|
Ishak Bar Armalto
Getuigenissen van de geleerden van de Syrische Kerk van Antiochiė
met betrekking tot synoniem: Arameeėrs/Syriėrs
 Aanmelden
voor nieuwsbrief
Een vraag:
Wie waren de vroegere Assyriėrs? Waren ze simpelweg
één etniciteit of samenstelling
uit verschillende volkeren?
Wie gaf hen de naam en maakte hen bekend als,, Assyrische Christenen?
SUA/WCA en het toelaten van terrorisme
SUA/WCA:
Internationaal syndicaat van haatzaaiers
Arameeėrs van Irak
Arameeėrs van Turkije
Arameeėrs van Syriė
Aramese geschiedenis, cultuur en taal, een zesdelige interview.
"Assyrische"
terrorisme en verdeeldheid binnen Aramese volk
14-2-2018:
Het Westerse anti-Aramese koloniale product Assyriėrs en de
onvoorwaardelijke loyaliteit aan de PKK/YPG en Abdullah Ocalan
3-2-2014:
De oorsprong van de Assyrische fanatisme, hun blindheid en verering van
occulte machten
9-6-2010:
Een tot 6 maanden veroordeelde Assyrische GHB/PKK/ADO terrorist wordt
volop geėerd en verafgoodt: een teken dat het afval is voltooid en het
oordeel aanstaande is? Waarom geen aandacht voor zijn slachtoffers en hun
familie?
28-1-2009:
Sabri Atman en Hezbollah- Aram: Sabri Atman: Een man van normen en waarden
of
. een manipulator en een misbruiker van de Aramese Lichamelijke Genocide
om de immorele Criminele Geestelijke Kolonisatie en slavernij product
Assyriėrs te promoten?
19-12-2008:
Pseudo Assyriėrs, Pseudo Chaldeeėrs en de Culturele Nationale Noodzaak van
de Aramese natie.
18-12-2008:
Syriėrs, Assyriėrs en Chaldeeėrs zijn allemaal Arameeėrs
26-9-2008:
Terrorist "Koerden" - Pionen van de Merovinische Vrijmetselaarij
Vastbesloten om de Arameeėrs te Vernietigen
25-9-2008:
Politieke Hypocrisie en Historische Vervalsing door de Pseudo- Assyriėrs en
Koerdische Terroristen
25-9-2008:
Ongekende Vervalsing van de Oude Geschiedenis van
Mesopotamiė zal naar verwachting Chaos teweeg brengen
23-9-2008:
Pseudo- Assyriėrs en Koerdische Terroristen: Kweken van Leugens, Chaos
en Genocide
22-9-2008:
Antichristelijke Onheilige Alliantie: de vervalste Assyrische Pseudo-
Natie en de PKK Terroristen
21-9-2008:
Dreigende Einde van de Oriėntaalse Christendom: Onheilige Alliantie van
"Koerdische" Terroristen met Pseudo- Assyriėrs.
19-9-2008:
De aanhoudende Aramese Genocide, de Gefabriceerde Pseudo- Assyrische Natie,
en "Koerdische" (PKK) Terroristen
17-9-2008:
Vervolgde Arameeėrs, een Pseudo natie van Assyriėrs,
Koerdische Terroristen, en de Antichrist
26-8-2008:
De gevaarlijke ADO- ideologie en het ondergang van het Aramese volk.
14-7-2008:
Bittere
vruchten van de koloniale geestelijke interventie: Een monsterverbond tussen
de PKK en de Organisatie van de afvallige Arameeėrs die zich "Assyriėrs"
noemen, namelijk: de Assyrische Democratische Organisatie
13-11-2007:
Wat is een naam? Duitse NGO accepteert Aramese natie, verwerpt Assyrische
misnoemer! `Na 30 jaren van foute voorkeur voor de valse termen Assyriėrs
en Chaldeeėrs voor de grote historische natie van de Arameeėrs van het
Midden-Oosten, een positieve verandering.
23-10-2007:
Een Duitse mensenrechten organisatie zegt over
leugens en haat van de Westerse kolonisatie en slavernij product "Assyriėrs"
het volgend: 'Vandaag
houden wij het voor absurd dat de Assyrische Organisaties met hun
Nationalisme een grote deel van hun strijd gebruiken om met de meerderheid
van hun Aramese volk in Duitsland en de rest van Europa te strijden en
deze strijd een zeer grote deel van hun werkzaamheden in beslag neemt......
..............
15-9-2007:
Wikipedia Online Encyclopedie en "Assyrische" terreur tegen de Aramese natie
16-8-2007:
De terreur campagne van AINA: De internationale - leugen en haat machine
25-1-2007:
Arameeėrs in Turkije ongewild in een verkeerd daglicht gesteld Turkse Hoge
Raad: De terroristische organisatie ADO/GHB Assyriėrs toegevoegd aan de
terroristen lijst.
25-1-2007:
Vertaling artikel verschenen in de Turkse krant 'Zaman' van 16-11-2006.
ADO/GHB Assyrische terroristen toegevoegd aan de lijst van de Turkse Hoge
Raad.
12-10-2005:
Een fatale beslissing van SUA- Waar zijn normen en waarden? |
Het Aramese volk:
Het
Aramese volk (niet te verwarren met 'Armeniėrs') spreekt Aramees,
de taal van Abraham, Mozes en Jezus Christus. Zij zijn het inheemse volk
van wat in vroegere tijden 'Aram-Nahrin'
werd genoemd en in onze dagen bekend is geworden onder de naam 'Mesopotamiė'
Sommige
Arameeėrs noemen zich in onze dagen "Assyriėrs", dit vanwege de
haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse
missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw.
Andere Arameeėrs zijn bekend geworden als "Chaldeeėrs". Ze zijn echter
allemaal Arameeėrs. Overal waar U het woord "Assyriėrs" tegenkomt dient U
het als Arameeėrs te lezen.
In Turkije zijn de
Arameeėrs bekend geworden als Süryani
en in Arabische als Al-Suryan
Arameeėrs in de Media en de kampen van de
Westerse missionarissen
Desinformatie, culturele genocide en kolonialisme
(http://www.aramnahrin.org/Dutch/Arameeers_In_De_Media_Desinformatie.htm)
======Artikelen verschenen
in de Nederlandse Dagblad (www.nd.nl)=======
(ND is een (Protestant) christelijke krant).
Onderstaande
artikelen zijn alleen vermeld om ons reactie te geven en om de
onafhankelijke lezer van juiste informatie te voorzien.
Spanning rond Mor Gabriėl groeit
Dit artikel komt voor in dossier:
Godsdienstvrijheid (www.nd.nl)
11 februari
2009 22:40, laatste wijziging: 24 februari 2009 15:28
door
onze redacteur Albert Heller
Oudste klooster
..................................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................................
Recht
..................................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................................
......................................................... Een teleurstelling
voor de christenen in het gebied, de
Assyriėrs
(Arameeėrs)............... .
........................................................blijkt uit gesprekken met de
Assyrische
(Aramese) bevolking in het gebied................ De
Assyriėrs
(Arameeėrs) beschuldigen de Turken van genocide toen, en van
provocaties nu.
..................................................Jacob Demir, een oudere
Assyriėrs
(Arameeėrs) die in de jaren zestig gevlucht is naar Zwitserland en
nu besloten heeft terug te komen, bemerkt ook veel spanningen in het
gebied.
..................................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................................
Moskee
Voor de
Assyriėrs
(Arameeėrs) duidt alles erop dat bepaalde mensen hen weg willen
hebben uit de streek. ..................................
....................................................,Natuurlijk niet'', schamperen
verschillende
Assyriėrs
(Arameeėrs). ,,Toen dit klooster werd gebouwd, bestond de islam nog
niet eens.''
Assyrische
(Aramese)christenen zien voortbestaan klooster bedreigd
Nieuwe zaak tegen klooster Mor Gabriėl
Geplaatst: 09 februari 2009 08:40, laatste wijziging:
09 februari 2009 09:11
van onze redactie buitenland (www.nd.nl)
..................................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................................
Dat meldt persbureau Aina. Tegen het klooster lopen al
twee rechtszaken. Het christelijke klooster is het oudste constant
bewoonde klooster ter wereld. Het klooster beschikt niet over volledige
kadastrale eigendomspapieren, waardoor de Koerdische bevolking in de
regio de grond rond het klooster opeist. De rechtszaken hebben voor veel
verontwaardiging geleid onder de
Assyrische (Aramese)
gemeenschap in West-Europa en de aandacht getrokken van veel Europese
politici. Zij hebben heftige kritiek op Turkije dat volgens hen geen
respect toont voor de religieuze minderheden in het land. Veel
Assyriėrs (Arameeėrs) die
tegenwoordig in West-Europa wonen, zijn afkomstig van Oost-Turkije,
waarvandaan zij gevlucht zijn na de Eerste Wereldoorlog. Het klooster is
voor hun van groot cultureel en religieus belang.
..................................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................................
*************************2008**************************
Koerdificering van christenen in
Noord-Irak
Dit
artikel komt voor in dossier:
Godsdienstvrijheid (www.nd.nl)
Geplaatst: 05
december 2008 16:30, laatste wijziging: 18 februari 2009 16:58
door onze
redacteur Aldwin Geluk
.................................................................................................................................................................................
...............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
Attiya Tunc vraagt als
adviseur van de stichting Assyriė Nederland lobbyist aandacht voor het
lot van de onderdrukte
Assyrische
(Aramese) christenen in
Irak.............................................................................
..........................................die
plaatsvindt in het gebouw van de Tweede Kamer, vertelt zij over Sahari,
een vluchteling in Noord-Irak. ,,'Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak hebben drie keuzes',
....................................................
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
Eeuwenlang
De situatie is vooral in
historisch opzicht pijnlijk. ,,De Ninevé-vlakte is historische grond
voor
Chaldese Assyrische
(Aramese) christenen.
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
Verdeeld
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
Oproep aan overheid
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................
*******************************************************
Opgepast hier:
De ND heeft de inhoudt van
dit artikel later aangepast. Mogelijk dat dit plaats heeft gevonden in
samenspraak met de "Assyrische" terroristen.
Onder de kop verdeeld werd Prof. Teule
oorspronkelijk als volgt geciteerd:
Prof. dr. Herman Teule, Irak-kenner en directeur
van het Instituut voor Oosters Christendom, benadrukt dat er geen
eenheid is onder christenen en dat ze zichzelf
niet allemaal als Assyriėrs zien. Er is zowel op politiek als
religieus gebied sprake van grote rivaliteit en diversiteit. Dit zou de
positie van christenen verzwakken.
En later heeft men dit veranderd
in: Prof. dr. Herman Teuele, Irak-kenner en directeur van het
Instituut voor Oosters Christendom, voegt in Den Haag enkele belangrijke
nuances aan de discussie toe. 'De' christenen in Irak bestaan niet, zegt
hij. ,,Zij zijn onderlig sterk verdeeld. Zowel politiek als intern
kerkelijk is er sprake van rivaliteit. Dat verzwakt de toch al wankele
positie van de christenen.''
Dat zijn nog eens christelijke
normen, waarden en onafhankelijke journalistiek!
Zie hier de oorspronkelijke artikel:
http://www.azady.nl/news.php?readmore=8233&c_start=10
Assyriėrs
(Arameeėrs)
bezorgd na verlies zetels Irak
Geplaatst: 30
september 2008 10:00, laatste wijziging: 30 september 2008 10:18
van onze
redactie buitenland
http://www.nd.nl/artikelen/2008/september/30/assyriers-bezorgd-na-verlies-zetels-irak
.....................................................De
Assyriėrs
(Arameeėrs) dreigen hun vaste zetels in provinciale parlementen te
verliezen.
BAGDAD - Een nieuw aangenomen
verkiezingswet in Irak heeft de Iraakse minderheden beroofd van hun
vaste zetels in provinciale parlementen. De vorige verkiezingswet,
aangenomen op 22 juli van dit jaar, garandeerde christelijke
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak 13 zetels in zes verschillende provincies. Ook
andere Iraakse minderheden hadden vaste zetels. Nu die zekerheid wegvalt
vrezen veel
Assyriėrs
(Arameeėrs) dat ze voorgoed hun stem in het parlement zijn verloren.
,, Zodra deze zetels verdwijnen, hebben de minderhedengroepen geen
woordvoerders meer en moeten ze op de politieke partijen van de Koerden
en Arabieren vertrouwen'', stelt Attiya Tunc van de stichting Assyriė
Nederland.
Tunc, tevens Statenlid voor
de PvdA in Overijssel, is net als veel
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak erg bezorgd over de nieuwe wet, die overigens
nog wel door het kabinet van premier al-Maliki moet worden goedgekeurd.
De afgelopen dagen waren er verschillende protesten van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak. ,,De
Assyriėrs
(Arameeėrs) verwachten niet veel steun van de Koerden of moslims'',
zegt Tunc. ,,Verschillende christenen werden de afgelopen dagen zelfs
bedreigd, zodat ze niet zouden gaan protesteren.
Zonder die vaste zetels wordt
het vrijwel onmogelijk voor de
Assyriėrs
(Arameeėrs) om zetels te bemachtigen in provincies, stelt Tunc. ,,De
Assyrische
(Aramese) politieke partijen zijn erg versplinterd en maken alleen
geen kans om de kiesdrempel te halen.'' Ook de vluchtelingenstromen
maken de kansen er voor de
Assyriėrs
(Arameeėrs) niet beter op. ,,Veel van de vluchtelingen in Noord-Irak
komen uit Bagdad en moeten ook daar stemmen. Zij hebben echter niet het
geld of de mogelijkheid om heen en weer te reizen.''
Fraude
Ook fraude ligt volgens Tunc
op de loer. ,,Tijdens een eerdere stemronde werden de stemmen van
verschillende christenen gewoon niet meegeteld.'' De nieuwe
verkiezingswet werd op 24 september aangenomen door een overgrote
meerderheid van het parlement. De beide christelijke parlementsleden
stemden tegen. Volgens een van hen, Yonadam Kanna, lijkt het erop dat de
Iraakse moslims en Koerden de minderheden in het land de mond willen
snoeren. ,,We zijn erg teleurgesteld. Het lijkt erop dat ze de macht
zelf in handen willen nemen'', zei Kanna in The International Herald
Tribune.
Obama
Premier al-Maliki heeft
afgelopen zondag het parlement gevraagd het wetsvoorstel te veranderen.
Volgens de premier moeten de rechten van minderheden worden gegarandeerd
en moeten de minderheden goed vertegenwoordigd worden in het parlement.
Al-Maliki staat onder druk van de Verenigde Staten, die indertijd zorg
droegen voor de vaste zetels in de provinciale parlementen.
De Democratische
presidentskandidaat Barack Obama heeft inmiddels al zijn bezorgdheid
gemeld in een brief aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken,
Rice. Ondertussen is de situatie in Irak gespannen. Volgens sommige
Iraakse politici is de wetswijziging bedoeld om het Iraakse volk nog
meer te verdelen. ,,Indirect laten ze ons weten dat ze de christenen uit
Irak weg willen hebben'', zegt Matti Galia, een lokale politicus in
Mosul.
Tunc heeft diezelfde vrees.
,,Het gaat ook om het signaal'', zegt Tunc. ,,Het geeft aan dat ze niet
zitten te wachten op de stem van christenen.''
Volgens de Nederlandse is het
nu de tijd voor de EU om druk uit te oefenen. ,,Anders is er gewoon geen
plek voor de
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak, en dan moet de EU plaats maken voor nog een
stroom vluchtelingen.'' ChristenUnie-Kamerlid Joėl Voordewind bereidt
inmiddels Kamervragen voor over de situatie in Irak.
Iraakse minderheden verliezen zetels
Geplaatst: 29
september 2008 20:25, laatste wijziging: 29 september 2008 20:28
van onze
redactie buitenland (www.nd.nl)
BAGDAD Een door het Irakese
parlement aangenomen wetswijziging, heeft de
Assyrische
(Aramese) minderheid in het land opnieuw een flinke dreun
toegebracht.
De
Assyriėrs
(Arameeėrs) dreigen hun vaste zetels in provinciale parlementen te
verliezen. Een nieuw aangenomen verkiezingswet in Irak heeft de Iraakse
minderheden beroofd van hun vaste zetels in provinciale parlementen. De
vorige verkiezingswet, aangenomen op 22 juli van dit jaar garandeerde
christelijke
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak 13 zetels in zes verschillende provincies. Ook
andere Irakese minderheden hadden vaste zetels. Nu die zekerheid wegvalt
vrezen veel
Assyriėrs
(Arameeėrs) dat ze voorgoed hun stem in het parlement zijn verloren.
,, Zodra deze zetels verdwijnen, hebben de minderhedengroepen geen
woordvoerders meer en moeten ze op de politieke partijen van de Koerden
en Arabieren vertrouwen, stelt Attiya Tunc van de stichting Assyriė
Nederland.
Tunc, tevens Statenlid voor de PvdA in Overijssel
is net als veel
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak erg bezorgd over de nieuwe wet, die overigens
nog wel door het kabinet van premier al-Maliki moet worden goedgekeurd.
De afgelopen dagen waren er verschillende protesten van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak. ,,De Assyriers verwachten niet veel steun van
de koerden of moslims, zegt Tunc. ,,Het leven voor de
Assyriėrs
(Arameeėrs) is nog altijd erg moeilijk, er ontstaat een grimmige
situatie. Verschillende christenen werden de afgelopen dagen bedreigd,
zodat ze niet zouden gaan protesteren.
De
oplossing voor de asielproblematiek ligt in Irak
Geplaatst: 02
september 2008 09:28, laatste wijziging: 02 september 2008 09:28
van onze
redactie binnenland (www.nd.nl)
Staatssecretaris Nebahat Albayrak verweert zich vandaag in de Kamer
tegen het verwijt dat ze ,,de toestroom van asielzoekers uit de hand
laat lopen''. Nederland heeft 43 procent meer asielaanvragen gekregen
dan vorig jaar. Dat komt voornamelijk door de aanvragen van Iraakse
christenen, niet door de pardonregeling, zoals rechtse partijen denken.
DEN HAAG - ,,Als we niets doen aan de situatie van
christenen in Irak, dan komen er zeker een miljoen
Assyriėrs
(Arameeėrs) naar Europa en blijft er een Irak zonder christenen
over'', zegt Attiya Tunc, statenlid voor de PvdA in Overijssel. Zij ziet
de oplossing voor de toename van asielaanvragen door
Assyrische
(Aramese) Irakezen in de ontwikkeling van bestaansmogelijkheden voor
de christenen in Irak zelf. CDA, VVD en PVV lieten dit weekend bezorgde
geluiden horen op het nieuws dat het aantal asielaanvragen met 43
procent is gestegen.
Volgens VVD'er Henk Kamp laat staatssecretaris
Nebahat Albayrak ,,de toestroom van asielzoekers weer helemaal uit de
hand lopen.''
De PVV wil van de staatssecretaris weten hoe het
mogelijk is ,,dat u zich laat verassen door de stijgende asielinstroom,
terwijl u een categoriaal asielbeleid voert voor Irakezen en Somaliėrs,
welk beleid veel soepeler is dan het asielbeleid van andere Europese
landen?'' Volgens de rechtse partijen is het de pardonregeling die een
aanlokkend effect heeft op asielzoekers.
Het CDA deelt de zorgen van de twee
oppositiepartijen. Het christendemocratische Kamerlid Sybrand van
Haersma Buma betwijfelt echter of er een link is met de pardonregeling.
Hij vermoedt dat de toename van asielzoekers uit Irak eerder te maken
heeft met het feit dat Zweden het asielbeleid heeft aangescherpt. Dat
land ving tot nu toe veel Iraakse christenen op.
Volgens Tunc heeft de toestroom inderdaad met
Zweden te maken, maar is de toestroom van de asielzoekers uit Irak
vooral het logische gevolg van de weggevallen bestaansmogelijkheid voor
christenen in Irak. Ze spreekt van een 'genocide' die gaande is. ,,Als
mensen daar slachtoffer van dreigen te worden, is het logisch dat ze
asiel zoeken en zijn Europese landen ook verplicht om dat te verlenen.''
Dat velen nu naar Nederland komen, komt volgens
haar vooral door de grote
Assyrische
(Aramese) gemeenschap in ons land. ,,Ongeveer de helft van de
Assyrische
(Aramese) christenen in Irak is het land al ontvlucht en wacht in
Jordaniė en Syriė op een mogelijkheid asiel te krijgen'', zegt Tunc.
,,De groep die nog een beetje vertrouwen over heeft, is in Irak gebleven.
De VVD en PVV kunnen zich beter druk maken om hen, zodat ze kunnen
blijven.'' Het Turkse Statenlid van
Assyrische
(Aramese) afkomst wil ook dat minister Verhagen van Buitenlandse
Zaken en staatssecretaris Albayrak gaan kijken hoe zij deze groep kunnen
beschermen.
Categoriale bescherming
Nederland hanteert een categoriale bescherming voor
asielzoekers uit Irak en Somaliė, en voor homofielen uit Iran. Wie uit
die landen vlucht, kan hier rekenen op - tijdelijke - bescherming,
ongeacht het individuele asielrelaas. Veruit de meeste asielzoekers die
zich in Nederland melden, komen uit Irak en Somaliė.
Van Haersma Buma pleit ervoor te onderzoeken of deze categoriale
bescherming nog wel nodig is. De Tweede Kamer hamert al langer op een
gemeenschappelijk Europees asielbeleid. Dat zou een einde maken aan deze
sterk fluctuerende cijfers.
CU-Kamerlid Joėl Voordewind noemt die reactie van Van Haersma Buma ,,niet
verstandig''. ,,Van Haersma Buma geeft ook aan dat we het asielbeleid
beter Europees moeten aftstemmen. Dat lijkt me veel verstandiger. We
moeten de lasten goed verdelen over Europa.''
Volgens Voordewind is er geen aanleiding het categoriale beleid ten
aanzien van vluchtelingen uit Irak en Somaliė aan te scherpen. ,,De
situatie van christenen in Irak is de afgelopen periode bijvoorbeeld
alleen maar verslechterd.''
Een woordvoerder van het ministerie van Justitie geeft aan dat Albayrak
op 26 juni de Tweede Kamer liet weten dat in 2008 naar verwachting
16.000 asielzoekers in Nederland zullen aankloppen. ,,De Kamer was dus
op de hoogte van de stijging.'' Eerder stond die raming op 10.800. De
schatting van 16.000 is nog steeds geldig, aldus de zegsman. Volgens de
planning wordt de asielbrief die de bewindsvrouw voor de zomer aan de
Kamer stuurde, in het najaar behandeld.
De stijging van het aantal asielaanvragen komt ten dele door de
plotselinge komst van een kleine duizend illegale Chinezen. Zij vroegen
in maart dit jaar massaal asiel aan, nadat geruchten de kop opstaken
over een nieuw generaal pardon. Het lukt staatssecretaris Albayrak
vooralsnog niet deze Chinezen terug te sturen naar hun geboorteland. De
meesten zijn in de illegaliteit verdwenen.
Het kabinet maakt volgend jaar zo'n 50 miljoen euro extra vrij voor het
asielbeleid. Dat geld is nodig om de kosten van de groeiende stroom
asielzoekers op te vangen.
Alleen wie zwak is vreest de islam
Dit artikel
komt voor in dossier:
Islam gevaarlijk? (www.nd.nl)
Geplaatst:
18 juli 2008 19:29, laatste wijziging: 13 november 2008 14:44
door Bertus
Bouwman
........................................................................................................................................................
.............................................................................................................................................................
Hoofdschuddend keek het
Assyrische
(Aramese)-christelijk parlementslid
.................................................
....................................
.........................................................................................................................
Hechte en naar binnen gerichte gemeenschap
........................................................................................................................................................
.............................................................................................................................................................
.........................................Nu hebben
Assyrische
(Aramese) en Armeense christenen net zoveel arbeidskansen als
moslims. Bedrijven kijken tegenwoordig eerder naar je kwaliteiten dan
naar je geloofsovertuiging.'' .....................................
............................De
Assyrische
(Aramese) gemeenschap is hecht en voor haar eigen veiligheid erg
naar binnen gericht.......................
...................Doordat de overheid de
Assyrische
(Aramese) en Armeense christenen als minderheid erkent, hebben ze
relatief veel vrijheid. ................................. de
Assyrische
(Aramese) Olympische Spelen. ...................................
Nieuwsgierige en zeer gastvrije
bevolking
........................................................................................................................................................
.............................................................................................................................................................
Radicale islam zie je alleen
bij kleine minderheid
........................................................................................................................................................
