Blz 16, Kolom 1

Başkan APO ile Asuri Demokratic Örgütü Merkez Heyeti arasında 22.4.1993 tarihinde yapılan görüşmeyi olduğu gibi yayınlıyoruz:

Wij rapporteren over de ontmoeting tussen de voorzitter APO en het bestuur van de Assyrische Democratische Organisatie zoals deze plaats heeft gevonden op 22.4.1993.

(Opmerking Vertalers: APO is een bijnaam voor Abdullah Ocalan).

Başkan APO: Kurdistan’ın en eski halklarından birisiniz.

Voorzitter APO: Jullie zijn één van de oudste volkeren van Koerdistan.

Yine, Kürtlere Asurilerin ilişkisi tarihte en eski bir ilişkidir.

De samenwerking tussen de Koerden en Assyriërs is opnieuw één van de oudste samenwerking in de geschiedenis.

Ermeniler de biraz öyledir.

Ook was er een beetje (van deze samenwerking) met de Armeniërs.

Fakat Kürtler daha çok Asurilerle iç içedir.

Maar de samenwerking tussen de Koerden en de Assyriërs was hechter.

Günümüze doğru geldiğimizde insan şuna şaşırıyor: Bu halklar niye bu kadar birbirine yabancılaştılar, uzaklaştılar.

Tot de dag van vandaag raakt men hierom in de war: waarom raakten deze volkeren van elkaar vervreemd, van elkaar verwijderd.

Şübhesiz din bunda bir etkendir.

Ongetwijfeld is het geloof één van de redenen.

Fakat en önemli etken biraz da Osmanlı- Türk- gerek sultanlık ve gerekse de cumhuriyet dönemi- egemenliğidir.

Maar één van de belangrijkste redenen was beetje ook het dominerende tijdperk van de Turks- Ottomaanse rijk of Sultanaat en of het tijdperk van de republiek.

Bunlar halkları hem çok ezdiler ve hem de birbirine karşı çıkardılar.

Deze hebben de volkeren zowel verbrijzeld alsmede tegen elkaar opgezet.

Birçok halkı da oradan kaldırdılar.

Sommige van deze volkeren hebben zij ook van hun woon plaats verwijderd.

Kürtler, belki ölmedi ama, ölümden daha kötü duruma girdiler.

De Koerden zijn misschien niet doodgegaan, maar zijn in situatie terechtgekomen die erger is dan de dood.

Asuriler biraz daha sessiz halledilmişe benziyor sanki.

Met de Assyriërs lijkt het schijnbaar beetje meer in stilletjes te zijn afgerekend.

Tabii Kürt beylerini, şeyhlerini onların üstüne çok kışkırttılar.

Natuurlijk hebben ze de Koerdische leiders, Sjeiks behoorlijk tegen hen opgezet.

Kürtler, Kürdistan’ı tasfiye eden aynı hain gücler, hem Ermenileri ve hem de sizleri bu duruma getirenlerdir.

De verraderlijke heersers van die tijd die heersten over de Koerden en Koerdistan hebben jullie en de Armeniërs in deze netelige toestand gebracht.

Böyle hain bir kesim vardır ve halen de bize en çok zararı onlar verıyor.

Dit soort verraders waren er toen en vandaag zijn het nog steeds zij die ons erg veel schade berokkenen.

Biz bunlarla epey çatışıyoruz.

Met deze (mensen) zijn wij in volle strijd

Son Güney savaşı da bunun bir devamıdır.

De laatste oorlog in het zuidoosten (van Turkije) is een voortzetting hiervan.

Yani biraz tarihin dışına itilme bununla ilgilidir.

Dat wil zeggen, dit heeft beetje ermee te maken dat er in de geschiedenis deze zaken zijn genegeerd.

Bir halk özgürleşmezse kendi komşusu da özgürleşemez.

Als een volk geen vrijheid verwerft; zal ook zijn buren geen vrijheid kennen.

Öyle görülüyor ki, o halk ne kadar köleyse, tarih dışına çıkıyorsa, komşusu da öyle olur.

Het blijkt zo te zijn, dat de mate van onderwerping van die ene volk, het negeren door de wereld, dit ook ten dele valt van z’n buren.

Yani Kürtlerin bu kötü durumu, bence bu komşu halkların da kötü durumunu çok iyi izah eder.

Dat wil zeggen, de slechte toestand van het Koerdische volk, verklaart volgens mij ook zeer duidelijk de slechte toestand van de buurvolkeren.

Yine sizin bu içinde bulunduğunuz durum, bizim kötü durumumuzu izah eder.

Nogmaals, de toestand waarin jullie nu je bevinden, verklaart de slechte toestand waarin wij ons bevinden.

Çıkan sonuç şudur: Halklar özgürleşmeden, özelikle iç içe geçmiş halklar kendi sorunlarına doğru sahip çıkmadan, kendini kabul ettiremezler.

De uitkomst is dit: de volkeren krijgen pas vrijheid, met name de volkeren die onder elkaar leven, als ze zelf opkomen voor hun rechten; anders zal de wereld hen ook niet erkennen.

PKK hareketi, gerçekten bu inkar edilmiş, kendi özüne yabancılaştırılmış tarihe bir başkaldırıdır.

De PKK beweging is werkelijk waar ontkend, ze hebben zichzelf verloochend, zijn tegenover de geschiedenis komen te staan.

PKK’nin sadece bir Kürt hareketi olmadığına inanıyorum.

Ik geloof dat de strijd van de PKK niet een strijd van de Koerden alleen is.

Bütün Kürtlerin biraz kurtuluşu anlamında anlaşılmalıdır.

De bedoeling was dat het beetje had moeten leiden tot de bevrijding van alle Koerden.

Demin de söylediğim gibi, bizim yükselttiğimiz hareket bütün mevcut kültürlerin ve onların sahiplerinin de kurtuluşu anlamına geliyor.

Zoals ik zojuist heb gezegd; onze in de sterkte toegenomen strijd, betekende het dat alle bestaande culturen en hun eigenaren vrijheid hadden moeten krijgen.

Blz 16, Kolom 2

Tarihte çok etkin bir yeriniz vardır.

Jullie hebben een zeer belangrijke plaats in de geschiedenis.

Kürt gerçeğiyle en çok iç içe geçmiş bir durumunuz vardır.

Jullie kwestie is zeer nauw verweven met het verleden werkelijkheid van de Koerden.

Bana göre Ermeniler tarihte bir hata yaptılar, dar milliyetçiliğe düstüler.

Zoals ik het zie, hebben de Armeniërs in de geschiedenis een fout gemaakt door terug te vallen op beperkte nationalisme.

Osmanlı yönetimi bunu çok kötü kullandı; Hamidiye Alayları’yla karşı karşıya getirildiler ve kaybettiler.

Het Osmaanse rijk heeft dit zeer misbruikt; door het opzetten van de Hamadiye legers tegen hen en ze hebben het verloren.

Yalnış bir strateji.

Een verkeerde strategie.

Bunu, biraz da Batıya dayanarak yapmak istediler.

Dit, door zich ook beetje richting Europa te bewegen.

Fakat Avrupa için de çıkar her şeydir.

Maar voor Europa gaat eigen belang boven alles.

Gerekirse halkları feda ederler.

Als het nodig mocht zijn zal men de volkeren daarvoor opofferen.

Halbuki Ermeniler Kürtlerle birlikteliği düşünselerdi, ortak kurtuluş amaçlarını düşünselerdi kesin durumu böyle olmazdı.

Echter, als de Armeniërs aandacht hadden geschonken aan de eenheid met de Koerden, aan een gemeenschappelijke bevrijding hadden gewerkt, dan was hun toestand zeker niet zo geweest.

Asuri (Suryani) hareketi de biraz böyle geliştir.

De strijd van de Assyriërs (Syriërs) lijkt het ook beetje daarop.

Batı kanalına girdi, biraz da Kürt halkıyla da fazla ilişki geliştirmedi, kurmadı

Ze bewogen zich in het Westers (invloeds) sfeer, gaven ook geen aandacht aan extra samenwerking met het Koerdische volk, legden geen basis.

Bir yere kadar, böyle çok yetersiz hareket, biraz da tasfiye edilmiş oldu.

Tot op zekere hoogte, heeft zo’n zeer kortzichtige handelswijze, beetje geleid tot hun ondergang.

Şimdi, yapmamız gerekenler tarihten çıkarılabilir.

Nu, datgene wat wij zo nodig moeten doen; kan zo uit de geschiedenis worden gewist.

Ben şimdiki durumlarınızı tabii çok mültecileşmiş olarak buluyorum.

Ik vind jullie huidige toestand dat jullie vluchtelingen zijn geworden erg.

Hatta kendi ülkelerini Ermeniler gibi adeta terketmiş olarak görüyorum.

Zelfs zie ik dat jullie, zoals Armeniërs, jullie vaderland hebben verlaten.

Ülkedeki varlıkları, sadece tarihi ve kültürel düzeyde kalmıştır.

Wat van hen is overgebleven is dat hun cultuur en hun geschiedenis op z’n plaats is gebleven.

Sanıyorum Kuzey Kürdistan’da 5-10 bin kişi ya kladı ya da kalmadı.

Zoals ik weet zijn er rond 5 á 10000 personen of meer of minder in het Oostelijke Koerdistan overgebleven.

Daha önce kalanlar, 12 Eylül’den sonra epey göçertildiler. 

De overgeblevenen zijn voor een groot deel weggevlucht na 12 oktober.

Biz, son zamanlarda çağrı yaptık, köylerine dönsünler diye.

Wij hebben de laatste tijd opgeroepen om terug te keren naar hun dorpen.

Hakkari’de köy boşaltılmıştı, onları tekrar geri dönderdik.

Wij hebben in Hakkari, waar de dorpen waren geëvacueerd, ze meteen teruggestuurd.

Midyat’daki köylere korucular yöneldi, bazı cinayetler işlendi, karşı çıktık.

We zijn in opstand gekomen tegen de dorpswachters, die de dorpen rondom Midyat waren binnengegaan, (en) hebben verschillende moorden gepleegd.

(Opmerking vertaler: dorpswachters waren door de overheid ingehuurde Koerden om de dorpen tegen de PKK te beschermen).

Aslında sizden çok az bir sayı kaldı.

In werkelijkheid zijn er maar heel weinig van jullie overgebleven.

Sız burdasınız, tabii durumlarınızı benden iyi bilirsiniz.

Jullie leven hier, jullie begrijpen natuurlijk jullie situatie beter dan ik.

Suriye’ dekiler, Lübnan’ dakiler yakın zamandan biraz hareketlerini oluşturmuşlar, fakat hareketleri bana göre fazla atılım yapmamış.

De in Syriër, in Libanon levenden (Syriërs) hebben de laatste tijde beetje meer activiteit getoond, maar volgens mij hebben ze met hun activiteiten geen extra stappen gezet.

Blz 16, Kolom 3

Yakınlaşma eğilimleri de görülüyor.

De bewegingen tot toenadering wordt ook zichtbaar.

Acaba birlikte ne yapabiliriz?

Ik vraag mij af wat kunnen wij samen met elkaar doen?

Bunun uzerinde durmak önemlidir.

Het is belangrijk om hierover na te denken.

Başlangıçtan beri tecrübelerim var.

Van meet af aan had ik ervaring.

Koşullar ne kadar zayıf da olsa, hatta yine umut çok zayıf da olsa, bu yönlü bazı şeylere cesaret etmek gerekiyor.

Hoe klein de eisen het ook moge zijn, en zelfs wanneer de hoop zeer klein is, dienen we de moed niet te laten zakken.

Hareketimiz buna örnektir.

Onze bewering is een voorbeeld hiervan.

Yılarca tek başıma hareket ettim ama, şimdi PKK yenilmez bir hareket durumuna geldi.

Jaren heb ik alleen de strijd gevoerd, maar op het ogenblik heeft de PKK een toestand van onverslaanbaarheid bereikt.

İsteriz, sizlerden de bir kol buna katılsın.

We willen dat jullie hieraan ook een bijdrage/groep leveren.

Bunu kendi gerçeğiniz belirler.

Dit zal van jullie betrouwbaarheid getuigen.

Biz buna açığız ve görmek isteriz.

We staan er klaar voor en willen het graag zien.

Kendi köylerinize dönmenize de yardımcı oluruz.

Wij willen ook mee helpen als jullie terugkeren naar jullie dorpen.

Gücümüz ölçüsünde elimizden geleni yapmaya hazırız.

We staan er klaar voor om alles te doen wat in ons vermogen ligt.

Evet, tam olarak bilemyorum, gerçekten istek nedir, örgütlenme durumu nedir, bunları sizlerden dinlemeye çalışacağım.

Ja, ik weet het niet precies, wat is jullie werkelijke eis, wat is de toestand/structuur van de (op te richten) organisatie, deze zaken wil ik graag van jullie horen.

A.D.Ö: Bu duyduğumuz güzel sözler için teşekkürler.

A.D.O: Wij willen U bedanken voor deze mooie woorden die we hebben gehoord.

Bizim beklentimiz daha derin olayların açıklanmasıdır.

Onze verwachting is dat U ons informeert over nog meer acute zaken

PKK olayıyla ilgil açıklamaları da daha geniş dinlemek isteriz.

Wij willen ook graag uitgebreide uitleg over zaken aangaande de PKK.

Şimdi biraz kendimizden sözetmek istiyoruz.

Nu willen wij iets vertellen over ons.

Örgütümüz, Asuri Demokratik Örgütü’ nün kuruluş yılı, 1957’ dir.

Onze organisatie, de Assyrische Democratische Organisatie, is opgericht in het jaar 1957.

Ülke topraklarımız olan Mezopotamya’ da kuruldu.

Het is opgericht op ons eigen grondgebeid, Mesopotamië.

Örgütümüzün kuruluş amaçları ve hedefleri, başta halkımızın tarihini bilince çıkarmaktır, halkımızı örtgütlemektir.

Het eerste doel en reden van de oprichting van onze organisaties is om bekendheid te geven aan de geschiedenis van ons volk en ons volk te verenigen.

Halkımızın Mezopotamya’ daki tarihi, M.Ö. 4000’li yılardan başlar.

De geschiedenis van ons volk begint 4000 voor Christus in Mesopotamië.

Halkımız, Mezopotamya’ nın dört ayrı yerleşim merkezinde yaşardı.

Onze volk leefde in vier verschillende centra’s in Mesopotamië.

Bunlar; Akad, Şümer, Babil ve Asur’dur.

Deze waren Akkad, Sumer, Babel en Assur.

Başkan APO: Hepsi aynı halk mı oluyor?

Voorzitter APO: Zijn ze allemaal één volk?

A.D.Ö: Evet, hepsi aynı halktır.

Ja, ze zijn allemaal één volk.

Asuridir, bizim bakış açımıza göre durum bu.

Ze waren Assyriërs, volgens onze visie is het als volgt.

Blz 16, Kolom 4

Bazı tarihçiler şunu diyor : “ Sümerler, Mezopotamya’ nın yerlisi değil, başka yerlerden gelmediler”.

