zeer bekend bij de geleerden dat de Syrische taal in die tijd de
gesproken taal was van de bevolking,
die leefde in
grote getallen in de oosterse gebieden, dat is Syrië, Beth Nahrin,
Assyrië, en het land van Sinear en z’n omgeving.
Al deze gebieden werden Beth Aram genoemd
door de
Joden zoals het wordt uitgelegd in het Oude Testament. "
"Dit, omdat Aram, de zoon van Sem,
over hen (gebieden) regeerde en ze bevolkte met nageslacht.
Dat is de reden waarom het Syrische in het Oude Testament niet wordt
genoemd, maar Aramees.
Dat is de originele en de eerste naam die ons bekend is.” |
19.1.
المعروف
جيدا من قبل العلماء ، أن اللغة السريانية كانت في ذلك الوقت اللغة
المتحدّث بها من قبل السكان (أي اللغة العامية للشعب)، التي كانت
منتشرة بشكلٍ واسع في المناطق الشرقية ، وهي سوريا ، بيت نهرين ،
والإمبراطورية
الآشورية، وبلاد سينيأر (Sinear)
والمناطق المحيطة بها.
وجميع هؤلاء المناطق كانت تدعى بيت آرام من جانب اليهود كما يفسّر لنا
العهد القديم. لأنّ آرام ابن سام كان يهيمن على هذه المناطق وكذلك
ذريته من بعده. وهذا هو سبب عدم ذكراللغة السريانية في العهد القديم،
بل اللغة الآرامية. وهذا هو الإسم الأصلي والأولي المعروف لدينا
|
|
19.2.
“Omdatde Christelijke leer
eerst bloeide in dat deel van Beth Aram,
dat met name door de Grieken Syrië werd genoemd, en voornamelijk
eerste bloeide in Antiochië, de moeder van alle steden, waar de
discipelen voor het eerste Christenen werden genoemd” |
19.2.
"لأن
العقيدة المسيحية ازدهرت أولا في هذا الجزء من بيت آرام، الذي بشكل خاص
دعي من قبل اليونانيون سوريا، وبصفة رئيسية ازدهرت أولا في أنطاكية ،
أم كل المدن ، حيث دعي التلاميذ للمرة الأولى مسيحيين" |
|
19.3.
“Alle mensen uit Beth Aram, die Christen werden,
werden Syriërs genoemd.” |
19.3.
"جميع
كل الناس من بيت آرام، الذين أصبحوا مسيحيون دعيوا السريان.
|
|
19.3.
“Ieder van de kinderen
van het Aramese ras
en vooral de geestelijken, dienen zorg te dragen voor, te leren en
de waardevolle Aramese taal te sponsoren”
|
19.3.
جميع
الأبناء الذين هم من عرق آرامي، وخصوصا رجال الدين ، ينبغي أن يهتموا
في تعليم وتدعيم اللغة
الآرامية الثمينة". |
|
20.
Gevargis Abd- Ischo V, Oost-Syrische Chaldeese Patriarch van Babylon
(1894-1899)
zegt in een brief aan zijn bisschoppen[20]
,, De algemene brief aan de
Syrische broeders
die
Nestorianen
worden genoemd”
|
20.
البطريرك السرياني – الكلداني الشرقي كيوركيس عبد- إيشو الخامس في
بابل (1894-1899) في رسالته إلى مطارنته يقول [20] : رسالة عامة إلى
الاخوة السوريين الذين يطلق عليهم اسم النسطوريين". |
|
21.
Oost-Syrische Chaldeese Metropoliet
Aday Sher, geboren in 1867 in Saqlawa (Iraq) en vermoord in 1915,
werd de bisschop van Se’ert (Turkije).
In zijn boek
“Chaldo en Athur” schrijft hij[21]:
"Zij (= Syriërs) werden Arameeërs genoemd
vanwege hun relatie met Aram, de
zoon van Sem, die zich in dit land vestigde en het bevolkte met zijn
nakomelingen”. |
Oost-Aramese
Chaldeeër
Aday Sher |
21.
