Een fatale beslissing van SUA- Waar zijn normen en waarden?

Sommige Arameeërs noemen zich in onze dagen "Assyriërs", dit vanwege de haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw. Andere Arameeërs zijn bekend geworden als "Chaldeeërs". Ze zijn echter allemaal Arameeërs. Overal waar U het woord "Assyriërs" tegenkomt dient U het als Arameeërs te lezen. In Turkije zijn de Arameeërs bekend geworden als “Süryani” en in Arabische als “Al-Suryan”

Onder andere op Suryoyo Online Forum werden we op maandag 10-10-2005 verrast door een mededeling dat SUA een overeenstemming heeft bereikt met ESU om samen te werken op basis van de benaming ,,Syriac” (= Syrisch). Dit getuigd naar onze mening niet alleen van onkundigheid, blindheid en ondoordachtheid van de kant van SUA maar is tevens een verklaring van minachting aan het adres van het Aramese volk wereldwijd alsmede aan het adres van de grote geleerden van de Syrische kerk van Antiochië die allemaal van Aramese oorsprong getuigen. Daar komt nog bij dat SUA hiermee zichzelf bezoedelt en daarmee niet echt blinkt in het naleven en verdedigen van normen en waarden zoals zij propageert. Het besluit van SUA om samen te werken met ESU, zal zeker niet leiden tot het behartigen van de belangen van het Aramese volk; in tegendeel het zal eerder leiden tot verwarring, chaos en uiteindelijk het schaden van de belangen van ons volk. We zullen hieronder het een en ander toelichten.

Syriac: een begrip dat voor onnodige verwarring zorgt

Het Engelse woord ,,Syriac” betekent strikt genomen niets anders dan het Aramese dialect ,,Syrisch”, een aanduiding voor onze taal. Toch wordt dit begrip, bewust of onbewust van de consequenties, door vele organisaties gebruikt als aanduiding voor Aramese (Syrische) volk; hetgeen simpelweg niet juist is. Zo is ,,Syriac Universal Alliance” letterlijk genomen niets anders dan een alliantie voor het Syrische taal en kan zeker niet worden gezien als alliantie voor het Syrische of Aramese volk. Zo is de twijfelachtige organisatie ,,Syriac European Union” niets anders dan een organisatie voor ,,Syrische taal binnen Europa”.

Echter de oprichters van ESU zijn niet dom . Nee, natuurlijk niet, de oprichters van de ESU hebben deze benaming weldoordacht gekozen- ze hebben daarmee immers een doel voor ogen gesteld; maar het valt te betwijfelen daartegen of de oprichters van SUA destijds zich bewust waren van de consequenties voor de benaming ,,Syriac”.

Dat de benaming ,,Syriac” inderdaad voor onnodige verwarring en chaos kan zorgen; bleek wel tijdens de VN bijeenkomsten in Genève (in 2002, 2003) die door de voorzitter van Aram-Naharaim destijds namens SUA werden bezocht. Verscheidene malen werd de vertegenwoordiger door diverse gedelegeerden, uit verschillende werelddelen, benaderd voor een uitleg omtrent ,,Syriac Universal Alliance” waarbij de discussie zich toespitste op het gebruik van het woord ,,Syriac”. Sommigen, die bekend waren met het Aramese(Syrische) taal, stelden letterlijk de vraag van ,, is deze organisatie bedoelde voor de promotie van het Syrische taal?”. Anderen stelden de vraag,, hebben jullie iets te maken met huidige Syrië?” Weer andere stelden de vraag van,, Heeft dit ook iets te maken met de Syrische kerk “ ? enz.. enz... Dit probleem werd diverse malen onder de aandacht van de ,,High Council” van SUA gebracht; maar zoals gewoonlijk; moge de hemel ons bijstaan; werd er niets meegedaan! Iedere keer werd een lange verhaal gehouden om uit te leggen waar het om ging. Maar op deze manier snij je jezelf in de vingers! Immers; de naam van de organisatie dient zeer duidelijk te zijn.