.............................................................................................................................................................
Parlement
........................................................................................................................................................
.............................................................................................................................................................
Korte geschiedenis
Assyriėrs
(Arameeėrs)
De
Assyrische
(Aramese) christenen vormen een kleine minderheid in Iran.
......................De
Assyriėrs
(Arameeėrs) zien zichzelf als afstammelingen van het
Assyrische
(Aramese) rijk ........ ..............De
Assyriėrs
(Arameeėrs)vonden ........... De
recente geschiedenis van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) is een bloedige. ........... trof ook het
Assyrische
(Aramese) volk. ....................... ....... ............. de
Assyriėrs
(Arameeėrs) niet veilig, wat ervoor zorgde dat vele
Assyriėrs
(Arameeėrs) vluchtten naar Europa en de Verenigde Staten.
.......................een
Assyrische
(Aramese) vertegenwoordiging in het parlement. In Nederland telt de
Assyrische
(Aramese) gemeenschap ongeveer twintigduizend leden.
Open Doors: christendom populair in Iran
.........................................
.........................................................................................................................
,,De Armeense
en
Assyrische
(Aramese) christenen................. Armeense en
Assyrische
(Aramese) christenen omdat ze een andere etniciteit hebben.
,....................................
Christenen Irak opnieuw bedreigd
Dit artikel komt voor in
dossier:
Godsdienstvrijheid (www.nd.nl)
Geplaatst: 04 juli 2008
21:12, laatste wijziging: 24 februari 2009 13:55
door onze
redacteurAlbert Heller
MOSUL -
Assyrische
(Aramese) christenen in het noorden van Irak hebben
dreigbrieven gekregen die erop gericht zijn een einde te maken aan hun
pogingen een eigen politiemacht op te zetten.
'Nooit zullen joden of christenen eerbied hebben
voor Mohammed', 'Dit is een waarschuwing aan hen die ons proberen te
beroven' en 'We waarschuwen iedereen die met Amerika samenwerkt of een
eigen politiemacht probeert op te zetten'; dat zijn enkele regels uit de
brief die werd bezorgd bij veel vooraanstaande leden van deAssyrische
(Aramese) gemeenschap. De brieven, waarin ook word gezegd dat
Irak er is voor de Iraakse bevolking en niet voor andere
bevolkingsgroepen, hebben voor grote onrust gezorgd bij de
Assyrische
(Aramese) gemeenschap in de Vlakte van Nineveh. In dat gebied
wonen momenteel 400.000
Assyrische
(Aramese) christenen, onder wie velen die
vanwege gewelddadigheden elders in Irak naar het relatief rustige
noorden zijn gevlucht.
De brieven zijn ondertekend door de 'Jihad Base in
Mesopotamia', maar volgens de
Assyrische
(Aramese) bevolking komen de pamfletten van een groep die
gelieerd is aan het terrorismenetwerk al-Qaeda.
,,Die islamitische groeperingen hebben ook op
lokale televisiestations hard uitgehaald naar de christenen'', vertelt
Naglaa el-Hajj die namens vredesbeweging IKV Pax Christi zich veelvuldig
met de situatie bezighoudt. Momenteel reist ze met Iraakse bisschoppen
door Europa om aandacht te vragen voor de situatie van christenen in
Irak. Dit weekend zijn zij op bezoek in het Vaticaan. ,,De bisschoppen
willen nu graag snel terug naar huis om bij hun familie te zijn.''
Politiemacht
Een eigen politiemacht is al lange tijd een wens van de
Assyriėrs
(Arameeėrs). Nu bestaat de politie in de regio voornamelijk uit
Koerden, die in het gebied een eigen regering hebben gevormd. Het Tweede
Kamerlid Joėl Voordewind (ChiristenUnie) pleitte al eerder voor een
dergelijke politiemacht en hij staat daarin niet alleen. Voordewind: ,,Ook
de VN zegt dat het verstandig is, mensen van de lokale bevolking in de
politiemacht op te nemen.''
De politicus bezocht het gebied dit voorjaar. Hij kijkt niet op van de
berichten over bedreigingen. ,,Ook toen al waren er dergelijke brieven.
Ook werden mensen per sms bedreigd.'' Een stroom brieven van deze omvang
is echter uitzonderlijk.
,,De mensen zijn bang'', vertelt de Nederlandse Attiya Tunc. Zij is als
mensenrechtenactiviste nauw betrokken bij de Iraakse christenen. ,,De
mannen die zich al hebben opgegeven voor het politiekorps worden nu
onzeker.''
Volgens Tunc is het verspreiden van de brieven gedoogd door de
Koerdische regering in het gebied. Zij bezocht de regio meermalen en
constateerde dat de Koerden de bevolking daar erg dicht op de huid
zitten. ,,Als je daar in een dorp aankomt, zijn er binnen vijf minuten
enkele auto's met Koerden, die je vragen wat je in het gebied komt doen.''
De Koerden zouden een eigen politiemacht dan ook niet willen. Tunc: ,,De
Iraakse regering heeft het al toegezegd, maar de Koerden willen hun
macht niet uit handen geven.''
Volgens Tunc is een veilige plek in de Vlakte van Nineveh de laatste
optie voor de opgejaagde christenen in Irak. Zij hebben de laatste tijd
herhaaldelijk te maken met bomaanslagen en ontvoeringen. Verschillende
Assyrische
(Aramese) kerken zijn door bomaanslagen verwoest.
Motie
Donderdag werd in de Tweede Kamer nog een motie van Voordewind
aangenomen over extra noodhulp aan de minderheden in de Vlakte van
Nineveh, waar zich volgens de Internationale Organisatie voor Migratie
ruim 300.000 ontheemden bevinden. Voordewind is erg blij met het
aannemen van de motie. ,,Er kan nu gericht hulp worden geboden aan de
christenen aldaar via lokale organisaties.''
Internationale organisaties als het Rode Kruis en UNHCR mogen de regio
niet betreden, omdat de veiligheid daar niet gegarandeerd kan worden.
'Meer christenen uit Irak naar Nederland'
Geplaatst: 29 mei 2008 22:19, laatste wijziging: 29
mei 2008 22:44
van onze redactie politiek (www.nd.nl)
DEN HAAG - Net als Frankrijk en Duitsland moet
Nederland meer Iraakse christenen toelaten als vluchteling. De
internationale gemeenschap moet meer en gerichter hulp bieden in
Noord-Irak, waar vele tienduizenden
Assyrische
(Aramese) christenen als ontheemden verblijven.
Dat zijn enkele van de aanbevelingen die Joėl
Voordewind doet in een rapport dat hij schreef over de ,,religieuze
zuiveringen'' in Irak. Het Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie bracht
begin april een bezoek aan Noord-Irak en stelde daar vast dat de
Assyrische
(Aramese) bevolkingsgroep buitenproportioneel slachtoffer is van het
geweld in het land. De daders, extremistische moslims en aanhangers van
al-Qaedagroepen, voeren voor hun moorden, ontvoeringen en
afpersingspraktijken vaak religieuze motieven aan.
Voordewind presenteerde zijn reisverslag gisteren aan de ministers
Verhagen (Buitenlandse Zaken) en Koenders (Ontwikkelingssamenwerking) en
de Kamercommissie voor Buitenlandse Zaken. Hij schrijft dat veel
Assyrische
(Aramese) christenen Irak inmiddels zijn ontvlucht en in de
buurlanden Syriė en Jordaniė verblijven. Daarnaast wonen omvangrijke
concentraties ontheemden in de zogeheten vlakte van Ninevé in Noord-Irak,
gebied dat onder controle staat van de regionale Koerdische overheid.
Die is echter niet in staat en ook niet altijd bereid om de
vluchtelingen te helpen, waardoor er een tekort is aan huisvesting,
voedsel en afdoende bescherming tegen aanvallen.
Hulporganisaties als het Internationale Rode Kruis en Unhcr (VN) kunnen
in deze primaire levensbehoeften niet voorzien, omdat zij de regio
beschouwen als te gevaarlijk en daarom mijden. Enkele lokale
organisaties als de
Assyrian
(Aramean) Aid Society en CAPNI (Christian Aid Program Nohadra Iraq)
werken er wel. Maar zij delen niet in de gelden die onder andere
Nederland beschikbaar stelde voor de ontheemden in Noord-Irak, waartoe
naast de
Assyriėrs
(Arameeėrs) minderheden als de Shabaks, Yazidi's en Turkmenen
behoren.
Voordewind roept de lezers van zijn rapport op ,,zich het lot van deze
ontheemden en in vele gevallen weduwen en wezen aan te trekken''. Hij
vindt dat Nederland, in navolging van Frankrijk en Duitsland, ,,vanwege
de extra bedreigingen en vervolging meer Iraakse christenen moet
toelaten als vluchteling''.
Verder moet Nederland er, ook samen met de rest van Europa, bij de
Iraakse regering op aandringen dat de
Assyriėrs
(Arameeėrs) een eigen beschermingsmacht mogen opzetten. De
internationale gemeenschap moet meer humanitaire hulp bieden aan de
ontheemden in Noord-Irak, niet alleen via de Koerdische overheid en Rode
Kruis en VN, maar ook via lokale hulporganisaties. Ook moeten de
democratische en godsdienstige rechten van de minderheden beter worden
gegarandeerd. Voordewind bepleit verder dat de
Assyrische
(Aramese) christenen zich via een referendum kunnen uitspreken over
zelfbestuur in de Ninevévlakte.
'Wil
je tegen ze zeggen dat we voor hen bidden'
Geplaatst: 11 april 2008 20:57, laatste wijziging:
11 april 2008 20:57
door onze redacteur Rinder Sekeris (www.nd.nl)
Wie in Noord-Irak de dorpen bezoekt waar
gevluchte
Assyrische
(Aramese) christenen hun toevlucht hebben gezocht, tekent het ene
na het andere dramatische verhaal op. Na het zoveelste relaas van een
moeder die haar kind door geweld verloor, kan Joėl Voordewind zijn
emoties niet meer de baas.
DOHUK/TEL ISQOF/ERBIL - De
nagels van Lena Zaya (22) zijn gelakt met een zilver glittergoedje.
Zoals zoveel jongeren van haar leeftijd besteedt zij aandacht aan haar
uiterlijk. Ze maakt grapjes met vrienden, speelt met haar mobiele
telefoon. Maar wie denkt dat hier een vrouw staat die zich om weinig
meer bezorgd hoeft te maken dan de juiste ringtone of de laatste mode,
zit er heel ver naast. Lena woont als vluchteling in Tel Isqof, een
middelgroot dorp in het noorden van Irak, en zij heeft al een leven
achter de rug. Ze draagt de zorg voor een gezin dat verder bestaat uit
zus Rita (21), en de broers Said (20) en Zaheth (17). Het gezin is
letterlijk gehalveerd: vader en moeder Zaya werden in Bagdad voor de
ogen van hun kinderen doodgeschoten door moslimextremisten. Een oudere
broer vluchtte, werd gepakt, ontvoerd en later vermoord. Hun jongste
zusje overleed tijdens de vlucht aan een astmatische aandoening. Dat
gebeurde in een huisje op een begraafplaats waar de kinderen onderdak
hadden gezocht. Lena studeerde in Bagdad pedagogiek aan de universiteit.
Maar dat is inmiddels vier jaar geleden.
Tel Isqof wordt overwegend
bevolkt door
Assyrische
(Aramese) christenen en ligt midden in de zogeheten vlakte van
Ninevé. Het dorp telt naast de oorspronkelijke inwoners vluchtelingen
uit Irakese steden als Bagdad, Basra en Mosul. Hier hoef je niet lang te
zoeken naar dramatische verhalen, en ook van recenter datum zijn ze
ruimschoots voorhanden.
De moeder van een van de
lijfwachten van de ruim een maand geleden in de stad Mosul ontvoerde en
vermoorde aartsbisschop Paulos Faraj Rahou toont een grote foto van haar
bij de ontvoering omgekomen zoon.
Linda Ibraham toont een pasfoto van haar man. Hij had een winkeltje in
Bagdad waar ook alcohol werd verkocht, reden voor een paar radicale
moslims om hem op een dag uit de auto te sleuren en een kogel door het
hoofd te schieten.
Abdala Janina woonde eveneens
in de van oorsprong christelijke wijk Dora in Bagdad. Haar zoon Fadi
werd ontvoerd. Er werd losgeld geėist, 10.000 Amerikaanse dollar. De
familie sprak spaargeld aan en leende bij familie en bekenden. Maar na
de betaling kwam Fadi niet terug. Zijn vader heeft de ontvoerders aan de
telefoon gehad, zelfs opnames van de gesprekken gemaakt. Zijn vrouw
wijst op de cd-roms. ,,Ze hebben gezegd dat ze hem hebben doodgeschoten.
We hebben navraag gedaan bij alle ziekenhuizen, gezocht in
rivierbeddingen. Maar zijn lichaam hebben we niet gevonden.'' En het
bleef hier niet bij, zegt Abdala. ,,Er kwamen telefoontjes. We moesten
onmiddellijk vertrekken, anders zou ons huis worden opgeblazen. We zijn
weggegaan. In ons huis woont nu een Arabische familie.''
Hani Yousif Zora werd zelf ontvoerd. Zijn familie betaalde 20.000
dollar. Hij kan het navertellen. Dat geldt niet voor de vermoorde zoon
van Ibrahim Noel Francis uit Mosul.
Zo zijn er nog tientallen namen te noemen van mensen met een verhaal.
Sommigen laten zien dat zij tot op de dag van vandaag dreigteksten per
sms ontvangen - de anarchie in delen van Irak is dermate groot dat
terroristen zich kennelijk kunnen permitteren hun telefoonnummer te
tonen. Anderen laten foto's zien van opgeblazen auto's, verminkte
lichamen van familieleden. Of ze vissen een overlijdensakte uit een
handtas.
De troost van een Amerikaanse onderneming blijkt schraal: de
nabestaanden van een jongeman die voor Fluor International Inc.
vrachtwagens met water bestuurde, moeten het doen met een certificaat.
Hun zoon was een 'good worker' die een 'excellent job' deed. Ze hopen nu
dat het papiertje een asielaanvraag in de Verenigde Staten makkelijker
maakt.
Na het zoveelste relaas van een in het zwart geklede moeder die haar
kind door geweld verloor, kan ook Joėl Voordewind zijn emoties niet meer
de baas. ,,Wil je tegen ze zeggen dat we voor hen bidden?'', zegt hij
tegen de tolk. Het Tweede-Kamerlid voor de ChristenUnie was vorige week
op bezoek in Noord-Irak. Eerst in Dohuk, een stad met veel christenen,
waar hij de jaarlijkse nieuwjaarsoptocht op 1 april bijwoonde. Deze door
zo'n 35.000 mensen bezochte manifestatie is tevens een demonstratie voor
een eigen autonoom gebied voor de
Assyriėrs
(Arameeėrs). Een dag later toog hij
naar Tel Isqof, waar een kleine honderd
Assyrische
(Aramese) christenen zich speciaal voor de gelegenheid verzamelden
in een langgerekte tent.
De Nederlandse parlementariėr is in dit gebied op zoek naar feiten rond
de positie van de
Assyrische
(Aramese) christenen, die in Irak onder hevige druk staan -
Voordewind spreekt inmiddels van een ,,religieuze zuivering''. Veel
christenen zijn daarom inmiddels het land ontvlucht, anderen trekken
naar het relatief rustige Koerdische gebied in het noorden.
Concentraties christenen wonen in de vlakte van Ninevé, genoemd naar de
Bijbelse stad. Maar echt veilig zijn ze ook hier niet. De inwoners van
Tel Isqof blijven dan ook zoveel mogelijk binnen de grenzen van hun dorp.
Voordewind slaagde erin ongehinderd door het gebied te reizen, zij het
onder escorte van de militie van deAssyrische
(Aramese) Democratische Beweging (ADM) met hun AK-47 Kalasjnikovs.
Alleen de regio Mosul is ontoegankelijk. Deze stad is in de greep van
anarchie en vermoedelijk aan al-Qaeda gelieerde groepen
moslimextremisten; er rondrijden is op zijn zachtst gezegd vragen om
problemen, had R.J. Gabriėlse, Nederlands ambassadeur te Bagdad, hem
voor vertrek naar Irak nog eens indringend voor gehouden. Daarom houdt
het kleine konvooi van drie snelle jeeps minimaal twintig kilometer
afstand van Mosul.
Des te meer verbijsterd is Voordewind als hij twee dagen later in de
Koerdische hoofdstad Erbil het kantoor van het Rode Kruis betreedt en
aan de muur een kaart van Noord-Irak ontdekt die voor driekwart rood is
gearceerd, inclusief de Ninevévlakte. Allemaal 'no go area', legt de
manager van het kantoor uit - hij wil om politieke en veiligheidsredenen
liever niet met zijn naam in de krant. Hij legt uit dat onafhankelijke
cijfers over aantallen vluchtelingen in Noord-Irak ontbreken. Beperkte
mankracht staat een eigen inventarisatie in de weg, het Rode Kruis moet
het doen met de opgaven van de Koerdische autoriteiten. ,,En als de
burgemeester het niet doorgeeft, weten we niets.''
Volgens het Rode Kruis is niet met zekerheid te zeggen dat christenen
het extra moeilijk hebben in Irak. ,,Er zijn zoveel verschillende
groepen. Sommige noemen religieuze redenen voor hun optreden, anderen
doen het om het losgeld. Soms ook zijn opeens bepaalde beroepsgroepen
doelwit, zoals dokters.''
Het Rode Kruis heeft een ,,basisprincipe'' en dat houdt in dat zoveel
mogelijk onafhankelijk wordt gewerkt en dat geen onderscheid wordt
gemaakt naar etniciteit en religie van groepen mensen. Ook gewapende
begeleiding is taboe, de wagens gaan op pad met slechts stickers en
vlaggen om duidelijk te maken dat de inzittenden hulpverleners zijn.
Dat doet de VN-vluchtelingenorganisatie Unhcr wel anders. Wie na de
eindeloze controles door militairen van respectievelijk Zuid-Korea en de
Fiji-eilanden de in dik beton verpakte 'VN-compound' te Erbil betreedt,
ziet als eerste een wagenpark van heb ik jou daar, inclusief zwaar
gepantserde voertuigen. Niemand gaat hier de poort uit zonder escorte.
Maar ook Unhcr komt niet in het gebied waar de
Assyrische
(Aramese) vluchtelingen verblijven. ,,Te gevaarlijk, volgens onze
veiligheidsdienst'', vertelt 'assistent-veldofficier' Ferhad S.
Abdulqadir. Waar hij in tegenstelling tot het Rode Kruis weer wel over
beschikt, is een fraai rapport met cijfers over aantallen vluchtelingen,
gebaseerd op vier verschillende bronnen. De grootste groep 'binnenlandse'
ontheemden' in Noord-Irak betreft volgens de VN Arabieren. Dan volgen de
christenen en daarna de Koerden. Staan christenen extra onder druk
vanwege moslimextremisme? ,,Dat zou kunnen'', zegt Abdulqadir
voorzichtig ,,Maar in feite is iedereen slachtoffer van de huidige
situatie in Irak.''
Tot de klachten van de
Assyrische
(Aramese) christenen behoort niet alleen dat voor hun lot
onvoldoende oog is bij de internationale gemeenschap, maar ook dat zij
van de Koerdische machthebbers in Noord-Irak tegenwerking ondervinden.
Zo zouden hulpgelden in de eerste plaats ten goede komen aan de
Koerdische bevolking.
Een baan als ambtenaar - bijvoorbeeld politieagent - is alleen weggelegd
voor iemand die lid wordt van de Koerdische Democratische Partij (KDP).
Wie een bedrijfje wil starten, heeft een dure 'regelaar' nodig binnen de
KRG, de Koerdische Regionale Overheid. En er worden grond of huizen
onteigend zonder dat daar een compensatie tegenover staat.
Het komt Nimrod B. Youkhana, christen én minister (Toerisme) van de KRG
niet echt bekend voor, hoewel hij tegelijk wel degelijk een religieuze
zuivering ziet. ,,Ik denk dat inderdaad door extremisten wordt
geprobeerd om christenen uit dit land te verwijderen. Maar extra 'belastingen'
bij het starten van een bedrijf? Kom nou zeg, ik zoek juist mensen die
willen investeren.''
,,We proberen de
Assyriėrs
(Arameeėrs) te helpen en hen niet te negeren'', zegt ook dr. Kemal
Kerkuki, vicevoorzitter van het Koerdische parlement in Erbil. ,,Ik zeg
erbij dat het leven hier voor iedereen even moeilijk is. En het budget
is beperkt.''
Ook Fuad Hussein, topadviseur van de Koerdische president Massud Barzani,
schetst het probleem van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) als niet uitzonderlijk. Hij noemt de weg naar democratie
in Irak een lange en heeft het daarom over ,,een overgangsperiode''. ,,Dus
als er fouten zijn, dan treffen die iedereen. Het is nooit gericht tegen
een bepaalde groep. De
Assyriėrs
(Arameeėrs) accepteren we als feit. Wij Koerden zijn zelf onderdrukt
door Saddam Hussein. Wij moeten nooit accepteren dat wij onderdrukker
worden van anderen, nu wij zelf vrijheid hebben gekregen.''
Volgens Hussein is het eerder andersom: ,, Als je kijkt naar wat we doen,
dan is het altijd te weinig. Maar als je de verschillende
bevolkingsgroepen vergelijkt, dan krijgen de christenen meer aandacht.''
,,Zo'n reis is een cyclisch proces'', concludeert Joėl Voordewind aan
het eind van een week vol gesprekken. ,,Je komt met het idee dat de
Assyrische
(Aramese) christenen het extra zwaar hebben. Dan komt er nuance in
dat beeld. En nu ik uiteindelijk alles op een rij zet, kan ik maar één
ding vaststellen: de christenen in Irak staan onder buitengewoon grote
druk. Er is sprake van een religieuze zuivering, dat durf ik wel te
zeggen ja.''
Actualiteitenrubriek
Netwerk (EO) besteedt aanstaande dinsdag, 15 april aandacht aan de reis
van Voordewind. Tijd: 20.25 uur op Nederland 2.
--------------------------
Oudste volk in Irak
De
Assyrische
(Aramese) christenen worden beschouwd als de oudste bevolkingsgroep
in Irak. Zij spreken Aramees, een taal die verwant is aan het Hebreeuws.
De geschiedenis van de
Assyrische
(Aramese) Kerk voert terug tot de eerste eeuw na Christus. Ten tijde
van het regime van Saddam Hussein (1979-2003) woonden er 1,4 miljoen
Assyriėrs
(Arameeėrs) verspreid over Irak. Van hen zijn er inmiddels 400.000
over, van wie er zon 100.000 leven als ontheemde in Noord-Irak. Veel
Assyriėrs
(Arameeėrs) verblijven als vluchteling
in Syriė of Jordaniė. Daarnaast zijn er
Assyrische
(Aramese) gemeenschappen te vinden in de Verenigde Staten (ruim
300.000) en Europa. In Nederland leven zon 20.000 mensen van
Assyrische
(Aramese) afkomst, voornamelijk in Overijssel.
In Noord-Irak zijn eveneens
concentraties
Assyrische
(Aramese) christenen te vinden, in de stad Dohuk en in dorpen in de
zogeheten vlakte van Ninevé, een strook land die grofweg van noordwest
naar zuidoost tussen Dohuk en Mosul loopt. Het gebied staat onder
controle van het Irakese leger, met daarin voornamelijk Koerdische
soldaten.
Het bestuur in Noord-Irak is
in handen van de Koerdische Regionale Overheid, zetelend in de hoofdstad
is Erbil. In het kabinet zijn ook
Assyriėrs
(Arameeėrs) opgenomen. Een belangrijke is Sargis Aghajan, minister
van Financiėn. Hij doet veel voor de Assyriėrs
in de vorm van huizenbouw, kerkrenovatie en aanlag van wegen. Toch is
hij niet bij alle christenen populair. Aghajan is lid van de Koerdische
Democratische Partij en hij wordt ook wel gezien als marionet van de
Koerden om deAssyriėrs
(Arameeėrs) te overtuigen van de Koerdische politiek. Een bewijs
daarvoor zou het door Aghajan opgerichtte en wereldwijd te ontvangen
Ishtar TV zijn genoemd naar de godin die in de Bijbel Astarte heet.
Dit kanaal pretendeert een onafhankelijke spreekbuis te zijn voor de
Assyrische
(Aramese) christenen.