المطران السرياني – الكلداني الشرقي أداي شير مواليد 1867 في شقلاوة
(العراق) وقتِل في عام 1915 وكان مطرانا لسعرت (تركيا).
وفي كتابه "كلدو وأشور" يكتب: [21]
انهم (=السوريون) دعيوا الآراميين
بسبب علاقتهم مع آرام ، ابن سام الذي إستقر في هذا البلد مع ذريته
واستوطنوا فيه. |
|
21.1
Over Tur Abdin zegt hij [13.1]:
"De
eerste bewoners van Tur Abdin waren Arameeërs,
daar zij het hele berg Masios bewoonden… “" |
21.1
عن طورعبدين يقول [13.1]:
"السكان الأوليين لطورعبدين كانوا الآراميين،
لأنهم كانوا يعيشون في جبل ماسيوس كله... |
|
22.
Ya‘qob Avgin (= Eugene) Manna (1867-1928) geboren in Beth Qopa (Irak)
was de bisschop van Basra (Irak)
en schreef vele boeken (bijvoorbeeld
in 1901 schreef hij in Mosul een boek genoemd” Geselecteerde
stukken van het Aramese literatuur)
en een woordenboek Aramees- Arabisch. In zijn boek “Mooi Tuinen”
[22]
zegt hij:
“Alle Oost en West Syriërs
werden Arameeërs genoemd;
dat wil zeggen de kinderen van Aram”.
|
Oost-Aramese
Chaldeeër
Yakob Avgin Manna |
22.
يعقوب أوجين (=يوجين)
منّا (1867-1928) ولد في بيت
قوبة
Qopa (العراق) وكان
مطرانا (أسقفا) للبصرة (العراق) وكتب العديد من الكتب
(على سبيل المثال : في عام 1901 كتب في الموصل كتاب "قطعة مختارة من
الأدب الآرامي) وقاموس سرياني – عربي. في كتابه "الحدائق الجميلة"
([22]) يقول
: "كل السريان الشرقيين والغربيين، سُمِّيوا آراميين؛
أي أبناء آرام". |
|
22.1
In zijn Aramees- Arabisch woordenboek zegt hij
[22.1]
: |
22.1
في قاموسه الآرامي- العربي يقول [22.1]: |
|
22.1.1.
“Wat
ons heeft aangezet om een speciale hoofdstuk te wijden aan het
genoemde onderwerp is om een einde
te maken aan de tegenstellingen tussen vele Chaldeeërs en Syriërs.
Ieder van hen claimt de oorsprong voor zichzelf en beweert ouder te
zijn, zonder betrouwbare bewijzen of een gefundeerde
wetenschappelijk bewijs. Om de echtheid van dit probleem op te
lossen en tegenstellingen te vermijden, zeggen wij:
Alle stammen, die leefden
in de oude tijden in de uitgestrekte landen, die waren begrensd in
het oosten door Perzië, in het Westen door de Middellandse zee en in
het Noorden door de Kleine Azië, door de landen van Armeniërs en
Grieken en in het zuiden door het Arabische schiereiland,
waren bekend als kinderen van Aram of als
Arameeërs.” |
22.1.1.
إنّ ما حَمَلنا إلى إفراد فصل خصوصي للمواد المذكورة حُسِم النزاع
الواقع فيها بين كثير من الكلدان
والسريان. لكون كل منهما يَدَّعي الأصالة والقدميّة دون استناد
على دليل راهن أو برهان علمي مكين. فبيانا لحقيقة الأمر ومنعا
للمشاجرات نقول أنّ جميع القبائل الساكنة
قديما في البلاد الفسيحة الواسعة المحدودة ببلاد الفرس شرقا والبحر
المتوسط غربا وبلاد الأرمن وبلاد اليونان في آسيا الصغرى شمالا وحدود
جزيرة العرب جنوبا كانت قاطبة معروفة ببني
آرام أو الآراميين. |
|
22.1.2.