Sommige historisch zeggen dit: “De oorsprong van Sumeriërs was niet de Mesopotamië, ze kwamen ergens anders vandaan”.

Biz olaya böyle bakmıyoruz.

Wij kijken niet op deze manier naar de kwestie.

En eski halklardan biri Sümerlerdir, İlk saltanat Sümer topraklarında başlamış.

Een van de oudste volkeren zijn Sumeriërs, het eerste koninkrijk is ontstaan in het land Sumerië.

Saltanat Sümer şehir merkezindeyken, bütün Beynilnehreyn (Mezopotamya) topraklarına hükmediyordu.

Vanuit het hoofdstad Sumerië, werd het hele grondgebied van Beynilhehreyn (Mesopotamië) bestuurd.

Akad, Babil, ve Asur şehirleri buna dahildir.

De steden Akad, Babel en Assur waren hiervan uitgezonderd.

Bizim tarihi bakış açımız şöyledir: Sümer şehrinden sonra Babil ve Babil’den sonra da en son Asuri şehrinde hükmünü sürdürmüştür.

Onze visie op de geschiedenis is als volgt: Na de hoofdstad Sumer, kwam Babel en na Babel kwam als laatste de macht in de hoofdstad Assur waar het werd voortgezet.

Bunlar birbirlerini tamamlıyorlar.

Deze volgden allemaal elkaar op.

Ayrı halklar anlamına da gelmezler.

Het betekent niet dat ze van elkaar gescheiden waren.

Aynı kültür ve medeniyeti paylaşmışlardır.

Ze deelden dezelfde cultuur en beschaving.

Bu dört ayrı şehrin halkı da Mezopotamya’ nın çocukları olan Asurilerdir.

De bevolking van deze vier verschillende steden van Mesopotamië waren de kinderen van Assyriërs.

Asur saltanatı öncekilerden daha uzun ömürlü olmuştur.

Het koninkrijk van Assur geduurd langer dan z’n voorgangers.

Asur uygarlığı, bir bütün olarak bu kültürleri içine alır ve onları temsil eder.

De beschaving van Assur bevatte al deze culturen in zichzelf en vertegenwoordigd ze allemaal.

Saltanatın ayrı şehirlerde hüküm sürdürmesi bizim için önemli değil.

Het uitoefenen van macht door de koninkrijk vanuit verschillende hoofdsteden is voor ons niet belangrijk.

Bize göre aynı halktır.

Volgens ons is het dezelfde volk.

Babil’in düşmesi, M.Ö. 539 yılında Perslerin saldırısıyla olmuştur.

De val van Babel vond plaats in het jaar 539 V. Christus door de aanval van Perzen.

Ardından, dönem dönem halkın başkaldırıları olmuşsa da, bunlar başarısızlıkla sonuçlanmıştır. 

Hoewel hierna, het volk van tijd tot tijd in opstand kwam, het mislukte, zonder overwinning.

Sürekli yenilgiye uğramıştır.

Ze werden steeds overwonnen.

İşte o günden günümüze kadar bu halk, Asuriler olarak bilinir.

Vanaf toen tot de dag van vaandag wordt dat volk als het Assyrische volk beschouwd.

Dünya da böyle tanıyor ve bizce de böyeldir.

Het is in de wereld zo bekend geworden en wij zien dat ook zo.

M.Ö. 333 yılında Mekadonyalı Büyük İskender bölgeye geldiğinde, bu halk Asuriler olarak biliniyordu. (Yunancada “ş” harfi olmadığından A-surilere “Asuriler” demişler ve zamanla bu kelime önce “Asiryan”a daha sonra da “Süryani” kelimesine dönüşmüştür).

Toen de Macedoniër Alexander de Grote in het jaar 333 v. Christus naar de regio kwam, kende hij dit volk als Assyrische volk. (Omdat in het Grieks de letter “ş” (= Sh) niet bestaat werden A-syriers “Asyriers” genoemd en na verloop van tijd werd dit woord eerst “Asiryan” genoemd en daarna “Syrian” genoemd).

(Opmerking vertalers: Het gaat hier om de zogenoemde verloren “A” trucje. Door te zeggen dat de “A” in Assyrisch is verloren gegaan, werd deze afgekort tot “Syrisch” en dus beweren ze via dit trucje dat alle “Syriers” Assyriers zijn).

Başkan APO: Öyle mi?

Voorzitter APO: Is dat zo?

Yunanılar böyle demiş ve asıl “Asuri” dir, anlaşıldı.

Hebben de Grieken het op deze manier gezegd en is de betekenis hiervan ,,Assyriërs”?

Blz 16, Kolom 5

A.D.Ö: Süryani kelimesi de burdan geilyor.

A.D.O: Het woord Syriërs komt ook hier vandaan

Başkan APO: Süryani kelimesi burdan geldiğine göre, “Suriye” kelimesi de burdan geliyor.

Voorzitter APO: Gelijk de oorsprong van het woord Syriërs, komt ook de oorsprong van het woord “Syrië” hier vandaan.

A.D.Ö: Biz Süryani dilinde Süryanilere halen de “Esoryoye” diyoruz.

A.D.O: In het Syrische taal zeggen wij nog steeds tegen het Syrische volk ,, Esoryoye”.

(Opmerking vertalers: In het Turks is de uitspraak van “E” vergelijkbaar met zachte “A” in het Nederlands)

M.S. 1500 yıllarına kadar Esoryoye diye yazıyorduk, daha sonra gettikçe bu “Soryoye” oldu, yani Süryani.

Tot 1500 n.Chr. schreven wij als Esoryoye, hierna werd het “Soryoye”, dat wil zeggen “Syriërs”.

Araplar da bize “Asiryan” demişler.

De Arabieren noemden ons ook “Asiryran”.

Bu halk, kültürüyle-diliyle Süryani olarak tanındı.

Dit volk raakte cultureel en taalkundig bekend als Syriërs.

Bu değişiklik başka bir halkı ifade etmez.

Deze verandering betekent nog niet dat het om een ander volk gaat.

Eski isim Aşurider, daha sonra Süryani olmuş.

De oude benaming is Assyriërs en later werd het Syriërs

Başkan APO: Yani kelime değişikliği..

Voorzitter APO: Dat wil zeggen, woordverandering ..

A.D.Ö: İsa’nın çıkışıyla birlikte, diyebilirizki, hemen hem halkımızın tümü Hıristianlığı kabul etmiştir.

A.D.O: Wij weten dat na de komst van Jezus ons volk bijna allemaal gezamenlijk het christendom heeft aanvaard.

Kilisemiz de Süryani Kilisesi adını almıştır.

Onze kerk heeft ook de naam Syrische kerk gehanteerd.

Mezopotamya’daki tüm Süryaniler, Aşağı ve Yukarı Mezopotamya Süryanileri bir bütün olarak aynı kiliseye bağlıydılar.

In Mesopotamië levende Syriërs, in het Noordelijke en Zuidelijke Mesopotamië, behoorden ze allemaal min of meer tot dezelfde kerk.

Halkımızın bu birliği Roma’nın dikkatini çekmiş, onları endişeye sokmuş.

De eenheid binnen ons volk trok de aandacht van Rome, ze begonnen aan hen (betrouwbaarheid) te twijfelen.

Onlara göre bu durumda, gelecekte, kilise çatısı altında da olsa, Süryaniler için bir kuvvet olma durumu doğuyordu.

Volgens hen, zou onder deze omstandigheid in de toekomst, zelfs als ze onder de invloedssfeer van de kerk bleven, voor de Syriërs een situatie ontstaan dat hun macht zou toenemen.

Bu da Roma İmparatorluğundan ayrılmaya götürebilirdi Süryanileri.

Dit zou ook de afscheiding van de Syriërs van het Romeinse Rijk tot gevolg hebben.

Başkan APO: Bu kiliseyle olacaktı yani, değil me ?

Voorzitter APO: Dat wil zeggen, dit zou via de kerk plaatsvinden, niet waar?

A.D.Ö: Evet kiliseyle

A.D.O: Ja, via de kerk.

Başkan APO: Yani bu kilise Roma’ ya karşı mı gelişiyor biraz ?

Voorzitter APO: Dit betekent dat deze kerk beetje een tegenstander van Rome is?

A.D.Ö: Böyle anlaşılıyor.

A.D.O: Op deze manier wordt het begrepen.

Kiliseyle Binzanslılardan ayrı bir örgütlenmeye gidiliyor.

Via de Kerk zou men zich van Byzantijnen hebben afscheiden en zich begonnen te verenigen.

Başkan APO: O illegal dönemde sanıyorum Süryani Kilisesi çok gelişiyor.

Voorzitter APO: Zoals ik begrijp, is in die zware tijd de Syrische kerk groot geworden.

Daha Roma’lıların resmi dini olmadan, asıl kilise olayını Şüryaniler geliştiriyor.

Voordat de kerk van Rome officieel werd; was de Syrische kerk al gevestigd en bereidde uit.

Öyle mi oluyor ?

Lijkt het zo?

A.D.Ö: Öyle.

A.D.O: Dat is zo.

Bir de, zaten bizi en çok mahfeden olay, Romalıların ya da Bizanslıların Hıristiyanlığı resmi din kabul etmeleri olmuştur.

Ten eerst, zowiezo datgene wat ons het meest heeft geschaad, was in de tijd dat de Byzantijnen en Romeinen het christendom officieel hadden aanvaard.

Sömürüyü, Hıristiyanlık adı altında daha da derinleştirdiler.

Deze vervolging werd verergerd onder de dekmantel van het christendom.

Başkan APO: Burada bir şey söyliyeyim; aslında Süryani Kilisesi bir yerde, Romalılara karşı özğürlük hareketi olmalıdır o zaman.

Voorzitter APO: Ik wil hier iets zeggen; in dat geval zou eigenlijk de Syrische kerk op een manier vrijheidstrijd moeten voeren tegen Rome.

Resmi dini kabul ettikten sonra, dini de bozdular.

Toen ze officieel het geloof hadden ingevoerd; hebben ze vervolgens het geloof geschaad.

A.D.Ö: Zaten en büyük neden buydu.

A.D.O: Zowiezo was dit de grootste oorzaak

Asurileri böyle bir özgürlük hareketi olarak görüyorlardı.

De Assyriërs zagen de noodzaak niet in van zo’n bevrijdingsbeweging.

Ondan sonra da Hıristiyanlığı mezhebe bölmeye çalıştılar.

Daarna begonnen ze te werken aan het verdelen van christendom in denominaties.

Başkan APO: Kendileri böldü.

Voorzitter APO: Zij hebben het verdeeld

A.D.Ö: Evet.

A.D.O: Ja

Doğu Süryaniler (Nasturiler) ve Batı Süryaniler (Yakubi) biçiminde böldüler.

De Oost- Syriërs (Nestorianen) en West – Syriërs (Jacobieten) werden onderling verdeelt.

Blz 16, Kolom 6

Başkan APO: Nasturilerin merkezi şimdi nerededir?

Voorzitter APO.: Waar is het centrum van de Nestorianen op het ogenblik?

A.D.Ö: Nasturiler genelde Yukarı Mezopotamya’da yaşadılar.

ADO: In het algemeen leefden de Nestorianen in boven- Mesopotamië

Güney Kürdistan’da, Hakkari ve çevresinde.

In het noorden van Koerdistan, (leefden ze) in Hakkaria en omgeving.

Şimdiye kadar bizim hainlerimiz sadece kendi halkına büyük zarar vermemişler, iç içe yaşadığımız halklara da zara vermişlerdir. Bunları kesinlikle Kürt halkıyla aynılaştırmamak gerekiyor.

Tot nog toe hebben onze verraders niet alleen maar hun eigen volk een grote schade berokkend, maar ook de tussen ons levende volkeren hebben ze schade berokkend. Deze mensen dienen zeker op geen enkel manier te worden vereenzelvigd met het Koerdische volk.

Yakubiler de daha çok Nusaybin, Mardin, Urfa ve Diyarbekır bölgelerinde yaşadılar.

De meeste Jacobieten leefden in Nusaybin, Mardin, Urfa en de provincie Diyarbekir.

Başkan APO: Yakubiler daha mı ileriydiler?

Voorzitter APO: Waren de Jacobieten meer ontwikkeld?

A.D.Ö: Burada önemli olan Bizansların bunları ikiye bölmesi ve birlikteliği bozmasıdır.

ADO: Het belangrijkste hier is dat de Byzantijnen ze hebben verdeeld in twee partijen en hun eenheid hebben geschaad.

Nusaybin’nin doğusuna düşen Yukarı Mezopotamya Persler denetimi altına, Mezopotamya’nın batısına düşen bölgeler de Bizanslıların denetimi altına girdi.

Het Noorden van Nusaybin, de boven- Mesopotamië, kwam onder de heerschappij van de Perzen; de in het Westen van Mesopotamië gelegen provincies kwamen onder de heerschappij van Byzantijnen.

Başkan APO: Kürtlerin de benzer durumu var, aynı hikaye..

Voorzitter APO: Ook de Koerden hebben een soortgelijke situatie; precies dezelfde verhaal..

A.D.Ö: Süryanilerde en büyük bölünme M.S. 5.yy’da oluyor.

ADO: De grootste verdeeldheid onder de Syriërs vond plaats in 500 na Chr.

Yine, İslamiyetin çıkışı ve gelişmesi ardından 7.yy’da olmuştur.

Na de komst van de Islam en de uitbereiding ervan rond het jaar 700 vond dit opnieuw plaats.

Bizans ve Perslerin baskısından kurtulmak için Süryaniler, Müslüman Araplara dostluk elini uzatıyorlar.

Om onder de onderdrukking van de Byzantijnen en Perzen los te komen; hebben de Syriërs de vriendschap hand uitgestoken naar de Islamitische Arabieren.

Tercihlerini Müslüman Araplardan yana yapıyorlar.

Hun keuze voor de Arabische- Islamieten dachten ze dat het voor hen beter zouden zijn.

Bağdad, Babil, Ceylanpınar (Serê Kehniyê, Resuleyın), Tür Abdin (Midyat çevreleri) gibi halkımıza ait topraklar savaşsız, barış temelinde Araplara açıldı.

Het tot ons volk behorende land zoals Bagdad, Babel, Ceylanpınar (Serê Kehniyê, Resuleyın), Tur Abdin (omgeving Midyat) werd zonder oorlog en op basis van vrede opengesteld voor de Arabieren.

Arapların desteğiyle halkımız bir anlamda nefes aldı.

Met behulp van de Arabieren is ons volk beetje op adem gekomen.

Bu nefesi yani, Araplar halkımıza aldırdı.

Dat wil zeggen, deze rust hebben de Arabieren ons volk bezorgd.

Bizans ve Perslerden kat ve kat daha fazla, Müslüman Araplar, Hıristiyan Süryanilere yaşama şansı tanıyorlar.