Zelf hebben de
Assyriėrs
(Arameeėrs) ook politieke bewegingen, waarvan verreweg de
voornaamste de
Assyrische
(Aramese) Democratische Beweging (ADM, 1978) heet. Maar de ADM heeft
met slechts twee zetels weinig tot niets te zeggen in het Koerdische
parlement. Yonadam Kanna is voorzitter van de ADM en parlementarļer in
Bagdad, waar hij eerder minister was in de centrale Irakese regering.
Een langgekoesterde wens van
veel
Assyriėrs
(Arameeėrs) is een autonoom grondgebied dat de Ninevévlakte
bestrijkt. De jaarlijkse nieuwjaarsviering in Dohuk op 1 april is daarom
ook een nationalistisch getinte mars voor onafhankelijkheid. De
Koerdische machthebbers zeggen op zich geen bezwaar te hebben tegen
Assyrische
(Aramese) autonomie. Zij wijzen wel op het bezwaar dat de
Assyriėrs
(Arameeėrs) nu al nauwelijks in staat zijn zichzelf te beschermen.
Om die reden vroeg Tweede-Kamerlid Voordewind van de ChristenUnie deze
week aan minister Verhagen om in Bagdad te pleiten voor een
Assyrische
(Aramese) politiemacht, eventueel als onderdeel van het Irakese
leger. De minister gaat ,,de mogelijkheden bekijken.
'Christenen
in Irak hebben het extra zwaar'
Geplaatst:
04 april 2008 21:03, laatste wijziging: 04 april 2008 21:11
door onze
redacteur Rinder Sekeris (www.nd.nl)
Christenen in Irak hebben het bijzonder zwaar, concludeert Joėl
Voordewind (ChristenUnie) na een gevaarvolle trip door Noord-Irak. Hij
gaat in Nederland meer aandacht voor hun positie vragen. ,,Ik heb de
dreigbrieven van de Mujaheddin in handen gehad.''
ERBIL - Het ministerie van Buitenlandse Zaken zag
hem om veiligheidsredenen liever niet gaan, maar toch trok Joėl
Voordewind deze week door Noord-Irak. Zijn doel was de feiten te
onderzoeken rond de humanitaire situatie van vluchtelingen - veelal
Assyrische
(Aramese) christenen, maar ook Koerden en Arabieren - die hier
zijn beland na op de vlucht te zijn geslagen voor het geweld elders in
Irak. Voordewind richtte zijn aandacht daarbij met name op de
Assyriėrs
(Arameeėrs), de oudste bevolkingsgroep in Irak. ,,Het beeld dat ik
had, was dat de christelijke minderheid extra wordt getroffen. Dat beeld
is bevestigd door de bezoeken die ik heb gebracht aan regionale politici,
hulporganisaties en mensen die zijn gevlucht uit steden als Mosul en
Bagdad'', vertelt het Tweede-Kamerlid voor de ChristenUnie in een hotel
in de Koerdische hoofdstad Erbil. ,,Weliswaar zijn ook andere
bevolkingsgroepen slachtoffer van ontvoeringen en aanslagen door meestal
extremistische moslims. Maar ik ben hier tot de overtuiging gekomen dat
er in het geval van de christenen sprake is van een religieuze zuivering.
Ik heb de dreigbrieven zelf in handen gehad: je ziet dat bij christenen
ontvoeringen en aanslagen voorafgaan door teksten als 'Verdwijn christen
of je zult sterven'. Ondertekend met: 'De Mujaheddin'. Andere signalen
zijn de vele aanslagen op kerken verspreid over heel Irak en de recente
moord op de aartsbisschop van Mosul. Er zijn ook berichten over brieven
waarin christenen worden opgedragen hun dochters bij de moskee af te
leveren, zodat zij kunnen trouwen met een moslim. Voor de verhalen van
kruisigingen van christenen heb ik geen bewijs gevonden. Toch lijken die
te kloppen: ik heb mensen gesproken die zeggen dat zij ervan hebben
gehoord.''
Cijfers
Dat relatief veel christenen slachtoffer worden van
het geweld in Irak, heeft bovendien te maken met het gegeven dat zij
niet zelden voor de Amerikanen in het land werken. Maar waar de US Army
en Amerikaanse bedrijven hen zien als betrouwbare krachten, beschouwen
extremistische moslimgroepen hen als heuler met de westerse vijand.
Bovendien geldt in grote delen van Irak het recht van de sterkste.
Daardoor hebben criminelen vrij spel om hun inkomen te verdienen met
losgelden. Relativeert dat niet de religieuze zuivering waarover
Voordewind spreekt? ,,Nee, want de cijfers laten iets anders zien. Ten
tijde van het bewind van Saddam Hussein bestond 3 procent van de
bevolking van Irak uit christenen. Maar van de vluchtelingen die als
gevolg van het geweld in Syriė en Jordaniė een goed heenkomen hebben
gezocht, is zo'n 36 procent christen. Dat is buitenproportioneel. En van
de oorspronkelijk 1,4 miljoen christenen in Irak, zijn er nog maar
400.000 over. Daarvan verblijven er 100.000 in het Koerdische Noord-Irak
als ontheemde. Ik trek die conclusie op basis van getallen die ik van
diverse instanties, waaronder het Rode Kruis en de VN-hulporganisatie
UNHCR in Erbil heb gekregen. Het probleem is dat volledig betrouwbare
cijfers ontbreken, omdat delen van Noord-Irak, met name de zogeheten
Ninevévlakte waar veel
Assyrische
(Aramese) christenen verblijven, door hulpverleners als te
gevaarlijk wordt bestempeld. Ik ben er overigens deze week zelf wel
geweest.''
Assyrische
(Aramese) christenen
Dat geeft meteen ook een ander probleem aan, stelt
het Tweede-Kamerlid. Assyrische christenen en andere bevolkingsgroepen
die bijvoorbeeld Basra en Bagdad ontvluchten komen ,,compleet gestript
van alles wat zij hadden'' in Noord-Irak aan. Het gebied dat onder
bestuur staat van de Koerdische Regionale Regering (KRG) is grotendeels
relatief veilig - in Erbil bijvoorbeeld vindt 'slechts' gemiddeld eens
per jaar een aanslag plaats. ,,Wat dat betreft, heb ik alle lof voor de
Koerdische regering'', zegt Voordewind, die in 1991 zelf in het gebied
werkte als hulpverlener toen de Koerden werden opgejaagd door Saddam
Hussein. ,,Toch worden veel vluchtelingen niet bereikt door humanitaire
organisaties, waardoor zij in de eerste plaats onderdak en verder
sanitaire voorzieningen en voldoende voedsel ontberen. Ik heb bovendien
verhalen gehoord van achterstelling van
Assyrische
(Aramese) christenen door de Koerdische bevolkingsgroep. Zo
zouden zij niet aan een overheidsbaan kunnen komen zonder lid te worden
van de KRG en zouden land en huizen worden onteigend zonder compensatie.
De Koerdische autoriteiten zeggen hiervan niets te
weten of ontkennen dat dergelijke praktijken voorkomen. Een probleem is
dat veel
Assyriėrs
(Arameeėrs) bang zijn om aangifte te
doen bij de autoriteiten of zeggen dat de politie hen niet helpt. Er
bestaat dus een kloof tussen wat de regionale overheid waarneemt en wat
ontheemden mij vertellen.''
Hulpgelden
Om die reden gaat Voordewind minister Koenders van
Ontwikkelingssamenwerking vragen hulpgelden niet alleen naar de
Koerdische overheid, Rode Kruis en UNHCR over te maken, maar ook naar
een organisatie als de
Assyrian
(Aramean) Aid Society, die de Assyrische christenen in het
laagland van Ninevé wčl bereikt. De Nederlandse regering maakte onlangs
op verzoek van SGP en ChristenUnie 6 miljoen euro vrij om de
vluchtelingen in Noord-Irak te helpen. ,,Een substantieel bedrag'',
vindt Voordewind, ,,maar te weinig om de nood te lenigen. Volgens
cijfers van UNHCR zitten in Noord-Irak in totaal 348.000 ontheemden. Ook
bij de rest van de internationale gemeenschap zou die groep meer in
beeld moeten komen. Want als we niets doen, weten we zeker dat ze straks
in West-Europa op de deur kloppen.''
Een langgekoesterde en mede door nationalistische
gevoelens ingegeven wens van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) is een eigen, min of meer autonoom gebied in de vlakte
van Ninevé. Zo'n eigen territorium zou een veilige thuishaven kunnen
vormen voor de christenen in Irak. ,,Een begrijpelijke wens'', noemt
Voordewind die gedachte. ,,Maar zoiets zou wel heel goed moeten worden
afgestemd met de Koerdische regering en het centrale gezag in Bagdad.
Bovendien is de veiligheid een punt. Nu zorgt het Iraakse leger - in dit
gebied grotendeels bestaande uit Koerden - voor bescherming. De
Assyriėrs
(Arameeėrs) moeten in staat worden gesteld om een eigen politiemacht
op te bouwen. Voorstellen daartoe zijn tot nu toe tegengehouden door het
Iraakse parlement in Bagdad. Nederland zou via de diplomatieke weg
moeten proberen te bereiken dat dit punt wordt heroverwogen.''
Assyrische
(Aramese)
voorman vindt nieuwe verkiezingen Irak wenselijk
Geplaatst: 10 maart 2008 09:55, laatste wijziging:
10 maart 2008 09:55
door Abraham beth Arsan en Nahrin Aslan (www.nd.nl)
ENSCHEDE - De politieke, economische
en sociale situatie van de christelijke
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak is beroerd. ,,De huidige situatie kan alleen
opgelost worden door nieuwe parlementsverkiezingen uit te schrijven'',
meent Yonadan Khanna. Hij is een christelijke parlementariėr in Irak en
een voormalig minister in de eerste regering na Saddam Hussein.
Met een aantal Iraakse collega's was Khanna onlangs
op doorreis naar Ierland, maar eerst bracht hij een kort bezoek aan zijn
volksgenoten in Enschede. In Nederland wonen ruim 30.000
Assyriėrs
(Arameeėrs); driekwart van hen wonen in Twente.
In het gebouw van de Assyrische
Mesopotamische Vereniging in Enschede vertelde de parlementariėr
het doel van zijn bezoek aan Belfast. In de Noord-Ierse hoofdstad willen
de parlementariėrs observeren hoe de problematiek en spanningen tussen
bevolkingsgroepen in dit land worden opgelost. ,,Wellicht kunnen wij
iets van de Ieren leren'', aldus Khanna.
Een reisbezoek aan Noord-Ierland lost toch niet de problemen op die de
christenen in Irak ondervinden? ,,Dat klopt. Ik denk zelfs dat het
huidige Iraakse parlement voor een groot deel niet in staat is om de
problemen in Irak aan te pakken. De meeste leden van het parlement zijn
niet capabel en te veel gericht op de belangen van hun partijen.''
De leider van de
Assyrische
(Aramese) Democratische Beweging maakte dit duidelijk met een citaat
afkomstig van de Iraakse president Jalal Talabani: 'Het zijn net eenden
in het water. Als de eerste eend in het water begint te kwaken en naar
een richting zwemt, volgen de anderen blindelings.' Toch kan
Noord-Ierland als een voorbeeld dienen, er is vrede en gerechtigheid
door een rechtvaardige constitutie is gecreėerd.''
Kritisch
De kritiek van de voormalige minister is opvallend. Is hij niet bang om
publiekelijk zijn kritiek te uiten in een land waar nog zoveel geweld
is? ,,Nee, wat ik hier zeg, zeg ik ook tegen de machthebbers in Bagdad.
Als ik na de val van Saddam nog steeds niet kritisch kan zijn, dan geef
ik het op. Ik vertegenwoordig mijn volk. Ik ben mijn volk verplicht om
mijn stem te laten horen, ondanks de risico's die er nog zijn'', aldus
Khanna, die vijf keer ontsnapt is aan een moordaanslag.
Khanna spreekt ook zijn ongenoegen uit over het feit dat hij niet meer
in de regering zit. Volgens Khanna is de Iraakse regering niet eerlijk
tegenover de
Assyrische
(Aramese) minderheid in Irak. Dat er nu geen
Assyrische
(Aramese) christen in de regering zit, komt volgens Khanna
door ,,het etnische monopolie van de politieke partijen en de gevolgen
hiervan op de samenstelling van de regering''. Zelfs in de tijd van
Saddam was er een christelijke minister, ook al had die niet veel te
zeggen.
De vertegenwoordiger van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) noemde een aantal voorwaarden om zijn volk betere
toekomstperspectieven te bieden in het huidige Irak. ,,Behalve respect
voor mijn volk als oudste en oorspronkelijke bewoners van het land
tussen de Eufraat en de Tigris, moet de wetgeving verder aangepast
worden. De centrale regering moet wetten invoeren die de politieke en
etnische rechten van de christelijke minderheid in Irak garanderen.''
Twaalf zetels
,,Ook moeten er meer Assyrische vertegenwoordigers in het parlement
komen. Bij eerlijke verkiezingen zou dit betekenen dat de
Assyriėrs
(Arameeėrs) op minimaal twaalf zetels kunnen rekenen. Nu hebben wij
maar één zetel'', aldus Khanna.
Ten slotte denkt Khanna dat de grond die christenen is afgenomen tijdens
het regime van Saddam teruggegeven moet worden.
De voorwaarden die Khanna noemt, zijn inmiddels voor een deel opgenomen
in een wetsartikel. Volgens het artikel kunnen de
Assyriėrs
(Arameeėrs) een eigen adminis-tratieve regio in het leven roepen.
Toch is Khanna nog niet tevreden. ,,Dit artikel is inderdaad goed en
vormt de basis voor de rechten van de
Assyriėrs
(Arameeėrs). Ik was destijds zelf lid van de commissie die de
grondwet heeft opgesteld en ben ook verantwoordelijk voor dit artikel.
Toch is het niet duidelijk of wij wel een administratieve regio krijgen
in Ninevé. Het artikel moet uitgebreid worden en dat is weer afhankelijk
van een heleboel factoren'', aldus Khanna zonder in te gaan op wat die
factoren precies zouden moeten zijn.
Khanna heeft altijd goede relaties gehad met de Verenigde Staten.
Volgens de parlementariėr spelen de VS een belangrijke rol in de
toekomst van zijn volk. ,,De Amerikanen moeten helpen vrede te stichten
in Irak. Wij hebben hun nodig voor dit einddoel; daarin zijn zij geen
bezetters maar vrienden.''
In Nederland maken vooral de ChristenUnie en de SGP zich sterk voor een
eigen christelijke regio om de toekomst van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) veilig te stellen.
============2008=============
CDA wil aandacht voor Zweedse moord
Geplaatst: 21 december 2007 21:34, laatste
wijziging: 21 december 2007 21:34
van onze redactie politiek (www.nd.nl)
DEN HAAG - Het CDA wil dat er internationale
aandacht komt voor de moord op de Zweedse onderzoeker Fuat Deniz.
Kamerlid Pieter Omtzigt vindt dat Nederlandse wetenschappers die ook
bedreigd worden aangifte moeten doen bij de politie.
De vorige week in Zweden vermoorde socioloog Fuat
Deniz (40) onderzocht de slachting onder de (christelijke)
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Turkije, 1914/1915. Hem werd op de universiteit de
keel doorgesneden. De Syrisch-orthodoxe gemeenschap vermoedt dat Turkse
nationalisten achter de moord zitten. Kamerlid Omtzigt deelt dat
vermoeden: ,,Alles aan deze moord wijst op een politieke achtergrond.''
Fatsoenlijk antwoord
Omtzigt heeft vragen gesteld aan minister Maxime Verhagen van
Buitenlandse Zaken, omdat hij sterke aanwijzingen heeft dat ook
Syrisch-orthodoxe christenen in Nederland bedreigd worden. Het is daarom
in zijn ogen ,,verbijsterend'' dat de moord op de in Turkije geboren
Zweedse onderzoeker niet meer internationale aandacht krijgt. ,,Er moet
een fatsoenlijk antwoord op deze moord gegeven worden, die op
klaarlichte dag gepleegd werd, op een manier die aan de moord op Theo
van Gogh doet denken.''
Aangifte
De bedreigingen aan het adres van Syrisch-orthodoxe wetenschappers en
politici in Nederland zijn concreet genoeg om er aangifte van te doen
bij de politie, meent Omtzigt. ,,Er wordt melding gemaakt van heel
subtiele intimidaties, maar er zijn ook mensen per e-mail bedreigd. Dat
is sterk genoeg om je ermee bij de politie te melden.'' Door aangifte te
doen, wordt minister Verhagen gedwongen te erkennen dat er wel degelijk
iets aan de hand is, volgens Omtzigt.
Hij overweegt de moord aan de orde te stellen in de Raad van Europa. De
christendemocraat is lid van deze Raad, die zich vooral buigt over de
rechtsstaat en de mensenrechten in Europa. ,,Als dit een politieke moord
is, waar alles op wijst, dan is de rechtsstaat in het geding. Een
wetenschapper moet fatsoenlijk en in vrijheid onderzoek kunnen doen naar
de moord op de
Assyriėrs
(Arameeėrs).''
'Christenen
gaan in Irak ten onder'
Geplaatst: 04 augustus 2007 21:53, laatste
wijziging: 06 augustus 2007 06:42
van onze redactie kerk (www.nd.nl)
WASHINGTON - Leiders van religieuze minderheden
in Irak waarschuwen dat christelijke en andere minderheden ten onder
dreigen te gaan in de interne machtsstrijd in het land.
Sinds een groot deel van het archeologische erfgoed
van Irak verloren ging in de maanden na de Amerikaanse invasie in 2003,
dreigt nu ook de religieuze diversiteit in het land te verdwijnen. Een
beweging van vertegenwoordigers uit minderheidsgroepen doet een beroep
op de Verenigde Staten om een semiautonome regio met extra beveiliging
in te richten, waar minderheden een veilig heenkomen zouden kunnen
vinden. Die 'veilige haven' zou moeten komen bij de Ninevé-vlakte, ten
noordwesten van Mosul, een regio waar veel Iraakse christenen wonen.
Vier Irakezen en een anglicaanse priester getuigden daarvan voor de
Amerikaanse Commissie voor Internationale Religieuze Vrijheid. Volgens
hen dreigen Iraakse christenen, joden,
Assyriėrs
(Arameeėrs), jezidi's en Mandaenen uit Irak te verdwijnen.
Andrew White, leider van de Anglicaanse Kerk in Bagdad en hoofd van een
organisatie die zich inzet voor verzoening en opbouw in het
Midden-Oosten, verklaarde tegenover de commissie dat de situatie de
afgelopen maanden verslechterde voor minderheden.
Assyriėrs
(Arameeėrs) leven letterlijk op de vloer van de
Assyrische
(Aramese) kerken in Bagdad en in één week tijd werden 36 leden
van zijn congregatie ontvoerd, zei White. De religieuze gemeenschappen
zijn in het bijzonder een doelwit van de milities, omdat ze dicht bij de
coalitietroepen zouden staan. Het christendom wordt door hen gezien als
een westerse religie en daarbij zouden immorele tradities horen. ,,In
Irak bestaat het concept scheiding van kerk en staat niet'', zei White.
Pascale Warda, een
Chaldeeuws-Assyrische
(Aramese) christen was de enige andere getuige die momenteel
in Irak woont. De
Chaldeeuws-Assyrische
(Aramese) Kerk is de grootste religieuze minderheid in Irak.
Oorspronkelijk maakten deze christenen vier procent van de Iraakse
bevolking uit. Volgens Warda werden in Bagdad al meer dan dertig kerken
vernield en priesters ontvoerd of vermoord. ,,Christelijke vrouwen
worden gedwongen om een hoofddoek te dragen, terwijl zelfs veel
moslimvrouwen geen hoofddoek willen dragen'', zei ze.
Irakezen die tot een minderheid behoren maken een relatief omvangrijk
deel van de slachtoffers en vluchtelingen uit. Een rapport van het Hoge
Commissariaat voor de Vluchtelingen dat vorig jaar verscheen, schat het
aantal vluchtelingen dat tot een van de minderheden behoort, onder wie
ook joden en aanhangers van het bahaigeloof, op dertig procent. De
kleine joodse gemeenschap in Irak zou inmiddels minder dan honderd leden
tellen. ,,Ik ken alle overgebleven joden persoonlijk'', zei White.
Uitsluiting
Het idee om een autonome provincie te stichten waar minderheden veilig
kunnen leven, is controversieel in Irak. Volgens sommigen zou dat de
verdeeldheid in het land alleen maar versterken. ,,Het is geen probleem
tussen christenen en moslims'', zei Louis Sako, de Chaldeeuwse
aartsbisschop van Kirkuk eerder deze maand in de Britse krant Daily
Telegraph . ,,Het probleem is fundamentalisme dat anderen uitsluit en
vernietigt om religieuze of etnische redenen. De oplossing ligt in het
aanmoedigen van pluralisme.''
-------------------------
Simonis bepleit solidariteit
UTRECHT - De Nederlandse rooms-katholieke kardinaal
Ad Simonis roept Nederland en de Nederlanders op tot solidariteit met de
christenen in Irak. Hij vraagt om een ruimhartige opstelling, als zij om
opvang en ondersteuning vragen. De kardinaal reageert met zijn oproep op
,,de ernstige situatie'' waarin de christenen in het Arabische land
verkeren. Hij pleit voor solidariteit met niet alleen de christenen die
in Irak zijn gebleven, maar ook met hen die naar buurlanden zijn
gevlucht en met de christenen in Nederland die familie in het Arabische
land hebben.
Kerkbladen
Geplaatst: 03 augustus 2007 20:34, laatste
wijziging: 03 augustus 2007 20:34
door onze redacteur Gerald Bruins (www.nd.nl)
Asfalteren - In de kerkbladen
is de komkommertijd op een dieptepunt beland. Sommige bladen verschijnen
in de zomer helemaal niet. Andere wel, maar de inhoud is als een plakje
te dun aangesneden komkommer.
De enige die stevige kritiek levert, is de
christelijk-gereformeerde ds. J.G. Schenau. Hij richt in een column in
De Wekker zijn pijlen op zijn behoudende collega ds. P. den Butter, al
zegt hij niet als zijn criticaster te willen optreden.
Wat is de kwestie? De synode van de christelijk-gereformeerden kan in de
huidige vorm maar beter worden afgeschaft, schreef Den Butter onlangs in
Bewaar het Pand , het blad dat geliefd is in de rechterflank van deze
kerk. Vroeger werd het belang van synodebesluiten nog gezien.
Tegenwoordig trekt geen gemeente er zich nog iets van aan, moppert Den
Butter. Als voorbeeld gaf hij de invoering van de Nieuwe Bijbelvertaling.
Er zijn gemeenten die deze vertaling al gebruiken, hoewel de synode nog
geen definitief besluit heeft genomen. Een doorn in het oog van de
emeritus predikant, die alleen de Statenvertaling toelaatbaar acht.
Jammer dat Den Butter de liturgie opvoert als voorbeeld van de 'ongezeglijkheid'
van het kerkvolk, repliceert Schenau. ,,Waarom niet een keer de
eigenzinnigheid bij het afdragen aan kerkelijke kassen.'' De columnist
legt dat verder niet uit, maar vermoedelijk doelt hij onder meer op het
verschijnsel dat vooral behoudende kerken hun afdracht voor de zending,
waartoe zij zich verplicht hebben, stopzetten of gewoon niet overmaken.
Ze zijn het niet eens met de koers van het landelijke
zendingsdeputaatschap.
Schenau betwijfelt of het afschaffen van de synode zijn kerkverband
verder helpt. ,,Ds. Den Butter doet me daarmee denken aan iemand, die
tussen zijn planten veel onkruid ontwaart en dan voorstelt de hele tuin
maar te asfalteren.''
Hij werpt de vraag op of Den Butter niet te veel analyseert vanuit de
ervaring. ,,Loopt u niet het gevaar zo het cynisme nog meer te voeden?
De Schrift is toch de norm? En dan sta ik ook bij de NBV - agendapunt
ter synode - nog niet te juichen, maar dan wordt voor mij de kwestie van
de homoseksualiteit toch een zwaarder ijkpunt.''
Schenau vindt het flauw om in de hoek gezet te worden van mensen ,,die
de werkelijkheid niet onder ogen zien'', zoals Den Butter suggereerde.
,,Sterker nog: het lijkt mij de eer van de Here te na. Het missionaire
besef neemt toe. Is mijn indruk juist, dat gesloten kansels hier en daar
wat meer open gaan? En dat een nieuwe generatie predikanten anders met
onderlinge verschillen om wil gaan? Mij is niet ontgaan dat mijn collega
pleit voor verootmoediging. Terecht. Maar dan toch wel én over
eigenzinnigheid én over het binden van gewetens, waar de Geest vrijheid
verkondigt.''