“De landen Babylon en Assur werden in alle tijden, zelfs na de
verovering door de Arabieren,
Beth Aramaye genoemd,
dat is
de landen van de Arameeërs.
Het is onnodig om ontelbare getuigenissen op te noemen om dit feit
te bewijzen,
het is een waarheid die bekend is bij iedereen die beetje idee heeft
van de informatie over de Kerk van het Oosten,
omdat de boeken van onze voorvaders vol van staan.
Op dezelfde manier waren de landen van Mesopotamië zeer wel bekend
als landen van Aram. |
22.1.2.
نعم أنّ بعضا من هذه القبائل كانت تسمى أيضا بأسماء خصوصية كتسمية أهل
بابل وما يجاورها بالكلدانيين وتسمية سكان مملكة آثور بالآثوريين
وتسمية أهل الشام بالآدوميين لكن مع ذلك كانت تسمية الآراميين تشملهم
جميعا. ولا حاجة إلى إيراد الشواهد غير المحصاة لإثبات ذلك وهي حقيقة
يَقر بها مذعناً من كان له أدنى إلمام بأخبار الكنيسة الشرقية لأنّ
كتب أجدادنا مشحونة من ذكر ذلك. وكذا بلاد ما بين النهرين عُرفت دائما
ببلاد آرام |
|
22.1.3.
“Je
zult je realiseren uit de voornoemde getuigenissen hier en ook van
anderen, dat de inwoners van Edessa
en Jazira waren allemaal Arameeërs in nationaliteit en taal.
Omtrent de bewoners van Syrië is dit zelfs meerdan
duidelijk”
|
22.1.3.
"فترى من الشواهد الموردة وغيرها أنّ أهل
الرها والجزيرة بأسرها كانوا آراميين
مِلّة ولغة. وأمّا
سكان الشام (السورية) فالأمر أوضح من أن يبان" |
|
22.1.4.
“Je
zult getuigenissen ontvangen van de kerk auteurs die deze positie
ondersteunen. Het werd duidelijk dat alle landen,
die bekend waren onder de benaming Syrië, of nu in
het Oosten of in het Westen, waren sinds
mensenheugenis bekend als Arameeër, dat
is de correcte omschrijving.” |
22.1.4.
"وستأتيك شهادات المؤلفين الكنسيّين إثباتا لذلك. فقد إتّضح إذاً أنّ
جميع البلاد المعروفة اليوم بالسريانية
سواء كانت شرقية أم غربية كانت معروفة في
قديم الزمان بالآرامية، هذه كانت
تسميتها الحقيقية". |
|
22.1.5.
“De
Syrische auteurs, hetzij in het Oosten of in het Westen,
verklaren dat de term (Syriër) afkomstig is
van Suros. Suros was een man
van Aramese oorsprong, die volgens hun visie de stad
Antiochië oprichtte en de landen Syrië en Mesopotamië veroverde. In
navolging van hem werden deze landen Syrië genoemd en hun inwoners
Syriërs, zoals vaandag de inwoners van Ottomaanse Rijk Ottomanen
worden genoemd”
|
22.1.5.
أمّا المؤلفون السريانيّون من الشرقيّين والغربيّين
فيزعمون أنّ لفظة سوريا متآتية من سوروس
وهو رجل من الجنس الآرامي،
بنى على زعمهم مدينة أنطاكية واستولى على بلاد سوريا وما بين النهرين،
ومنه سميت هذه البلاد سوريا، وأهلها سريانيين، كما يسمى اليوم جميع
سكان المملكة العثمانية عثمانيين" |
|
22.1.6.