Als we dit vergelijken met bijvoorbeeld,, Arameeërs van Aram-Naharaim”; dan blijkt de grote meerderheid van de mensen meteen aan te voelen waar het om draait zonder dat men enige reserve overhoudt. En zo hoort het ook! Zo verscheen tijdens de gehouden verklaringen bij de VN in Genève (2004, 2005) met grote letters op een scherm van 3 bij 3 meters ,, Arameeërs van Aram-Naharaim”. Dat verschafte duidelijkheid en je hoeft niemand uit te leggen wie je bent, het spreekt voor zich allemaal; ze begrijpen gewoon meteen! Dankzij Aram-Naharaim is in Geneve de bekendheid van Arameeërs gemeengoed geworden; zeker toen we in Juli 2005 een exemplaar van de multimedia project hebben gegeven aan een wereldwijde bureau voor inheemse minderheden gevestigd in Genève. Deze mensen en vele anderen vragen je simpelweg niet wie je bent; ze kennen je gewoon!

Wie zijn de mensen achter ESU?

ESU werd opgericht op, zoals vermeld op diverse forums, op 14 en 15 mei 2004 in België. Het bestuur werd gevormd door de volgende mensen:

Voorzitter: de heer. Iskender ALPTEKIN (Switzerland)

Vice voorzitter, verantwoordelijk voor buitenlandse zaken: de heer. Fikri AYGUR (Nederland)

Secretaris: mevrouw. Rima TÜZÜN (Duitsland)

Penning meester: de heerTuma ÇELIK (Switzerland)

Vrouw en Jeugd: Mevrouw. Neriman KÜÇÜKASLAN (Zweden)

Cultuur en educatie: de heer. Fuat OYAL (Zweden)

Media: de heer. Lahdo HOBIL (Switzerland)

Volgens onze informatie en datgene wat algemeen bekend is geworden binnen ons volk omtrent de sommige oprichters van ESU, zien wij ESU als een samenraapsel van personen die destijds zij aan zij stonden met de PKK, althans mee sympathiseerden. Zoals bij velen bekend is geworden, zijn enkele leden van ESU betrokken geweest bij een hele duistere en vage ontvoeringszaak in Duitsland van de heer Numan Ogur. De heer Ogur (alias Nesro), afkomstig uit het dorp Mezizah, kwam in 1985 in aanraking met de PKK, waarbij hij diverse malen de grote man van PKK, de heer Ocalan schijnt te hebben ontmoet in Syrië. Hij is zeer nauw betrokken geweest bij de activiteiten van de PKK. In 1993 kwam hij naar Duitsland en stelde voor om een delegatie namens de Assyrische Democratische Organisatie (ADO) naar Ocalan te sturen om te kijken of zij samen konden werken. In 1993, leidde de heer Numan Ogur een delegatie naar Syrië, namens ADO, om te praten over de mogelijkheden om samen te werken.

Over dit bezoek van de heer Ogur is er een uitvoerig verslag verschenen in de Kurdische Krant Berxwedan van 22-4-1993.

Grofweg worden er twee afspraken gemaakt tussen de delegatie van Ogur en Ocalen. Deze twee afspraken zijn als volgt weer te geven:

1. De ,,Assyriërs” zouden zo snel mogelijk een PKK- achtige organisatie op potten moeten zetten om zij aan zij met de PKK te gaan vechten. Daarbij zouden ze zeer intensive proberen om de jongeren in het westen te rekruteren. Deze organisatie raakte later bekend onder benaming: Bethnarin Freedom Party (BFP)of Gabo d’Hirtutho d’Bethnarin (GHB).

2. Als tegenprestatie hiervoor vroegen de Assyriërs om in de Kurdische media voortaan te spreken van ,,Assyriërs” en deze benamingen te verheerlijken.