Beroepingswerk
Ds. A Vlietstra vat de vakantietijd aan om in Kerkblad , een uitgave van
de Hersteld Hervormde Kerk, een abc'tje te schrijven over het
beroepingswerk. Wie beroept, wanneer en hoe moet dat dan? Een degelijk
verhaal, waarin hij niet om een ,,teer punt'' heen draait: de kandidaten
die zich geroepen weten tot het ambt maar al jarenlang wachten op een
beroep. ,,Om hun preken worden zij gewaardeerd en daar blijft het bij.
Welk een beproeving moet dat voor hen en hun gezin zijn. De raadsels en
de vragen voor Gods aangezicht vermenigvuldigen, maar de antwoorden
blijven uit. O zeker, de Here heeft vast Zijn heilige bedoelingen met al
Zijn wegen, maar het wordt wel eens heel gemakkelijk gezégd tegen hen
die wachten, uitzien en anderen zien voorgaan.''
De predikant wil afblijven van de vrijheid van elke kerkenraad, maar
veroorlooft zich wel de vraag ,,bij hen neer te leggen of er inderdaad
een eerlijke geestelijke overweging is om aan de beroepbare kandidaten
voorbij te gaan''. De vraag is volgens hem ook prangend voor de
predikanten die door de kerkfusie in 2004, waarin de hersteld-hervormden
niet meegingen, hun gemeente kwijtraakten, maar sindsdien geen beroep
meer kregen. ,,Zij worden zo gemakkelijk vergeten, ook in ons gebed.''
Vlietstra begrijpt ook wel dat er gegronde redenen kunnen zijn om af te
zien van een een beroep op een kandidaat of voorganger. ,,Niet elke
voorganger past in iedere gemeente. Maar laat het beroepingswerk altijd
op geestelijke wijze geschieden. Dan zal de uitkomst van de interne
beraadslagingen zeker gerespecteerd worden.''
Iraakse christenen
In rkkerk.nl , het blad voor rooms-katholiek Nederland, geeft prof.
Herman Teule van het Instituut voor Oosters Christendom aan de
Radbouduniversiteit in Nijmegen een staaltje van zijn kennis over het
christendom in Irak. Hij schetst de vier belangrijkste
kerkgemeenschappen die er zijn: de
Assyriėrs
(Arameeėrs) (vroeger ook wel Nestorianen genoemd), de Chaldeeėrs (Assyriėrs
(Arameeėrs) die zich hebben verbonden aan Rome), de
Syrisch-orthodoxen en de Syrisch-katholieken (die ook het gezag van de
paus erkennen). In de liturgie gebruiken zij het Syrisch, buiten de kerk
spreken vele gelovigen nog een Neo-aramese taal: het Sureth, verwant met
het Syrisch.
Nu daalt het aantal christenen in Irak dramatisch sinds het regime van
dictator Saddam Hussein ten val kwam. Soennieten, sjiieten en aanhangers
van al-Qaeda vechten met elkaar, maar christenen zijn het doelwit van
alle groepen. Een flink deel is gevlucht naar buurlanden als Jordaniė en
Syriė.
Maar er is ook een trek naar het noorden. Veel christenen gaan naar een
strook land ten noordoosten van de stad Mosul, het kernland van de
Syrisch-Assyrische
(Aramese) cultuur. Anderen vestigen zich in een regio die onder de
regionale Koerdische regering valt. ,,Hier is een interessante
ontwikkeling gaande. Een aantal Koerdische en lokale christelijke
politici neemt initiatieven om christenen in deze regio een thuis te
verschaffen. Met huisvestingsprojecten, de bouw van kerken en het
toekennen van culturele rechten zoals het gebruik van Syrisch in scholen
en de erkenning van christelijke feestdagen'', vertelt Teule.
De trek naar het noorden loopt uit op de vraag naar een eigen 'autonome'
christelijke regio - in het Syrisch een Atra (thuisland) - waar
christenen met andere minderheden samenleven.
Daar zijn kanttekeningen bij te plaatsen, stelt Teule. Zo is onduidelijk
waar de regio zou moeten komen. ,,Daarnaast wijzen andere christenen
erop dat het samenleven met de Koerdische bevolking van oudsher uiterst
moeizaam is verlopen. Ze zien een verblijf in Koerdistan niet zitten,
ook al omdat ze geen affiniteit hebben met de Koerdische taal en juist
wel met het Arabisch.'' Ook bestaan er tal van onopgeloste conflicten
over landeigendom. Een aantal Chaldese bisschoppen heeft zich bovendien
uitgesproken tegen de vestiging van een autonome regio. Zij wijzen op
het gevaar van gettovorming en zien de Arabisering juist als een
verworvenheid: christenen kunnen zo een rol spelen in de gehele Iraakse
samenleving. Christenen hebben een toekomst in Irak, haalt Teule de
bisschoppen aan. ,,Hoe die er uit zal zien, is echter uiterst onzeker.''
'Begin van genocide in Irak'
Geplaatst: 17 juli 2007 22:55, laatste wijziging:
18 juli 2007 09:25
van onze redactie kerk (www.nd.nl)
MOSUL/BAGDAD - Er vindt in Irak een 'beginnende
genocide' plaats onder christenen. Om dat te bewijzen documenteerde het
Internationaal
Assyrische
(Aramese) Persbureau AINA 268 moorden en kruisigingen in de
afgelopen vier jaar.
Voordat de Amerikanen Irak binnenvielen, werden er
jaarlijks gemiddeld 2,37
Assyriėrs
(Arameeėrs) vermoord, stelt AINA, daarna gemiddeld 67 per jaar.
De voorbeelden zijn gruwelijk: een twee maanden oude baby werd ontvoerd,
onthoofd, geroosterd en op een rijstbed terugbezorgd aan de ouders. De
veertienjarige Ayad Tariq werd onthoofd omdat hij ,,een vuile
christelijke zondaar'' was.
Een andere jongen van veertien werd gekruisigd in Al-Basra. De Zweedse
onderzoeksjournalist Nuri Kino zocht de familie van de jongen voor AINA
op. Hij rapporteerde dat de familie in shock was en niet wilde spreken.
Niet alleen om hun verdriet, maar ook omdat ze ,,geen nieuw geweld
wilden uitlokken''. De familie was van plan het land zo snel mogelijk te
verlaten.
De priester Paulos Iskander werd ontvoerd, onthoofd en van zijn
ledematen ontdaan.
Op 3 juni 2007 vertrokken priester Ragheed Ganni en de diakenen Basman
Yousef Daud, Wahid Hanna Isho en Gassan Isam Bidawed uit de Kerk van de
Heilige Geest in Mosul, waar ze om half acht 's avonds een dienst hadden
gehad. ,,Ze werden gedood door een regen van kogels van een groep mannen
met geweren. Ze werden op honderd meter afstand van de kerk onderschept,
toen ze in de auto van de priester naar huis reden.'' De mannen lagen
zwaargewond in hun auto, die vervolgens door de aanvallers werd voorzien
van explosieven, zodat omstanders niet te hulp konden schieten.
Drie dagen later werd priester Hani Abdel Ahad ontvoerd in Noord-Oost
Bagdad, samen met vijf jongens die hij naar de lagere school zou brengen.
Van hen ontbreekt nog ieder spoor.
Rooskleurig
Het gaat hier alleen om de gevallen die AINA kon vaststellen op basis
van gedocumenteerde verklaringen. Waar mogelijk, zoals bij de jonge
priester Ganni, worden foto's van de slachtoffers bijgeleverd, of ook de
foto's van hun vermoorde lichamen. AINA waarschuwt dat het getal van 268
moorden een rooskleurig beeld van de werkelijkheid geeft. ,,Veel
misdaden tegen
Assyriėrs
(Arameeėrs) worden niet gemeld. Zelfs mensen die naar Jordaniė,
Syriė en andere landen gevlucht zijn, en die mondeling verklaard hebben
dat zij, hun familie of hun vrienden het slachtoffer werden van moord of
geweld, waren vaak te bang om hun verhaal vast te leggen, ook als ze
buiten Irak leefden.''
Burgeroorlog
AINA erkent dat er een burgeroorlog aan de gang is, en dat ze dus de
vraag zal moeten beantwoorden of de vermoorde
Assyriėrs
(Arameeėrs) ,,willekeurige slachtoffers zijn van het geweld, of dat
ze doelwit geworden zijn vanwege hun specifieke etnische, religieuze,
culturele en taalkundige eigenschappen''.
Daarom meldt het rapport ook andere feiten, zoals het aantal van 33
kerken die sinds juni 2004 werden aangevallen of waarop bomaanslagen
zijn gepleegd. Ook wordt vermeld dat aan al-Qaeda gerelateerde troepen
een
Assyrische
(Aramese) wijk in Bagdad binnentrokken, belasting gingen
heffen en eisten dat de vrouwen zich naar de moskee zouden begeven om
aan moslims uitgehuwelijkt te worden.
De moord op priester Ganni en de drie diakenen bewijst volgens AINA dat
er ,,psychologische terreur'' op christenen wordt uitgeoefend. ,,Het
aanvallen van religieuze instituties en symbolen heeft een diepgaand
effect op de
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Irak. Het is niet genoeg dat priester Ganni en de
drie diakenen gedood werden. Door de auto waarin ze zwaargewond lagen,
in een booby-trap te veranderen, terroriseerden de moordenaars
doelbewust de
Assyriėrs
(Arameeėrs), door hen een gevoel van machteloosheid en hulpeloosheid
in te boezemen.
Het rapport vermeldt brieven van radicale sjiieten uit de invloedssfeer
van Moqtada al-Sadr, waarin christelijke vrouwen wordt bevolen zich te
sluieren. In de brief staat dat ,,de maagd Maria (vrede zij haar)''
gesluierd was, zodat haar volgelingen dat ook moeten zijn. De in
dreigende taal gestelde brief vermeldt het oprichten van ,,speciale
comités'' die op de naleving van de bevelen toe gaan zien.
Van de moorden vindt volgens de berekeningen van AINA 34,5 procent
plaats in Noord-Irak, in het Koerdische gedeelte dat door de
internationale gemeenschap als 'veilig' wordt gekenschetst.
De
Assyriėrs
(Arameeėrs) claimen dat ze de oorspronkelijke bewoners van Irak zijn,
die al sinds 5000 voor Christus in Noord-Irak wonen. De
Assyriėrs
(Arameeėrs) zijn christen. ,,Deze duidelijke identiteit, in het
bijzonder hun christelijk geloof, plaatst hen apart van de rest van de
bevolking.''
Er is volgens AINA sprake van genocide, omdat het gaat om een zowel
religieus als etnisch te onderscheiden bevolkingsgroep.
Iraakse christenen in het nauw
Geplaatst: 14 juni 2007 22:28, laatste wijziging:
15 juni 2007 05:53
van onze redactie kerk (www.nd.nl)
BAGDAD - De systematische vervolging van
Assyrische christenen in Irak is de laatste drie maanden geļntensiveerd,
meldt AINA, een internationaal
Assyrische
(Aramese) persbureau, in een deze week verschenen rapport.
In sommige gebieden wordt er nu openlijk campagne
tegen christenen gevoerd, aldus de organisatie. ,,De systematische
moorden zijn een duidelijk signaal dat - zeker sinds 2003 - er een
poging wordt ondernomen om deze etnische en religieuze minderheid te
laten verdwijnen.''
Vier jaar geleden woonden in Irak nog 1,5 miljoen
Assyrische
(Aramese) christenen. Zij behoren tot de autochtone bewoners van het
land die sinds vijfduizend voor Christus leefden in het noorden van Irak.
Ze spreken Aramees.
Sinds de bevrijding van Irak, in 2003, van het
regime van dictator Saddam Hussein vluchtte de helft naar omringende
landen: 150.000 belandden in Jordaniė, tussen de 70.000 en 500.000 in
Syriė. Van 1995 tot en met dit jaar werden 287
Assyrische
(Aramese) christenen vermoord. Tot en met 2002 - tijdens het
bewind van Hussein - waren dat er 67, de rest vond daarna de dood. Een
derde van de moorden vond in het noorden plaats, ongeveer zestig procent
in midden-Irak en ongeveer drie procent in het zuiden. Vijf priesters
werden ontvoerd, drie van hen werden samen met drie diakenen om het
leven gebracht. Op 33
Assyrische
(Aramese) kerken in Irak werd een aanslag gepleegd: 23 in
Bagdad, 6 in Mosul, 3 in Kirkuk en 1 in Ramadi.
Winkels van
Assyriėrs
(Arameeėrs) zijn ook doelwit van
aanslagen. Ze zitten in de drankenhandel, maar 95 procent van de winkels
zijn overvallen of opgeblazen. ,,De vervolging begon in de Koerdische
regio's tijdens de eerste Golfoorlog (in de jaren negentig - red.) en
verspreidde zich naar de hoofdstad Bagdad en Basra na de bevrijding van
Irak. In de laatste drie maanden is de vervolging geļntensiveerd. Ze
vindt openlijk plaats in sommige gebieden.''
Assyrische
(Aramese) christenen staan bloot aan bedreigingen, intimidatie,
ontvoering, marteling en doodslag. In Irak strijden soennieten, sjiieten
en Koerden tegen elkaar. Maar de christenen zitten in een penibele
situatie: alle partijen hebben het op hen gemunt.
Vrij land van Ninevé en Jona
Geplaatst: 25 augustus 2006 11:43, laatste
wijziging: 25 augustus 2006 11:46
door onze redacteur Gerhard Wilts (www.nd.nl)
Hij zal niet de eerste zijn die een open brief
aan de Amerikaanse president Bush heeft geschreven. Toch is de oproep
van de
Assyrische
(Aramese) christen Ken Joseph van afgelopen week
opmerkelijk, want hij pleit voor een autonome christelijke provincie
,,in het land van Ninevé en Jona''.
Volgens de in Japan opgegroeide predikant hebben de
Assyrische
(Aramese) Irakezen als ,,de laatste van de vier
bevolkingsgroepen'' (naast sjiieten, soennieten en Koerden leven er 2,5
miljoen Assyriėrs in Irak) een
grondwettelijk recht op een eigen grondgebied.
,,U zult zien dat het noorden van Irak zal bloeien, groeien en
terugkeren tot de waarheid'', bezweert Ken Joseph in zijn verzonden
brief aan het Witte Huis. ,,Het offer van 2500 dappere jonge mannen en
vrouwen die hun leven hebben gegeven, was niet om een Islamitische
Republiek van Irak te zien ontstaan. Ik heb ze talloze malen aan het
einde van een hete, stoffige dag in Irak horen zeggen: 'wij zijn hier,
omdat we willen dat de Irakezen hebben wat wij hebben: vrijheid...' ''
Hoewel het Witte Huis (nog) geen reactie op de brief heeft gegeven,
klampt Ken Joseph zich vast aan de Amerikaanse aanwezigheid in Irak,
omdat die de
Assyrische
(Aramese) christenen in Irak bewegingsruimte garandeert. Hij
dringt er op aan niet te vertrekken, ook omdat dat tegen de wens van de
meeste Irakezen zou ingaan en omdat Noord-Irak dan helemaal overgeleverd
is aan misdaadbendes. In de laatste weken voor de Amerikaans-Britse
invasie in 2003 was ,,de situatie zo ellendig dat mensen het hadden over
het plegen van collectieve zelfmoord als de Amerikanen niet zouden komen'',
schrijft hij.
Ken Joseph bezocht Irak ruim voor de inval. Saddams geheime dienst lette
niet op hem, omdat hij als
Assyrisch
(Aramees) christen familieleden bezocht. Als hartstochtelijk
vredesactivist had Joseph tijdens demonstraties in Japan tegen de inval
geprotesteerd. De reis naar zijn voorouderlijke grond - zijn grootouders
waren vanwege de 'Assyrische
(Aramese) holocaust' in 1917 gevlucht naar Chicago - brachten
zijn opvattingen echter aan het wankelen. ,,Ik dacht dat het een foute
oorlog was tegen een onschuldig volk'', schrijft ds. Joseph.
Tot zijn verbijstering merkte hij dat zijn verwanten in Irak hunkerden
naar de oorlog, omdat zij onder Saddam Hussein ,,leefden als in een
werkelijke nachtmerrie''. Ze vertelden Ken Joseph in Saddams
politiestaat te leven ,,als dieren, zonder voedsel, auto, telefoon, baan
en het ergst van alles: zonder hoop.''
Terug in Japan besloot Joseph zich in te zetten voor de rechten van de
Iraakse
Assyriėrs
(Arameeėrs) en betuigde bijval aan de
geallieerde inval. Geschokt was hij dat het nieuwe Irak in de grondwet
vastlegde dat de islam de officiėle staatsgodsdienst is. Die zinsnede
moet verdwijnen, schrijft hij nu aan president Bush. Verder vraagt hij
of Bush wil helpen te verwezenlijken wat de Iraakse premier, president
en bijna alle kabinetsleden hem persoonlijk zouden hebben beloofd: de
vorming van een
Assyrische
(Aramese) -christelijke provincie in het land van Ninevé en Jona
Pleidooi voor christelijke provincie Irak
Geplaatst: 24 augustus 2006 22:39, laatste
wijziging: 24 augustus 2006 22:39
door onze redacteur Gerhard Wilts
WASHINGTON - De
Assyrische
(Aramese)-christelijke predikant Ken Joseph heeft in een open
brief aan de Amerikaanse president George Bush gepleit voor een autonome
christelijke provincie in Irak.
De predikant laat weten geschokt te zijn door het
feit dat in de nieuwe Iraakse grondwet is vastgelegd dat de islam de
officiėle staatsgodsdienst is. Hij zou graag zien dat die bepaling wordt
geschrapt. Volgens Joseph hebben de
Assyrische
(Aramese) Irakezen een grondwettelijk recht op eigen grondgebied
,,in het land van Ninevé en Jona''.
De predikant dringt er verder bij president Bush op
aan de Amerikaanse troepen niet uit Irak weg te halen, omdat de
Amerikaanse aanwezigheid deAssyrische
(Aramese) christenen bewegingsruimte garandeert en omdat
terugtrekking tegen de wens van de meeste Irakezen zou ingaan.
Hij zal niet de eerste zijn die een open brief aan de Amerikaanse
president Bush heeft geschreven. Toch is de oproep van de
Assyrische
(Aramese) christen Ken Joseph van afgelopen week opmerkelijk, want
hij pleit voor een autonome christelijke provincie ,,in het land van
Ninevé en Jona''. Volgens de in Japan opgegroeide predikant hebben de
Assyrische
(Aramese) Irakezen als ,,de laatste van de vier bevolkingsgroepen''
(naast sjiieten, soennieten en Koerden leven er 2,5 miljoen
Assyriėrs in Irak) een grondwettelijk recht
op een eigen grondgebied.
,,U zult zien dat het noorden van Irak zal bloeien, groeien en
terugkeren tot de waarheid'', bezweert Ken Joseph in zijn verzonden
brief aan het Witte Huis. ,,Het offer van 2500 dappere jonge mannen en
vrouwen die hun leven hebben gegeven, was niet om een Islamitische
Republiek van Irak te zien ontstaan. Ik heb ze talloze malen aan het
einde van een hete, stoffige dag in Irak horen zeggen: 'wij zijn hier,
omdat we willen dat de Irakezen hebben wat wij hebben: vrijheid...' ''
Hoewel het Witte Huis (nog) geen reactie op de brief heeft gegeven,
klampt Ken Joseph zich vast aan de Amerikaanse aanwezigheid in Irak,
omdat die deAssyrische
(Aramese) christenen in Irak bewegingsruimte garandeert. Hij dringt
er op aan niet te vertrekken, ook omdat dat tegen de wens van de meeste
Irakezen zou ingaan en omdat Noord-Irak dan helemaal overgeleverd is aan
misdaadbendes. In de laatste weken voor de Amerikaans-Britse invasie in
2003 was ,,de situatie zo ellendig dat mensen het hadden over het plegen
van collectieve zelfmoord als de Amerikanen niet zouden komen'',
schrijft hij.
Ken Joseph bezocht Irak ruim voor de inval. Saddams geheime dienst lette
niet op hem, omdat hij als
Assyrische
(Aramese) christen familieleden bezocht. Als hartstochtelijk
vredesactivist had Joseph tijdens demonstraties in Japan tegen de inval
geprotesteerd. De reis naar zijn voorouderlijke grond - zijn grootouders
waren vanwege de 'Assyrische
(Aramese) holocaust' in 1917 gevlucht naar Chicago - brachten zijn
opvattingen echter aan het wankelen. ,,Ik dacht dat het een foute oorlog
was tegen een onschuldig volk'', schrijft ds. Joseph.
Tot zijn verbijstering merkte hij dat zijn verwanten in Irak hunkerden
naar de oorlog, omdat zij onder Saddam Hussein ,,leefden als in een
werkelijke nachtmerrie''. Ze vertelden Ken Joseph in Saddams
politiestaat te leven ,,als dieren, zonder voedsel, auto, telefoon, baan
en het ergst van alles: zonder hoop.''
Terug in Japan besloot Joseph zich in te zetten voor de rechten van de
Iraakse
Assyriėrs
(Arameeėrs) en betuigde bijval aan de geallieerde inval. Geschokt
was hij dat het nieuwe Irak in de grondwet vastlegde dat de islam de
officiėle staatsgodsdienst is. Die zinsnede moet verdwijnen, schrijft
hij nu aan president Bush. Verder vraagt hij of Bush wil helpen te
verwezenlijken wat de Iraakse premier, president en bijna alle
kabinetsleden hem persoonlijk zouden hebben beloofd: de vorming van een
Assyrische
(Aramese)-christelijke provincie in het land van Ninevé en Jona.
Europees Parlement komt op voor
christenen in Irak
Geplaatst: 06 april 2006
22:49, laatste wijziging: 07 april 2006 07:20
van onze redactie Europa (www.nd.nl)
STRAATSBURG - Het Europees
Parlement vindt dat er iets aan de schrijnende situatie van
Assyrische
(Aramese) christenen in Irak moet worden
gedaan. Nog steeds vinden er in Irak martelingen, dubieuze arrestaties,
onteigeningen en discriminaties tegen christenen plaats.
Het europarlement heeft gisteren een resolutie
aangenomen waarin de gewelddadigheden tegen de christelijke gemeenschap
in Irak worden veroordeeld. De parlementariėrs roepen de Irakese
autoriteiten op de rechten van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) te beschermen en ervoor te zorgen dat de dialoog tussen
de verschillende minderheden vreedzaam verloopt. ,,Het is onacceptabel
dat de situatie van
Assyrische
(Aramese) christenen nog steeds zo slecht is, zeker gezien de
mogelijkheden die er zijn geweest om hier verbetering in te brengen door
de nieuwe Irakese grondwet en de instelling van de democratie'', aldus
CDA'er Albert-Jan Maat.
Niet alleen is er - ook na de val van Saddam Hussein - nog veel geweld
tegen christenen, ook bereikt internationale hulp, die vaak via
moslimleiders wordt gegeven, de
Assyrische
(Aramese) christenen niet, constateert het parlement. Maat: ,,Het
is nu de hoogste tijd dat de Irakese autoriteiten zich inzetten voor de
bescherming van deze minderheid.''
********************2005*****************
Turkije heeft antichristelijke agenda
Geplaatst: 07 december 2005
16:47, laatste wijziging: 07 december 2005 16:47 (www.nd.nl)
De christelijke
mensenrechtenorganisatie Jubilee Campaign Nederland heeft dinsdag bij de
Tweede Kamer opnieuw aandacht gevraagd voor het gebrek aan
godsdienstvrijheid in Turkije. Terecht, zegt Remi Hauman. Hij heeft
weinig illusies over de mogelijkheden van Europa om in de
toetredingsgesprekken met Turkije zaken echt te veranderen.
door Remi Hauman
Op 4 oktober begonnen
officieel de toetredingsgesprekken van de Europese Unie met Turkije.
Eigenlijk is hiermee hun toetreding tot Europa een feit. Als de
beleidsmakers nu niet weigeren, zullen ze dat tijdens zogezegde 'toetredingsgesprekken'
zeker niet meer durven. Wie zegt dat het nog op een zogezegd 'bevoorrecht
partnerschap' (waarom bevoorrecht?) kan uitdraaien, liegt doelbewust om
de Europeanen nog even te sussen.
Europese leiders zadelen ons
op met een land dat op geen enkel vlak iets te maken heeft met ons
beschavingsgebied, noch geografisch, noch cultureel, noch religieus of
etnisch. Bovendien is Turkije een land dat zijn eigen agenda heeft. Die
agenda is in essentie niet Europees (maar wel pan-Turks richting
Centraal-Aziė) en antichristelijk vanuit een islamitische optiek.
Christenen.
Over dit antichristelijke
karakter van Turkije vernemen we weinig. In Turkije leeft een minderheid
van autochtone christenen (0,2 procent van 68,8 miljoen inwoners -
vooral
Assyriėrs
(Arameeėrs), Armeniėrs en Grieks-orthodoxen). Christenen in Turkije:
- worden uitgesloten van posities in overheidsinstellingen of het leger;
- wordt verboden nieuwe geestelijken op te leiden. Het laatste
Grieks-orthodoxe seminarie in Halki en het Grieks-orthodoxe seminarie
van Santa Croce werden beide door de staat gesloten in 1971.
Niet-moslims kunnen ook geen privé-scholen oprichten en in de
overgebleven scholen stelt de staat een tweede directeur aan: een moslim
met vetorecht over alle beslissingen betreffende beleid en curricula;
- mogen geen nieuwe kerken bouwen en dus vinden de erediensten plaats op
enkele door de staat toegewezen plaatsen. Niet erkende groepen, o.a. de
Rooms-Katholieke Kerk, gaan naar privé-huizen waar politie en
staatsveiligheid ze vervolgen;
- mogen christelijke instellingen geen onroerende goederen bezitten en
wordt belasting geheven op liefdadigheidsinstellingen zoals ziekenhuizen
en weeshuizen;
- wordt niet-islamitische evangelisatie vervolgd door de politie
alhoewel er officieel geen wet tegen is. Aanklachten zijn het 'verstoren
van de vrede', 'belediging van de islam', het uitvoeren van 'niet-toegestane
activiteiten' en 'het verspreiden van gevaarlijke literatuur'.
Gerechtshoven draaien de arrestaties wel terug, maar pas nadat de
slachtoffers lang genoeg zijn vastgehouden en mishandeld in hechtenis;
- wordt de apostolische stoel van de orthodoxe patriarch te Istanbul (ooit
Konstantinopel, of het 'Nova Roma') niet erkend, al bestaat deze bijna
1600 jaar, langer dan de islam zelf;
- zijn regelmatig onderhevig aan pesterijen van lokale overheden en de
Turkse bevolking. Zo worden sommige kerken in Istanbul bewaakt tijdens
feestdagen (bv. Kerst) omdat anders omstanders de kerkgangers
lastigvallen of diensten verstoren.
In deze context past ook de ontkenning van de genocide op de Armeense
christenen (1895, 1909, 1915-17), de etnische zuivering van Pontus-Grieken
uit Klein-Aziė (1916-23), de pogroms op Grieken te Istanbul (6 september
1955) en de huidige misdaden (vernietiging van dorpen en kerken;
ontvoeringen; moordaanslagen) op de
Assyrische
(Aramese) dorpen in de regio van
Tur Abdin en Nusaybin. De
Assyriėrs
(Arameeėrs) - nog zo'n tienduizend mensen - ziet men graag
verdwijnen. Het is de oudste etno-religieuze minderheid van het land.
Daarmee zijn het de laatste levende getuigen van het christelijke en
pre-Turkse verleden van Anatoliė.
Eliminatie
Het gebruikelijke excuus in de discussie over Turkije is dat deze
wantoestanden niets met 'de islam' te maken hebben, maar wel met 'etnische
spanningen' voortvloeiend uit 'Turks nationalisme'. De structurele
vervolging en discriminatie zijn echter in essentie gericht tegen het
christelijke karakter van de getroffen groepen en niet tegen hun
etnische achtergrond. Ze hebben als doel de langzame eliminatie van het
christendom uit islamitisch gebied, zelfs al gaat het om nog slechts
150.000 mensen.
Deze situatie valt niet te begrijpen zonder de minstens achthonderd jaar
dhimmitude (het systeem om de aan de islam onderworpen volkeren te
regeren) waaronder christelijke volkeren tijdens overheersing van Turkse
moslims voortdurend hebben geleefd. Het huidige Turkije, net zoals de
meeste islamstaten, is een moderne vermomming van een sociaal-culturele
realiteit die gebouwd werd op de eeuwenlange vernedering en uitbuiting
van niet-islamitische populaties die door jihad-oorlogen werden veroverd.
Het spreekt vanzelf dat het resultaat van die geschiedenis niet
verdwijnt na een periode van tachtig jaar semi-seculier bestuur. Zolang
Turkije als islamitisch land niet in het reine komt met zijn religieus
erfgoed zal men niet-moslims nooit tolereren, tenzij als
tweederangsburgers die men straffeloos aan hun plaats kan herinneren.
Kan men zich inbeelden dat deze wantoestanden voorkomen in Nederland (of
een ander Europees land), en vooral, dat ze een islamitische bevolking
zouden treffen? Kan men zich inbeelden dat een land dat zich doelgericht
en institutioneel antichristelijk opstelt, nu de kans krijgt zich te
nestelen in het christelijke beschavingsgebied bij uitstek, namelijk
Europa?
Intussen doet de Turkse premier Erdogan uitspraken die geheel passen bij
de antichristelijke agenda van het land dat hij vertegenwoordigt. De
start van de onderhandelingen noemde hij ,,een overwinning op de
vooroordelen in het voornamelijk christelijke Europa''. Vlak daarvoor
gaf hij een sneer met de opmerking dat Europa de keuze had ,,een
wereldspeler te worden of een exclusieve christelijke club te blijven''.
Uiteraard doen veel opiniemakers en politici alsof ze het niet horen.
Voor hen betekent het christelijke karakter van Europa niks meer, voor
Erdogan wel.
Remi Hauman studeerde Islamkunde/Arabistiek aan de Katholieke
Universiteit Leuven en heeft diverse publicaties over de islam op zijn
naam staan.
Nederlands Dagblad, 1 december 2005
'Evangelicals verzwakken christendom Irak'
Geplaatst: 24 november 2005 10:51, laatste
wijziging: 24 november 2005 10:51
van onze redactie kerk (www.nd.nl)
AMSTERDAM - De val van Saddam Hussein
heeft de vlucht van christenen uit Irak niet kunnen stoppen. De exodus
van christenen neemt zelfs alarmerende vormen aan.
Evangelicals uit de Verenigde Staten, die in het
kielzog van de Amerikaanse militairen naar Irak zijn getrokken, maken de
positie van christenen in dat land nog onmogelijker dan die tot nu toe
al was. De christenen die van oorsprong in Irak wonen, hebben geleerd op
omzichtige wijze samen te leven in en met de islamitische wereld. ,,De
missionair ingestelde Amerikanen met hun vrij agressieve manier van
optreden, hebben geen enkele notie van het autochtone christendom in de
regio'', signaleert prof.dr. Herman Teule, directeur van het Instituut
voor oosters christendom van de Radboud Universiteit Nijmegen. Volgens
Teule, tevens hoogleraar aan de godsdienstwetenschappelijke faculteit in
Nijmegen, heeft die ,,agressieve publiciteit voor het christendom''
negatieve gevolgen voor de christenen in Irak.
,,Tijdens Saddam was er een enorme vlucht van bepaalde groepen
christenen uit Irak. Die vlucht is zeker niet minder geworden na zijn
val'', zei Teule dinsdagavond in Amsterdam op een bijeenkomst van de
Nederlands-Arabische Kring. Daar komt bij dat de christenen in Irak,
hoewel zij in die regio oudere papieren hebben dan de islam, door hun
landgenoten vaak geassocieerd worden met het Westen. ,,Daardoor komen ze
ten onrechte onder verdenking te staan bij hun islamitische landgenoten'',
aldus Teule. ,,Hun toekomst heeft nooit gelegen in bondgenootschap met
een westers land. Dat is een belangrijke les. Daarom moeten ze niet te
close worden met de Amerikanen en Britten.''
Toch komen de christenen niet af van het vooroordeel dat zij westerse
sympathieėn zouden hebben. Daarin zoekt Teule dan ook de hoofdreden voor
de bedreiging van de christenen in het gebied. Zo hadden zij vorig jaar
te kampen met vele aanslagen op kerken en werden winkels van christenen
vernield. Bovendien werd de Syrisch-katholieke aartsbisschop in de stad
Mossul ontvoerd en werd het de christenen in het noorden van Irak soms
onmogelijk gemaakt mee te doen aan de verkiezingen, omdat er te weinig
stembussen voorhanden waren.
,,De exodus van christenen uit Irak is alarmerend'', weet Teule uit zijn
talrijke contacten in het land. Zo heeft zich in Damascus tijdelijk een
groep van zo'n 10.000 Iraakse christenen gevestigd. Onder het regime van
Saddam vluchtten Iraakse christenen al naar steden als Amman en
Istanbul, waar zij vaak in erbarmelijke omstandigheden in kampen leefden.
Irak telt op dit moment naar schatting een half miljoen christenen, die
verdeeld zijn over veel verschillende kerkelijke gemeenschappen.
Volgens Teule heeft het voor de christelijke minderheid in Irak nu de
hoogste prioriteit erkend te worden. ,,De christenheid in Irak is ouder
en oorspronkelijker dan de islamitische bevolking. Ze willen erkend
worden als autochtone bevolking van Irak.'' Terecht, vindt de Nijmeegse
hoogleraar. De christenen hebben in de afgelopen eeuwen een belangrijke
bijdrage geleverd aan de vormgeving van de Iraakse maatschappij. Het
zijn geen importchristenen die nu wat rechten willen, ze horen er van
oudsher thuis.''
Een eigen thuisland met een eigen autonomie is wat veel christenen het
liefst willen. Het gebied ten noorden van Mossul komt daarvoor het meest
in aanmerking, zegt Teule. ,,Zij grijpen de huidige veranderingen aan om
een nieuwe positie voor zichzelf te creėren. De mogelijkheid van een
eigen land is niet helemaal uitgesloten, maar het is verre van zeker of
het er ooit van komt. De Koerden in het noorden zijn bijvoorbeeld tegen,
omdat dit ten koste zou gaan van hun gebied.''
Irak telt veel verschillende christelijke stromingen, waarvan de
Chaldeėrs, verwant aan de Rooms-Katholieke Kerk, en
Assyriėrs
(Arameeėrs), verbonden aan de Syrisch-Orthodoxe Kerk, de bekenste
zijn. De Chaldeese christenen konden in vrijheid leven onder het bewind
van Saddam, maar van de
Assyrische
(Aramese) christenen moest hij
niets hebben, onder meer omdat zij sterk de nadruk legden op hun
Arameese - en niet hun Arabische - achtergrond. Dat resulteerde in de
jaren tachtig in vervolgingen van
Assyrische
(Aramese) christenen en vernietiging van hun dorpen.
Turkse premier wil bloedbad onder ogen zien
Geplaatst: 15 april 2005 09:06, laatste wijziging:
15 april 2005 09:06
door Jan van Benthem
De Turkse premier Erdogan heeft een
opmerkelijke oproep in het Turkse parlement gedaan voor een open debat
over de massamoord op de Armeniėrs in 1915. Nog verder gaat zijn
voorstel aan de Armeense president om samen de beschuldiging van
genocide door de Turken te onderzoeken.
Wie in de pers of in het parlement begon over de
massamoord op de Armeniėrs in 1915 kreeg het in Turkije zwaar te
verduren. Dreigbrieven, een ware lastercampagne en termen als 'een
misselijk makend schepsel' of 'verrader' - zij die het wel aandurfden,
kregen het allemaal over zich heen.
Tot afgelopen woensdag. Want toen begon premier Erdogan er zelf over, in
het Turkse parlement. Hij riep daar op een open debat te voeren over de
moordpartijen. De Turkse minister van buitenlandse zaken Gül vertelde
erbij dat Erdogan de Armeense president Kotscharian heeft voorgesteld
gezamenlijk een commissie van deskundigen samen te stellen. Die moet
onderzoeken of de moord op de Armeense christenen in de Eerste
Wereldoorlog een doelbewuste volkerenmoord is geweest.
Het hoge woord is eruit. Het gaat nog niet zo ver dat de Turkse regering
zelf vaststelt dat daarvan sprake is geweest, maar dat ze dat nu wil
gaan onderzoeken met het overwegend christelijke Armeniė, waar Turkije
bepaald niet mee op goede voet staat, is een enorme stap voor Ankara.
Zeker nu over anderhalve week, op 24 april, deze massamoord weer in het
middelpunt van de belangstelling zal staan. Het is dan precies negentig
jaar geleden dat de moordpartijen begonnen met het oppakken van
duizenden vooraanstaande Armeniėrs. In de jaren die volgden werden de
Armeniėrs voor het grootste deel gedeporteerd of vermoord. De
schattingen van het aantal doden liggen tussen de 1,2 en 1,4 miljoen.
Genocide
Dit bloedbad stond de afgelopen maanden weer in de schijnwerpers toen
onder meer de Franse regering, maar ook een overgrote meerderheid van
het Nederlandse parlement, een volmondige erkenning van de genocide door
Turkije eiste vóór het land zou kunnen toetreden tot de Europese Unie.
Daarin was Turkije altijd zeer terughoudend, al zegde Ankara wel toe dat
er een onderzoek naar de tragische gebeurtenissen zou komen. Maar
ondertussen deed de regering Erdogan er alles aan, het woord 'volkerenmoord'
of 'genocide' te vermijden.
Illustratief in dit verband is de affaire waarbij in de Duitse deelstaat
Brandenburg in het schooljaar 2002 de genocide onder de Turkse Armeniėrs
een plaats in het geschiedenisleerplan kreeg. Zij werd als voorbeeld
expliciet vermeld bij de aanduiding van het thema: 'Oorlog zonder
grenzen; uitroeiing en volkerenmoord (bijvoorbeeld de genocide op de
Armeense bevolking van Klein-Aziė)'.
De Turkse ambassadeur protesteerde hevig namens zijn regering en na 'gesprekken
op het diplomatieke vlak' werd in januari van dit jaar het
tussenzinnetje geschrapt. En voor het nieuwe geschiedenisboek zullen
Turkse wetenschappers weer inspraak krijgen - er wonen tenslotte zo'n
twee miljoen Turken in Duitsland.
Prijs te hoog
De opmerkelijke stap van Erdogan komt dan ook niet voort uit een
plotseling inzicht van de waarheid bij de Turkse regering. De prijs van
de ontkenning wordt gewoon te hoog. Met name lijkt Ankara beducht voor
een resolutie van het Amerikaanse Congres bij de 90-jarige herdenking,
waarin de gebeurtenissen als genocide worden gebrandmerkt.
Een dergelijke resolutie zou al eind jaren '90 worden aangenomen, maar
president Clinton stak daar een stokje voor wegens 'zwaarwegende
nationale belangen'. Daarbij ging het vooral om het Turkse dreigement de
vliegbasis Incirlik voor de VS te sluiten, waardoor de dagelijkse
patrouillevluchten boven Irak ernstig bemoeilijkt zouden worden. De
huidige president Bush heeft echter getoond minder gevoelig te zijn voor
dergelijke drukmiddelen.
Bovendien heeft de Europese Unie veel nadruk gelegd op de eis dat
Turkije zich terdege rekenschap moet geven van haar verleden als het
land echt lid wil worden van de EU. Het feit dat de EU landen als
Kroatiė stevig heeft aangepakt en het Europees Parlement eerder deze
week slechts na stevige garanties van nieuwe toetsingsmomenten heeft
ingestemd met de toetreding van Roemeniė, zal ook in Ankara tot nadenken
hebben gestemd.
Assyriėrs
(Arameeėrs)
Als Turkije echt het verleden onder ogen wil zien, dan moet het zich
niet alleen rekenschap geven van de volkerenmoord op de Armeniėrs. Een
grote groep
Assyrische
(Aramese) christenen, bronnen uit deze gemeenschap spreken van
500.000 slachtoffers, is op dezelfde wijze verdreven of vermoord. In de
oproep van het Nederlandse parlement van afgelopen december om de
genocide van 1915 te erkennen is deze groep inbegrepen. Door de
systematische vervolging van Armeniėrs,
Assyriėrs
(Arameeėrs), Grieks- en
Syrisch-orthodoxen is in de afgelopen eeuw het aandeel van de christenen
in de Turkse bevolking teruggelopen van ruim 20 procent in het begin van
de vorige eeuw naar een minieme 0,2 procent aan het begin van deze eeuw.
Toetreding tot Europa is zo een pijnlijke weg voor Turkije. Maar het
land kan er ook veel van leren. Als het dat doet, dan kan het nog iets
goeds opleveren voor de kleine christelijke minderheden die in het land
zijn overgebleven.
En net als Duitsland na de Tweede Wereldoorlog zal Turkije pas bij
Europa kunnen gaan behoren als het duidelijk het eigen verleden erkent.
Het is daarom noodzaak dat de EU de oproep van premier Erdogan van harte
onderschrijft en hem er toe dwingt het aangekondigde debat en onderzoek
ook echt open te laten plaatsvinden. Er zijn voldoende signalen dat
andere leden van zijn regering daar anders over denken. Maar zij moeten
tot het besef worden gebracht dat er voor Turkije zonder een open
verleden geen open toekomst in Europa kan zijn.
Iraaks experiment in Arabische
democratie
Geplaatst: 17
maart 2005 09:29, laatste wijziging: 17 maart 2005 09:29
Anderhalf
uur duurde het maar, de eerste zitting van het Iraakse parlement. Maar
het is het begin van een zeer belangrijk experiment.
door Jan van Benthem (www.nd.nl)
Gisteren kwam
het Iraakse parlement voor de eerste keer na de verkiezingen van 30
januari bij elkaar. En nog geen twee uur later gingen de afgevaardigden
al weer uit elkaar, zonder dat er een voorzitter was benoemd en zonder
dat er een nieuwe presidentiėle raad was gekozen.
Maar toch was het een zeer belangrijk moment. Voor het eerst in zo'n
tachtig jaar Iraakse geschiedenis legden 275 volksvertegenwoordigers de
eed af terwijl er niet een portret van een koning of een 'grote leider'
op hen neerzag. Dat kon nadat het Iraakse volk, met uitzondering van
veel soennieten, de bedreigingen en de aanslagen had getrotseerd en in
januari wel naar de stembus was gegaan. En hoewel buiten zware explosies
van een reeks aanslagen te horen waren, liepen de
volksvertegenwoordigers met grote ernst naar de zaal waar een nieuwe
Iraakse parlementaire geschiedenis zou beginnen.
Onbekend
Dat is een groot experiment. Want in de Arabische wereld geldt helaas
nog veelal dat het kiezen tegen de gevestigde macht erg ongezond is voor
jezelf en je gezin. De gevolgen van een vrije keuze uit meer partijen is
daar dan ook vrijwel onbekend; in het Midden-Oosten is het enige
voorbeeld Israėl - en dat land neemt geen Arabisch leider tot voorbeeld.
Irak heeft het daarbij meteen extra moeilijk: het land kent nu net als
Nederland een representatieve vertegenwoordiging. Dat betekent dat er
altijd een coalitie gevormd moet worden, in tegenstelling tot
bijvoorbeeld bij de Amerikaanse leermeesters die een 'the winner takes
it all'-principe kennen.
Maar dan, een Iraakse coalitie. Dat is zoiets als een Arabische Unie.
Want de belangrijkste bevolkingsgroepen in de Arabische wereld spelen in
dit Iraakse experiment een rol: de Koerden, de soennieten, de sjiieten,
seculiere politieke groepen, een snel slinkende christelijke minderheid
en nog enkele kleine minderheden zoals de Turkmenen en
Assyriėrs
(Arameeėrs). Daarbij komt de vraag: bestaat Irak als natie wel of
moet het land een federatie worden van drie hoofddelen: een Koerdisch
noorden, een soennietisch centrum een een sjiietisch zuiden ? Dit maakt
meteen het Iraakse experiment zo belangrijk, want vrijwel iedere
Arabische staat zal moeten leren omgaan met scheidslijnen langs etnische
en religieuze grenzen. Tot nu toe was het standaard antwoord in deze
regio dat de ene groep de macht greep en de andere groepen onderdrukte.
Irak was daar tijdens het regime van Saddam Hussein een spreekwoordelijk
voorbeeld van.
Lastige vragen
Onrustige buurlanden, de erfenissen van een gewelddadige geschiedenis,
de huidige bloedige strijd langs etnische en religieuze scheidslijnen
met de dagelijkse aanslagen - dit alles maakt het democratische
experiment uiterst moeizaam.
Tegelijk wil de Iraakse bevolking nu wel resultaat van de verkiezingen
zien. En dan niet alleen het inzweren van de parlementariėrs zoals dat
vandaag is gebeurd; Irak moet verder. Daarbij heeft het een goed
functionerende overheid nodig.
Achter de schermen is er al wel overeenstemming over de invulling van de
belangrijke posten. De Koerden mogen de president leveren, de Koerdische
leider Talabani. Premier wordt een sjiietische leider,
hoogstwaarschijnlijk de huidige interim vice-president Jaafari.
Voorzitter van het parlement zou dan een soenniet moeten zijn, ook al
hebben de soennieten de verkiezingen voor een deel geboycot. Maar dan
komen er nog wat lastige vragen ter tafel. Tijdens het regime van Saddam
Hussein zijn tienduizenden Koerden uit de Koerdisch-Arabische stad
Kirkuk verdreven. In hun plaats zette Hussein vaak arme sjiieten.
Bovendien ontnam hij zo de Koerden de controle over de oliebronnen rond
Kirkuk. De Koerden willen nu hun huizen weer terug en de olieinkomsten
gebruiken voor het ontwikkelen van de eigen regio. Dat zou misschien nog
wel gaan, maar dat de Koerden ook de eigen Koerdische strijdgroepen
willen handhaven, is voor andere partners een stap te ver.
Dan is er nog een heel andere kwestie en wel die van ervaren bestuurders
en ambtenaren. Die werkten tot voor kort vrijwel allemaal voor het
Baath-bewind van Saddam. De huidige interim-premier Allawi wil hen wel
weer betrekken bij de opbouw van het nieuwe Irak; anderen zijn daar fel
tegen.
Kansen
Zo is Irak dus een land vol tegengestelde belangen. Dat is een enorme
hindernis om snel tot overeenkomst te komen. Maar het kan ook juist in
een aarzelend beginnende democratie kansen bieden. Het is namelijk
onmogelijk dat de ene partij het alleen voor het zeggen krijgt: er zal
altijd een coalitie moeten komen. Op die manier kunnen de scheidslijnen
juist de basis worden voor een heel nieuw soort samenleving. En dan
moeten de Irakezen en ook het Westen er maar aan wennen dat het tijd
kost om een coalitie te vormen. Per slot van rekening doen we daar in
Nederland soms ook een hele tijd over: het eerste kabinet-Van Agt kwam
er pas na een formatieperiode van 208 dagen.
Maar dat kan alleen als men er samen uit wil komen door te overleggen en
te onderhandelen. De zware explosies die te horen waren bij de opening
van het de eerste zitting van het parlement geven aan dat in Irak dat
nog lang geen uitgemaakte zaak is. Daar wordt buiten het
parlementsgebouw het leven op straat nog beheerst door de terreur van
hen die van geen enkel compromis willen weten en alleen uit zijn op de
macht, voor zichzelf en voor niemand anders. De nieuwe Iraakse regering
heeft daarom zeker blijvende internationale steun nodig om aan dat
geweld het hoofd te bieden op een manier die past bij een democratie en
niet bij een dictatuur.
Buitenlandse troepen
Het vertrek van steeds meer troepen uit Irak, zoals de begin deze week
aangekondigde terugtrekking van de Italiaanse militairen, helpt daar op
dit moment niet bij. Het zou beter zijn als dat pas gebeurde na de
vaststelling van een grondwet, het daarbij te houden referendum en de
nieuwe verkiezingen die daar weer op volgen. Dat moet volgens plan
allemaal nog dit jaar gebeuren. Het is dan ook te hopen dat andere
landen zullen besluiten in ieder geval tot na die verkiezingen met hun
militairen in Irak te helpen bij dit unieke democratische experiment.
Een experiment waar de hele Arabische wereld beter van kan worden.
Duizenden christenen in Irak konden niet stemmen
Geplaatst: 01 februari 2005 07:15, laatste
wijziging: 01 februari 2005 07:15
van onze redactie buitenland
MOSUL - Naar schatting honderdduizend
christenen in Irak hebben zondag niet hun stem kunnen uitbrengen doordat
stemlokalen ontbraken en stembussen zoek waren.
Assyrische
(Aramese) woordvoerders legden gisteren de schuld bij de Koerdische
Democratische Partij (KDP), die Noord-Irak geheel Koerdisch wil maken.