De Syriërs, hetzij uit het Oosten of uit het Westen, werden in
vroegere tijden in het algemeen geen Syriërs genoemd;
maar Arameeërs als volgelingen van hun stamvader Aram,
de zoon van Sem; de zoon van Noach. De naam ‘Syrisch’ dateert uit
rond 400 of 500 v. Chr. |
22.1.6.
أولاً:
إنّ السريان عموماً شرقيّين كانوا أم غربيّين لم يكونوا في قديم الزمان
يسمون سرياناً بل آراميّين نسبة إلى
جدّهم آرام بن سام بن نوح. ثانياّ: إنّ اسم السريان لا
يمكن أن يرتقي عهده عندهم إلى أكثر من أربعمائة أو خمسمائة سنة قبل
التاريخ المسيحي. |
|
22.1.7.
“De term Syriërs werd ingevoerd door de
Oost- Arameeërs (Chaldeeërs en Assyriërs)
na Christus door de Apostelen die deze gebieden hadden gekerstend.
|
22.1.7.
ثالثا: إنّ اسم السريان لم يدخل على
الآراميين الشرقيين (أي الكلدان
والآثوريين) إلا بعد المسيح على يد الرسل الذين تلمذوا
هذه الديار. |
|
22.2
Hanna Aydin citeert Manna en zegt [14.2]: |
22.2
مطران حنّا أيدين يضع
علامة اقتباس على قاموس منّة (ينقل منه) ويقول [14.2]: |
|
22.2.1.
De verfrissende weiland/grasland van het
literatuur van de Arameeërs
|
22.2.1.
المرج المتجدد من
أدب الآراميين |
|
22.2.2.
De gids van het
Aramese
Chaldese
taal.
|
22.2.2.
دليل اللغة الآرامية الكلدانية |
|
22.3.3.
De rite van het mysterie van het heilige doop volgens het gebruik
van de heilige kerk van de
Oost-Syrische
Chaldeeërs
|
22.2.3.
طقس
سر العماد المقدس ،
وفقا لاستخدام
الكنيسة الشرقية السريانية الكلدانية المقدسة
|
|
22.3.4.
Het
liturgische boek van de speciale dagen van het hele jaar volgens het
gebruik van de heilige kerk van de
Oost-Syriërs Chaldeeërs
|
22.2.4.
كتاب الليتوريجية للأيام الخاصة للعام كله وفقا لاستخدام الكنيسة
المقدسة السريانية الكلدانية الشرقية |
|
23.
Bisschop Israel Audo, geboren op 6 Augustus 1859 in Alqosh (Irak) en
overleden op 16 februari 1941, was de broer van Touma Audo. He werd
geconsecreerd als bisschop van Mardin in 1909.
Hij schreef een boek over de Genocide van de Arameeërs genoemd “Het
boek over de vervolgingen van Christelijke Armeniërs
en Arameeërs van Mardin, Diyarbekir,
Se’eert, Djezira- Ibn- Omar en Nisibin die plaats vond in het jaar
1915”
[23]
|
Oost-Aramese Chaldeeër Israel Audo |
23.
مطران إسرائيل عودو ولد في السادس من آب 1859 في ألقوش (العراق)
وتوفي في السادس عشر من شباط 1941، كان شقيق توما عودو. رُسِم مطرانا
لماردين في عام 1909.