Veel meer onder de Moslim Arabieren dan onder de Perzen en Byzantijnen hebben de Christelijke Syriërs rust gekend.

Başkan APO: İslamiyet şans tanıyor, ilginç.

Voorzitter APO: Kent de Islam vrijheid?, interessant.

A.D.Ö: İlk dönemlerde öyleydi, daha sonraları durum değişti.

ADO: In het begin was dit zo, later is dit gaan veranderen.

O dönemde bölgeye gelen Araplar, Süryanilere herhangi olumsuz bir davranışta bulunmayacaklarına dair söz vermişlerdi.

De in die tijd naar het gebied gekomen Arabieren beloofden de Syriërs dat ze hen op geen enkel manier last zouden bezorgen.

Süryaniler daha çok kültür ve medeniyeti geliştirmekle görevliydiler.

De Syriërs gaven meer aandacht aan het uitbereiden van hun cultuur en beschaving.

Astronomiye kadar, bütün bilim dallarında çalışıyorlardı.

Ze werkten op alle gebieden van de wetenschap, tot aan de astronomie.

Bu dönemde Nusaybin (Kennışrin)’ de, Ruha (Urfa)’da ve Mardin’de (Deyr-ül Zaferen Manstır) üniversite ve akademileri bile vardı.

In deze tijd waren er zelfs universiteit en akademie in Nusaybin (kennesirin), Ruha (Urfa) en Mardin (Deyr Ul Zahfaran Klooster).

Başkan APO: Nusaybin’de akademi vardı.

Voorzitter APO: Er was in Nusaybin Academie.

Ruha’da üniversite.

En in Ruha Universiteit.

A.D.Ö: Biz Kennışrın ve Urhuhy diyoruz.

ADO: We zeggen Kennisrin en Urhoy.

“Kennışrin” Süryanice “kartallar yuvası” demektir.

Kennisrin betekent in het Syrisch “Het adelaarsnest”.

Blz 17, Kolom 1

Başkan APO: Biz Urfa’ya hala Ruha diyoruz.

Voorzitter APO: We noemen Urfa nog steeds Ruha.

Sanırsam Süryanice’den gelen bir kelimedir Ruha.

Zoals ik het begrijp komt dit woord Ruha uit het Syrische taal.

A.D.Ö: Bütün bunlarla birlikte, halkımız, katliamlardan kurtulmadı.

ADO: Al deze zaken samen hebben ons volk niet gereed van de afslachting.

Ama, fırsat buldukça da bilimi, medeniyeti, kültürü geliştirmekten de uzak durmuyordu.

Maar toen ze de mogelijkheid voor kregen; vermeerderden zij hun kennis, beschaving en cultuur onophoudelijk.

Yine bütün bölge halklarıyla barış içinde yaşamayı da sürekli tercih ediyordu.

Opnieuw prefereerden zij altijd op basis van vrede met alle volkeren in deze regio verder te leven. 

Her şeyin tersyüz olması 1500’lü yıllarda Osmanlıların güçlenmesiyle başladı.

Alles wat met hen fout is gegaan is begonnen met de komst van het Ottomaanse rijk sinds het jaar 1500 .

Mevcut çelişkileri daha da derinleştirip halklar arasında kin tohumlarını ekerek, halkları birbirine kırdırdı.

De bestaande tegenstellingen tussen de volkeren werden extra versterkt, het inplanten van het zaad van vijandigheid aangewakkerd zodat de volkeren elkaar vermorzelden.

Avrupalıların bölgeye gelmesi de Osmanlıların istemiydi, çünkü gittikçe en başta kendileri zayıflıyordu.

De komst van de Europeanen naar de regio was met welwillendheid van het Ottomaanse rijk; dat komt omdat zij meer en meer zwakker werden.

Bazı yeni mezheplerin geliştirilmesi amacıyla Batılı misyonerlere bölgede çalışma izni verildi.

Om het ontstaan van de verschillende nieuwe denominaties te bewerkstelligen, werden de Westerse missionarissen toestemming gegeven om in de regio te werken.

O döneme kadar, Yakubi ve Nasturi olmak üzere, Süryanilerin sadece iki mezhebi vardı.

Tot dan toe waren de Syriërs, zoals gebruikelijk, slechts verdeeld in twee denominaties, Jacobieten en Nestorianen.

Misyonerlerin, yani Batılı ajan papaz ve rahiplerin bölgeye girmesiyle, katolik ve protestanlık da birer mezhep olarak halkımıza kabul ettirildi.

Met de komst van de missionarissen, dat wil zeggen de Westerse geheime agenten (die werkten als) priesters en monniken naar de regio, werden zowel Katholicisme als Protestantisme als denominaties ingevoerd binnen ons volk.

Tabii ilk geldiklerinde, güya Süryanileri koruyacaklarını iddia etmişlerdi.

Natuurlijk, toen ze voor het eerst naar de regio kwamen, claimden ze zogenaamd dat ze Syriërs kwamen helpen.

Başkan APO: Romalılar ikiye böldü, bunlar da bölünmeyi dörde çıkardı.

Voorzitter APO: De Romeinen hebben hen in tweeën verdeeld en zij (de missionarissen) hebben hen in vieren verdeeld.

A.D.Ö: Tabii ki bu bölünmeden Osmanlıların da büyük çıkarı vardı.

A.D.O: Natuurlijk, de Ottomanen hadden een groot voordeel bij deze verdeeldheid.

Batı’dan hem maddi destek alıyorlar ve hem de Asurilerin bölünmesi Osmanlı egemenliğini rahatlatıyorlar.

Van het Westen kregen ze economische steun en tegelijkertijd verschafte de verdeeldheid onder de Assyriërs de Ottomanen rust.

Asuriler (Süryaniler) Osmanlı egemenliği altında yaşıyorlardı.

Assyriërs (Syriërs) leefden onder de heerschappij van de Ottomaanse macht.

Onları korumları gerekirken, Batılılara böldürdüler ven sonra da kendilerine yem yaptılar.  

In plaats van dat het Westen hen zou moeten beschermen, hebben zij hen verdeeld en uiteindelijk gebruikten zij hen voor hun doeleinden.

Halkımız istemediği halde, Avrupalıları zorla yaşadıkları bölgelere sokuyorlardı.

Ondanks dat ons volk het niet wilde, echter door hun belabberde toestand, konden de Europenen de regio binnensluipen.

Tabii bunu da Hıristiyanlık adı altında yapıyorlardı.

Natuurlijk, dit deden ze onder het dekmantel van het Christendom.

Başkan APO: Niye bunu yapıyorlar?

Voorzitter APO: Waarom hebben ze dit gedaan?

A.D.Ö: Osmanlı çıkarları bunu gerektiriyor.

A.D.O: De belangen van de Ottomanen vereisten dit.

Asurilerin birliği onlar için bir tehlikedir, ama bölünmeleri rahatlatma yaratıyor.

De eenheid van de Assyriërs was een gevaar voor hun, maar hun verdeeldheid verschafte hen rust.

Eğer halkımız bölünmemiş olsaydı, gerçekten büyük bir güçtü.

Als ons volk niet was verdeeld, dan zou het werkelijk een grote macht (van betekenis) zijn geweest.

Osmanlılar için tehlike oluşturuyordu ve zaten bunun için böldüler. 

Het gevaar binnen het Ottmaanse rijk begon toe te nemen en om deze reden werden ze hoe dan ook verdeeld.

Halkı bölerek hedeflerine ulaşıyorlardı

Ze bereikten hun doel door het verdelen van het volk.

Başkan APO: Yani böl- yönet politikası..

Voorzitter APO: Met andere woorden, verdeel en heerspolitiek..

A.D.Ö: Evet, tüm bunlara ek olarak Arap ve Fars topraklarında da kilise ve medreseler kurmaktan uzak durmadılar.

A.D.O: Ja, al deze zaken versterkten de onophoudelijke bouw van scholen en kerken in de gebieden van Arabieren en Perzen

Blz 17, Kolom 2

Aynı şeyleri bu topraklarda da yapmaya çalıştırlar.

Precies hetzelfde spelletjes wilden ze ook spelen in dit land (Syrië).

Sonuçte Türk, Kürt, Arap ve Farsların egemen güçleri; şeyh ve beyleri, halkımızın katliamında ortak roller oynadılar.

Uiteindelijk, hebben de leiders, de Sjeiks en de heerser van de Turken, de Koerden, de Perziërs en Arabieren allemaal een rol gespeeld bij de afslachting van ons volk.

Yine halkımız, tüm acılarını erkenden unutmaya ve elinden geldiğince dostluğu geliştirmeye çalışmıştır.

Opnieuw heeft ons volk geprobeerd om al hun woonden zo snel mogelijk te vergeten en alles in het werk te stellen om in vriendschap te leven (met deze volkeren om hen heen).

Bu halklarla yeniden bazı ilişkileri geliştirmek için Süryaniler, sürekli dostluğu dayatıryordu.

Om opnieuw met deze volkeren verschillende relatie op te bouwen, hebben de Syriërs constante vriendschap nagestreefd.

19.yy ve 20.yy’larda Naim Faik, Aşur Yusuf ve Senherib Balê isminde bazı milliyetçi gençlerimiz çıktı.

Tussen de 19e en 20ste eeuw zijn er enkele nationalistische jongeren opgestaan zoals Naim Faik, Aşur Yusuf en Senherib Bale.

“Doğu Yıldızı (Mezopotamya Yıldızı)” adıyla bir de dergi çıkardılar.

Ze hebben ook een tijdschrift genoemd,, De ster van het oosten (Ster van Mesopotamië)” uitgegeven.

Ayrıca “Özgürlük Yolu” adıyla da bir dergi çıkarmaktaydılar.

Naast dit wilden ze ook een ander tijdschrift uitgeven met de naam “De Weg van Bevrijding”

Bu dergiler üç dilde; Süryanic, Kürtçe ver Türkçe, ama Süryanice alfabeyle yazılıyordu.

Deze tijdschriften werden in 3 talen uitgegeven, Syrisch, Turks en Koerdisch, maar werden geschreven in het Syrische alfabet.

Osmanlılar bunu duyunca, bir halkın tekrar canlandığını ve bu yönlü bir hareketliliğin yaşanmakta olduğunu farkediyor.

Toen de Ottomanen hiervan hoorden, merkten ze op dat een volk opnieuw wakker was geworden en zodoende een beweging met een doel wilden oprichten.

Bu dönemde gerçekten de Ermeni, Kürt ve Süryani hareketleri canlanıyordu.

In deze tijd, was het duidelijk dat de bewegingen van Armeniërs, Koerden en Syriërs het leven vatte.

Osmanlılar bir kez daha dini sarıldılar, dine dayalı oyunlara yöneldiler.

De Ottomanen hebben opnieuw hun toevlucht gezocht tot het geloof, waarmee zij steun hebben verworven.

Kürtlerin şeyh ve beylerini yanlarına çekmeyi basardılar.

Ze begonnen de Sjeiks en de heersers van de Koerden naar zich toe te trekken.

Ermeni ve Süryani katliamlarında bunları kullandılar.

Ze hebben deze leiders gebruikt voor de afslachting van Armeniërs en Syriërs.

Ermenilerin dışında, Mardin, Urfa, Diyarbekir, Siirt, Hakkari ve diğer bölgelerde de yarım milyona yakın Süryaniyi katlettiler.

Na de Armeniërs werden in Mardin, Urfa, Diyarbekir, Siirt, Hakkaria en andere gebieden ongeveer half miljoen Syriërs afgeslacht.

Bu katliam 1914-1919 yılları arasında yapıldı.

De afslachting vond plaats tussen 1914 en 1919.

100 bine yakın bir topluluk da anayurttan göç ettirildi.

Ongeveer honderd duizenden mensen van de gemeenschap raakten ook ontheemd van hun vaderland.

Başkan APO: Bu dönemlerdeki bir Ermeni katliamı biliniyor, ama tarih bir Asurilerin o katliamından pek söz etmiyor.

Voorzitter APO: In deze tijd wordt melding gemaakt van de afslachting onder de Armeniërs, maar in de geschiedenis wordt er niet gesproken over de afslachting van de Assyriërs.

Bir katliam olmuştur ve bu doğrudur.

Er heeft een afslachting plaatsgevonden, dat is waar.

A.D.Ö: Zaten en büyük göç de bu dönemde başlıyor.

A.D.O: Hoe dan ook, de grootste emigratie vond plaats in die tijd.

Göç; Rusya, Filistin, Amerika, Suriye ve Hindistan’a oluyor.

Ze zijn gevlucht naar Rusland, Palestina, Amerika, Syrië en India.

Başkan APO: Ne kadar insan göc ediyor?

Voorzitter APO: Hoeveel mensen zijn vluchteling geworden?

A.D.Ö: 100 binden fazla olduğunu tahmin ediyoruz.

A.D.O: We schatten meer dan 100-duizenden.

Başkan APO: Bundan önce dışarıya göç varmıydı?

Voorzitter APO: Was er hiervoor ook al emigratie naar het buitenland?

A.D.Ö: Kanımızca daha öncelere bu boyutta yok.

A.D.O: We geloven dat er voorheen in dergelijke grootte niet plaats heeft gehad.

Yalnız 7.yy’da Ruha’dan Kürdistan’a büyük bir göç var.

Maar in de 7^e eeuw was er een grote vluchtelingenstroom van Ruha naar Koerdistan.

Kenaniler büyük olarak bilinen bir kabile Hindistan’a göç eidyor.

De Kenanieten, een bekende grote stam, emigrereerde naar India.

(Opmerking vertalers: Kenaniten is niet de juiste woord, het moet zijn “Kaynakieten”. Kaynak is een dorp in Urfa)

Kenaniler Ruhalı Süryanlierdir.

Deze Kenanieten waren Syriërs uit Urfa.

Şu anda Hindistan’daki nüfüsları yarım milyona yakındır.

Op het ogenblik bedraagt hun aantal in India rond half miljoen.

Başkan APO: Bunların göç etmesinin nedenleri neydi?

Voorzitter APO: Wat was de reden van hun emigratie?

A.D.Ö: Tüccar olarak, ticari amaçlarla göçüyorlar.

A.D.O: Het waren zakenmensen, en ze emigreerden voor handel.

7.yy’dan önce de Hıristiyanlık Hindistan’a uzanmış ve orada da bazı Hıristiyan topluluklar vardı.

Het christendom had al voor de 7e eeuw India bereikt en er waren al verschillende christelijke groepen daar.

Bu tüccarlar da oradaki yaşamı daha çok tercih ediyorlar.

Deze zakenmensen konden hun zaken daar veel beter doen.

Orada İslamiyetin etkileri de yoktu veya ne Osmanların ve ne de Arapların baskıları da yoktu.

Daar was nog de vervolging door de Islam, of de vervolging door de Ottomanen en nog de vervolging door de Arabieren aanwezig.

Blz 17, Kolom 3

19.yy’a geri dönelim.

Terugkerend naar de 19e eeuw.

1914-1919 yılları arasındaki katliamlardan sonra halkımız pasifikasyona uğrayarak tümüyle içine kapanmış, bölge halklarına var olan güvenini bir bütün olarak yitirerek komşu halklara ilişkiler geliştirmekten uzaklaşmaya başlamıştır.

Na de afslachting van 1914- 1919 kwam ons volk in z’n geheel in de passiviteit terecht en bleef in die toestand gesloten, ze vertrouwden de volken in de regio niet meer, ze begonnen aversie te krijgen jegens hun buurvolkeren.

Daha sonraki yıllarda, bireylere yönelik de olsa, baskılar durmamıştır.

Jaren na die tijd, al waren vertrouwen ondermijnende daden, hield de onderdrukking niet op.

Bu nedenle göç edenler, anayurtta kalan akrabalarını da yanlarına çekmeye çalışmışlardır.

Om deze reden, werd door hen die gemigreerd waren, er aan gewerkt om hun achtergeblevenen familieleden in het vaderland naar zich toe te halen.

Devamlı bir şekilde, geriye kalanları bulundukları topraklara çektiler.

Op deze manier continueerde dit zich totdat alle achtergeblevenen het land verlieten.

Öte yandan; 1933 yılında bu sefer de Irak’da büyük bir katliam yaşanıyor.

Van andere kant, werd in 1933 ditmaal een grote afslachting in Irak aangericht.

Asuriler üzerindeki bu katliam da, Kürt ağa ve şeyhleri ile Araplar tarafından ortaklaşa gerçekleştirilmiştir.

Deze afslachting van de Assyriërs werd bewerkstelligd door de Koerdische Aga’s en Sjeiks samen met de Arabieren.

Hatta Irak rejimi uçaklarla köyleri bombalamıştır.

Zelfs heeft het regime van Irak hun dorpen met vliegtuigen gebombardeerd.

Buradan da bir göç başlıyor; bazıları Yunanistan ve Kıbrıs’a bazıları da Amerika’ya göçüyor.

Vanaf dit punt start een emigratie, sommigen emigreerden naar Griekenland en Cyprus, en sommigen naar Verenigde Staten.  

Bir bölümü de hala Suriye’de Habur çayı kıyılarında yaşıyor.

Een deel van deze mensen leeft nu nog in Syrië aan de oever van de rivier de Habbur.

Kısaca; halkımız doğan istikrarsızlık sonucu vatan topraklarını terketmeye, göçe yönelmeye ve mültecileşmeye gittikçe daha sık başvurmuştur.

Kortom, het resultaat van het begin van instabiliteit was dat ons volk z’n vaderland de rug heeft toegekeerd, de weg van diaspora is opgegaan en de emigratie is sindsdien extra toegenomen.

Tabii bu, en başta gelişen güvensizliğin sonucunda olmuştur.

Natuurlijk, de eerste reden voor de emigratie was de argwaan.

Yani halkımız öyle bir durumla karşılaştı ki, artık “ülke ne olursa olsun, ben canımı kurtarayım yeterlidir” diyerek ülkesinden kaçmıştır.

Dat wil zeggen dat ons volk in een zodanige situatie terechtkwam dat zei “het maakt mij niet uit wat er gebeurt, ik wil mijn hachje redden, dat is genoeg” en z’n land is uitgevlucht.

Elbetteki bu durum daha çok bölgeyi yöneten egemen güçlerden kaynaklanmıştır.

Natuurlijk zijn in deze situatie, de meeste die vluchtten waren de heersende/voorname sterke leiders van het volk.

Yaptığımız tespitlere göre, halkımızdan 1,5 milyon kişi dişarda, Rusya, Avustralya, Amerika, Batı Avrupa ülkelerinde mülteci olarak yaşiyor.

Volgens onze bevindingen, zijn er 1,5 miljoen mensen van ons volk in het buitenland, in Rusland, Australië, Verenigde Staten, West- Europa.

Başkan APO: Suriye ve Lübnan’da ne kadar Süryani var?

Voorzitter APO: Hoeveel Syriërs zijn er in Syrië en Libanon?

A.D.Ö: Takriben 1 milyona yakın.

A.D.O: Ongeveer 1 miljoen,

Bunların büyük bir bölümü asimile olmuş.

Het grootste gedeelte hiervan is geassimileerd.

Kendilerini “Meliki” veya “Rum- Ortodoks” olrak adlandırmaktadırlar.

Ze “.presenteren zichzelf als ,,Melikiten” of als ,,Rum Orthodoxen”.

Buna karşın Cizre bölgesinde hala Süryanice konuşan 300 bin civarında bir kitle var.

Tegenover dit zijn er in het gebied van Cizre (Syrië) 300.000 die nog steeds Syrisch spreken.

Başkan APO: Melikler ve Rum-Ortadokslar yani Süryani midir?

Voorzitter APO: Dat wil zeggen, zijn de Melkieten en Rum Orthodoxen Syriërs?

A.D.Ö: Evet.

A.D.O: Ja.

Bunlar Roma İmparatorluğu döneminde Romalılara bağlanıyorlar.

Deze zijn sinds de tijd van het Romeinse rijk verbonden met de Romeinen.

Süryanice´de “Melko” yani “Meliki” kral demektir.

In het Syrisch betekent ,,Malko” dat wil zeggen ,,Meliki” koning (Keizer).

Kraldan, imparatorluktan yana olanlara bu Meliki adı verilmiştir.

Vanaf de tijd van de keizer, het rijk, werd hen deze naam Meliki gegeven.

Bunların büyük bir bölümü Romalıların Katolik mezhebini de kabulleniyor.

Van deze groep accepteert een grote deel ook de Rooms Katholieke denominatie.

Hıristiyan kilisesinde en büyük bölünme 4. ve 5. yy’larda oldu.

In de Christelijke kerk heeft de grootste verdeeldheid plaatsgevonden in de 4e en 5e eeuw.

Bu dönemde kilisenin 4. kongresi oluyor ve ardından da bölünme meydana geliyor.

In deze tijd werden er 4 kerkelijke congressen gehouden; en hierna werd de verdeeldheid zichtbaar.

Başkan APO: Süryanilerden ayrılanlar Romalılara mı bağlanıyor, bunlarda gittikçe halk gerçekliğinden uzaklaşma mı oluyor?

Voorzitter APO: Zijn diegenen die zich hebben afgescheiden van de Syriërs en bij Rome zijn aangesloten; door hun afscheiding vervreemd geraakt met de ware geschiedenis van hun volk?

Blz 17, Kolom 4

A.D.Ö: Öyle oluyor.

A.D.O: Ja, het komt daarop neer.

Biz Asuri Demokratik Örgütü olarak, yurtdışına yayılmış olan halkımızı da kucaklamayı esas almışız.

Wij als Assyrische Democratische Organisatie, bekommeren ons ook om hen die naar het buitenland zijn uitgeweken.

Avrupa’da ve diğer ülkelerde, halkımızın birliğini sağlamayı amaçlayan dernek, federasyon ve benzeri biçimdeki çalışmalarımız da var.

In Europa en andere landen hebben wij verenigingen, federaties die tot doel hebben om de eenheid te bewerkstelligen binnen ons volk en voeren gelijksoortige activiteiten uit.

Halkın büyük bir bölümü dernek ve federasyonlara bağlanmıştır.

Een groot deel van het volk is aangesloten bij verenigingen en federaties.

Amacımız, bu kuruluşlar yoluyla yurtdışında yaşayan insanlarımız arasında halk kültürümüzü korumak ve halkımızın sesini duyurabilmektir.

Onze wens is het om door deze organisaties die in het buitenland gevestigd zijn, met hun activiteiten het volk en onze cultuur te beschermen en het stem van ons volk te laten horen.

İnsanlarımızda halk ve vatan sevgisini güçlendirmeye çalışıyoruz.

We werken eraan om ons volk de liefde voor hun land en hun volk te versterken.

Ülkeye geri dönüş sorunu da bu çalışmaların kapsamındadır.

De kwestie van de terugkeer naar hun vaderland is ook hiermee verbonden.

Son dönemlerde Midyat’da devlete bağlı korucular tarafından katledilen 6 Süryani arasında, geri dönüş çalışmaları yapan ve Almanya’dan gelen geri dönüş komitesinin 2 üyesi de vardır.

De laatste tijd werden in Midyat 6 Syriërs vermoord, door de dorpswachters die in dienst staan van de overheid, die terug wilden keren van Duitsland naar Midyat waarvan 2 van hen lid waren van de remigratie comité.

Geçmişte de böyle oluyordu.

In het verleden was het ook zo.

1911 yılinda Aşur Yusuf Osmanlılarca katledildi.

In 1911 werd Asur Yusuf door de Ottomanen vermoord.

Kendisi “Süryanilerin Birliği” dergisinin yazarıydı.

Hij was zelf de schrijver van de krant ,,De eenheid van de Syriërs”

Naim Faik de 1914’de önce Filistin’e ordan da Amerika’ya göç etti.

In 1914 is ook Naim Faik eerst gevlucht naar Palestina en daarna naar Verenigde Staten.

Suriye- Türkiye sınırı oluşturulunca halkımız Suriye’de tekrardan örgütlenmeye gitti.

Toen de grens tussen Syrië en Turkije werd vastgelegd; begon ons volk dat in Syrië leefde weer organisaties op te richtten.

Kilise çevresinde bazı gazete ve dergiler, dili geliştiren bazı medreseler geliştirildi.

In de omgeving van de kerken werden diverse kranten en tijdschriften, taal promoterende diverse scholen opgericht.

“Süryani Birliği”, “Betnehrin (Mezopotamya), İdurê” adlarıyla bazı dergiler çıkarıldı.

Verschillende tijdschriften werde uitgegeven zoals “De eenheid van de Syriërs”, “Bethnarin (Mesopotamie), “Idure”.

Onlaraca dergilerin çıkarıldığı söylenebilir.

Er wordt gezegd dat er tientallen tijdschriften werden uitgegeven.

ADÖ’nün kuruluşu bu gelişmelere bağlı olarak sağlanmıştır.

De oprichting van ADO staat in relatie met de ontwikkeling van deze zaken.

Halkın tarihsel gerçeği ve onun acil bir birliğe ihtiyacı olduğu dikkate alınarak kurulmuş.

De werkelijkheid van de geschiedenis van het volk had dan ook behoefte aan deze zaken en werd het (ADO) daarom opgericht.

Kuruluşumuzun esas amacı, en başta mevcut mezhepsel bölünmüşlüğe son verip, tüm mezhepleri halkçılık potası içinde eritip tekrardan milli bütünlüğü pekiştirmektir.

De noodzaak van de oprichting van de organisatie was om einde te maken aan de diverse religieuze stromingen, het stoppen van verdeeldheid en het bewerkstelligen van eenheid, en ze allemaal samen te smelten en onder te brengen onder één stroming om hun eenheid als volk te versterken.

Katolik, Nasturi, Ortodoks ve Protestan gibi mezheplere saygılı olmak temelinde milli bütünlüğü ön plana çıkarıyoruz ve dine herhangi bir saldırımız da söz konusu olmamıştır.

Op het fundament van het respecteren van de stromingen als Katholiek, Nestoriaan, Orthodox, en Protestanten en de eenheid van het volk als geheel het meeste belangrijke punt te beschouwen, hebben wij geen enkele van deze stromingen aangevallen.

Blz 17, Kolom 5

Amacımız dini ve milli gerçeklikleri birbirinden ayırabilmektir.

Ons doel is het afscheiden van religie en seculiere van elkaar.

Biz’de milliyet olgusu tüm mezhepleri kapsayan tarzda ele alınmıstır.

Wij van onze kant als volwassen nationalisten hebben naar geen één denominatie met verkeerd oogmerk gehandeld.

Avruplaı Katolikler bir ilişkimiz yok ama, halkımızdan olup da Katolik mezhebini tercih edenlere de kesinlikle Süryani kabul ediyoruz.  

Wij hebben geen relatie met de Katholieken in Europa, maar diegenen die tot de katholieke stroming behoren; beschouwen wij zeker nog steeds als ons volk.

Bazı dış çevreler ve din adamları, mezhepleri bize karşı kullanma temelinde bize saldırıda bulundular ve hala da yapıyorlar.

In sommige werelddelen hebben sommige geestelijken de denominaties gebruikt tegen ons en hebben ons ook aangevallen en gaan nog steeds ermee door.

Hatta bir çoğumuz kilise tarafından vaftiz edilmiyor, ölülerimize bile dini dualar okunmuyordu.

Zelfs worden sommigen van ons in de kerk niet gedoopt, onze doden worden zelfs tijdens de gebeden niet herdacht.

Kiliseden adeta tecrit edilmiştik.

Wij zijn bijna de kerk uitgegooid.

Oluşturduğumuz birlik bazı dini çevrelerin çıkarlarına ters düştüğünden bize yönelik bu saldırılar geliştirildi.

Omdat door sommige gelovigen ons streven naar eenheid fout werd geïnterpreteerd, hebben ze zelfs ons aangevallen.

Asuri hareketine, “Sizler Nasturisiniz” diyerek tecrit edilmeye çalışılıyorduk.

Over de Assyrische beweging zeggen ze,, jullie zijn Nestorianen” en werkten eraan om ons te isoleren.

Kilise çevresi Nasturiliği putperestlik anlıyor ve bunu Hıristiyanlığa yönelik hareket olarak kabul ediyor.

De Kerk beschouwt Nestoriaanimse als ketterij en ziet deze als de vijandige beweging van het christendom.

ADÖ´nün temsilcisi ve taraftarlarına Nasturilik bir hakaret gibi yapıştırıldı.

Een vertegenwoordiger van ADO en sympathisanten werden belasterd door een link naar Nestorianisme.

Başkan APO: Yani nasıl ki Müslümanlık Yezidiliği kötülüyorsa, Hıristiyanlık da Nasturiliği kötülüyor öyle mi?

Voorzitter APO: Dat betekent zoals Moslims de Yezides bespottelijk maken; zo maakt het christendom Nestorianen bespottelijk, correct?

A.D.Ö: Evet, Süryani halkı gerçeğini hala da tanımak isteyen bazı çevreler, “Asuri ayrıdır, Süryani ayrıdır” demektedirler. 

ADO: Ja, zelfs als wij nu de wekelijkheid van geschiedenis van het Syrisch volk willen uitlegen, wordt in sommige landen gezegd dat “de Assyriërs anders zijn, de Syriërs anders zijn”.

Keldaniler bile ayrı bir halk gibi göstermeye çalışıyorlar ki, aslında Keldanilik, Katoliklik demektir.

Zelfs de Chaldeeërs werken eraan om als een apart volk te worden beschouwd, terwijl in werkelijkheid de betekenis van ,,Chaldeeërs” Katholiek is.

Başkan APO: “Kurmanc ayrıdır, Zaza ayrıdır” dedikleri gibi…

Voorzitter APO: Zoals wordt gezegd “Kurmanc zijn anders en Zaza zijn anders”…….

A.D.Ö: Aynen böyle.

ADO: Het is inderdaad precies zo.

Bütün bu olumsuzluklara rağmen ülke topraklarında ve dışında yaşayan halkımızın büyük bir bölümü artık şimdi bizi anlıyor.

Ondanks al deze problemen begrijpt het grootste deel van ons volk die in de regio en daarbuiten leven, ons hoe dan ook.

Halk gerçekliğimız konusunda kısaca bunları diyebiliriz.

Over de werkelijkheid van ons volk kunnen wij in het kort zo zeggen.

Blz 17, Kolom 6

Öte yandan , başka halkların içinde yaşandığımızın da bilincindeyiz.

Aan de andere kant, dienen we ook ervan bewust te zijn dat wij ook tussen andere volkeren leven.

Bu durum da bizi çok ilgilendiriyor.

Ook deze kwestie heeft erg veel onze aandacht.

Bizim de yaşadığımız topraklarda çoğunluğu Kürtler oluşturuyor, ama Arap, fars ve Ermeni gibi diğer bazı halklar da mevcut.

In de landen waar wij leven bestaat de meerderheid uit Koerden, maar er leven ook andere volkeren zoals Arabieren, Perzen en Armeniërs.

Halklar arası ilişkilerde bakış açımız şöyledir: Her halk kendi kültüründe, dilinde, geleneklerini yaşamada, iradesini konuşturmada özgür olmalı ve bir eşitlik yaşanmalıdır.

Onze kijk over de relatie tussen deze volkeren is als volgt: Elk volk heeft recht om z’n eigen cultuur, taal, tradities te praktiseren, het verwerven van vrijheid van meningsuiting en dezelfde rechten verkrijgen.

İç içe yaşayan halkların birlik ve dayanışma içinde olmaları gerekir; birbirlerine karşı saygı ve sevgi beslemeller.

De volkeren die met elkaar leven dienen onderling solidair te zijn, ze dienen respect en liefde naar elkaar toe te koesteren.

Taraflardan hangisi baskı ve zulmü geliştiriyorsa, ona tavır takınmalıdır.

De partij die andere onderdrukt en vervolgt, dient ertegen te worden opgetreden.

Aynı topraklarda yaşayan halkların gözünde o ortak topraklar kutsal sayılmalıdır.

De in dezelfde grondgebied levende volkeren, dienen dat gemeenschappelijk land als heilig te beschouwen.

Vatan toprakları için tüm halklar birlikte çalışmalıdır.

Voor het belang van het vaderland dienen alle volkeren samen te werken.

Verilecek mücadeleyle ülke kurtarılmalıdır ki, ülke de onları koruyabilsin, onları sahiplenebilsin.

Wanneer door de strijd dient het land bevrijdt wordt, dienen de inwoners van het land hen te helpen, zodat ze ook erfgenamen ervan worden.

Şimdi, bizim de yaşadığımız topraklarda çok sayıda siyasi, milli hareket ler vardır.

Op het ogenblik hebben wij in de landen waar wij leven talrijke politieke, nationale bewegingen.

Bunlar düşüncelerini özgürce ifade edebilmeliler ki, birlikte nasıl yaşayabileceklerini doğru tesbit ede bilsinler.

Deze (bewegingen) dienen in vrijheid zich te uiten, het is noodzakelijk dat men zich bewijst hoe men op waardige wijze met elkaar samen te kunnen leven.

Biz, Ortadoğu insanınıda dini insanın doğal bir parçası olarak görüyoruz.

Wij zien ons zelf als een gelovig volk die deel uitmaakt van het Midden-Oosten.

Bunun için din olgusu her halkin yaşamında özgür olmalıdır.

Om deze reden is het nodig dat iedereen in vrijheid zijn godsdienst mag beleven.

Din, hakimiyet aracı olsun demiyoruz ama, her halk da dininde tam özgür olsun diyoruz.

Wij zeggen niet dat de godsdienst moet regeren over mensen; maar elke volk moet vrij zijn in het beleven van zijn godsdienst.

Halkların geri kalmasında en büyük rolü gerici din adamları, feodaller oynamıştır.

De reden dat het volk is achtergebleven /onderontwikkeld heeft te maken met de achterlijke geestelijken, die lijken op leenheren.

Halkların ekonomik bakımdan düzenlenmesinde ve bilimsel gelişmesi önünde bunların oynadığı olumsuz rol ve oluşturdukları engeller büyüktür.

De economische toestand van het volk dient te worden verbeterd, en de door hen (geestelijke) gespeelde negatieve rol en het opwerpen van barrières voor de wetenschappelijke vooruitgang is groot.

Bu nedenle diyoruz ki, ister tarlada ister fabrikada, nerede çalışıyarsa çalışsin, insanlar özgür olmalıdır.

Om deze reden zeggen wij, ongeacht waar men werkt, op het land of in de fabriek; de mensen dienen vrij zijn.

Yani insanların ekonomik- demokratik halkları da güvenceye alınmalıdır.

Dat wil zeggen, de economische en democratische rechten van de mensen dienen beschermd te worden.

Şimdi de güc olayına geri dönmeyi istiyoruz..

Nu willen wij teruggaan naar de kwestie van macht…

Belirttik, halkımız açısından mülteci olmanın büyük nedenleri vardır.

Wij hebben vastgesteld dat de kwestie van het vluchtelingschap van ons volk vele oorzaken kent.

Burada en büyük neden, halkımızın kendi gerçekliğinden koparılmasıdır; bölge egemen güclerin halkımızın gerçekliğini kabullenmemesidir.

De grootste oorzaak hiervan is dat ons volk zijn werkelijkheid over z’n oorsprong heeft verloren, de machten in de regio hebben de waarheid over ons volk niet erkend.

Ne Türk, ne Arap ve ne de Fars egemenleri bugüne kadar halkımız gerçeğini kabul etmemişlerdir.

Nog de Turken, nog Arabieren, nog Perziërs hebben de werkelijke oorsprong van ons volk erkend.

Blz 18, Kolom 1

Bu güçlerden hiçbiri bugüne kadar bu halk da bir medeniyet, bir kültür sahibidir dememiştir.

Geen een van deze machten heft tot nog toe ons volk erkend als volk met cultuur en beschaving.

Yazım alanında da bu dile getirilmemiştir.

Dit probleem is tot nog toe niet eens bespreekbaar gemaakt.

İşte tüm bunlar, halkımızın her şeye kara bir tablo gibi bakmasına yol açmıştır.

Al deze zaken vormen de oorzaak dat men ons volk als een soort zwarte (ongewenste) tafel wordt beschouwd.

Ve bu da göç hareketinin başlıca nedeni olmuştur.

En dit is ook de reden dat zij vluchteling zijn geworden.

Şimdi biz, göç olayının nedenleri üzerinde dururken, bu sadece göçü anlamak için değil, halkımızın anavatana dönüşünü sağlamak için de olmalıdır diyoruz.

Zoals wij net hebben gehad over de kwestie van het vluchtelingschap; betekend dit niet dat wij iets willen begrijpen over vluchtelingschap; maar dat ons volk terugkomt naar zijn vaderland; dat is wat wij zeggen.

Bunu mutlak tarzda bilince çıkarmak zorunluluğu var.

Het is lastig om dit aan ons volk uit te leggen.

Bu anlamda, olayın daha da anlaşılması için tarihte rastlanan Aramilere de değinmek gerekir.

Om in dit verband, de kwestie nog meer te verduidelijken is het nodig om ook aandacht te geven aan de in de geschiedenis bekende geraakte Arameeërs.

Başkan APO: Tabii, bunu da dinlemek isterim.

Voorzitter APO: Natuurlijk, ook daar wil ik over horen.

A.D.Ö: Aramiler de Asurilerin bir parçasıdır.

A.D.O: De Arameeërs zijn ook een deel van de Assyriërs.

Başkan APO: Hangi tarihte yaşarmışlar ?

Voorzitter APO: In welke tijdperk van de geschiedenis leefden zij?

A.D.Ö: Bunlar M.Ö. 1500 yılarında tarihte görülüyorlar.

A.D.O: In het jaar 1500 voor Christus komen ze tevoorschijn in de geschiedenis.

Asurilerin topraklarında yaşıyorlardı, yani iki nehir (Dicle, Fırat) arasında.

Ze leefden in het grondgebied van de Assyriërs, dat wil zeggen tussen de twee rivieren (Tigris, Eufraat).

Aramiler ayrı kabileler gibi görünseler de, kültür ve medeniyetleri Asurilerinkiyle iç içe geçmiş ve daha sonra da zaten içlerinde erimişlerdir.

Zelfs als de Arameeër als een apart volk worden beschouwd, waren ze zeer verbonden met de Assyriërs voor betreft hun cultuur en beschaving en zijn daarna in ieder geval verdwenen/gesmolten.

Başkan APO: Peki kökenleri nedir ?

Voorzitter APO: Prima, wat is hun oorsprong?

A.D.Ö: Mezopotamyalı Asuri kökenli olduklarını söyleyebiliriz.

A.D.O: We kunnen zeggen dat ze afstammeling zijn van de Assyriërs van Mesopotamië.

Arap olmadıkları kesindir.

Het is zeker dat zij geen Arabieren zijn.

“Oromoye” (Aram) kelimesinin anlamı Süryanice’de “yüksek”, “yüce” demektir.

De betekenis van het woord “Oromoye” (Aram) in het Syrisch is “Groot”, “Hoog”.

“Aram” aynı zamanda bir isimdir de.

“Aram” is tegelijkertijd ook een naam.

Bu nedenle onlar bu adı kendilerine vermişlerdir.

Om deze reden hebben zij deze naam op zichzelf toegepast.

Başkan APO: Bizim komşu bir köyün adı da Aram’dır.

Voorzitter APO: Een van onze buurdorpen heeft ook de naam Aram.

Bu kelime de o zaman Süryanice’den gelmedir.

Dit woord moet dan ook van het Syrisch afkomstig zijn.

Yani diyorsunuz, Aramlılar Arap değildir.

Dat wil zeggen, jullie zeggen dat de Arameeërs geen Arabieren zijn.

A.D.Ö: Kesinlikle değiller.

A.D.O: Absoluut, ze zijn geen Arabieren.

Dillerine de Aramice denilir.

Hun taal wordt ook Aramees genoemd.

Bizim konuştuğumuz dil de aslında Aramicedir ki buğün buna Süryanice denilir.

Ook onze taal die wij spreken is eigenlijk Aramees; maar wordt in onze dagen Syrisch genoemd.

Veya şöyle diyelim: Edebiyat dilinde Süryanice’ye Aramice deniliyor.

We kunnen ook zo zeggen: in de literatuur wordt Syrisch ook Aramees genoemd.

Kilisenin de hala kulandığı dil Aramice’dir.

In de kerk wordt nog steeds Aramees gebruikt.

Başkan APO: Sanırsam Aramiler Urfa’da çok yaşamışlar, çünkü medeniyet izlerine halla rastlaniliyor.

Voorzitter APO: Ik dacht dat veel Arameeërs in Urfa leefden; omdat er nog steeds sporen van beschaving te vinden zijn.

Blz 18, Kolom 2

A.D.Ö: Evet

A.D.O: Ja.

Hakkari’den Urfa´ya kadar olan bölgede yaşamışlardır.

Ze leefden in het gebied van Hakkaria tot Urfa .

Özellikle Midyat dolaylarında yoğunlaşmışlar.  

In het bijzonder zijn ze geconcentreerd in de omgeving van Midyat.

Süryaniler bu toprakları “Aram”, yani “yüce” olarak adlandırmışlar, bunları kutsal topraklar olarakkabullenmişler.

De Syriërs hebben dit land als,, Aram” dat wil zeggen ,Hoog” bekendgemaakt; ze hebben dit als een heilige land geaccepteerd.

Bu anlamda “Aram” sözcüğü kutsallığı da ifade etmiş oluyor.

In deze betekenis wordt ook duidelijk de heiligheid van de naam Aram.

Hatta M.Ö. 7. yy’da Asur kıralı Senherib Aramiceyi ülkenin resmi dili kabul etmiştir.

Zelfs in het jaar 700 voor Chr, heeft de Assyrische koning Senherib het Aramees als officiële taal van de regio erkend.

Başkan APO: Peki Aramice Asurice’ye çok yakın mı?

Voorzitter APO: Is het Aramees veel dichtbij Assyrisch?

A.D.Ö: Aynıdır, sadece ayrı bir lehçe gibidir.

A.D.O: Het is dezelfde; alleen is het een dialect ervan.

Başkan APO: O zamandan kalma metinleri anlayabiliyor musunuz?

Voorzitter APO: Begrijpen jullie de overgebleven teksten van toen ook vandaag?

A.D.Ö: Daha önceleri çivi yazısı kullaniliyordu.

A.D.O: In het begin gebruikten ze spijkerschrift.

Aramice, Asurice’nin modern biçimdir.

Aramees is het een moderne vorm van Assyrisch.

Başkan APO: Demek istediğim, Aramice sözcükleri anlıyor musunuz?

Voorzitter APO: Wat ik wil zeggen is of jullie de Aramese woorden kunnen begrijpen?

A.D.Ö: Evet, şu anda konuştuğumuz dil Aramicedir.

A.D.O: Ja, de huidige door ons gesproken taal is het Aramees.

Büyük İskender döneminde Helenler Asurice’ye Süryanice demişler, Aramice’yi resmi dil olarak kabul etmişler.

In de tijd van de Alexander de grootte noemden ze Assyrisch ‘Syrische’ taal, het Aramees werd officieel als taal geaccepteerd.

Ardından da halk Süryani kavramı etrafında bütünleşmeye başlamıştır.  

Hierna begon het Syrische volk dit concept in de omgeving te integreren.

Arami dilinin temel iki lehçesi var: Doğü ve Batı lehçeleri.

Het Aramese taal heeft twee dialecten: Oost- Aramees en West-Aramees.

Milattan sonra 452 yılında Bizanslıların dönetiminde Makedonya’da (Bizansa yakın) kilisenin büyük bir kongresi yapıldı.

In het jaar 452 n. Chr. in de tijd van de Byzantijnen werd in Macedonië, de kerk die het meest dichtbij stond bij de Byzantijnse kerk, een vergadering belegd.

Bu dönemende Süryaniler üçe bölünüyor ve Nasturiler de bu tarihte ortaya çikıyor.

In deze tijd raakten de Syriërs in drie groepen verdeeld en ook in deze tijd ontstonden de Nestorianen.

Süryani Ortodokslar da Yakubiler olarak adlandırlıyor.

De Syrisch Orthodoxen raakten ook bekend als Jacobieten.

Bizans egemenliğini takip eden Süryanilere de Melikiler denildi.

De Syriërs die de Byzantijnse Keizer volgden, werden Melkieten genoemd.

Süryanice’de Meliki (Melko) ‘nın anlamı “saltanat” veya “sultan” demektir.

De betekenis van Meliki (Melko) in het Syrisch is “vorstendom” of “sultan”.

Başkan APO: Yani Melik kelimesi de ordan mı geliyor?

Voorzitter APO: Dat wil zeggen, komt het woord Malik daar vandaan?

A.D.Ö: Evet.

A.D.O: Ja.

Uraldan yana olanlara denilir.

Sinds de tijd van Ural werden de opvolgers zo genoemd.

Başkan APO: Bu durumda hangiler işbirlikçi oluyor?

Voorzitter APO: Wie van hen is in deze situatie de collaborateur?

A.D.Ö: Katolikler, yani Bizansı kabul edenler işbirlikçi oluyor.

A.D.O: De Katholieken, dat wil zeggen zij die Byzantijnen hebben aanvaard zijn collaborateur.

Ortodokslar taviz vermeyenlerdir ve halen de Süryanidirler.

De orthodoxen hebben geen concessies gedaan, tot vandaag de dag zijn ze Syriërs.

Başkan APO: Süryani Ortodokslar halen radikal….

Voorzitter APO: Syrische Orthodoxen zijn nog steeds radicaal…

A.D.Ö: Evet

A.D.O: Ja.

Blz 18, Kolom 3

Başkan APO: İşbirlikçiler şimdi kimdir yani?

Voorzitter APO: Dat wil zeggen, wie zijn nu de collaborateurs?

A.D.Ö: Şam, Halep, Lübnan, Hama, Humus ve Latikiye´de bulunan Rum-Orthodokslar.

A.D.O: De in Damascus, Aleppo, Libanon, Hama en Latiqya levenden Rum Orthodoxen.

Bunlar Melikilerin devamıdır.

Deze zijn de opvolgers van de Melkiten.

Ama bunlardan bir kısmı yine Katoliktir.

Maar een deel hiervan is weer Katholiek.

Melikiler de sonradan ikiye bölüdü.

De Melkieten raakten hierna ook in twee groepen verdeeld.

Şimdilik bir kısmı Rum- Ortodoks, bir kısmı da Rum- Katoliktir.

Op het ogenblik is een deel ervan Rum Orthodox en de andere groep Rum Katholiek.

Bu bölünme 1500 yıllarında oldu.

Deze verdeeldheid ontstond in het jaar 1500.

Her iki kesim de Süryani dilini tümden unutmuştur, milli duygurlanı tümden yitirmiştir.

De beide groepen hebben het Aramese taal compleet vergeten; hun etnische bewustzijn raakten ze volkomen kwijt.

Melikiler 6. yy’da yaşayan Marun isminde bir kadise (azize) inanıyorlar.

De Melkieten geloven in de 6e eeuw levende Heilige (Sint) Maron.

Lübnan’da hala yaşayan Maruniler bunların devamıdır, yani Maruni Süryanilerdir.

De nu in Libanon levende Maroniten zijn hun opvolgers, dat wil zeggen Maronitische Syriërs.

Kiliseleri de hala Süryani-Maruni ismini taşımaktadır.

Hun kerken dragen nog steeds de naam Syrisch-Maronitisch.

Ama milli özellikleriyle biz Süryanilerden uzaklaşmıslardır.

Maar in hun nationale tradities zijn ze vervreemd/verwijderd van de Syriërs.

Öte taraftan, 14.-15. yy’da Asurilerin bir kısmı Papa‎’ya bağlanıyor.

Aan de andere accepteerde in de 14^e- 15^e eeuw een deel van de Assyriërs de Paus van Rome.

Nasturilerin bir kısmı katolik oluyor.

Een deel van de Nestorianen wordt Katholiek.

Papa bunlara yeni bir isim veriyor.

De Paus gaf een nieuwe naam aan hen.

Babil Keldanileri.

De Chaldeeërs van Babylon.

Bu durum halkın yeniden ikiye bölünmesine neden oldu.

Deze situatie veroorzaakte dat het volk weer in tweeën werd gedeeld.

Ayrılan Katolikler artık kendilerini Asuri kabul etmiyorlar, “Biz Katholikiz” demeyle yetiniyorlar.

De afgescheiden Katholieken beschouwen zichzelf niet als Assyriërs, het is voldoende als we zeggen “dat we Katholiek zijn”, zeggen ze.

Milli duyguları tümüyle yok edilmiştir.

Hun etnische bewustzijn hebben ze volledig aan de kant gezet.

Halk gereçekliğimizi, kültür ve tarihimizi kısaca böyle ifade edebiliriz.

De waarheid over ons volk, cultuur en geschiedenis kan in het kort op deze manier worden uitgelegd.

Umutluyum ve tekrar çağırıyorum: Bundan sonra daha fazla ülkeye yönelmeyi, halk gerçekliğine yönelmeyi, bunu özgürlük temelinden yeniden sağlamayı gerçekleştirmelisiniz.

Ik ben hoopvol en ik herhaal het nogmaals: Hierna dienen wij extra het land vooruit te helpen, de werkelijke toestand te verbeteren, dit opnieuw op een fundament van bevrijding een nieuwe leven in te blazen. 

Başkan APO: Asuriler kökenleri itibarıyla Arap değiller öyleyse, değil mi?

Voorzitter APO: De oorsprong van de Assyriërs gaat niet terug tot de Arabieren, niet waar?

A.D.Ö: Asuriler Araplardan daha eskidir.

A.D.O: De Assyriërs zijn nog ouder dan de Arabieren.

Araplar Mezopotamya topraklarının güneyinden gelmişler.

De Arabieren zijn afkomst uit het zuiden van Mesopotamië.

Araplar “Arap” ismini takanlar da Asurilerdir.

Diegenen die de benaming “Arabisch” aan de Arabieren hebben gegeven waren ook Assyriërs.

Onlara “Araboyo”denilmiş ve bunun anlamı da “Güneyli” demektir.

Ze noemden hen “Araboye” en de betekenis hiervan is ”zuidelijken”.

Asurica “Arap” kavramının başka bir anlamı da “Sahra” dır.

Een andere betekenis van het woord “Aabisch” in het Assyrisch is “Sahra”.

Bu durumda Araplar, “Sahra halkı”, “çöl insanı” olarak adlandırılmış oluyorlar.

In deze situatie worden de Arabieren “Sahra- volk”, “woestijnen mensen” genoemd.

Başkan APO: Yani bu kelime Asurice mi oluyor?

Voorzitter APO: Dat wil zeggen, ligt de oorsprong van dit woord in het Assyrisch?

Blz 18, Kolom 4

A.D.Ö: Kesinlikle evet.

A.D.O: Ja, absoluut.

Bunu dilimizde iki anlamı var; bir “Güneyli”, diğeri “çöl” Araplar bile Sahra’da yaşayan Araplara hala “Araboy” (Arabi) diyorlar, yani “çöl insanı” diyorlar onlara.

In ons taal heeft dit twee betekenissen, de ene wordt genoemd “het Zuidelijke” en de andere “woestijn” Arabieren en zelfs de in Sahara levende Arabieren worden nog steeds “Araboyo” (Arabieren) genoemd, dat wil zeggen “de mensen van de woestijn” worden ze genoemd.

Başkan APO: Babiller, Akadlar, Sümerler kesinlikle Arab değil, değil me?

Voorzitter APO: De Babyloniers, Akkadiers, Sumeries zijn absoluut geen Arabieren, niet waar?

A.D.Ö: Değiller….

A.D.O: Geen……

Başkan APO: Ama Araplar bunları kendilerine mal ediyorler.

Voorzitter APO: Maar de Arabieren eigenen ze allemaal zichzelf toe.

Böyle bir tarihin varlığı iddia ediliyor.

Ze claimen dat zo’n soort geschiedenis bestaat.

A.D.Ö: Kesinlikle Arap değiller.

A.D.O: Ze zijn absoluut geen Arabieren.

Başkan APO: Dilleri Arapçadan farklı mı oluyor?

Voorzitter APO: Is hun taal anders dan Arabisch?

A.D.Ö: Evet

A.D.O: Ja.

Süryani dilinde yazılan bir sürü kitapları var.

Er zijn vele van hun boeken geschreven in het Syrische taal

Başkan APO: Hepsi Arapçadan afrklı?

Voorzitter APO: Ze zijn allemaal verschillend van Arabisch?

A.D.Ö: Evet öyle.

A.D.O: Ja, dat is zo.

Başkan APO: Çivi yazısı var, Aramice var; bunlar Arapça değil o zaman ve Arapça hatta yazı dili bile olmuyor, öyle mi?

Er bestaat spijkerschrift, er bestaat Aramees; deze ze zijn niet Arabisch; en in die tijd bestond het Arabisch niet in geschreven woord, is dat zo?

A.D.Ö: Evet.

A.D.O: Ja

Aslında Arapça dili Süryanice dilinden etkilenmiştir.

In werkelijkheid is Arabisch afkomstig van het Syrische taal.

Başkan APO: Öyle mi?

Voorzitter APO: Is dat zo?

Arapça Süryanice’den etkilenmiştir.

Arabisch is afkomstig van het Syrisch.

Peki bu kesin mi?

Goed, is dat zeker zo?

A.D.Ö: Kesindir.

A.D.O: Zeker.

Yazı konusunda özellikle etkileniyorlar.

De oorsprong van hun schrift is speciaal daarvan afgeleid.

Öte yandan bu iki dil arasında biraz benzerlikler de var, ama asıl etkilenen Arapça oluyor.

Aan de kant lijken de woorden van deze twee talen veel op elkaar, maar in werkelijkheid is het Arabisch ervan afgeleid.

Araplar bazı harfleri Süryanice’den almışlar.

De Arabieren hebben sommige van hun letters van Syrisch afgeleid.

Başkan APO: Öyle mi?

Voorzitter APO: Is dat zo?

Bu çok ilginç.

Dat is wonderbaarlijk.

O zaman İncil de büyük oranda Süryanice yazılmış oluyor, değil mi?

In dat geval is de Bijbel ook in grote mate geschreven in het Syrisch, niet waar?

A.D.Ö: Tabii, böyle oluyor.

A.D.O: Natuurlijk, zo is het.

Başkan APO: O zaman İncildeki bilgilerin büyük bir kısmı da Asuri kaynağından geliyor sonucuna gidebiliriz?

Voorzitter APO: In dat geval kunnen wij uiteindelijk het zo zeggen, dat een groot deel van de Bijbel afkomstig is van de Assyrische bronnen?

A.D.Ö: Evet, Asuri kaynağından geliyor.

A.D.O: Ja, het is afkomstig van de Assyrische bronnen.

Zaten İsa’nın kendiside Asuri kökenlidir.

Zelfs is Jezus Christus van oorsprong Assyriër.

O topraklarda Asuriler de yaşıyordu.

In die landen leefden toen ook Assyriërs.

Bir de o dönemlerde Asurilerin ünlü savaşçıları da vardı.

Ten eerste, in die tijd waren ook Assyriërs die oorlog voerden.

Tevrat da yazıyor, Asuriler ile Yahudilerin savaşı köklüdür diye.

Ook het oude testament schrijft hierover, de oorlog tussen Assyriërs en Joden was heftig.

Blz 18, Kolom 5

İslamiyet’in çıkışıyla Süryanilerin büyük bir bölümü zorunlu olarak İslamiyeti kabul ediyor.

Na het opkomen van de Islam is een groot deel van de Syriërs gedwongen tot de Islam.

İslamiyet’le birlikte bunlar Araplaşıyorlar da.

Samen met Islamisatie werden ze ook gearabiseerd.

Arablaşan Süryaniler Arap medeniyetine büyük katkılar sunuyorlar.

De gearabiseerde Syriërs worden beschouwd als diegenen die een grote bijdrage hebben geleverd aan de Arabische beschaving.

Süryani kökenliler biçimde, sanatta ve daha birçok alanda çalıştırılıyorlar.

De typische inheemse Syrische werkgebieden waren Kunst en diverse andere gebieden.

Başkan APO: Anlaşılıyor.

Dat hebben wij begrepen.

Araplar, ilmi büyük oranda müsülmanlaşmış Süryanilerden alıyorlar.

De Arabieren hebben in grote mate hun kennis van de geïslamiseerde Syriërs ontvangen.

Peki bunlar nerede kalıyor?

Goed, waar leven deze mensen?

A.D.Ö: Humus, Şam, Halep, Bağdat, Musul ve Lübnan’da.

A.D.O: In Homs, Damaskus, Allepo, Bagdad, Mosul en in Libanon.

Başkan APO: Yani anlaşılan Arap uygarlığı önemli oranda Asuri (Süryani) uygarlığından etkileniyor.

Voorzitter APO: Dat wil zeggen, wij begrijpen dat de Arabische civilisatie duidelijk voor een belangrijke mate afkomstig is van de Assyrische (Syrische) civilisatie.

Etkine nasıl bu kadar girmişler acaba?

Men kan zich afvragen hoe deze invloed in zo’n grote mate plaats heeft gevonden?

Epey Arabplaşma var demek istiyorum.

Ik wil mee zeggen dat er een grote Arabisatie bestaat.

A.D.Ö: Evet doğrudur.

A.D.O: Ja, dat is waar.

Süryanilerin zengin tabakları kendi mal varlıklarını koruyabilmek için büyük oranda Mülsümanlığı kabul ediyorlar.

De rijke Syrische klasse heeft voor een groot deel Islam geaccepteerd om het vele geld die ze hadden te beschermen/behouden.

Başkan APO: Aynı bizdeki gibi değil mi?

Voorzitter APO: Het is precies zelfde gebeurd als met ons, niet waar?

Ne kadar şeyh ve ağalar Araplaşmayı, Müsülmanlaşmayı yaşadılarsa, Süryanilerle de böyle.

Zoals met vele gearabiseerde, geïslamiseerd (Koerdische) Sheiks en Aga’s (heeft plaatsgevonden), zo heeft ook met de Syriërs plaatsgevonden.

Müslümanlaşan Süryanilerde var değil mi?

Er zijn ook geïslamiseerde Syriërs, niet waar?

A.D.Ö: Var.

A.D.O: Ze zijn er.

Binlerce, hatta yüzbinlerce.

Met duizenden, zelfs met honderdduizenden

Suryiye ve Irak’ta taşayan Süryanilerin durumu, Mısır’daki Kuptilere benziyor.

De situatie van de in Syrië en Irak levende Syriërs lijkt op die van de Kopten in Egypte.

Mısır egemenliği geliştikçe Kuptiklerin büyük bir bölümü de Arablaşıyor.

Toen de macht van Egypte toenam, werden velen Kopten Moslims.

Başkan APO: Süryanilerin durumu da biraz onlarınkine benziyor.

Voorzitter APO: De situatie van de Syriërs lijkt ook beetje op die van hen.

Arap değiller ama Araplaşıyorlar.

Ze zijn geen Arabieren, maar worden gearabiseerd.

Bu durum mesela Cezayir’de de var değil me?

Deze situatie bestaat ook in Algiers, niet waar?

A.D.Ö: Doğrudur, Cezayır’da da var bu durum.

A.D.O: Dat is waar, deze situatie bestaat ook in Algiers.

Yalnız Süryanilerin kültürü, medeniyeti, dili Araplar’dan farklıdır.

Alleen de cultuur, gewoontes, de taal van de Syriërs is anders dan die van Arabieren.

Başkan APO: O zaman Kürtlerle en çok iç içe yaşayan bir halk.

Voorzitter APO: In dit geval is het de meest dichtbij/door elkaar de Koerden levende volk.

Asuriler ovada uygarlığı geliştirirken Kürtler dağlarda biraz geri kalmış.

Toen de Assyriërs in de vlakke landen hun civilisatie uitbereidden, bleven de Koerden beetje onderontwikkeld in de bergen.

Asuri olayını Kürdistan içinde bir gerçek olarak düsünmek gerekiyor.

De Assyrische kwestie dient te worden beschouwd als een serieus feit binnen Koerdistan.

Şimdi anladığım kadarıyla, Asuri Demokratik Örgütü’nün kendi halk tarihine yaklaşımı biraz bize benziyor.

Voorzover ik heb begrepen lijkt de situatie van het volk vertegenwoordigd door de Assyrische Democratische Organisatie beetje op die van ons.

Biz de bütün mezhepçiliğe, aşiretçiliğe karşi geldik ve dinin etkisini de şöyle değerlendiryoruz: Milli gerçeği mahfestmiştir.

Ook wij kwamen in opstand tegen partijen, geloofsdenominaties en stammen en het (nadelige) effect van het geloof kunnen wij als volgt evalueren: De waarheid over onze nationaliteit was uitgeroeid.

Sahte dincilerin tahribatı Süryani halkında çok daha derinliğine işlenmiş.

Door de valse geestelijken is het Syrische volk erg veel diepe schade berokkend.

Belki din, Ortodoksluk biraz ayakta tutmuş ama, buna eleştirisel yaklaşımları da olumlu buluyorum.

Misschien heeft het orthodoxe geloof beetje meer voet aan de grond gekregen, maar dit dient op een constructieve kritische manier te worden benaderd.

Dini bütünüyle inkar etmek doğru değil.

Het is niet juist om het geloof compleet te ontkennen.

“Din kültürdür, yaşam biçimidir,”görüşlerine katılıyorum ve fakat, dinci kesim mi desem, yani dini çıkar temelinde kullananların da zarar verdiklerini unutmamak gerekiyor.

“Geloof is cultuur, is een soort levenswijze”, ik neem deel aan de bijeenkomsten, maar ik kan niet met zekerheid zeggen dat het om gelovigen gaat, dat wil zeggen, we dienen ook niet te vergeten diegenen die schade berokkenen door het geloof uit z’n verband te rukken en te misbruiken.

Her mezhepten yeni demokratik bir halk oluşturmak önemli bir adımdır.

Het is nodig dat uit elke geloofsdenominatie een democratische beweging wordt gevormd.

Yani kendi hareketlerini böyle modern bir temele dayandırmaları önemli.

Dat wil zeggen dat het belangrijk is dat hun handelingen berusten op een modern fundament.

Blz.18, Kolom 6

Mülteciliğe karşi çıkma da iyidir.

Het is ook goed om vluchtelingschap tegen te gaan.

O de bize beziyor.

Dat lijkt ook op onze situatie.

Buna daha yoğunca yer vermek gerekiyor, daha fazla ağırlık vermek gerekıyor.

Het is nodig om hieraan meer aandacht te geven, extra te onderstrepen.

Yalnız fiziki mülteciliğe değil, ruha düşüncede geri dönüş önemlidir.

Maar, dit is niet alleen fysieke diaspora, het is ook belangrijk om gas terug te nemen voor wat betreft geestelijke welzijn.

Yani bunu geliştirmek lazım.

Dat wil zeggen, het is noodzakelijk om dit te verbeteren.

Bu konuda düşünce geliştirmek gerekiyor.

In deze kwestie is het goed om ruimer te denken.

Bence sınıf olayına da dikat etmek lazım.

Volgens mij is het ook noodzakelijk aandacht te schenken aan de kwestie van de denominatie.

Bazılarının çıkarları var, bu mülteciliğin başını çeker, yine bunlar dinciliğin de başını çeker.

Sommigen van hen hebben belangen, zij zijn de voortrekkers van diaspora, en opnieuw zijn zij ook de voortrekkers van het geloof.

Bunlara yönelik eleşitiri geliştirmek uygundur. 

Adequate kritiek in de richting van dit soort mensen is op z’n plaats.

Bunlara işbirlikçi diyebiliriz

Van deze mensen kunnen we zeggen dat ze collaborateurs zijn.

Sizde işbilikçilik tarihte çok köklüymüş sanıyorum.

Ik denk dat ook bij jullie in de geschiedenis het verraad sterk is geweest.

Bizans, Roma işbirlikçileri gibi.

Zoals de collaboratie met de Byzantijnen en de Romeinen.

Bahsettiğimiz malını, mülkünü koruma telaşınadüşen zenginlerin sahte Müsalmanlığı gibi.

Diegene waarover wij spraken die aan zichzelf denken, hun huis, hun geld en haard bewaken lijken op de valse Moslims.

Tüm bunlar halkın aleyhine olmuştur.

Al deze zaken zijn nadelig geweest voor het volk.

Dar- milliyetçilik de iyi değil.

Beperkte vorm van nationalisme is ook niet goed.

Ben biraz bu dar-milliyetçiliğin tehlikesini görüyorum.

Ik zie beetje het gevaar in van beperkte vorm van nationalisme.

Çünkü ülke gerçekliğinden, halk gerçekliğinden kendini soyutlamalar var.

Omdat er sommigen zijn die zich ontrekken aan de werkelijkheid van de regio, aan de werkelijkheid van het volk.

Şüphesiz; katliamların, baskınların rolü belirgindir.

Zonder twijfel is de rol van moorden en aanvallen duidelijk.

Ama bu daha da içe kapanmaya yol açmamalı.

Maar ondanks al deze zaken moet je niet opgeven en zich verbergen.

Mesela biz, Türkiye’ de Türkler bu kadar bastırmalarına rağmen, sıkıştırmalarına rağmen çok geniş bir açılım yaptık, Türk halkına açıldık.

Bijvoorbeeld, ondanks dat wij zoveel in Turkije worden onderdrukt, vervolgd, hebben wij een zeer uitgebreide uitleg gegeven, het Turkse volk geïnformeerd.

İçimizde çok sayıda Türk var.

Bij ons zijn er ook vele Turken.

Yani açıklık politikasını, açılma politikasını geliştirmek gerekiyor. 

Dat wil zeggen, het bevorderen van de politiek van verduidelijking, de politiek van het openbaren.

Asuri- Süryani halkının da böyle bir açilmaya ihtiyacı var.

Het Assyrisch- Syrische volk heeft ook behoefte aan zo’n openbaarmaking.

Bunun bir kültür temeli de var ve bu buna epey temel teşkil eder.

Dit heeft ook een cultureel fundament en hiervoor is een stevige basis vereist.

Özellikle Kürt olayına büyük açılma ihtiyaç var.

De Koerdische zaak heeft in het bijzonder behoefte aan zo’n uitleg (van jullie kant).

Ben kuzeyde Ermenilere açılmanın, güneyde Asurilere açılmanın bizim için tarihin kaderini bile değistereceğine inanıyorum.

Ik geloof dat de uitleg van de Armeniërs in het zuiden en van de Assyriërs in het noorden, onze bestemming in de geschiedenis zou (positief) veranderen.

Tarih, zaten bağların koparılmasıyla muazam bir karanlığa gömülmüştür.

De geschiedenis kwam in ieder geval in een tijd van groot donkerheid door het breken van de banden.

Bu bağlar kurulursa bence tarih tekrar aydınlanabilir.

Als we deze verbindingen weer herstellen, dan zal ook weer licht schijnen in de geschiedenis.

Bu bağı mutlaka kurmak gerekiyor.

Het is nodig om deze verbinding te bouwen.

Süryanilerin katkıları ülkenin yeniden kuruluşunda ve halkın özgürleşmesinde belirgin bir role sahip olabilir.

Het is duidelijk dat de Syrische bijdrage (aan de PKK) aan het opnieuw inrichten (van de regio) in de bevrijding van het volk een uitgesproken rol kan spelen

Kürdistan’ı müsterek bir ülke olarak görmek gerekir.

Het is nodig om Kurdistan te zien als een gemeenschappelijk land.

Ben bazen diyorum, Kürdistan Ermenistan’ dır, Asuristandır.  

Soms zeg ik, Kurdistan is Armenië, is Assyrië.

Zaman zaman böyle deyimlerde kullanıyorum.

Van tijd tot tijd herhaal ik deze woorden.

Çünkü bu ortak bir ülke.

Omdat dit een gemeenschappelijk land is.

Bir yerde beş-on Şüryani köyü varsa, etrafından da o kadar Kürt köyü var.

Op een plaats waar vijf- tien Syrische dorpen zijn, zijn er rondom ook evenveel Koerdische dorpen.

İste bir Hesekê’de, Cezire’de Süryani ve Kürt iç içedir.

Zoals in Heseke, in Cezire leven de Syriërs en Koerden onder elkaar.

(Opmerking vertalers: Cezire is een provincie in het noorden van Syrië).

Irak parçasında da böyledir, tamamıyla iç içe.

Dit is ook het geval in het Irakese deel, ze leven compleet onder elkaar.

Hakkari’de çok iç içe.

In Hakkaria leven velen onder elkaar.

Bu anlamda burada iki ülke kavramı yanlıştır.

Het is fout om in dit verband te zeggen dat het hier om twee landen gaat.

Aynı ülkede yaşayan iki halk, bu doğru bir yaklaşım olur.

In het zelfde gebied leven twee volkeren, dit is de juiste benadering.

Şimdi bize düşen, kendi içimizde nasıl demokratik bir hareket oluyorsanız, Kürtlerde de aynen böyle demokratlığı geliştirmemk gerekiyor.

Nu denken wij bij onszelf dat, de manier waarop jullie een democratische beweging worden, is het nodig dat de Koerden ook op die manier democratisch worden.

Yani sadece kendi içinde değil, dışında da gelişmek gerekir.

Dat wil zeggen, het is niet alleen van binnen, maar ook daarbuiten nodig om het uit te bereiden.

Tabii şu billinecek; eski dini yaklaşımlar, dar ve milliyetçi yaklaşımlar buna fazla fırsat vermedi.

Dit dienen we natuurlijk in het achterhoofd te houden, de benadering volgens oude religies, de beperkte vorm van nationaliteit heeft hieraan geen extra ruimte verleend.

Ama bizim ideolojiler, siyasetler buna son derece açıktır.

Maar onze ideologieën, (en) politiek zijn uiteindelijk open.

Özellikle Asuri Demokratik Örgütü buna epey uygun bir zemin hazırlıyor.

In het bijzonder bereidt de Assyrische Democratische Organisatie hierop een behoorlijke geschikte fundament voor.

PKK hareketinin de oldukça bu kapsamda, fakat çok çarpıcı ve büyük gelişen bir hareket olduğunu söyleyebilirim.  

Ook de oprichting van de PKK beweging vond plaats in een dergelijk sfeer, maar ik kan het zo zeggen, dat het een erg opmerkelijke en grote beweging is geworden.

Blz. 19, Kolom 1

Bazı yurtsever Süryaniler Midyat’ ta bize düşman olan korucular tarafından zarar gördü.

Sommige van de in Midyat levende Patriottische Syriërs hebben geleden onder onze vijanden, de dorpswachters.

Düşman bazı Süryani köylerine bilinçli olarak yöneldi.

De vijand is opzettelijk in sommige dorpen van de Syriërs binnengedrongen.

Fakat şimdi de Süryaniler içimizdedir ve biz bir ayrıcalık görümyoruz.

Maar, op dit moment leven de Syriërs onder ons en wij zien geen onderscheid.

Talep etkileri, arzuladıkları hemen her şeyi PKK veriyor veya teşkil ediyor.

Al hun van belang zijnde verzoeken, wensen worden meteen door de PKK ingewilligd of wordt er zorg voor gedragen.

Biz bir cephe geliştiriyoruz.

We zijn een front aan het opbouwen.

Bence Asuri hareketi de bu cepheleşmenin içinde yer almalıdır.

Volgens mij dient de Assyrische beweging ook een plaats te krijgen binnen in dit front.

Yakında cephe toplantılarımız gelişir sanıyorum.

Ik geloof dat binnenkort onze vergaderingen over het front worden opgezet.

Çağırdığımızda kendileri de gelebilirler, fakat diğer Kürt örgütelrine daha söylemedim, ama söyleyebilirim.

Als we een oproep doen uitgaan, kunnen zij zelf ook komen, maar andere Koerdische organisaties heb ik nog niets gezegd, maar zal het zeggen.

Irak’ta da Asuri harekte Kürt cephesi içindedir sanıyorum.

Ik geloof dat in Irak de Assyrische beweging deel uitmaakt van de Koerdische front.

Surye’ deki Süryaniler daha çok Türkiye’ den gelenlerdir.

De in Syrië levende Syriërs zijn voor de grootste deel afkomstig uit Turkije.

Dolayısıyla Türkiye Kürdistan’ın daki cepheye katılabilirler.

Als gevolg hiervan kunnen de in Turkse Koerdistan (levende Syriërs) deelnemen aan het front.

Cezire Kürtleri ve Süryanileri büyük oranda ordan gelmedir; Mardin’den, Midyat’tan ve diğer yerlerden.

Groot percentage van de in Cezire levende Koerden en Syriërs zijn afkomstig uit Mardin, Midyat en andere gebieden.

(Opmerking vertalers: Cezire is een provincie in het noorden van Syrie).

Aynı köyleri, aynı kentleri paylaşıyorlar.

Ze delen dezelfde dorpen en steden.

Dolayısıyla direkt katılabillirler.

Daarom kunnen ze direct deelnemen (aan het front).

Bundan sonra Avrupa’ da yakınlaşmayı geliştirmek gerekiyor, Cezire’de yakınlaşmayı geliştirmek gerekiyor.

Hierna is het nodig om ook Europa te benaderen/erbij te betrekken, ook is het nodig om Cezire te benaderen.

Birlikte kültür, folklor ve etkinlikler yapılabilir.

Ze kunnen gezamenlijk de cultuur, folklore en activiteiten ontplooien.

Ortaklaşa yürüyüşler, gösteriler yapılabilir.

Ze kunnen gemeenschappelijke demonstraties, massabijeenkomsten organiseren.

Biraz da kadro çalışması yapılabilir.

Ze kunnen beetje ook in een teamverband samenwerken.

Varsa bazı gençler, onları dağa da gönderebiliriz.

Als ze beschikbaar zijn, kunnen wij ook sommige jongeren naar de bergen sturen (voor de strijd).

Zaten Cudi daği etrafındaki köylerden bazı gençler katılıyorlar.

Zowiezo nemen sommige jongeren uit de dorpen in de omgeving van de berg Cudi hieraan deel.

Bütün bunlar yeni bir dönem anlamına gelir.