In ten minste zes Noord-Iraakse steden op de vlakte van Ninevé waren
geen stemlokalen ingericht. Op deze vlakte wonen de meeste christelijke
Assyriėrs
(Arameeėrs) in steden rond de ruļnes van Ninevé. In Hamdiya, niet
ver van Mosul, eisten Chaldese en Syrische christenen vergeefs dat de
plaatselijke autoriteiten stembussen zouden neerzetten. De gouverneur
vond dat echter niet verantwoord ,,vanwege de veiligheid''.
Uit tal van plaatsen kwamen berichten dat de KDP de zending van
stembussen blokkeerde, zoals in Baghdeda, Bartilla, Karemlesh, Shekhan,
Ain Sifne en Bahzan. Iraakse bronnen verklaarden dat de stembussen waren
opgeslagen in Arbil, het hoofdkwartier van de KDP.
Dichte deuren
Ondanks herhaalde beloften van plaatselijke bestuurders dat de
stembussen snel zouden arriveren, stonden duizenden kiezers zondag voor
dichte deuren. In Baghdeda demonstreerden veel christenen tegen de
uitsluiting door de KDP. In Mosul, Bagdad en Kirkuk bleef massaal
protest echter uit, vanwege bedreigingen en de zeer strenge
veiligheidsmaatregelen.
In totaal zouden ongeveer 250.000 kiezers zondag zijn verhinderd te
stemmen. Want ook kleine etnische minderheden als Yezidi's, Shabaks en
Turkmenen waren het slachtoffer. Tienduizenden konden hun stem niet
uitbrengen. Om hen te ontmoedigen hadden de Koerden de afgelopen maanden
de druk op minderheden opgevoerd door intimidatie, mishandeling,
onthoofdingen en verminking.
Assyrische
(Aramese) woordvoerders noemden onder meer de ontvoering van
aartsbisschop Casmusa van de Syrisch-Katholieke Kerk, twee weken geleden,
als een van de pogingen om christelijke kiezers te weren.
De
Assyrische
(Aramese) gemeenschap in de Verenigde Staten heeft woedend
gereageerd op de uitsluiting van christelijke kiezers. Zij hebben de
regering-Bush gevraagd deze ,,aanval op de Iraakse democratie'' niet
stilzwijgend te laten passeren. ,,Assyriėrs
(Arameeėrs) zijn de meest fervente pleitbezorgers geweest van een
seculiere democratie en pluralisme in Irak'', aldus een woordvoerder.
Angst heerst onder christenen Irak
Geplaatst: 27 december 2004 09:27, laatste
wijziging: 27 december 2004 09:27
van onze redactie buitenland (www.nd.nl)
VATICAANSTAD - Iraakse christenen
durven nauwelijks meer naar de kerk, uit angst voor aanslagen. Paus
Johannes Paulus II sprak zaterdag tijdens zijn traditionele
kersttoespraak zijn ongerustheid uit over de situatie in Irak.
,,Met grote bezorgdheid volg ik de situatie in Irak'',
zo sprak de paus zaterdag tegenover tienduizenden gelovigen en toeristen,
die zich in de stromende regen op het plein van de Sint-Pieter in
Vaticaanstad hadden verzameld. Kerkleiders in Irak meldden zaterdag dat
de kerstvieringen door angst voor aanslagen schaars bezocht zijn. De
kerstmis op kerstavond, om middernacht, was op veel plaatsen al afgelast.
,,Ik wilde wel naar de kerk, die bij mij om de hoek is. Maar toen ik zag
dat er Amerikaanse soldaten naartoe gingen, durfde ik niet meer. Ik was
bang dat de kerk een doelwit zou worden'', aldus een 56-jarige man uit
Bagdad.
In Irak wonen ongeveer 750.000 christenen, de meeste etnische
Assyriėrs
(Arameeėrs). In augustus zijn in Bagdad en Mosul kerken
gebombardeerd. Dat was een eerste grote aanval op de christelijke
minderheid sinds de val het regime van Saddam Hussein.
Een Britse kardinaal liet zich in zijn kerstboodschap ook uit over de
situatie in Irak. Hij vindt dat de westerse landen miljarden verkwisten
aan oorlog in Irak en het Midden-Oosten, terwijl dat geld veel beter
gebruikt zou kunnen worden om armoede en ellende in die gebieden te
bestrijden. ,,Wat is het een vreselijk gegeven dat miljarden ponden
worden uitgegeven aan oorlog in het Midden-Oosten, die gebruikt hadden
kunnen worden om mensen te redden van bittere armoede, hongersnood en
ziekte'', aldus kardinaal Cormac Murphy-O'Connor, leider van de rooms-katholieke
kerk in Engeland en Wales.
Hij zei verder dat katholieken hun medechristenen in het Midden-Oosten
en Afrika onmogelijk met een zuiver geweten een prettige kerst kunnen
toewensen, als die niet alles doen wat in hun vermogen ligt om vrede te
bewerkstelligen. De Britse deelname aan de invasie en de daarop volgende
bezetting van Irak, zijn herhaaldelijk onderwerp geweest van stevige
kritiek uit kerkelijke kringen in het land. In Engeland en Wales wonen
ongeveer vier miljoen katholieken.
Het invloedrijke Genootschap van Moslimgeestelijken beweerde overigens
zaterdag dat Amerikaanse militairen in Irak een soennitische geestelijke
gedood hebben toen ze zijn huis in Bagdad binnendrongen. De geestelijken
waarschuwden dat het incident de al heersende woede tegen de
buitenlandse bezetters verder zal aanwakkeren. Het zou gaan om sjeik
Mowaffak al-Douri, die preekt in de Abi Bakr al-Siddiq-moskee in Bagdad.
Israėl
Behalve Irak noemde paus Johannes Paulus II ook de
situatie in Israėl. Hij verklaarde de ontwikkelingen in het Heilige land
met zorg gade te slaan. Hij voegde er echter aan toe ook ,,onwankelbaar
geloof'' te hebben in de ontwikkelingen in het Midden-Oosten. Hiermee
doelde hij klaarblijkelijk op de verkiezingen die volgende maand in de
Palestijnse gebieden plaatshebben en nieuwe kansen bieden voor het
vredesproces tussen Israėl en de Palestijnen.
Volgens de 84-jarige paus smachten de mensen overal ter wereld naar
vrede. Hij sprak verder de hoop uit dat er een einde komt aan alle
vormen van geweld ,,in welke vorm dan ook'' en aan de conflicten in de
wereld die makkelijk kunnen uitgroeien tot oorlogen. Hij zei zich ook
zorgen te maken over de situatie in Afrika, zoals de Sudanese provincie
Darfur en Ivoorkust. De paus riep ook op tot respect voor het individu
en voor de verschillende volkeren.
Tot slot sprak de paus zijn traditionele kerstboodschap uit voor de stad
Rome en de wereld (urbi et orbi) en deed hij kerstwensen in 62 talen,
waaronder het Nederlands. De pauselijke kerstboodschap werd in meer dan
zeventig landen rechtstreeks door de televisie uitgezonden, waaronder
ook enkele grote islamitische landen. Het was de 27e kerstboodschap die
de paus tijdens zijn pontificaat uitsprak. De toespraak van de paus, die
aan de ziekte van Parkinson lijdt, was korter dan voorgaande jaren.
A
Syrisch-orthodoxen volgen berichten op de voet
Geplaatst: 16 december 2004 07:20, laatste
wijziging: 16 december 2004 07:20
door onze redacteur Gerard Beverdam (www.nd.nl)
OLDENZAAL - De
Assyrische
(Aramese) gemeenschap in Nederland volgt de berichten over
een eventuele toetreding van Turkije tot de EU op de voet. Turkije moet
de genocide op de christelijke
Assyriėrs
(Arameeėrs) erkennen en ze het recht op een eigen taal en eigen
onderwijs geven. ,,Wij zijn getraumatiseerd.''
Vooral ouderen vinden het spannend, zegt Attiya
Tunc, PvdA-Statenlid in Overijssel. ,,De hele gemeenschap is ermee bezig.
We volgen het nieuws uit zowel Turkije als Nederland. We hopen met z'n
allen dat het voorlopig 'nee' blijft, omdat wij helaas nog steeds geen
veranderingen in Turkije zien'', aldus Tunc, die in Oldenzaal naar de
Syrisch-orthodoxe kerk gaat.
De
Assyrische
(Aramese) gemeenschap, ook wel aangeduid als Suryoye of
Syrisch-orthodoxen, leeft in Turkije, Syriė en Irak, maar een groot deel
is de vorige eeuw gevlucht naar Europa. In Nederland woont een
belangrijk deel in Twente, en deze heeft kerken in Oldenzaal, Rijssen,
Hengelo en Enschede. ,,In Turkije worden de
Assyriėrs
(Arameeėrs) niet als etnische groep
erkend. Ik kreeg onlangs een geluidsopname van een bijeenkomst in de
voor ons belangrijke stad Midiat, waar de gouverneur in een zaal vol
Assyriėrs
(Arameeėrs) ronduit zei: 'Het hele
etnische debat is onzin. Wij zijn Turken!' Niemand uit de gemeenschap
durft daar dan wat tegenin te brengen. Zo'n land moet je er niet bij
willen hebben.''
In de geschiedenislessen op Turkse scholen wordt niets verteld over de
Assyriėrs
(Arameeėrs), zegt Attiya Tunc. ,,Assyrische
(Aramese) dorpen hebben een Turkse naam gekregen en
Assyrische
(Aramese) achternamen zijn verboden. De gemeenschap in Turkije
heeft er elke dag last van dat ze niet wordt erkend. Ook over de
genocide van begin vorige eeuw op
Assyriėrs
(Arameeėrs)en Armeniėrs wordt volledig gezwegen, terwijl negentig
procent van onze gemeenschap toen is uitgemoord. Dat zou Turkije eerst
eens moeten erkennen.''
Het PvdA-Statenlid zegt zich volledig geļntegreerd te voelen in de
Nederlandse samenleving, maar met haar etnische groep voelt ze zich nauw
verbonden. ,,Dat komt omdat we altijd zijn onderdrukt vanwege etniciteit
en geloof, of het nu door Turken, Arabieren of Perzen was. Ik voel me
daarom onderdeel van de groep. Net zoals een Jood een etnische
identiteit heeft, hebben
Assyriėrs
(Arameeėrs) dat ook.''
Omdat Turken onzeker zijn over hun eigen geschiedenis, zwijgen ze over
andere etnische groepen in het land, stelt Attiya Tunc. ,,Turkije doet
net alsof er altijd alleen maar Turken in Turkije hebben gewoond,
terwijl Armeniėrs en
Assyriėrs
(Arameeėrs) er altijd al hebben geleefd
vóórdat de Turken kwamen. Dat Turkije huiverig is de Koerden als aparte
groep te erkennen, begrijp ik. Het afscheidingsideaal leeft onder
Koerden altijd nog. Maar kleine groepen als de onze, zouden gewoon alle
rechten moeten worden toegekend. Wij zijn niet meer in staat een eigen
land te stichten. Wij zijn uitgeroeid door middel van genocide, dat is
gewoon een feit. Het verhaal dat wij dat zelf zouden hebben uitgelokt,
is onzin.''
Wanneer Tunc het heeft over het toekennen van alle rechten, bedoelt ze
het voeren van de eigen taal en het hebben van eigen media en onderwijs.
,,We hebben vroeger hoog aangeschreven universiteiten gehad. Laatst was
ik in het noorden van Irak, op bezoek bij de twee miljoen
Assyriėrs
(Arameeėrs) die daar wonen. Als je dan
ziet dat er eigen scholen zijn waar
Assyrische
(Aramese) kinderen onze taal spreken en schrijven, daar krijg
je gewoon kippenvel van. Het minste wat Turkije kan doen, is ons die
rechten toekennen.'' Overigens wonen er in Turkije slechts zo'n
dertigduizend
Assyriėrs
(Arameeėrs). De grootste groepen wonen dus in Irak (twee miljoen) en
Syriė (anderhalf miljoen).
Tunc heeft een dubbel gevoel over de pogingen de EU-lidstaten ervan te
overtuigen dat de tijd voor een Turks lidmaatschap niet rijp is. ,,Als
je praat met bijvoorbeeld europarlementariėrs, geven ze je vaak gelijk.
Maar zie je uiteindelijk de resoluties en stukken, dan wordt er heel
vaag over gedaan. Ook wordt er altijd gesproken over 'minderheden'. Daar
voel ik me niet prettig bij. Wij voelen ons, omdat we daar altijd hebben
gewoond, geen minderheid. Toch krijg je dat label opgeplakt. Aan de
andere kant: als we erkend worden als minderheidsgroep, hebben we al
heel wat.''
Waarom zwijgt Europa over de genocide - nu zo'n negentig jaar geleden -
op de
Assyriėrs
(Arameeėrs)?, vraagt Attiya Tunc zich
af. ,,Wat betreft de Armeense en
Assyrische
(Aramese) genocide is Frankrijk het enige land dat tot nu toe
de harde eis heeft gesteld dat deze worden erkend. Camiel Eurlings, die
het Europees Parlement rapporteerde over Turkije, doet er vaag over:
Turkije moet vrede sluiten met z'n verleden, of zoiets. Het lijkt erop
dat het zo'n gevoelige kwestie is, dat de meeste betrokkenen er niets
over durven zeggen.''
Tunc vindt dat de onderhandelingen met een land als Turkije hard moeten
worden gevoerd. ,,Als het zou gaan om een kwestie uit de Tweede
Wereldoorlog, zouden we daar als Nederlanders toch ook niet overheen
stappen? Soms denk ik wel eens: Turkije, erken het nu gewoon! Dan zijn
ze van een hoop gezeur af. De in Turkije woonachtige
Assyriėrs
(Arameeėrs) streven niet meer naar autonomie, dus schuilt er in
erkenning van de genocide geen gevaar voor de Turken'', zegt Tunc, die
aangeeft dat nu vooral in Irak wordt gelobbyd voor een eigenAssyrische
(Aramese) gebied.
Als de onderhandelingen met Turkije toch worden geopend, zou dat voor de
Oldenzaalse een teleurstelling zijn. ,,Ik hoop dat dan in ieder geval de
Kopenhagen-criteria (die onder meer eisen dat de rechten van minderheden
goed worden geregeld, red.) zorgvuldig worden getoetst, en er niet van
alles door de vingers wordt gezien. Dat zou heel pijnlijk zijn. Vergeet
niet dat wij onze geschiedenis met ons meedragen en dat een deel van
onze mensen daardoor getraumatiseerd is. Het erkennen van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) als groep en een Turkse verklaring over de genocide zou
een grote bijdrage kunnen leveren aan het verwerkingsproces.''
EU-voorzitter Nederland blijft vaag over wat ze nu precies van Turkije
verlangt met betrekking tot de
Assyriėrs
(Arameeėrs) en Armeniėrs, vindt Attiya Tunc. ,,Veel politieke
partijen zijn in Turkije op bezoek geweest. Als ze concluderen dat
Assyriėrs
(Arameeėrs)vrij positief staan tegenover een Turkse toetreding, heb
ik mijn bedenkingen. Veel Assyriėrs in Turkije hebben moeilijk kunnen
aangeven wat er speelt; ze durfden niet vrijuit te spreken. Misschien is
daardoor bij politici de indruk ontstaan dat het allemaal wel meevalt
met de problemen van de
Assyrische
(Aramese) gemeenschap, maar dat is absoluut niet het geval.''
Het bloed der martelaren in een envelop
Geplaatst: 06 november 2004 00:05, laatste
wijziging: 06 november 2004 00:05
door onze redacteur Aldwin Geluk
ERMELO - Het Iraakse echtpaar Yousif en Alia
Matti stichtte naar eigen zeggen de eerste kerken onder Koerden. Ondanks
doodsbedreigingen, brandstichtingen en tegenwerking, gaan zij gewoon
door.
In een speciaal vakje in zijn tas zitten twee
granaatscherven verpakt in een zakdoek en daar omheen een zakje. Ze
kletteren op tafel. ,,Deze komen van granaten die zijn ontploft vlakbij
ons huis in Koerdistan'', zegt de Irakees Yousif Matti (50). Ook heeft
hij een foto bij zich van een vriend: een vriendelijk ogende breed
glimlachende man met een snor, een vrouw en twee jonge kinderen poseren
in het zonlicht. Op de volgende foto die op tafel komt is dezelfde man
te zien, voorover liggend in zijn eigen bloed. Dood.
Yousif Matti heeft een envelopje bij zich met zwarte schilfertjes. ,,Zie
je dat bloed op de foto? Dat heb ik hier, helemaal verdroogd. Ik draag
het overal met me mee, als herinnering aan hoe we misschien allemaal
moeten lijden om de Naam van onze Heer.''
Het echtpaar Matti bezoekt Nederland. De twee
spreken vandaag in Barneveld op de jaarlijkse toogdag van Open Doors,
een organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen.
Yousif Matti diende, zoals veel Iraakse mannen, in het leger van de
inmiddels verdreven dictator Saddam Hussein. Hij vocht onder meer in
Iran, waarmee Irak in de jaren tachtig strijd voerde. Tijdens zijn
omzwervingen als soldaat kwam Matti, die in de Zuid-Iraakse stad Kirkuk
opgroeide, al veel Koerden tegen. Ook in zijn eigen woonplaats woonden
leden van deze door Saddam onderdrukte bevolkingsgroep. ,,Vlak na de
oorlog in Koeweit zag ik in onze wijk in Kirkuk plotseling mensen door
de straten rennen. Dat was vreemd, omdat het er altijd heel rustig was.
Toen bleken Saddams helikopters boven de Koerdische wijk te hangen, en
raketten af te vuren op de burgers. Er kwam een jonge jongen door de
straat strompelen, die zijn zwaargewonde grootvader op zijn rug meedroeg.
Er brak iets in mij: waarom doden onze soldaten leden van deze
bevolkingsgroep, alleen maar omdat zij hun eigen taal willen spreken?''
Matti sprak zijn twijfels over het overheidsbeleid steeds vaker uit, en
dat kon in het Irak van Saddam niet ongestraft, vertelt hij. ,,Op een
avond kreeg ik een boodschap van een vriend, dat ik op de dodenlijst van
Saddam stond. De volgende dag zouden ze me komen halen. In het holst van
de nacht ontvluchtten mijn vrouw en ik ons huis. Alles moesten we
achterlaten.''
Bezorgd
Matti kijkt naar links, naar zijn vrouw Alia (49); ze reizen vrijwel
altijd samen. Alia knikt en kijkt bezorgd, als ze terugdenkt aan de
vlucht uit hun huis. Hij vervolgt: ,,We waren in Kirkuk lid van een
evangelische gemeente. We wilden naar Koerdistan, naar Noord-Irak dus,
om met de liefde van God iets te kunnen betekenen voor die mensen. We
mochten niet ontdekt worden op onze reis daar naartoe. Ik heb hier en
daar bepaalde mensen wel wat 'giften' moeten geven...'', grinnikt hij.
Eenmaal in Noord-Irak aangekomen, dat toen als 'no fly zone' onder
bescherming van de Verenigde Naties stond, kreeg het echtpaar Matti al
snel veel werk te doen. Het door de VN beschermde gebied werd
gedomineerd door Koerden. Er waren wel christelijke etnische minderheden,
zoals de
Assyriėrs
(Arameeėrs) en de Armeniėrs, maar de Koerden waren vrijwel
honderd procent moslim, althans in naam.. ,,God opende deuren'', zegt
Yousif Matti. ,,Al na een maand diende een delegatie christenen uit het
buitenland zich aan met hulpgoederen. 'Is er hier een kerk, die ons kan
helpen bij de verspreiding?', vroegen zij. 'Nee', zeiden de mensen, 'maar
er is wel een echtpaar dat over de Bijbel vertelt'. Daarmee bedoelden ze
ons.''
Matti vertelt - alsof het allemaal erg gemakkelijk ging - dat hij een
christelijke boekwinkel begon, dat hij het evangelie verkondigde en
getuigde van redding door Jezus Christus, en dat er mensen tot geloof
begonnen te komen. ,,Op een gegeven moment realiseerde ik me dat er
gemeenten waren ontstaan.''
Dit waren de eerste kerken in het islamitische Koerdistan. Inmiddels
tellen de drie Koerdische gemeenten die Matti heeft gesticht, enkele
honderden gelovigen, aldus de Irakees. Ook heeft hij drie christelijke
radiostations opgericht en drie scholen. En hij heeft plannen voor een
christelijk vrouwencentrum.
De voortgang van het werk van de kerk had echter ook een keerzijde.
,,Hoe meer mensen we vertelden over redding door Jezus, hoe meer
bedreigingen er kwamen van extremistische moslims'', vertelt de
evangelist. ,,Zeker de eerste tien jaar hebben we veel doodsbedreigingen
gehad, is de boekwinkel in brand gestoken waarbij vele bijbels in
vlammen opgingen. In die tijd zijn broeders vermoord en hebben gewapende
bendes onze kerken aangevallen.'' Matti is ervan overtuigd dat de
Iraanse geheime dienst enkele moorden op christenen op zijn geweten
heeft. ,,Zij willen koste wat kost verhinderen dat mensen Jezus leren
kennen als hun Redder.''
Beschermd
Overal draagt Matti foto's mee van de vervolgingen. Hij kan er voor het
oog onbewogen over vertellen. Het echtpaar Mattie is zelf ook vele malen
bedreigd, maar nooit verwond. ,,Ik word beschermd, daarvan ben ik
overtuigd. Er is verschillende keren op mij geschoten, maar nooit werd
ik geraakt. Als er groepen mensen kwamen om mij in elkaar te slaan, was
ik telkens net vertrokken.''
De Matti's maakten aan de moslims en aan het Koerdische zelfbestuur
duidelijk dat zij niet zouden wijken voor geweld en pressie. ,,Eerst
probeerde de overheid ons nog weg te krijgen, maar geleidelijk aan is de
balans omgeslagen. Ze zien dat wij de bevolking helpen, en dat we rust
brengen. Het is nu zelfs zover gekomen dat de overheid ons helpt. Ik heb
een kantoor dat eerst aan fundamentalistische moslims toebehoorde. De
Amerikanen bombardeerden dat gebouw tijdens de afgelopen oorlog, waarop
de fundamentalisten naar de bergen vluchtten en niet meer terugkeerden.
De regering heeft het kantoor gerenoveerd en aan ons gegeven.''
Sinds de Amerikanen in Irak zijn, hebben de christenen van Matti's Vrije
Evangelische Kerk in Koerdistan ook minder te verduren van
fundamentalistische moslims. ,,Die zijn allemaal druk met het
tegenwerken van de Amerikanen, waardoor wij meer onze gang kunnen gaan.''
Alhoewel... Deze week kreeg Yousif Matti via e-mail - zo gaat dat
tegenwoordig - twee in het Arabisch geschreven dreigbrieven van
moslimfundamentalisten toegestuurd. In de ene staat dat iedere vrouw die
geen hoofddoek draagt, gedood zal worden, in de andere wordt dezelfde
bedreiging geuit in de richting van Irakezen die zich met buitenlandse
christenen inlaten. ,,Ach'', zegt Matti, ,,dit soort brieven krijgen we
wel vaker. We vertrouwen er door de kracht van het gebed en de leiding
van de Heilige Geest op dat God ons hoe dan ook zal gebruiken,
bedreigingen of niet.''
Als Matti volgende week weer naar zijn vaderland gaat, wil hij plannen
maken om met zijn Vrije Evangelische Kerk terug te keren naar Zuid-Irak,
waar hij vandaan komt. ,,De christenen daar hebben het moeilijker dan
die in Koerdistan. De kerk daar heeft bemoediging nodig.''
Zware tijden voor
Assyrische (Aramese)
christenen in Irak
Geplaatst: 20
oktober 2004 09:41, laatste wijziging: 20 oktober 2004 09:41 (www.nd.nl)
door
Abraham beth Arsan (zijn echte naam: Ibrahim Tunc)
BAGDAD -
De oorspronkelijke bewoners van Irak, de
Assyrische (Chaldeeuwse)(Aramese)
christenen, maken moeilijke tijden mee. Afgelopen zaterdag werden maar
liefst zes kerken het doelwit van aanslagen. Begin augustus werden ook
diverse kerken aangevallen waarbij toen tientallen kerkgangers om het
leven kwamen.
Sinds de
Amerikaanse invasie in Irak is er sprake van een groeiend aantal
ontvoeringen en dodelijke slachtoffers onder de Assyrische christenen.
Het gevolg is de vlucht van vele christenen.