وكتب كتابا عن الإبادة الجماعية للآراميين الذي يسمى
"كتاب إضطهاد المسيحيين الأرمن والآراميين في
ماردين ، ديار بكر، سعرت، جزيرة-ابن عمر ونصيبين
التي جرت في العام 1915"
[23]. |
Footnotes
[1] Syriac Manuscripts from the Vatican Library; Volume
1, VatSyr. 161, number 3. Martyrdom of St. Simeon (Symeon bar Sabba‘e),
Bishop of Seleucia and Ctesiphon, and his companions. Fol. 20a. p.40, 46, 48
[2] The Chronicle of Arbela, translated by Peter KAWERAU,
english translation by Timothy KRÓLL LOVANII IN ÆDIBUS E. PEETERS 1985 p.26
[3] F. Nau : Notes d’astronomie syrienne. Journal Asiatique. Série 10, 1910, p. 10
[4] Th. Nöldeke: Die von Guidi
herausgegebene syrische Chronik, Wien 1893, p. 10
[5] Reinink G.J.: Gannat Bussame, I. Die Adventssonntage,
Louvain 1988, p. 33
[6] Patrologia Orientalis, Tome VII. - Fascicule 2,
Histoire Nestorienne (Chronique de Séert), Seconde Partie (1), publiée et
traduite par Mgr Addai Scher, Paris 1911, Published Paris : Firmin-Didot
1950
[6.6] Patrologia Orientalis, Tome XIII - Fascicule 4 - N°
65, Histoire Nestorienne (Chronique de Séert), Deuxième Partie (II), texte
arabe publié par S.G. Mgr Addai Scher avec le concours de Robert Griveau,
Paris 1919, Published Brepols 1983, p. 453)
[7] Hanna Aydin, Die Syrisch- Orthodoxe Kirche von
Antiochien, Ein geschichtlicher Uberblick” Bar Hebrraus Verlag Glane- Losser
1990, p.33-35.
[8] Paulus Assemani: Lumaa Tarikhiya fi Fara'id al-Adab
al-Suryaniya [= a short history of Syriac literature], Jerusalem 1933, p. 9
[9] Patriarch A. Barsaum, The Syrian Orthodox Church of
Antioch: Its Name and History, published by the syriac organizations in
Middle Europe and Sweden 1983, p. 29
[10] Commentaire d'Isodad de Merv sur l'Ancien
Testament/1, transl. Ceslas van den Eynde, Louvain 1955, p. 90
[11] E.A. Wallis Budge, The book of governors: The
Historia Monastica of Thomas, Bishop of Marga, A.D. 840 Vol. II, London 1893
[12] R. Payne Smith, Thesaurus syriacus, Oxford
1879-1901, Volume 1, columne 388
[13] His book "The light of the world", printed in
Louvian, Belgium in 1950, page 16
[14] R. Duval (ed.), Lexicon Syriacum, Paris, 1888-1901,
under "Suryoyo"
[15] see [4]
[15.1] Chronographie de Mar Élie Bar Šinaya,
Métropolitain de Nisibe, par L.-J. Delaporte Pubblicazione: Paris : H.
Champion, 1910, p. 44
[16] Das Buch von der Erkenntnis der Wahrheit, oder, Der
Ursache aller Ursachen : nach den syrischen Handschriften zu Berlin, Rom,
Paris und Oxford. (Leipzig : J.C. Hinrichs, 1889),
p. 198
[17] The Book of the Bee, edited and translated by
Earnest A. Wallis Budge, M. A. [Oxford, the Clarendon Press] 1886, chapt.
XXIII, p. 38, 99
[18] see [4]
[19] Treasure of the Syriac Language by Thomas Audo
Metropolitan of Urmia, Part I-II. ND Verlag Bar Hebräus, Losser-Holland
1985, preface
[20] see [4]
[21] Sa Grandeur Mgr. Addai Scher, De La Chaldee Et De
L’assyrie Vol. 2, (Imprimerie Catholique, Beyrouht, 1913), 5
[21.1] Quoted by bishop Julius Cicek in his introduction
of Suleyman Hinno's "Gunhe d-Suryoye d-Tur Abdin", Bar Hebräus-Verlag, 1987
[22] Asmar Al-Khoury: History of the Syriac people in
Beth Nahrin, part I, Sweden 1988
[22.1] Bishop J.E. Manna, Chaldean-Arabic Dictionary,
Babel Center Publications. Beirut 1915, p. 11-21
[22.2] see [4]
[23] Jacques Rhétoré, Les Chrétiens aux bêtes Préface par J-P Péroncel-Hugoz
Etude et présentation par Joseph Alichoran, Les Editions du Cerf, Paris,
2005
 Hier
kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief
Copyright © Aram-Naharaim Organisatie
 |
Brieven aan de overheden en internationale
organisaties
Arabische Vertalingen: الترجمات العربية
Aramese Geestelijke/ Lichamelijke Genocide
Nepnieuws over de Arameeërs:
Arameeërs
in de Media
Hoe de "Assyrische" fanatisme resulteerde in
terrorisme
Wie gaf hen de naam en maakte hen
bekend als,, Assyrische” Christenen?
Wie waren de vroegere Assyriers? Waren ze één
volk of bestonden ze uit meerdere volkeren?
8-8-2014:
Waarom zijn de "Assyriers" heel belangrijk voor de illuminatie satanisten?
3-2-2014:
De oorsprong van de “Assyrische” fanatisme, hun blindheid en verering van
occulte machten
Professor Dr.
John Joseph.
5-7-2008:
Assyrië en Syrië: Synoniemen?
In een brief
aan de auteur (John Joseph),op 11 juni 1997, schreef Patricia Crone dat zij
en Cook "Niet betwisten dat de
Nestorianen van de Pre- Islamitische periode zichzelf zagen als “Assyriërs”
of dat dit is hoe zij zichzelf noemden.
Ze noemden zichzelf Suryane, hetgeen in hun gebruik geen (groter)
verwantschap had met de Assyriërs in vergelijking met de visie van iemand
anders…. We nemen het voor als vanzelfsprekend aan
dat zij [Nestorianen] de moderne “Assyrische” benaming van het Westen hebben
gekregen en ermee doorgaan om zelf opnieuw te hervinden…Maar
natuurlijk waren de Nestorianen Arameeërs.."
(Pagina 27, voetnoot 94)
Professor Dr.
Muhammad Shamsaddin Megalommatis
28-6-2004:
De bron van oorlogen en tiranniek: de
Pan-Arabische valsheid
De diepe en verborgen reden van de
tirannieke onderdrukking toegepast in het hele Midden-Oosten is
door
Frankrijk en Engeland opgelegde Pan-Arabische Nationalistische clicks
die de neiging hebben om op dictatoriale wijze de verschillende
volkeren
in het Midden-Oosten, die allemaal geen Arabieren zijn, te Arabiseren.
10-8-2005:
De Aramese opleving zal het
schaakbord van het Midden-Oosten transfigureren
Het basisfeit is dat al deze volkeren die allen
Arabisch sprekend zijn, geen Arabieren zijn.
Hun etnische historische identiteit is Aramees.
Arameeërs zijn Semitisch, maar zover verwijderd van de Arabieren als de
vroegere Hebreeërs verwijderd waren van de Babyloniërs. Om de redenen
die wij gaan uitleggen, zijn deze Aramese volkeren geleidelijk
gearabiseerd, maar de arabisatie fenomeen vond slechts plaats
op het taalkundig
niveau, niet op de etnische, nationale, culturele niveaus
Daaruit hebben de
koloniale missionarissen, politieke agenten en diplomaten
een grote
leugen gemaakt (namelijk dat deze Arameeërs geen Arameeërs waren, maar
‘Assyriërs’) waarmee zij de Nestoriaanse Arameeërs ontwortelden van hun
Aramese oorsprong.
18-12-2008:
Syriërs, “Assyriërs” en “Chaldeeërs” zijn allemaal Arameeërs
Wat
is de juiste nationale naam voor de moderne Arameeërs?
Waarom zijn er Arameeërs, die ondanks het feit dat ze Aramees spreken,
volhouden zichzelf “Assyriërs” te noemen? Waarom hechten andere Arameeërs
zich aan de derde naam “Chaldeeërs”? Is het juist om de naam ‘Syriac’ (waar
Arabisch is van afgeleid) te gebruiken..........