Inderdaad, werd er na 1994 in de Kurdische media enorme aandacht besteed aan de ,,Assyrische” zaak waarbij de Arameeërs werden ge- Assyrianiseerd (o.a.: Ozgur Politika, Kurdishobserver enz.. enz..).

De oprichting van GHB

Na hun bezoek aan Ocalan splitste de ADO in twee groepen. Een deel weigerde met PKK samen te werden en een andere deel, onder aanvoering van Numan Ogur, richtte de Bethnarin Freedom Party (BFP) op.

Zoals vaker in dergelijke gevallen; was het bestuur van BFP niet transparant. Tegelijk met de oprichting van GHB, werden diverse organisaties opgericht in verschillende landen onder diverse (vaak dubieuze) benamingen om de doelen van GHB te bewerkstelligen. Deze twijfelachtige organisaties, die vaak als doel ,,Mensenrechten” in hun statuten hadden, fungeerden in feite niets anders als bronnen voor BFP om de jongeren te rekruteren. Zo werden in Nederland, Duitsland en andere landen zogenoemde ,,hongerstakingen” gehouden met het doel zoveel mensen en liefst jongeren warm te maken voor BFP.

In feite bedient Al-Qaeda zich ook van dergelijke praktijken. Zo zijn er diverse liefdadigheidsorganisaties die als dekmantel voor Al-Qaeda dienen. En in feit was dit ook met de organisatie van BFP.

In 2003 zag de heer Ogur geen heil meer in het voortzetten van guerrilla activiteiten en wilde zich terugtrekken uit de BFP en kwam naar Duitsland. Op 16-2-2003 werd de heer Ogur ontvoerd voor, zoals wij begrepen, disciplinaire maatregelen. Uit de verschillende berichten rondom deze ontvoering die op Forums verschenen en een artikel verschenen in Kolo Suryoyo III 2003, waren de volgende personen betrokken bij deze gijzelneming:

1. De heer Fikri Aygur uit Nederland (Voorzitter Assyrian – Chaldean – Syriac Union)

2. De heer Iskender Alptekin (Zwitserland)

3. De heer Midyat Demircioglu (Zwitserland)

4. De heer……..????

5. De heer……..????

6. De heer……????

Tijdens de rechtszitting kwamen er lugubere zaken aan het licht. Zo werd bijvoorbeeld verteld dat deze ,,vrijheidstrijders” met de meisjes naar bed gingen, die waren gerekruteerd in Europa. Ook wordt in de artikelen melding gemaakt van het vermoorden van twee jongeren die van plan waren om de organisatie te verlaten. Een van deze jongeren zou later blijken te zijn een politieman uit Amsterdam die bekend werd onder de naam Michael Judi.

Meer over deze gijzelname: http://www.assyrer.com/ghb-geiselnahmeprozess.htm

Versplintering- GHB

In 2003/2004 begon de GHB te versplinteren. Een groep scheidde zich af en richtte ESU en de SUROYO TV op.

De oprichters van ESU hebben natuurlijk alles uit de kast gehaald om ons volk te betrekken bij hun strijd voor het ,,bevrijden” van Bethnarin. Toen dat mislukte en GHB uiteen begon te vallen, zocht men naar andere wegen om zich ,,zoet” te maken bij het Aramese volk.

Maar kan dit zomaar geachte lezer? Heeft dit volk geen normen en waarden? Kent dit volk geen ethiek? En hoe zit het dan met betrokkenheid van de heren Alptekin en Aygur bij de ontvoering van Numan Ogur? Ja, ja, hun antwoord staat al klaar: ze werden ingeluisd, het was niet hun schuld! Maar kan dit zomaar; zonder dat het volk iets van zegt? Of heeft dit volk helemaal geen zelfrespect en waardigheid? Wat moeten buitenstaanders van ons wel niet denken? Net zo erg en dubieuze was dat paar jaar terug een heroïne handelaar erin slaagde om de voorzitter van de federatie te worden.