Islamitische terroristen proberen met zelfmoordaanslagen en grof geweld
het leven onmogelijk te maken en de Amerikanen slaan keihard terug om
het verzet te breken. Soms geeft de nacht de bewoners van Bagdad de
illusie dat het rustig is. Een dergelijke onwerkelijke nacht was er
afgelopen zaterdag; ver in de nacht rond vier uur werd deze rust echter
vreselijk verstoord door een gecoördineerde aanval op een aantal kerken
in de stad. Overdag maakten de eigenaren van de kerken de balans op: zes
kerken werden het slachtoffer van terroristische aanvallen met vooral
autobommen.
De aanvallen op de christelijke kerken afgelopen zaterdag kwamen
weliswaar niet als een verrassing, maar zorgden weer voor een gevoel van
machteloosheid en onveiligheid bij de christenen in Irak. Ook al omdat
de regering begin augustus juist maatregelen had genomen om de kerken
beter te beschermen.
Niettemin blijft de veiligheidssituatie van de kerken en haar leden
uiterst zorgwekkend. De hoogste leider van de grootste kerkgemeenschap
in Irak, patriarch Emmanuel Delly, is dan ook hopeloos geworden door de
vele aanvallen op de christenen in het land. ,,Als de regering
machteloos is, wat kan ik doen?'', vroeg afgelopen zaterdag de patriarch
van Babylon zich af.
Minister
Behalve de Armeniėrs behoren de overige leden van de christelijke kerken
tot het Assyrische (Chaldeeuwse)(Aramese)
volk. Nu leeft dit volk in Irak in grote angst, maar in de oudheid
vormde het een machtig rijk met Nineve als hoofdstad.
Ondanks het toenemend geweld is de eerste stap naar erkenning van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) de aanstelling van de
Assyrische
(Aramese) Pascale Warda tot minister van Migratie en
Vluchtelingzaken. Ze erkent dat de situatie erg moeilijk is. ,,Ik ben
inmiddels ruim drie maanden minister en het is een moeilijke baan, omdat
de veiligheidssituatie zeer zorgelijk is. Ik neem elke dag een andere
route om naar mijn kantoor te gaan. Heel vaak is ons ministerie al
aangevallen, wij gaan door met het ontwikkelen van de beveiliging.
Overal en voor iedereen in Irak dreigt er gevaar. Ik ga graag de
uitdaging aan om ons land en onze natie te dienen. Neem maar van mij aan
dat wij het niet zullen opgeven. Ik heb voor deze weg gekozen. Ons volk
heeft opofferingen nodig en ik ben samen met andere leden van de
Assyrische
(Aramese) -Democratische Beweging bereid om ten koste van alles dit
volk te blijven dienen.''
Volgens de minister gaan, ondanks de huidige situatie, de
Assyrische
(Aramese) christenen een nieuw tijdperk in. ,,Ons volk staat
aan het begin van een nieuwe geschiedenis. Na het tijdperk van Saddam
begint nu een nieuwe fase voor de christenen. Als wij allemaal bang zijn
en doen alsof er geen plek meer voor ons is, dan is het afgelopen met
ons. Wij moeten vastberaden in onze missie geloven.''
De optimistische minister behartigt de belangen van haar volk met hart
en ziel. ,,De kwestie van de
Assyrische
(Aramese) christenen is natuurlijk overal aan de orde van de dag
waar ik ook naartoe ga; in de regering of daar buiten. Wij krijgen
alleen heel vaak van de media aandacht als onze kerken aangevallen
worden. Deze aanvallen op onze gebedshuizen dienen stopgezet te worden.
De regering heeft al begin augustus maatregelen genomen en nu moeten wij
nog meer voorzorgsmaatregelen nemen'', aldus Warde, de enige
christelijke minister in de Iraakse interim-regering.
De minister kijkt zelfs vooruit naar de toekomst: ,,Het vraagstuk van de
chrsitenen zal uiteindelijk door middel van de toekomstige verkiezingen
bepaald worden. De verkiezingen zijn erg belangrijk voor de toekomst van
Irak, maar zeker voor de minderheden. En mocht tijdens en na de
verkiezingen blijken dat ik niet meer nodig ben dan ga ik rustig aan
doen en meer tijd besteden aan mijn kinderen en aan anderen de taken
overdragen.''
Christenen in diaspora
Buiten Irak leven miljoenen
Assyrische
(Aramese) christenen. ,,Als
Assyriėrs
(Arameeėrs) buiten Irak maken we ons ernstig zorgen over de situatie
van ons volk in Irak. Wij hebben allemaal familieleden en vrienden in
het land'', zegt Hormiz Ishaq, vertegenwoordiger van de
Assyrische
(Aramese) -Democratische Beweging (ADB)
in de Benelux. ,,De aanvallen op onze kerken maken duidelijk dat de
aanvallers het gemunt hebben op de christenen. Zij proberen hiermee
angst te creėren bij de
Assyriėrs
(Arameeėrs) zodat ze gaan vluchten. Ook is het doel van de
aanvallers het conflict te kwalificeren als een strijd tussen moslims en
christenen die zou kunnen leiden tot een burgeroorlog in Irak.''
Ishaq betwijfelt of de Amerikanen hiervoor oog zullen hebben naast hun
eigen agenda en of ze zich het lot van de
Assyrische
(Aramese) minderheid zullen aantrekken en hen beschermen.
De vertegenwoordiger van de ADB heeft een vurige wens inzake Irak. ,,Hopelijk
zullen de gewone christenen in Europa en politici ons volk meer helpen
om het streven van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) te ondersteunen om zo onze vrijheid en erkenning van ons
nationale rechten te verkrijgen.''
Zonder deze rechten zou wel eens het einde van het christendom in heel
Midden-Oosten in zicht zijn, denkt Ishaq. ,,Als we in Irak niet beter
beschermd worden door de Amerikanen dan kan het plan van de jaren
zeventig van de vorige eeuw voltooid worden, namelijk het ontkerstenen
van het hele Midden-Oosten. Toen wilden de moslims dat bewust voor de
hele regio waar Jezus geboren is. In die tijd was ongeveer twintig
procent van de bevolking van het Midden-Oosten christen. Nu is dat
slechts twee procent. De Europese en Amerikaanse christenen dienen hun
verantwoordelijkheid te nemen en de
Assyrische
(Aramese) christenen te steunen, anders zal het christendom
vrijwel volledig uit Irak verdwijnen. De Europeanen en Amerikanen moeten
niet vergeten dat de
Assyrische
(Aramese) christenen goed
gebruikt kunnen worden voor het wederopbouwproces van Irak.''
'Kerkaanvallers gingen tegen Mohammed
in'
Geplaatst:
09 augustus 2004 07:29, laatste wijziging: 09 augustus 2004 07:29
van onze
redactie kerk (www.nd.nl)
BAGDAD -
De mensen die vorige week zondag bomaanslagen hebben gepleegd op een
aantal Iraakse kerken, zijn daarmee rechtstreeks tegen een voorschrift
van Mohammed ingegaan.
Dat zegt
Albert Yelda, een christen die tot het bestuur van het in Londen
gevestigde Iraaks Nationaal Congres behoort. Volgens Yeldas heeft
Mohammed in de zevende eeuw een firman (verklaring van bescherming)
uitgevaardigd voor de
Assyrische
(Aramese) christenen. De profeet deed dit omdat
hij erg onder de indruk was van de vaardigheden van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) op het
gebied van de wetenschap in het algemeen en de geneeskunst in het
bijzonder.
Volgens Yelda is de firman in 1847 door de toen Turkse overheersers van
Irak vernietigd. Kort daarna vermoordden die 30.000
Assyrische
christenen. Overigens werden in 1917 door de Turken zo'n 250.000
Assyriėrs
(Arameeėrs) vermoord, samen met meer dan een miljoen Armeense
geloofsgenoten.
Ook Saddam Hussein heeft geprobeerd de
Assyriėrs
(Arameeėrs), van wie een groot deel
in Noord-Irak woonde, onder de duim te krijgen. Daartoe heeft hij
honderden christelijke dorpen vernield en mensen vermoord. De
Amerikaanse predikant - van
Assyrische
(Aramese) afkomst - Ken Joseph jr. heeft
een geheim rapport van 104 pagina's onder ogen gekregen, waarin een
gedetailleerde beschrijving wordt gegeven van acties in de jaren
zeventig van de vorige eeuw. Uit het rapport blijkt dat omstreeks 1978
ongeveer 290 dorpen zijn vernield. Bij de verdrijvingen zou onder meer
gas zijn gebruikt net als bij de verdrijving van Koerden. Joseph noemt
het schokkend dat de verdrijving gebeurde met de stilzwijgende
goedkeuring van buitenlandse hulporganisaties.
Terugkeren
Volgens de predikant worden de acties bevestigd door
Assyrische
(Aramese)
christenen die hij in Bagdad heeft gesproken. Volgens de
Assyriėr
(Arameeėr) Amir
Oraha was het een vooropgezet plan om - met hulp van de regionale
Koerdische overheid - alle christenen uit Noord-Irak te verdrijven.
Momenteel wonen in steden als Bagdad en Mosul meer dan 10.000
Assyrische
(Aramese)
gezinnen die graag naar hun vroegere woongebied willen terugkeren. Oraha:
,,We hebben de Verenigde Staten, de Iraakse regering en allerlei
internationale organisaties om steun gevraagd, maar we worden niet
geholpen. De Koerden krijgen heel wat geld, maar wij niets.''
Wellicht daagt er hoop uit Europa. Want europarlementariėr Albert Jan
Maat heeft volgens Oraha in een rapport gepleit om geld voor Noord-Irak
ook aan de
Assyriėrs
(Arameeėrs) ten goede te laten komen. ,,Dat is echt nodig. We
begrijpen niet dat de Verenigde Staten 180 miljoen dollar hebben
uitgetrokken om Koerden te laten terugkeren naar dorpen waaruit wij door Saddam Hussein verjaagd zijn.''
Grondconflict in Noord-Irak dreigt te
escaleren
Geplaatst:
04 augustus 2004 09:29, laatste wijziging: 04 augustus 2004 09:29
door Jim
Lobe (www.nd.nl)
WASHINGTON - De aanslepende onzekerheid over territoriale claims in
het noorden van Irak dreigt te escaleren tot een conflict tussen Koerden,
Arabieren en Turkmenen. De overheid in Irak moet dringend iets
ondernemen om verdreven Koerden te laten terugkeren naar hun dorpen en
de onder het Baath-regime 'geļmporteerde' Arabieren een
toekomstperspectief te bieden.
Dat stelt
de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch in haar rapport Claims in
Conflict - Reversing Ethnic Cleansing in Northern Iraq. Met de overheid
zijn in de eerste plaats de Iraakse interimregering van president Iyad
Allawi en Amerikaanse troepen in Irak bedoeld. ,,Gerechtigheid moet
geschieden voor de slachtoffers van een campagne van etnische zuivering
in het noorden van Irak'', stelt Sarah Leah Whitson, directeur van de
afdeling Midden-Oosten bij HRW. Wanneer er niet snel een oplossing komt
voor de landconflicten, vreest de mensenrechtenorganisatie dat de regio
wordt meegesleept in een spiraal van geweld.
Het geduld raakt zo langzamerhand op, stelt het rapport. Tienduizenden
niet-Arabieren - Koerden, Turkmenen en
Assyriėrs
(Arameeėrs) - wachten in tentenkampen rond Kirkuk en Mosul op een
kans om terug te keren naar de huizen die ze kwijtraakten onder de 'arabiseringscampagne'
van het ten val gebrachte Baath-regime van Saddam Hussein. Duizenden
Arabieren die door Koerdisch Peshmerga-milities al uit hun huizen zijn
verjaagd, wachten eveneens in tentenkampen op een oplossing voor hun
probleem.
Het regime van Saddam Hussein begon medio jaren zeventig met een massale
'arabiseringscampagne' in Noord-Irak. In een gebied tussen de Iraanse
grens en de grenzen met Syriė en Turkije werden 250.000 niet-Arabieren
met geweld onteigend, om plaats te maken voor Arabieren uit de
aangrenzende woestijn van al-Jazeera.
In 1988 volgde de beruchte campagne met gifgas, waarbij 100.000 Koerden
omkwamen en honderdduizenden dakloos werden. In de jaren negentig werden
nog eens 120.000 mensen verdreven uit Kirkuk en omgeving. Kirkuk geldt
voor de Koerden als een religieus centrum.
De invasie van Amerikaanse en Iraakse troepen deed de situatie omslaan.
Heel wat Arabieren verlieten op voorhand hun huizen in de gearabiseerde
dorpen. Hun plaats is nog niet volledig ingenomen door Koerden, omdat de
mensen niet genoeg geld hebben om hun huis weer op te bouwen en omdat er
nog geen juridisch kader is om eigendomsconflicten op te lossen.
In Mosul en Kirkuk willen de Arabieren niet zomaar vertrekken, wat leidt
tot spanningen, intimidatie en nu en dan ook tot straatgevechten. ,,De
Koerden keren terug naar Kirkuk, maar de stad heeft geen plaats om hen
op te nemen. Ze leven in verlaten gebouwen en tentenkampen zonder water
of elektriciteit'', zegt Whitson. De verdreven Arabieren zijn er niet
veel beter aan toe. Ze wonen al dertig jaar in de regio en hebben geen
idee waar ze naar toe kunnen.
Beide groepen wachten op een verhuisprogramma en een manier om
eigendomclaims juridisch op te lossen. Een door de voorlopige Iraakse
regering in het leven geroepen Iraq Property Claims Commission (IPCC)
functioneert nog niet. Voor de verdreven Arabieren zijn er geen
hulpmechanismen voorzien. ,,Het herstel van het onrecht tegen de Koerden
mag niet leiden tot meer onrecht tegen de Arabieren'', waarschuwt Human
Rights Watch.
Uit interviews met Arabieren in het noorden van Irak besluit HRW dat
deze de Koerdische claims over het gebied in principe erkennen. Ze
willen hun huis echter alleen maar opgeven in ruil voor geld en
ondersteuning bij hun zoektocht naar een nieuwe woon- en werkplaats.
IPS
Powell roept op niet toe te geven aan
ontvoerders
Geplaatst:
29 juli 2004 10:16, laatste wijziging: 29 juli 2004 10:16
van onze
redactie buitenland (www.nd.nl)
BAGDAD - De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell
heeft de bondgenoten met troepen of burgers in Irak opgeroepen niet toe
te geven aan de eisen van Iraakse rebellen die gijzelaars maken.
,We moeten
nu geen zwakke knieėn krijgen, waardoor de opstandelingen die
bomaanslagen plegen, mensen ontvoeren en onthoofden, kunnen triomferen'',
zei Powell tijdens een bezoek aan Hongarije.
De dramatische toename van het aantal ontvoeringen in Irak dreigt de
vorming van een nieuwe multinationale veiligheidsmacht te ondermijnen.
De veiligheidsmacht moet bescherming gaan bieden aan personeel van de
Verenigde Naties en hulpverleners die terugkeren naar Irak.
,,Nog geen enkel land heeft concrete toezeggingen gedaan om troepen te
sturen'', zegt een woordvoerder van de VN. De Verenigde Staten hebben
verschillende islamitische landen benaderd, waaronder Egypte, Turkije,
Pakistan, Bangladesh, Jemen en Jordaniė.
Toen VN-secretaris-generaal Kofi Annan afgelopen week aankondigde dat de
Pakistaanse ambassadeur in de VS, Ashraf Qazi, de nieuwe VN-gezant voor
Irak wordt, werd gespeculeerd dat de regering in Islamabad dat gebaar
zou belonen door troepen te sturen. De Pakistaanse ambassadeur bij de VN
liet echter weten dat Pakistan alleen onder bepaalde voorwaarden meedoet.
,,We willen niet het eerste en ook niet het enige land zijn dat troepen
stuurt voor de veiligheidsmacht'', lichtte zijn woordvoerder Mansoor
Suhail toe. ,,We zullen alleen overwegen mee te doen, als het verzoek
afkomstig is van de Iraakse interim-regering, als het gesteund wordt
door de VN en als we deel kunnen uitmaken van een gezamenlijke
islamitische veiligheidsmacht.''
Vorige maand zei koning Abdullah van Jordaniė dat zijn land wellicht de
eerste Arabische staat zal worden die troepen naar Irak stuurt. Maar
Jordaniė staat onder zware druk van rebellen om dat niet te doen. Zo
heeft een groep rebellen gedreigd de weg tussen Bagdad en de Jordaanse
grens te blokkeren en Jordaanse vrachtwagens en burgers te zullen
aanvallen als Jordaniė de samenwerking met de VS niet staakt. Een
Jordaans bouwbedrijf maakte eerder deze week bekend te zullen stoppen
met werk aan een Amerikaanse basis, omdat twee van zijn
vrachtwagenchauffeurs in gijzeling worden gehouden.
De Iraakse premier Allawi reist momenteel door het Midden-Oosten om
steun te werven voor de te vormen veiligheidsmacht. Hij bezocht tot nu
toe Egypte, Libanon en Syriė. Maar zijn pogingen worden ondermijnd door
het toenemend aantal ontvoeringen in Irak. Onder de slachtoffers zijn of
waren behalve Jordaniėrs onder meer Egyptenaren, Pakistanen, Indiėrs,
Kenianen en Turken. De ontvoerders hebben aangekondigd sommigen van hen
te onthoofden, als een van die landen besluit troepen te sturen.
De nieuwe VN-gezant zal komende maand ,,met een kleine staf'' naar
Bagdad vertrekken. ,,Zij zullen voldoende bescherming krijgen'', aldus
Annan. Het meeste VN-personeel opereert momenteel vanuit Jordaniė en
Cyprus. Na een aanslag in augustus vorig jaar op het VN-hoofdkwartier in
Bagdad, waarbij onder meer de hoge VN-gezant Sergio Vieira de Mello
omkwam, besloot de VN het personeel uit Irak terug te trekken.
In Bagdad begint zaterdag het eerste 'democratische experiment' in Irak,
als de Nationale Conferentie bijeenkomt. Tijdens deze tweedaagse
vergadering van vertegenwoordigers van politieke groeperingen,
beroepsgroepen, religieuze groeperingen en stammen zal een Nationale
Raad worden gekozen. Die moet de interim-regering van premier Iyad
Allawi controleren en de verkiezingen van januari 2005 voorbereiden.
De bijeenkomst was al enkele keren uitgesteld en de Verenigde Naties
hadden liever opnieuw enkele weken uitstel gezien om alles goed te
organiseren. Maar de Iraakse organisatoren wilden daarvan niet weten.
,,De geloofwaardigheid van het nieuwe Irak staat op het spel'', zei een
woordvoerder.
De Nationale Raad zal honderdtwintig zetels tellen, waarvan er twintig
zijn voorbehouden voor leden van de voormalige door de Amerikanen
benoemde bestuursraad. Een VN-woordvoerder zei dat niet alleen de
sjiieten, soennieten en Koerden vertegenwoordigd moeten zijn, maar ook
de christenen,
Assyriėrs
(Arameeėrs) en vele andere bevolkingsgroepen. Een kwart zal vrouw
moeten zijn. Overigens zal de groep van de militante sjiitische
geestelijke Muqtada al-Sadr niet aanwezig zijn.
Bekeerde moslims Turkije wachten op de
EU
Geplaatst:
14 april 2004 07:13, laatste wijziging: 14 april 2004 07:13
door
Abraham Beth Arsan (www.nd.nl)
ANKARA - Moslims die zich tot het christendom bekeren, hebben het
moeilijk in Turkije. Gemeenten worden verboden, kerken dreigen te worden
afgebroken. Daarom vestigen de vaak nieuwe christenen hun hoop op de
toekomst: wanneer hun land de Europese Unie wordt binnengeloodst.
Overal tref
je in Turkije kerken aan die in het verre verleden gebouwd zijn door de
Grieken,
Assyriėrs
(Arameeėrs)en Armeniėrs. De huidige Turkse metropool Istanbul was
dan ook als Constantinopel het centrum van het christendom in de tijd
van het Romeinse Rijk. Tot de Eerste Wereldoorlog was een groot deel van
het huidige Turkije christelijk. De christenen van weleer zijn in de
afgelopen eeuw door onderdrukkingen uit het land verdwenen. Nu wonen er
nog slechts tweehonderdduizend christenen in een land met circa 65
miljoen inwoners. Verdwijnt het christendom helemaal uit Turkije of
gloort toch nog enige hoop? Inmiddels zijn in heel Turkije de laatste
twintig jaar ruim vijfduizend moslims bekeerd tot het christendom. Maar
gemakkelijk gaat het niet. Een gesprek met de nieuwe christenen temidden
van de resten van het Ottomaanse Rijk.
Turkije wil graag lid worden van de Europese Unie. Maar dit schept ook
verplichtingen, bijvoorbeeld jegens de tot het christendom bekeerde
Turken. Tot op heden gaat dit niet gemakkelijk. Nieuwe christenen in het
land wordt het leven zuur gemaakt, vooral door de plaatselijke
autoriteiten. Maar liefst twintig kerken van de nieuwe christenen zijn
betrokken in rechtzaken en bedreigd met sluiting. Een van deze kerken is
de Protestantse Kerk in Diyarbakir in Zuidoost-Turkije. Op 12 april,
Paasmaandag dus, dient de oprichter van deze kerk, Ahmet Guvener, voor
de rechter te verschijnen. Omdat hij volgens justitie in Diyarbakir
zonder toestemming een kerk heeft geopend.
Naar aanleiding van deze zaak hebben afgelopen maandag de SGP en de
ChristenUnie schriftelijke vragen gesteld aan de Minister van
Buitenlandse Zaken Ben Bot. Beide fracties verzoeken de minster om van
zijn diplomatieke contacten gebruik te maken om deze zaak bij de Turkse
autoriteiten in Ankara aan de orde te stellen. ,,Zodat de belemmeringen
die deze gemeente en haar voorganger ondervinden uit de weg geruimd
kunnen worden'', aldus de verklaring van beide fracties.
De Protestantse Kerk in de Koerdische hoofdstad Diyarbakir ligt in een
oude wijk van de stad. Met de auto is het een hele klus om deze kerk te
bereiken. De straten van de wijk zijn duidelijk niet gemaakt voor het
vervoer op vierwielers maar voor ezelwagens. Onderweg naar de nieuwe
kerk wordt aan de taxichauffeur - een van de tweeduizend in deze stad -
de vraag gesteld wat hij vindt van de bekeerde christenen. De Koerdische
islamitische taxi-chauffeur reageert met enige verbazing en hij vraagt
zich af waarom ze bekeerd zijn. ,,Onze godsdienst is toch de beste? Of
zijn ze bekeerd voor het geld?''
Eenmaal bij de kerk blijkt dat er niet één kerk is, maar twee kerken op
drie meter afstand van elkaar. De andere kerk is van de
Assyriėrs
(Arameeėrs). Het gebouw van de nieuwe christenen is nieuw. Het is
gebouwd in 2001. Binnen bevindt zich een groep jonge christenen, onder
wie een meisje van twintig jaar oud. Waarom is zij christen geworden? ,,Ik
ben eerst atheļst geworden. Daarna bestudeerde ik verschillende
godsdiensten en via de broer van mijn vriendin kreeg ik een bijbelboek.
Na het lezen van de Bijbel ben ik christen geworden, ondanks de
problemen met mijn familie en omgeving. Mijn moeder dreigt mij uit huis
te zetten als ik niet stop met het lezen van de Bijbel en sommigen van
mijn klasgenoten hebben mij vooral in het begin gepest. Maar Jezus heeft
mij geleerd altijd optimistisch te blijven'', aldus de nieuwe christen
Suzan Erik.
Inmiddels
is de 39-jarige voorganger van de kerk, Ahmet Guvener, in Diyarbakir
aangeschoven aan de tafel samen met één van zijn vijf kinderen. Hij laat
meteen de aanklacht van de Officier van Justitie zien. Het misdrijf is:
het openen van een kerk zonder toestemming. Justitie geeft als reden
voor de aanklacht dat de kerk gebouwd is zonder het bestemmingplan van
de gemeente in acht te nemen. ,,Dit is de officiėle versie van het
verhaal. In werkelijkheid vinden de Turkse autoriteiten het niet leuk
dat wij een kerk gebouwd hebben'', zegt de voorganger.
Hij vindt de komende rechtzaak heel erg belangrijk. ,,De uitspraak van
12 mei aanstaande is van groot belang voor de situatie van al onze
kerken in heel Turkije. Een uitspraak zowel in positieve als negatieve
zin kan gevolgen hebben voor de andere rechtzaken in de rest van Turkije.
Als wij in Diyarbakir een gunstige uitspraak van de rechter krijgen dan
moeten alle rechters elders in het land deze jurisprudentie volgen.''
Verder vertelt Guvener dat zij geen problemen hebben met de moslimburen
van de kerk. Hij hoopt dat Turkije in de toekomst meer kennis maakt met
de Bijbel: ,,Wij houden van ons land en hopen dat het hele land verlost
wordt door Jezus''.
In Diyarbakir hebben zich tot dusver ongeveer zestig moslims bekeerd tot
het christendom.
Turks gebak
Problemen hebben de nieuwe christenen niet alleen in Diyarbakir. Ook in
Istanbul zijn de christenen in de afgelopen twee decennia het doelwit
van de politie geweest. Een autoriteit op dit gebied en tevens
slachtoffer van de Turkse politie is de
Assyrische
(Aramese) protestantse voorganger Behnan Konutgan. Hij zet
zich al dertig jaar in voor de christenen in Istanbul en in de rest van
het land. Tot vorig jaar was hij voorzitter van de Protestantse Kerk in
Turkije. Maar het werk ging hem niet gemakkelijk af. Hij is in de
afgelopen dertig jaar maar liefst vijfentwintig keer door de politie
aangehouden en vijf keer is daarbij zijn paspoort in beslag genomen.
Soms duurde een aanhouding een dag, maar meestal een week. Hierbij is
hij vaak gemarteld.
Waarom is Konutgan zo vaak aangehouden? ,,Ik was in het begin als docent
werkzaam en vertelde aan studenten ook graag over de Bijbel. Om deze
reden werd ik door de politie gevangen genomen en gemarteld. Tijdens een
marteling door de politie heb ik de daders gezegd dat als ze mij in vijf
stukken zouden hakken, elk stuk van mij tegen hen zou zeggen: ik hou van
jullie. Dat is ons geloof, vertelde ik de agenten. Ik heb ze gezegd dat
ik voor hen zou bidden. Een keer werd ik zeven dagen door de politie
vastgehouden zonder me te kunnen verschonen. Na mijn vrijlating ben ik
in nieuwe schone kleding en met Turks gebak naar het politiebureau
teruggegaan. Ik heb ze verteld dat ik geen terrorist ben, maar een
christen en dat ik van hen hield.''
Sinds 1987 is Konutgan niet meer gevangen genomen. Betekent dit meer
vrijheid voor de nieuwe christenen in Istanbul? ,,Ik werd de laatste
jaren niet aangehouden, maar wel door de geheime politie continu
achtervolgd. Ze hebben gezien dat wij geen strafbare feiten begaan. Nu
hebben wij goede contacten met de Turkse geheime dienst, de MIT, en we
vertellen hen dat wij niets te verbergen hebben.''
Meerderheid
Een ruime meerderheid van de leden van de Protestantse Kerk in Turkije,
ruim negentig procent, bestaat uit nieuwe bekeerde moslims die voor het
christendom gekozen hebben. In 1973 begon Konutgan met zijn werk. ,,Wij
waren destijds een kleine groep gelovigen van 15 personen. In 1980
hadden wij één kerk in Ankara en twee kerken in Istanbul. Wij hadden
toen nog maar vijftig leden. Inmiddels is dat uitgegroeid tot zesduizend.
Vanaf 1990 is er meer groei gekomen. Wij konden meer bijbels verspreiden
en hadden een radiostation. Niettemin moet men niet vergeten dat wij tot
vorig jaar heel moeilijk ons werk konden doen in Turkije. De laatste
drie maanden is er pas sprake van enige vrijheid. De problemen die wij
nu nog hebben dateren dus veelal uit het verleden. Er lopen nu in heel
het land rechtzaken tegen onze kerken. Justitie geeft heel vaak het
lokale bestemmingsplan op als reden. Ook is onlangs beslag gelegd op een
Armeens Evangelische Kerk en haar bezittingen. Wij zijn daarvoor naar
het Europese Hof voor de Rechten van de Mens gestapt.''
De christenen in Turkije hebben ook contacten met Europese politici. Zo
heeft Konutgan met de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Jaap de
Hoop Scheffer gesproken over de situatie van de christenen in Turkije.
,,Ik heb hem verteld dat een deel van ons uit het Oosten van het land
komt en
Assyrische
(Aramese) protestanten zijn. Ik heb de minister gevraagd om
Turkije te vragen ons niet langer als tweederangs burgers en als
ongelovigen te zien.''
Ondanks de problemen die de protestanten met de autoriteiten hebben,
hoopt Konutgan dat Turkije lid wordt van de Europese Unie. ,,Als Turkije
geen lid wordt van de EU, is de kans groot dat het land naar het Oosten
opschuift. En dit kan dan tot meer afkeer leiden jegens de christenen.
Wel denk ik dat er nog honderd jaar nodig is voordat Turkije de Europese
waarden en normen overgenomen heeft.'
Ook Isa Karatas (35), de woordvoerder van de Turkse Protestantse Unie en
uitgever van christelijke literatuur, denkt dat een eventueel Turks
lidmaatschap van de EU positief zal zijn voor de christenen. ,,De EU
dient wel scherper te zijn op de stappen die Turkije neemt'', zegt
Karatas, die elke twee maanden het blad Gercege Dogru uitgeeft. In de
afgelopen moeilijke periode heeft hij ook twee boeken geschreven. Samen
met Konutgan is Karatas de meest bekende christen die de Bijbel aan de
grote massa probeert uit te leggen. Volgens Karatas is de verspreiding
van het christendom in Turkije de laatste jaren gemakkelijker geworden.
Hij maakt een vergelijking: ,,In 1983 was het bijna onmogelijk om op de
boekenbeurs een bijbel op de tafel te presenteren. Nu is het zo dat wij
hetzelfde boek zelfs op straat kunnen verkopen.''
Door het verkondigen van het geloof heeft Karatas persoonlijk ook flink
geleden. ,,Gevangen ben ik niet geweest, wel heb ik mijn huwelijk
destijds uitgesteld, voor het geval dat ik gevangen zou worden genomen.''
De
problematiek van de bekeerde moslims in Turkije komt ook aan bod in het
EO-radioprogramma 'Kerk in beweging', vanavond om 22.00 uur op 747 AM.
Rellen in noorden van Syriė
Geplaatst:
16 maart 2004 23:25, laatste wijziging: 16 maart 2004 23:25
van onze redactie buitenland (www.nd.nl)
ANKARA/JERUZALEM -
Syrische veiligheidstroepen hebben gisteren zeker zeven Syrische Koerden
doodgeschoten tijdens een herdenkingsceremonie van de Iraakse gifaanval
op de Iraakse stad Halabja in 1988. In de noordoostelijke provincie
Hasake heerst chaos en anarchie, meldden ooggetuigen.
Een onbekend aantal mensen
raakte gisteren gewond, zo berichtte het Turkse persbureau Anatolia.
Volgens het Turkse persbureau, dat zich baseert op lokale bronnen in
buurland Syriė, werden in de stad Aleppo zeker drie Koerden gedood en in
de stad Afrin zeker vier toen veiligheidstroepen het vuur op de menigte
opende.
De Israėlische krant Ha'aretz
meldde gisteren dat aanhangers van president Assad in de stad Kataniya
een onbekend aantal Koerden doodden. Syriė kent een Koerdische
minderheid van circa een miljoen mensen. In Kataniya is tien procent van
de bevolking van Koerdische afkomst. De meesten zouden de stad zijn
ontvlucht.
Vrijdag raakten Syriėrs en
Koerden al slaags bij een voetbalwedstrijd. Bij het duel tussen Kameshli
en gastploeg Deir-al-Zour gooiden fans van de tegenpartij met stokken en
stenen naar aanhangers van de thuisploeg. Op de tribunes brak paniek uit.
Toeschouwers dromden samen om zo snel mogelijk het stadion te
ontvluchten.
Koerdische fracties
organiseerden zaterdag een begrafenis voor de Koerdische doden, die
leidde tot demonstraties en rellen. Overheidsgebouwen werden in brand
gestoken. Ook ziekenhuizen, gebouwen van de veiligheidsdienst en scholen
moesten het ontgelden. Bij de rellen pakte de politie honderden
Koerdische Syriėrs op. Binnen twee dagen vielen negentien doden, onder
wie drie kinderen die onder de voet werden gelopen en vertrapt.
Een vertegenwoordiger van de
Assyrische
(Aramese) Democratische Organisatie (ADO) in Nederland reageerde
bezorgd op de gebeurtenissen. ,,Angst heerst er vooral bij de
christelijke minderheid van de
Assyriėrs
(Arameeėrs). Zij zijn bang het slachtoffer te worden van het
conflict tussen de Arabieren en Koerden.''
Iraniėrs zoeken naar God
Geplaatst: 24 januari 2004
00:51, laatste wijziging: 24 januari 2004 00:51
door Hilbrand Rozema
De schok van de aardbeving in Bam, in de kerstnacht, werd tot in
Almere gevoeld. Daar houdt de Iraanse Kerk in Nederland, met elke zondag
zo'n vijftig bezoekers, vieringen in het Perzisch en Engels. De gemeente
is geschokt door de ramp.
Maar in de
streng-islamitische republiek zijn er de laatste jaren ook enkele
lichtpunten. ,,Het Iraanse volk is steeds sterker op zoek naar zingeving.
Ik ben bijna verbaasd als een Iraanse asielzoeker in Nederland nķet
openstaat voor het evangelie'', zegt een
betrokkene.
De stad Bam is een deel van zijn persoonlijke geschiedenis, zegt Farshid
Seyedmehdi (34). Hij is lid van de evangelisch georiėnteerde kerk in
Almere. ,,Ik heb er een jaar gewoond, mijn broer is er afgestudeerd.
Toen ik hoorde van de aardbeving kon ik er nachten niet van slapen. Ik
kan bijna niet geloven dat het tweeduizend jaar oude kasteel, waar ik
veel foto's van heb gemaakt, helemaal in puin ligt.''
Iraanse christenen in Europa en Amerika constateren de laatste jaren
groeiende openheid voor het evangelie in de islamitische republiek. Er
is in het hele land een enorme, wijdverbreide teleurstelling over de
wrede en corrupte erfenis van de ayatollahs en hun revolutie van 1979.
Maar informatie krijgen over de werkelijke situatie in dit gesloten land
is moeilijk; de zegslieden willen immers niemand in gevaar brengen.
Nederlandse Iraniėrs werken onder meer samen in 222 Ministries, een
zendingsorganisatie genoemd naar 2 Timoteüs 2:2 (zie
www.iranianchurch.nl). Zij proberen, net als Iraniėrs in andere landen,
noodhulp in Bam te steunen. In de kleine Nederlands-Iraanse kring, maar
ook in het buitenland - in Duitsland wonen er honderdduizend - voelt men
zich sterk bemoedigd door Jeremia 49: 34-39. Daarin staat dat ,,de boog
van Elam verbroken wordt'', de koning van zijn troon gestoten wordt, en
de mensen uit die regio, op de grens van Irak en Iran, over de hele
wereld verstrooid raken. In het einde der dagen, zo besluit deze korte
en eenmalige profetie over 'Elam', zal het volk weer bijeenkomen.
De predikant van de Almeerse gemeente: ,,Zo'n verstrooiing over de hele
wereld als we vandaag zien, is het Iraanse volk nog niet eerder
overkomen. Het begon na de islamitische revolutie in 1979. Wie weet wat
er nog verandert als de hervormingsgezinden in het parlement de macht
krijgen.'' Andere christenen betwijfelen de exegese over verstrooiing en
terugkeer in onze tijd: ,,Er staat buiten die ene melding van 'Elam'
sowieso al heel veel in de Bijbel over Perziė'', zegt Jenö Sebök van
zendingsorganisatie Open Doors. ,,Dan hecht ik meer geloof aan de
exegese die de Koerden, het bergvolk dat deels ook in Iran woont, geeft.
Koerden geloven dat ze afstammen van de bijbelse 'Meden'.''
Aramees
De religieuze dwang van de dictatuur werkt het tegenovergestelde uit van
wat het regime beoogt. De volharding van christenen die het erg moeilijk
hebben, blijft niet onopgemerkt, bevestigen betrouwbare bronnen. De druk
van de overheid is echter wel zo zwaar, dat sommige traditionele kerken,
de Armeens-orthodoxe en de Chaldees-katholieke, geen bekeerlingen werven.
Enkele jaren geleden verbood de regering de
Chaldese (Assyrische)
(Aramese) kerk, vieringen in het Farsi (Perzisch) te houden. Zolang
deze traditionele gemeenschap, volgens officiėle cijfers zo'n 2800
mensen, zich strikt houdt bij het stokoude Aramees als liturgische taal,
knijpt het regime een oogje dicht. Hulp uit het buitenland, van rooms-katholieke
zijde, is er alleen bij restauratie van enkele oude gebouwen.
Etnische minderheden in Iran krijgen sterke steun van hun eigen mensen
vanuit het buitenland. Armeniėrs helpen de Armeense kerk,
Assyriėrs
(Arameeėrs) krijgen schaarse steun van Europese rooms-katholieken.
Beide groepen blijven echter nietige taal- en cultuureilandjes in een
moslimzee, en leiden een kwijnend bestaan. Zij lijden onder voortdurende
discriminatie en intimidatie, en lopen leeg door emigratie.
De protestantse en evangelische christenen staan - in sommige gevallen -
meer open voor bekeerde moslims dan deze traditionele kerken, wat
allesbehalve zonder gevaar is. De afgelopen vijftien jaar werden de
resterende anglicanen, pinksterchristenen en presbyterianen gericht
vervolgd door de Iraanse overheid.
Dorst
Rein van Dalen (32), gehuwd met een Iraanse, tekent de sfeer in het land
met een voorbeeld: ,,In de kranten worden foto's en lovende verhalen
afgedrukt van mensen die christen-af zijn en moslim werden.''
Hij heeft echter ook gemerkt dat je maar een kik hoeft te geven of
mensen op straat willen meer weten over het geloof. ,,Je proeft echt een
grote dorst naar verandering; Iraniėrs hebben nu jaren moeten aanzien
hoe langzaam de politieke hervormingen van binnenuit gaan. Men zoekt
naar alternatieven in de persoonlijke levenssfeer. Het christelijk
geloof is een van de opties. Ik ben zelf socioloog, maar kan het niet
alleen sociologisch verklaren. Het is ook een geestelijke honger. Ik ben
bijna verbaasd als een Iraanse asielzoeker in Nederland nķet openstaat
voor het geloof. Iraniėrs zijn steeds sterker op zoek naar zingeving.''
Van Dalens vrouw heeft destijds New Age onderzocht, transcendente
meditatie en andere occulte vormen van 'jezelf met god in contact
brengen'. ,,Een tante nam voor haar, vanuit de Verenigde Staten, een
bijbel mee naar Iran, die mijn vrouw daar ging lezen. Maar toen ze meer
wilde weten, stuitte ze op dichte deuren. De Armeense kerk wilde of kon
haar niet verder helpen. Alleen het kerkgebouw mocht ze bezichtigen,
vragen stellen kon niet.''
Elke bevolkingsgroep moet dus kennelijk bij zijn eigen leest blijven en
geen bekeerlingen maken - dat is het stugge ordeningsprincipe waarmee
vanuit Teheran wordt geregeerd. ,,Toen ik Iran bezocht, mocht ik niet
eens een synagoge bezichtigen, omdat ik geen Jood ben.''
Innerlijke vrijheid
Waarom is er juist bij Iraniėrs zo'n sterk verlangen naar innerlijke
vrijheid? Dat vraagt Van Dalen zich ook af. ,,De naburige Afghanen
spreken deels ook Farsi, maar zijn veel geslotener. Misschien komt het
mede omdat Iraniėrs een oude, zelfbewuste beschaving zijn. Het zit ze in
de genen. Velen zijn geboren kunstenaars, met een antenne voor
dichtkunst en literatuur. Een heel gevoelig volk dat een antenne voor
het bovennatuurlijke lijkt te hebben. Ik ken geen volk dat zoveel droomt
als Iraniėrs, letterlijk, 's nachts. Je hoeft een Iraniėr zelden te
overtuigen dat God echt bestaat en dat er meer is. De keerzijde is dat
zij ook met heel hun passie moslim worden. Denk aan de hysterische
taferelen na het overlijden van Khomeiny. Dat is de andere kant van
dezelfde medaille.''
In de huidige zoektocht naar vrijheid in de persoonlijke levenssfeer is
er nog een keerzijde. Volgens Van Dalen gaan mensen via de achterdeur,
om aan de strenge regeringsnormen te ontsnappen, van alles uitproberen.
Drugsgebruik valt daaronder, maar ook een toename van overspel.
Geheime dienst
De Gereformeerde Zendings Bond (GZB) bevestigt de groeiende openheid in
Iran. De jonge kerkleiders die de GZB ondersteunt, worden vrijwel
dagelijks gebeld met vragen over het evangelie. Rutger Mauritz: ,,Zij
maken per gesprek de afweging om wel of niet door te praten; soms is het
iemand van de geheime dienst, of een Iraniėr die alleen maar wil
emigreren.'' De moord op drie oudere protestantse voorgangers begin
jaren negentig heeft de bloei van de kerk bevorderd.
Overigens heeft de zendingsbond gehoord dat bij de aardbeving Iraanse
christenen zijn omgekomen die samen een huisgemeente vormden. Het zou
gaan om dertig mensen.
De christelijke satellietzender Sat7 zendt in het Farsi uit vanaf
Cyprus. Trans World Radio zendt ook dagelijks radio uit op korte en
middengolf. Wie goede ontvangstapparatuur heeft, kan in de avonduren,
hoewel de zenders gericht staan op Iran, programma's opvangen op 1275
kiloHerz, 9960 kHz, 864 en 1395 kHz. Diverse christelijke organisaties
bevestigen dat de interesse voor het evangelie in Iran groeit. Dat
blijkt uit brieven van radioluisteraars of televisiekijkers, dikwijls
met het verzoek bijbels toe te sturen. Satellietschotels zijn verboden
maar worden alom verdekt opgesteld. Het zou zelfs gaan om zeven miljoen
illegale schotels.
Een van de leden van de Iraanse gemeente in Almere zegt: ,,Ik denk niet
dat de Iraniėrs zich na de aardbeving in Bam van God zullen afkeren. Het
zal eerder andersom zijn. De openheid is groter, het is een mogelijkheid
om over God te vertellen, en juist in deze nood zoeken mensen naar God.
Ik geloof dat Hij ook met deze ramp een plan heeft. De kerken in Iran
zijn actief bezig met het helpen van hun landgenoten.''
Assyriėrs pleiten voor erkenning van
genocide
Geplaatst:
31 juli 2003 21:55, laatste wijziging: 31 juli 2003 21:55
van onze redactie politiek (www.nd.nl)
DEN HAAG - Tijdens een demonstratie in Den Haag pleitten Nederlandse
Assyriėrs
(Arameeėrs) gisteren voor erkenning van de moord op ruim een half
miljoen
Assyriėrs
(Arameeėrs) door de Turken in 1915.
Ook stelden ze dat Turkije
vanwege haar minderhedenbeleid nog niet tot de Europese Unie kan
toetreden.
Tijdens de genocide van 1915 zijn er ruim twee miljoen christenen, onder
wie Armenen, Grieken en
Assyriėrs
(Arameeėrs), omgebracht, betoogden de demonstranten. De massamoord
op de Armeniėrs heeft de laatste tijd in de aandacht gestaan, mede door
de inzet van oud-Kamerlid Leen van Dijke (ChristenUnie). De massamoord
onder de
Assyriėrs
(Arameeėrs) krijgt minder aandacht, erkent Hatun Erksen van de
Stichting Assyria. ,,Wij zijn met minder mensen en hebben geen eigen
land achter ons.''
In Nederland wonen ongeveer 25.000
Assyriėrs
(Arameeėrs), van wie de meesten christen zijn. Het aantal
Assyriėrs
(Arameeėrs) in Turkije is sterk afgenomen als gevolg van de Turkse
houding. De
Assyriėrs
(Arameeėrs) riepen gisteren het Nederlandse parlement op de
Assyrische
(Aramese) genocide uit 1915 te erkennen
en internationaal op de agenda te plaatsen. Ook vinden ze dat Turkije
nog steeds ,,een politiek van ontkenning'' voert. Met het oog op
toetreding tot de EU voert Turkije weliswaar hervormingen door om de
rechten en vrijheden van burgers te versterken, maar ,,die komen alleen
ten goede aan het Koerdische volk en sluiten hiermee het
Assyrische
(Aramese) volk uit''.
PvdA-Kamerlid Bert Koenders nam gisteren een petitie van de
Assyriėrs
(Arameeėrs) in ontvangst en beloofde deze verder te verspreiden.
Volgens hem is er ,,geen twijfel over mogelijk'' dat er een massamoord
op de
Assyriėrs
(Arameeėrs) heeft plaatsgevonden en dat het
Assyriėrs
(Arameeėrs) volk gedurende veel jaren ,,ernstig heeft geleden''.
,,De feiten die u aandraagt wijzen op een open wond in de geschiedenis
van in ieder geval Turkije, maar ook andere landen in de regio.''
Volgens Koenders is het van belang dat Turkije ,,een nieuwe dialoog''
met de
Assyriėrs
(Arameeėrs) aangaat. Ook gaf hij toe dat het land alleen tot de EU
kan toetreden als het de mensenrechten erkent. Het PvdA-Kamerlid vermeed
te spreken over 'genocide' en nam bewust het woord 'massamoord' in de
mond. Ook meent hij dat het onnodig is dat Nederland de moorden
officieel erkent. ,,Het gaat erom dat Turkije dat doet.''
********************************
 Hier
kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief
Copyright © Aram-Naharaim
Organisatie
 |
Brieven aan de overheden en internationale
organisaties
Arabische Vertalingen: الترجمات العربية
Kolonialisme:
Ondergang en diaspora van het Aramese volk.
Aramese Geestelijke / Lichamelijke Genocide
Nepnieuws over de Arameeėrs:
Arameeėrs
in de Media
9-2-2015:
De diep gewortelde demonische haat tegen de Aramese inheemse natie
8-8-2014:
Waarom zijn de "Assyriers" heel belangrijk voor de illuminatie satanisten?
22-6-2011:
Professor David Gaunt: Hoe kolonialisme en
geestelijke vernietiging van een volk wordt goedgepraat en gereduceerde tot
meningen over naamgeving.
Subtiele kruistochten van
professor David Gaunt tegen het Aramese volk en het voortzetten van
geestelijke genocide. Hoe de Aramese lichamelijke genocide wordt misbruikt
om de geestelijke genocide op het Aramese volk goed te praten.
5-10-2009:
De koloniale geestelijke machten en de vernietiging van het Aramese inheemse
christendom in het Midden-Oosten in het algemeen, en in Irak in het
bijzonder.
17-4-2009:
De voortgaande kolonisatie van Turkije, de Arameeėrs, de Koerden, de
Armeniėrs, Pan Arabisme en Islamisme.
23-3-2009:
Westers Europese Koloniale Haat en Kwaadaardigheid tegen de Arameeėrs en de
Oriėntaalse christendom.
9-4-2008:
Door alle ellende heen: Wonderen gebeuren in Irak
2-2-2008:
De Aramese
socioloog Fuat Deniz werd niet door de Turken, maar door zn neef van
vaderskant afgeslacht
3-1-2008:
Is Zweden
voorwaarden aan het scheppen voor een nieuwe Aramese Genocide?
Geestelijke
kruistochten van professor David Gaunt tegen de Aramese natie
26-9-2007:
Betoog voor de Unificatie van de Arameeėrs: Brief aan VS en Franse
Presidenten, Premier Verenigde Koninkrijk
12-7-2007:
De Evangelische Omroep en de terreurcampagne van
de Baptistische Dominee Ken Joseph
2-7-2007:
De Arameeėrs zijn slachtoffers geworden van haatgenerende daden
6-12-2006:
Na de Amerikaanse, nu de Nederlandse Christenen:
Geestelijke Kruistochten tegen de Aramese natie
9-10-2006:
Aanval op de Aramese erfgoed door twee "Christelijke" omroepen: EO en NCRV
23-9-2006:
De Anglicaanse Kerk en de erkenning van de Aramese
Geestelijke Genocide: Oproep aan de
aartsbisschop van Cantebury
13-5-2006:
Is er een Assyrische kwestie in Irakese
Koerdistan?
10-8-2005:
De Aramese opleving zal het schaakbord van het
Midden-Oosten transfigureren
2-8-2005:
Moderne Irakese geschiedenis. De Arabische Meerderheid en De Minderheden
28-6-2004:
De bron van oorlogen en tirannie: de
Pan-Arabische valsheid |