Al deze zaken brengen in dit opzicht een nieuw tijdperk voort.

Bizim toplantı, böylesine bir dönemin önemli bir başlangıcını teskil edebilir.

Onze vergadering is op deze manier bezig met het begin van een nieuwe belangrijke tijdperk.

Ben Asuri tarihine derin bir ilgi duyuyorum, yine kültürüne, uygarlığına derin bir ilgi duyuyorum.

Ik houd mij zeer diepe bezig met de Assyrische geschiedenis, ik houd mij opnieuw zeer diep bezig met hun cultuur, civilisatie.

Bunu anladığımız oranda Kürt gerçekliğini de anlayacağımıza eminim.  

Ik ben er zeker van dat door de te van ons begrp hierover, we ook de Koerdische werkelijkheid zullen begrijpen.

Yani, Asuri gerçeğini ne kadar açığa çıkarırsak, Kürt gerçeğini de o kadar açıga çıkarırız.

Dat wil zeggen, de mate waarmee de Assyrische werkelijkheid wordt openbaart, in dezelfde mate zal ook de Koerdische werkelijkheid geopenbaard worden.

Zor da olsa bu doğru bir yaklaşımdır.

Al is dit moeilijk, toch is het de juiste benadering.

Tarihte böyle önemli adımlar atmak gerek.

Het is nodig om in de geschiedenis zulke belangrijke stappen te zetten.

Kesin dönüş yapmak gerek.

Zeker, het is nodig om te remigreren.

Biz sonuna kadar gereken dayanışmayı gösteririz, kolaylığı sağlarız ve bu işe bizzat mücadelemizi veririz.

Wij zullen tot het einde toe het nodige solidariteit tonnen, de eenvoud nastreven en in deze kwestie persoonlijke strijd leveren.

Şu anda buradayız.

Op het ogenblik staan wij er klaar voor.

Burada mevcut önderlik, yönetim tarihidir sanıyorum.  

De hier aanwezig leiders, zie ik als wegwijzers van de geschiedenis.

Bu konuda atılan adımlar da değerlidir.

De in deze kwestie genomen stappen zijn kostbaar.

Bizim hareket bu sahada epey, güç, aldı.

Onze beweging heeft in deze arena behoorlijke macht verworven.

Biz burada devrimci hareketin, mücadelenin geliştirilebileceğine inanıyoruz.

Wij geloven hier dat het revolutionaire strijd van de beweging tot resultaat zal leiden.

Suriye bu anlamda, dediğim gibi, Türk faşizminden kaçan halkların bir sığınağı olmuştur.

Syrië is in dit opzicht, zoals ik al zei, een toevluchtsoord geworden voor de volkeren die gevlucht zijn voor het Turkse fascisme.

Fakat halklar şimdi gözlerini açmalılar ve geldikleri topraklara tekrar yönelmeliler.

Echter, deze volkeren dienen nu hun ogen open te maken en samen terug te gaan naar het land waar ze vandaan kwamen.

Ruhta, bilinçte bunu yaratmalılar, başlangıç yapmalılar.

Geestelijke bewustwording dient als begin te fungeren voor de realisaties hiervan.

Buradaki iktidarla da ilişkiler dostane yürütülür, zaten şimdi bu biraz da gelişmiştir.  

In deze capaciteit dient de samenwerking in vriendschap plaats te vinden, dit is nu sowieso zich beetje aan het verbeteren.

Bu anlamda Arap halkıyla da en iyi ilişkiler geliştiriliyor.

In deze geest, versterken wij ook deze samenwerking zeer intensief met het Arabische volk.

Bunu yeniden değerlendirmeliyiz.

We dienen dit opnieuw te evalueren.

Bu sahada benim fazla tecrübem yok tabii.

Op dit gebied heb ik natuurlijk niet veel ervaring.

Sizler daha çok burdasınız.

Jullie zijn meer thuis op dit gebied.

Aileleriniz eskiden burada ve burada büyümüşsünüz.

Jullie families zijn sinds oudsher hier, en zijn hier opgegroeid (in Syrië).

Blz. 19 Kolom 2

Buradaki, durumunuz daha iyidir.

Jullie situatie hier is veel beter.

Buranın da gerçeklerine dikkate alarak, bizler, biraz daha ileri bir adım atmalıyız diyorum.

Als wij de werkelijkheid van hier in acht nemen, dienen we denk ik beetje betere stappen te zetten

Memnunuz kısaca böyle toplanmaktan.

Kort gezegd, we zijn dankbaar voor zo’n bijeenkomst.

Ben mutlu bir insanım.

Ik ben een blije mens.

Genellikle yoktan yaratmayı bildiğim için, bu gelişmeyi de mümkün görüyorum.  

Omdat ik in het algemeen slaagde om uit het niets iets te creëren, beschouw ik de groei hiervan als mogelijk.

Çok kötü durumlardan çok güçlü durumlar ortaya çıkarılabilir.

Uit zeer slechte omstandigheden, kunnen zich zeer sterke situaties ontpoppen.

Sizler için de böyle düşünebilirim.

Zo denk ik ook over jullie.

Üzerimize düşeni epey yaptık diyorum.

Ik denk dat we het noodzakelijke van onze kant voor het grootste gedeelde hebben uitgevoerd.

Sizler de denemek ister misiniz?

Willen jullie dit ook uitproberen?

Devrim kervanı yürüyor, bu kervana katılır mısınz?

De karavaan van revolutie beweegt zich voort, zijn jullie bereid om aan deze karavaan deel te nemen?

Bence kesin içinde yer almalısınız diyorum.

Volgens mij moeten jullie zeker hier (in de revolutie) plaats innemen.

Asuri- Suryani halkı bu ülkenin aslında bir çiciği olarak görülmeli, her ne kadar ezilmiş ve açılmasına fırsat verilmiyorsa da.

Het Assyrisch– Syrische volk dienen we eigenlijk als een bloem van dit land te beschouwen, het heeft erg veel geleden, en heeft geen gelegenheid gekregen uit te bloeien.

Bizim hareket bunun zeminini, ortamını hazırlıyor; yeniden açılmalı.

Onze beweging bereidt het fundament, het milieu hiervan voor, opnieuw zal het openbaar worden.

Yine, bir sözüm var onu tekrarlıyayım: Eğer siz almadan da biz zaferi sağlarsak ve Asuriler ülkeye dönmek isterlerse, her zaman hoş gelsinler diyorum.

Opnieuw heb ik iets te zeggen en wil bij deze herhalen: als wij de overwinning behalen zonder jullie en de Assyriërs willen terugkeren naar het land, zeg ik, dat ze altijd welkom zijn.

ADO: Şöylenenler için tekrar teşekkür ediyoruz.

A.D.O: We danken U zeer voor wat U hebt gezegd

Daha önce bellirttiğimiz gibi, komşu halkların egemen sınıflarından çok çektik.

Zoals wij reeds hebben uitgelegd, hebben wij erg veel geleden onder de sommige groepen van de buurvolkeren.

Şimdiye kadar herhangi bir taraftan veya devletlerden güzel bir şey görmedik.

Tot nog toe hebben we van geen één kant of land iets goeds gezien.

Şimdiye kadar PKK’nin de bizlere bakış açısı bizler tarafından net bir biçimde billinmiyordu.

Tot nog toe waren wij niet op de hoogte van de ondubbelzinnige visie van de PKK naar ons toe.

Halkımız hakkında yazılı bir görüş ortada görünmüyordu.

Er was geen geschreven visie over de kwestie van ons volk (op tafel).

PKK, halkımızın gerçekleğini kabul ettiğini; Türkler, Araplar, Farslar, Kürtler gibi bir halk olduğumuzu yazılı bir biçimde de açıklasa, halkımız buna çok sevinir, cesaret alır ve hatta büyük bir açılım da sağlamış olacak diye düşünüyoruz.

Het aanvaarden van de werkelijkheid van ons volk door de PKK; als een volk zoals Turken, Arabieren, Perzen, Koerden door een schriftelijke verklaring, zou het door ons volk zeer op prijs worden gesteld, (het volk zou) de moed vatten en zelfs denken wij dat een grote betrouwbare handreiking (naar ons volk toe) zou worden daarmee bewerkstelligd.

Şimdiye kadar Asuri- Süryanilerin Kürtlere de bakış açısı fazla hoş değil, bunu da belirtelim yani.

Tot nog toe is de visie van de Assyriërs- Syriërs naar de Koerden toe niet erg positief, dit dient ook te worden vermeld.

Asurilere bir halktır gözüyle bakmamışlardı.

Ze beschouwden de Assyriërs niet als een volk.

Blz. 19, Kolom 3

Başkan APO: O Kürtler, Kürt gerçeğini de inkar eden Kürtlerdir.

Voorzitter APO: Die Koerden zijn Koerden die ook de Koerdische werkelijkheid ontkennen.

ADO: PKK’n de bu konuda yetersiz kaldığını düşünüyorduk.

A.D.O: We dachten dat ook de PKK onvoldoende op de hoogte was van deze kwestie.

Halkımız gerçekliğini açıklayan, kabul eden…

Diegenen die de werkelijkheid van ons volk openbaarden, diegene die accepteerden….

Başkan APO: PKK’nin sözü budur, size aykırı değildir.

Voorzitter APO: De belofte van de PKK is dit, het is niet tegen jullie.

N.U. kendi deneyimlerini aç.

N.U. vertel over je eigen ervaringen.

(Opmerking vertalers: N.U. is een afkorting van Numan Ugur. Ugur was een “Christen” uit Tur Abdin uit het Dorp Mezizah gerecruteerd door de PKK in 1984 en was de tweede van de PKK na Ocalan.

N.U.: Şimdi Başkanım, daha önce de arkadaşlarla tarışmıştık bu konuda.

N.U. (Numan Uğur): Nu, mijn voorzitter, voorheen heb ik met de vrienden over deze kwestie gediscussieerd.

Bizim de yetmezliğimiz olmuştır, yani Asuri halk gerçekliğini belki yazılı olarak açmadık yeterince.

Ook wij zijn tekort geschoten, dat wil zeggen, misschien hebben wij de werkelijkheid van het Assyrische volk niet genoeg schriftelijk uitgedragen.

Ama özünde buna da hizmet ettiğimizi vurguladım.

Maar in hoofdzaak heb ik ook naar voren gehaald dat we hieraan aandacht hebben gegeven.

PKK, sadece Kürt ve Süryani halklarının değil, bütün halkların çıkarlarını ve özellikle de bölge halklarının çıkarlarını esas bir harekettir.

PKK is niet alleen van het Koerdische of Syrische volk, maar een beweging voor de belangen van alle volkeren, en speciaal een beweging voor de fundamentele belangen van de volkeren in deze regio.

Başkan APO: İsa hareketi gibi bir tarz mi desem, yani bir insanlık hareketidir.  

Voorzitter APO: Als we zeggen dat het een type beweging is zoals die van Jezus, dat wil zeggen een menselijke beweging.

N.U.: Başkanım, bunu arkadaşlara anlattım.

N.U. (Numan Uğur): Mijn voorzitter, dit heb ik aan de vrienden uitgelegd.

Başkan APO: Anlamadılar mı?

Hebben ze dan niet begrepen?

N.U.: Anlanmadılar değil de, PKK olayını şimdiye kadar tanımıyorlardı.

Het gaat niet om het niet begrijpen, ze waren tot nu toe niet bekend met de zaak van de PKK.

Başkan APO: Tamamıyla bir insanlık hareketiyiz biz.

Voorzitter APO: In zijn totaliteit zijn wij een humane beweging.

Blz. 19, Kolom 4

N.U.: Öz kavranılmamış.  

N.U. (Numan Uğur): Ze begrijpen de kern ervan niet.

Başkan APO: Eksikliktir bu.

Voorzitter APO: Dit is een tekortkoming.

N.U.: Doğru, bu eksikliktir.

N.U. (Numan Uğur): Dat is waar, het is een tekortkoming.

Onların kasdı bir de, madem Asuriler var diyoruz, niye gazetelere yazılmadı.

Ze bedoelen ten eerste mee te zeggen, als wij (=PKK) zeggen dat de Assyriërs bestaan, waarom hebben ze in de kranten niet geschreven?

Başkan APO: Ben kırk defa Asuriler vardir diyorum.

Voorzitter APO: Ik zeg veertig keer dat de Assyriërs bestaan.

PKK bunu söylemiştir.

De PKK heeft dit gezegd.

N.U.: Gayet tabii başkanım.

N.U. (Numan Uğur): Maar natuurlijk mijn voorzitter.

Mesele budur.

Hier gaat het om.

Vurgulasın diyorlar, yazılacak zaten ve vardır da……

Ze (= PKK) dienen het te benadrukken zeggen ze (= ADO), het zal sowieso worden geschreven en het bestaat ook….

Başkan APO: Gayet tabii.

Voorzitter APO: Maar natuurlijk.

Yani şimdi gitsinler Cezire’de söylesinler, ben böyle demişim.

Dat wil zeggen, ze moeten nu gaan naar Cezire en zeggen dat ik het zo heb gezegd.

Eğer halk kabul etmediyse, tek bir kişi bile kabul etmezse, gelsinler söylemiştir.

Als het volk het niet accepteert, al is het één persoon die niet accepteert, laten ze komen en zeggen.

ADO: Yazılsın, yazıya dökülsün.

A.D.O: Laat ze schrijven, laat (de inkt) uitgieten op het schrift.

Bu söylenenleri, Kürt halkı da, Suryani halkı da bilsin, bu gerçekleri görsün.

Laat het Koerdische volk, laat het Syrische volk datgene wat is gezegd horen, deze werkelijkheid inzien.

Başkan APO: Kendiniz yazmalısnız; dergilerrimiz, gazetlerimiz açik.

Voorzitter APO: Jullie dienen het te schrijven, onze tijdschriften, kranten staan open.

İstenildiği gibi zaten yazılıyor.

Het wordt sowieso geschreven naar jullie wens.

ADO: Biz yazıyoruz.

A.D.O: Wij schrijven

Birey olarak biz de yazacağız.

Wij zullen ook apart schrijven.

Bizim istediğimiz PKK’nin veya Parti Önderliğinin bizlere bakış açısı nedir; bu yazılı bir biçimde açıklansın.

Wat wij willen weten is de visie van de PKK of de visie van de leiders van de Partij naar ons toe, laten ze dit in geschreven vorm ontvouwen.

Halkımız bundan çok etkilenir, cesaret alir.

Ons volk zal hierdoor erg veel worden beïnvloedt, het zal moed vatten.

Blz. 19, Kolom 5

Başkan APO: PKK adına sen yaz N.U.

Voorzitter APO: Namens PKK mag jij schrijven N.U.(=Numan Ugur)

Bunu parti kararı haline getir.

Je moet hier de beslissing van de partij uitvoeren.

Birlikte yazın, biz karar haline getirelim.

Schrijf samen, we zullen de beslissing uitvoeren.

Bu konunda sorum yok, o halledilir.