Natuurlijk zullen de leden van ESU alles ontkennen en zeggen dat het allemaal onwaar is wat er over hen wordt verteld. Maar als dit allemaal onwaar is, waarom was bijvoorbeeld de heer Fikri Aygur (alias Fikri Aho) een van de ondertekenaars van de PKK parlement verklaring in 1999 namens Assyrian- Chaldean- Syriac UNION?

Was het niet de heer Fikri Aygur die diverse malen in contact stond met Osman Ocalan? Was niet hij en zijn medestaanders die diverse malen rijzen hebben gemaakt naar het midden-oosten in verband met GHB activiteiten? Of zijn dit allemaal verzonnen verhaaltjes door het volk? Hoe kan toch zoiets? Als het allemaal verzonnen verhalen zijn, wat was het doel van Aygur om de eindverklaring van de PKK parlement te ondertekenen? En waarom was de heer Aygur zo gretig om samen te werken met mevrouw Attia Tunc (Alias Attia Gamri, Attia Xamri) om ons te presenteren als,, Assyriers – Suryoye; Suryoye – Assyriers enz.. enz.. om chaos en verwarring te scheppen? Is dit allemaal gewoon normaal? Niets aan de hand? Was het niet zo dat hij ook lid werd van de PKK parlement? Maar als je zoiets uitspookt, dan kan het toch niet anders dat je jezelf bezoedelt en je volk aan anderen verkoopt? Of is dit allemaal gewoon heel normaal en moeten wij het over ons laten komen zonder iets te zeggen?

Wat had SUA vooraf moeten eisen van ESU?

Onze ervaring met SUA is dat het ontbreekt aan leiderschap, toekomstvisie en het vermogen om op te komen voor de belangen van het Aramese volk wereldwijd. Voordat je met een organisatie als ESU om tafel gaat zitten, dien je eerst de volgende eisen keihard op tafel te leggen, namelijk:

1. Dat ESU onvoorwaardelijk en ondubbelzinnig erkent en verklaart dat de oprichting van GHB, samenwerking met de PKK en het presenteren van ons volk als,, Assyrians – Syriacs”; “Syriacs- Assyrians” , “Assyrians- Suryoye”; “Suryoye- Assyrians” enz.. een flagrante, schaamteloze, smakeloze en verwerpelijke misdaad was tegen het Aramese (Syrische) volk wereldwijd. En dat men voor deze wandaden om vergeving vraagt.

2. Dat ESU deze verklaring overal laat circuleren en directe excuus maakt aan alle Aramese organisaties wereldwijd en de Syrische Kerk van Antiochië.

3. Dat ESU ondubbelzinnig en onvoorwaardelijk de Aramese oorsprong van ons volk erkent -zoals opgetekend in de Verborgen Parel en de briljante geleerden van de Kerk van Antiochië -verdedigd en verspreidt (zoals ze in hun ,,vorige” leven het Assyrisme hebben verheerlijkt).

Als er aan deze voorwaarden door ESU zou zijn voldaan, alleen dan pas kun je overwegen om met hen aan de tafel te gaan zitten. Dit is niet zo maar iets; je moet je volk niet zo maar verkopen als of er niets aan de hand is; nee; nee je moet laten zien dat je werkelijk de belangen van je volk wilt verdedigen.

Bezoedeld

Voorzover wij weten is er door ESU op geen enkel manier voldaan aan de genoemde punten. Om deze reden zijn wij van mening dat SUA zich heeft bezoedeld en de belangen van ons volk heeft verkwanseld door met ESU aan de tafel te gaan zitten. Een zeer kwalijke kwestie. In hun karige ,,press release” zeggen ze dat ze een ,,commissie” in het leven zullen roepen om deze samenwerking te onderzoeken. Het is gewoon een lachertje en bespottelijk!

********************************

Hier kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief