Twentsche Courant/Tubantia: Zaterdag 10-12-2005

De uitvaartplechtigheid van aartsbischop Julius Cicek op 5 november in Glane

 Sinds het overlijden van Çiçek ligt zijn administratie in een hermetisch afgesloten kamer in het klooster. Drie verschillende sloten sluiten iedereen buiten. Een ijzeren verzegeling. De sleutels zijn verdeeld over drie ‘hooggeplaatste’ gelovigen, die kris-kras door het bisdom wonen: van Zweden tot Frankrijk. Alleen zij kunnen samen de deur openen. Dat moment nadert. En dan zal de ‘schatkamer’ haar grote geheim prijsgeven. Hoe staat het klooster er precies financieel voor?

‘Niemand weet het’, zegt Rijssenaar C. Citgez, secretaris van het kloosterbestuur. Zelfs het bestuur niet. Van controle op zijn uitgaven was geen sprake de aartsbisschop zou het ook vast niet geduld hebben. ‘Çiçek regelde de financiën, niemand anders.’ De christelijke Suryoye-gemeenschap, van wie er 15.000 in Twente wonen, houdt de adem in. Gespeculeerd wordt over een schuldenlast van miljoenen. Tot in de kerkbesturen aan toe. Zij willen, bevestigt de Hengeloër H. Aydin, een commissie die de gang van zaken onderzoekt.

De financiële malaise begon in 2002. Toen werd de bisschop, volgens klooster-advocaat R. Kaya, opgelicht door een Amerikaanse collega: Clemis Kaplan. Die zou onder valse voorwendselen geld hebben geleend en nooit terugbetaald. Het klooster zou er op dat moment redelijk florissant voor hebben gestaan. Volgens Kaya is er toen 300.000 euro verdwenen.
 

Geld dat grotendeels door de gelovigen was ingezameld. Kaya ergert zich aan de speculaties over verdwenen miljoenen. ‘Meer dan die drie ton is er niet weg. Niemand weet iets, maar mensen praten graag.’ Citgez: ‘Het is denkbaar dat de totale schuldenlast twee miljoen is. Maar dat heeft niets met die kwestie te maken.’

De onzekere situatie werpt niettemin al jaren een schaduw over de geloofsgemeenschap. En verdeeld hen. In een groep die vierkant achter de geliefde Çiçek staat en anderen, die de bisschop verwijten dat hij op eigen houtje het geld heeft verkwanseld. Het gevolg? Talrijke, morrende gelovigen die zeggen dat ‘de druk vanuit het klooster om flink te doneren de laatste jaren zwaar is opgevoerd’. Muntgeld tijdens de collectes was niet genoeg. Çiçek wilde alleen nog biljetten zien, zo gaat het verhaal. Volgens een kerkbestuurder, die anoniem wil blijven, zou de bisschop ‘huilend om hulp’ hebben gevraagd om het klooster te redden van een mogelijk bankroet. Maar: ‘De verschillende kerken hebben altijd gul gegeven, nu niet. Ze wilden meer garanties dat het niet weer mis zou gaan.’

Of Çiçek daarom zijn toevlucht zocht tot de bank? Vlak voor zijn dood nam de aartsbisschop in elk geval een hypotheek op van 850.000 euro. Met het klooster als onderpand. Het kloosterbestuur weet niet waarom. Citgez: ‘Niet gevraagd.’

Het blijkt bovendien de tweede forse lening in korte tijd. In 2002 sloot de bisschop ook al een hypotheek af van ruim 400.000 euro. Afgesloten enkele maanden na zijn Amerikaanse misstap met Clemis Kaplan.

Wat er in 2002 tussen Kaplan en Çiçek precies is voorgevallen, weten alleen zij exact. Maar Çiçek is dood, en de Amerikaan zwijgt als het graf. In zijn eigen staat wordt hij geroemd en verguisd - ook om geldkwesties. Vorig jaar is hij door een groep Amerikaanse Suryoye voor de rechter gesleept. Zij beweerden dat hij geld had verduisterd uit het ‘9-11’ weduwen- en wezenfonds van de aanslagen in New York. Het werd echter niet bewezen geacht.

Over de Glane-kwestie wordt ook in Amerika veel gedebatteerd. Gezegd wordt dat Kaplan zich ‘heeft ingelaten’ met een Nigeriaanse oplichtersbende. Afrikaanse ‘zakenmannen’, die beloven dat zij beleggingen in recordtijd verdubbelen. Kaplan zou miljoenen in bewaring hebben gegeven, maar zag geen cent terug. En om die misstap te verdoezelen ging hij uit bedelen in Europa. Ook bij het klooster in Glane.

De Amsterdammer F. Sumer kan het verhaal tot op zekere hoogte uit eigen ervaring onderschrijven. Sumer is een van de oudere kopstukken binnen de Suryoye-gemeenschap en mede-oprichter van de eerste Hengelose kerk. Hij zegt tot aan diens dood een goede band te hebben gehad met Çiçek. ‘Voordat Kaplan naar onze bisschop ging, kwam hij ook bij mij om te lenen. Hij beloofde het na een week verdubbeld terug te geven. Dat leek me sterk. Kaplan zei dat het via een Nederlandse liefdadigheidsinstelling ging, maar de naam wilde hij niet zeggen. Die was geheim, zei hij. Toen wist ik genoeg. Ik vrees dat Çiçek het wel heeft geloofd.’

Huisadvocaat Kaya neemt daar afstand van. Kaya geldt als een van de mensen, die tot aan Çiçeks dood dicht bij hem stonden. ‘Onze bisschop stond bekend om zijn effectieve manier om geld in te zamelen. Dankzij zijn vrijgevigheid zijn in vele landen talrijke kerken, kloosters en seminaries gebouwd. Daar leefde hij voor. Kaplan heeft daar misbruik van gemaakt. Hij vertelde dat hij in Los Angeles ook een grote kerk wilde bouwen. Natuurlijk hielp Çiçek, hij is bedrogen.’

'Ik heb nooit begroting of jaarverslag gezien'

Kaya zegt niet van Çiçek gehoord te hebben waar het geld is gebleven. 'De Nigeriaanse maffia zou kunnen. Dat is ook wat wij hier en daar horen. Maar van Kaplan zelf hoor je helemaal niets.'

In Glane zijn de ogen nu vooral gevestigd op de kerkelijke top. Het kerkschandaal is op de vorige synode besproken, tussen bisschoppen en de patriarch. De patriarch is de allerhoogste kerkelijk leider van de Suryoye. Wat daar precies is gezegd blijft (ambts)gebeim. Alleen de bisschop van Libanon, George Saliba, doet voorzichtig een boekje open. 'Kaplan draagt schuld.' Eind van het jaar wordt volgens hem misschien dan ook nog duidelijk hoe 'het financiële probleem van Glane wordt opgelost'.

'De'patriarch had eerder al toestemming gegeven om te collecteren buiten het eigen bisdom. Tijdens de bijzetting van Çicek hebben de bisschoppen nog eens extra opgeroepen gul te zijn voor Glane en 'de schulden te betalen'. Als volksplicht. Er wordt wereldwijd ingezameld. Maar het resultaat valt niet mee, erkennen Kaya en Citgez: 'Er zijn toezeggingen voor 80.000 euro.' Maar de bijzetting van de bisschop heeft al 260.000 euro gekost. Citgez: 'Maar één ding staat vast: de Suryoye-gemeenschap zal het klooster nooit ten onder laten gaan. Het geld komt er.'

De Europese en Amerikaanse gelovigen vliegen elkaar intussen volop in de haren op druk bezochte Suryoye-internetfora. In het Amerikaanse kamp is met hoon en meelij op Çiçeks pogingen om zijn geld terug te krijgen gereageerd. Een enkeling haalt onbeschaamd opgelucht adem over Çiçeks plotselinge dood. Want hij kan de vuile was nu niet meer buiten hangen. 'Onze Kaplan hoeft niet meer te vrezen. Zijn schuld is uitgewist. Kaplan is off the hook.' Europese Suryoye beweren op hun beurt dat Kaplan hun bisschop de dood in heeft gejaagd. 'Çiçek leed, terwijl Kaplan in de zon zat.'

Sommige Amerikanen houden er rekening mee dat de verhalen mogelijk waar zijn. 'Ik hoop dat het geen hartaanval was vanwege het geld dat hij leende aan Kaplan. De arme man 'was going crazy'.'

 Kaya en Citgez kijken niet zuur achterom. 'Als Kaplan een geweten heeft, dan is hij al genoeg gestraft', zeggen zij. Maar ze stellen wel vast dat er meer controle moet komen op de nieuwe bisschop. Op papier moest de bisschop grote uitgaven bespreken. Maar dat gebeurde dus niet.

Sumer, die namens een Amsterdamse kerk tijdelijk in het kloosterbestuur zat: 'Het bestuur controleert op papier het beleid. Maar in werkelijkheid gebeurt dat eigenlijk niet. Die taak wordt niet waargemaakt. Ik kan me geen voorval herinneren. Ik heb ook nog nooit iets van een jaarverslag of een begroting gezien. Binnen onze gemeenschap worden zaken vooral mondeling bekend gemaakt.'

Kloosteradvocaat Kaya draait er niet om heen. 'Onze bisschop was barmhartig, maar ook een einzelgänger. Hij hield van beslissingen nemen. Hij was de baas, hij had de zaken alleen in handen. Dat zullen we voor de toekomst beter moeten regelen.'

Aram-naharaim heeft op 18-12-2005 een reactie gestuurd naar het Dagblad Tubantia/Twentsche Courant

PKK- GHB- ADO- Laster tegen Mgr. J. Y. Cicek

Reactie op het artikel van Lucien Baard,, Blut uit barmhartigheid”.

Wij willen graag reageren op een artikel verschenen in deze krant van zaterdag 10 december jl. van de hand van de heer Lucien Baard getiteld,, Blut uit barmhartigheid”. Dit om enkele zaken recht te zetten en de onafhankelijke lezer van juiste informatie te voorzien voor een evenwichtige beeldvorming. In het artikel wordt naar ons inzicht de lezer onjuist en onvolledig geïnformeerd doordat er een doelbewuste en op een listige wijze negatieve beeld wordt gevormd omtrent het Aramese volk van Aram-Nahrin en de recentelijk overleden Mgr. J. Y. Cicek. Het artikel is te eenzijdig, de uitspraken van de geïnterviewden zijn uit hun verband gerukt, bot, platvloers en getuigd volgens ons ook niet van respect, waardigheid, menselijkheid en goede zeden als je zoiets doet kort na de begrafenis; te meer daar de informatie naar de pers is gestuurd door lugubere figuren die zich volgens ons bezighouden met terroristische praktijken en doelbewust Mgr. Cicek willen afkraken om hun eigen misdaden af te dekken en zich voor te doen als,, de goeden” .

Waar gaat het om in deze kwestie?- Terrorisme – Desinformatie

De heer Baard houdt naar ons inzicht informatie achter door de lezer voor te houden dat er twee groepen mensen binnen het Aramese gemeenschap zijn die voor en tegen bisschop zijn. In zijn ijver en enthousiasme ,,vergeet” hij echter de lezer te melden dat diegene die het verhaal bij hem omtrent de Negeriaanse maffia aanhangig gemaakt hebben mensen zijn die in nauwe relatie staan met de PKK en al honderden jongens/meisjes hebben gerekruteerd voor terroristische doeleinden in het noorden van Irak. Dit behoeft daarom enige uitleg naar de lezer toe.

In 1993 heeft de Assyrische Democratische Organisatie- die het produkt,, Assyrisme” van de Westerse kolonisatie van de 19^e eeuw verheerlijkt en in stand wil houden- een pakt gesloten met de grote man van de PKK, de heer Abdullah Ocalan. Uit deze overeenkomst vloeiden drie afspraken voort:

1. De ,,Assyriërs” – de geschiedenisvervalsers, de nazaten en het ,,product” van de Westerse geestelijke kolonisatie van de 19^e eeuw-; zouden zo snel mogelijk een PKK- achtige organisatie op potten moeten gaan zetten om zij aan zij met de PKK te gaan vechten. Daarbij zouden ze zeer intensief proberen om de jongeren in het westen te rekruteren. Deze organisatie raakte later bekend onder benaming: Bethnarin Freedom Party (BFP) of in het Aramees ,,Gabo d’Hirtutho d’Bethnarin (GHB). Al in 2002 werd bekend dat ze rond 200 jongeren hadden geronseld voor guerrilla activiteiten in het noorden van Irak. In 2001/2002 hielden ze in Nederland hongerstakingen voor het politiebureau in Enschede en demonstraties om zoveel mogelijk jongeren te betrekken bij de GHB.

2. Als tegenprestatie hiervoor vroeg ADO om in de Koerdische media voortaan te spreken van ,,Assyriërs” en deze benamingen te verheerlijken. Een soort ,,Assyrianisering" campagne om de geschiedenis van het Aramese volk te vervalsen- in navolging van de missionarissen. Inderdaad werd vanaf 1994 een enorme campagne op gang gezet in de Koerdische media waarin steeds gesproken werd over ,,Assyriers". Het bestaan van het Aramese volk werd simpelweg ontkend.

3. Als derde punt was de belofte door de PKK dat als Koerdistan zou worden veroverd; de overwinning ook de ,,Assyriërs" ten deel zou vallen.

Tijdens een rechtszaak in Duitsland in 2003 kwamen lugubere verhalen naar voren over deze terroristische,, Assyrische vrijheidsstrijders” van de GHB. Er werd verteld van twee gerekruteerde jongeren in het noorden van Irak die werden vermoord. Een van hen was een politieman uit Amsterdam. Ook kwam naar voren dat meisjes seksueel werden misbruikt. Deze en andere wandaden werden begaan in de naam van de verwerpelijke, verderfelijke, ziekelijke, bankroete westerse geestelijke kolonisatie product ,,Assyrianisme”- wat helaas ook door deze krant in het verleden werd verheerlijkt.

Mgr. J. Y. Cicek: bestrijder van terrorisme en geschiedenisvervalsers

Mgr. J. Y. Cicek was een uitgesproken tegenstander van deze walgelijke criminele elementen (heeft tevergeefs geprobeerd hen op de goede pad te brengen) die de geschiedenis van het Aramese volk willen vervalsen en ons volk wilden/willen betrekken bij terrorisme. Hieraan zou de heer Baard en de redactie van deze krant aandacht moeten besteden in plaats van de doden tot in het graf lastig te vallen en bespottelijk te maken.

Natuurlijk werd de weerstand van Mgr. Cicek door de geschiedenisvervalser en terroristen niet in dank afgenomen; zeker niet door diegene die een verbond met de PKK hadden gesloten zoals net besproken en zich identificeren als,, Assyriërs” . Deze mensen hebben Mgr. J. Y. Cicek heel veel laster, stress en leed bezorgt. Zij hebben lasterlijke informatie naar o.a. deze krant gestuurd om hem af te kraken, wat helaas hen ook lijkt te zijn gelukt.

Nu was Mgr. Cicek ook niet volmaakt en liet geregeld steken vallen. Zijn fouten echter werden misbruikt door zijn haters, opgeblazen en op een belachelijke, mensonterende, smakeloze en verwerpelijke wijze aan de onafhankelijke lezer gepresenteerd- met deze krant het middel om dat te realiseren. Deze krant heeft ons nooit in gelegenheid gesteld om deze wandaden te ontkrachten waardoor bij ons de indruk werd gewekt dat ze zich schuldig maakten aan discriminatie. Ik hoop dat het nu wel gebeurt.

Mgr. Cicek doorzag al in 1990 het gevaar van de activiteiten van deze bandieten en heeft – ik meen 8 - van hen toen de kerk uitgezet. Naar aanleiding hiervan kwam een hatelijke mediacampagne opgang waarin artikelen verschenen van de hand van Jan Ter Haar en Hes Lagrand – twee journalisten van deze krant - waar honden geen brood van lusten. Een enorme smakeloze campagne. Bijvoorbeeld: In een artikel verschenen in deze krant van 28-9-1990 getiteld,, Aartsbisschop doet Critici in de ban”; Klooster is een villa voor Cicek en z’n vriendjes”; zegt Jan ter Haar o.a.,, Midden jaren tachtig ontstond een vernieuwingsgezinde vleugel die zich minder strak aan de kerk gebonden voelde…” Het zijn toevallige wel die ,,vernieuwingsgezinden” van Jan ter Haar die een pakt met de PKK hebben gesloten en jongeren rekruteren voor terroristische doeleinden en deze krant constant voeden met walgelijke informatie zoals gepresenteerd op 10 juli. En dat lijkt Jan ter Haar, Lucien Baard en de redactie van deze krant niet te deren; immers het lijkt alsof ze alleen maar ,,sappige” verhaaltjes aan de lezer te willen presenten om die ,,vuile” Syrisch orthodoxen bespottelijk te maken. Dit hoort volgens ons uitdrukkelijk in de wereld van riooljournalistiek.

Als de heer Baard over normen, waarden, goede zeden en smaakvolle journalistiek wil hebben; dan dient hij en de redactie van deze krant naar ons inzicht beter te kijken naar z’n informatiebronnen in plaats van over de Negeriaanse maffia te hebben, waar hij kennelijk graag over heeft. De ondertekende heeft de redactie van deze krant geïnformeerd over deze kwestie; helaas men heeft dit doelbewust aan de lezer onthouden. Daarvoor hebben wij een sectie gereserveerd op onze website. Om met dergelijke lugubere figuren aan de tafel te gaan zitten of om op basis van hun informatie zo’n smakeloze artikel te schrijven is naar ons inzicht net zo erg als contact hebben met de Nigeriaanse maffia- om niet zeggen: erger. Waar het namelijk omdraait is dat Mgr. Cicek, in tegenstelling tot vele van zijn collega’s, zich altijd heeft gekeerd tegen de rekruteringsactiviteiten van diegenen die zich ,,Assyriers” noemen en proberen om jongeren voor de PKK te rekruteren.

Om de genoemde redenen vinden wij het artikel, samengesteld door de heer Lucien baard, smakeloos, onmenselijk, wreed, bespottelijk, ongehoord en vanuit het oogpunt van moreel, goede zeden en smaak gezien verwerpelijk. Je moet naar ons inzicht terrorisme en rekrutering niet stimuleren door verhalen van zulke lugubere figuren serieus te nemen.

Protest tegen het artikel in het Dagblad Twentsche Courant Tubantia