18-12-2008:
Pseudo – Assyriërs, Pseudo Chaldeeërs en de Culturele
Nationale Noodzaak van de Aramese natie
In
tegen-stelling tot de vergezochte – en goed gefinancierde –
onnauwkeurig-heden van Simo Parpola, is er geen enkel
element in het vóór 2600 jaar geleden overleden Assyrische culturele en
nationale erfgoed dat enige overeenstemming vertoont met de
hedendaagse zuivere Aramese cultuur, ongeacht van de benaming dat ze
gebruiken om zich ermee aan te duiden, Arameeërs, Chaldeeers, Assyriërs of
Zulu……....
Patriarch
Emmanuel III Delly
29-10-2008: "...maar Ik wil graag verklaren dat wij, de Chaldeeërs, de Assyriërs
en de Syriërs, één volk zijn, bekend als Aramese volk. ..."
13-5-2006:
Is er een Assyrische kwestie in
Irakese Koerdistan?
Maar
deze claim is onderzocht door historici en hebben geconcludeerd dat de
mensen in het Midden-Oosten
vaak refereren naar de mensen in hun regio,
zoals bijvoorbeeld iemand uit Kirkuk werd
Kirkuki genoemd ongeacht of hij Koerd, Turkmeen of Arameeër was.
Dat geldt ook in het geval van Assyriers of “Athuris” zoals ze in de regio
worden genoemd. Die benaming werd gebruikt om de
Nestoriaanse Arameeërs van Athur (Asur), een
regio in de omgeving van Mosul,
mee te identificeren. De term
heeft geen enkele relatie met de
oude Assyriers en de moderne Assyriers.
2-8-2005:
Moderne Irakese geschiedenis. De Arabische Meerderheid en De Minderheden
Wat
betreft de aanduidingen “Assyriers” en “Chaldeeërs”
die worden gebruikt om de niet-Arabische Christenen (anders dan Armeniërs)
ermee aan te duiden. Er is absoluut geen
historische verwijzing van hun associatie met de Assyriers en
Chaldeeërs van de oude Mesopotamië. De eerste
verwijzing naar dergelijke associatie begon in de 19de eeuw
toen de Britse Protestantse missionarissen probeerden
om religieuze invloed te verkrijgen als
gevolg van een algemene rivaliteit tussen de
Protestante en Katholieke missionarissen in het gebied
“The Church of the East and the Church of England:
A History of the Archbishop of Canterbury's Assyrian Mission “ is de
titel van het boek geschreven door J. F. Coakley en gepubliceerd in 1992.
Op pagina 147 vertelt Coackley over een meningsverschil tussen Arthur Maclean, hoofd
van de Assyrische Missie van de Aartsbisschop van Canterbury van 1886 tot
1891 en Hormuzed Rassam, de broer van Christian Antun (Isa) Rassam, een
Chaldese familie uit Mosul. We lezen:
"Zoals hij (Maclean) volhield, hebben de
'Syriërs' zich nooit als 'Assyriers' genoemd;..... om de
benaming 'Assyriers' toe te passen op deze Oosterse Syrische Christenen
lijkt mij eerder een fout of anders muggenzifterij.
Er is werkelijk, voor zover ik weet, geen bewijs
dat ze enige connectie hadden met de Oude Assyriers....
Waarom moeten wij een naam uitvinden
terwijl we een heel goed geschikte naam hebben, gebruikt gedurende eeuwen,
voor handen? Ik kan begrijpen dat iemand die leeft in de nabijheid van de
ruines van Nineve een behoorlijk enthousiasme kan hebben voor de Oude
Assyria; maar spreekt het van een gezond verstand
om een naam weg te doen dat door het
volk zelf wordt gebruikt en een andere naam
voor hen uit te vinden met een
twijfelachtige toepasbaarheid?" |
