Circis Aslan (Alias George Aryo)

Foto: ROJ TV, April 2005

Paar opmerkingen:

1. De heer Circis Aslan gebruikt hier zoals gewoonlijk zijn alias, George Aryo

2. Hij verheerlijkt de westers kolonisatie product door ons vols valselijk als ,,Assyriërs” te presenteren.

3. Hij ontpopt zich als vertegenwoordiger van de ,,Assyriërs” in het Koerdische parlement. Dit is heel vreemd; immers de heer Aryo is door niemand gekozen; hoe kan hij zeggen dat hij namens ,,Assyriërs” in het Koerdische parlement zit? Hij zit in het parlement namens zichzelf en behartigd persoonlijk belangen.

4. Verder zegt hij dat het Parlement van Koerdistan is voor alle minderheden uit zuidoosten van Turkije. Abdulla Ocalan zegt ook dat de PKK niet alleen voor de Koerden is, maar voor alle minderheden. Precies hetzelfde verhaal!

5. De heer Circis Aslan zwijgt in alle toonaarden over de GHB die al actief was in opdracht van PKK. Mogen we daarom niet stellen dat allen die in het Koerdische Parlement zitting hebben genomen en zich als ,,Assyriers" presenteerden een soort politieke tak van de GHB vormden in het Koerdische Parlment als een logische stap van de gemaakte afspraken tussen ADO en PKK in 1993?

Volkskrant 6-5-1995

 De oprichting in Den Haag van een Koerdisch parlement heeft veel opschudding veroorzaakt. In de media is volgens George Aryo (zijn werkelijke naam: Circis Aslan)de stem van de oprichters nauwelijks gehoord

Wij willen niet met de wapens praten

Over de oprichting van het parlement van Koerdistan is de afgelopen weken veel gezegd en geschreven. Er is een kamerdebat aan gewijd en in Den Haag hebben duizenden Turken ertegen gedemonstreerd. De betrekkingen tussen Turkije en Nederland zijn onder zware druk komen te staan.

In de media kwam iedereen aan het woord: parlementariërs, ministers, woordvoerders van Turkse organisaties en deskundigen. Maar degenen om wie het eigenlijk ging, de oprichters en leden van het parlement in ballingschap, werden te vaak vergeten.

Wie zijn deze parlementariërs?

Zijn het terroristen, .zoals sommigen beweren, of zijn het democraten? Terwijl een aantal van hen in Nederland woont, is deze parlementariërs niet naar hun mening gevraagd. Sommige politici hebben hen bij voorbaat tot terroristen gebombardeerd.

Ook ik ben lid van het parlement van Koerdistan. Ik ben Koerd noch terrorist. Ruim tien jaar woon ik in Nederland en ik ben nog nooit in aanraking geweest met justitie. Vreemd genoeg ben ik dus ook geen Koerd, maar behoor ik tot het Assyrische volk; christenen die al eeuwen samen met de Koerden in hetzelfde gebied wonen.

Velen zullen zich afvragen waarom de Assyriërs met de Koerden een parlement hebben opgericht. Het is echter niet alleen een parlement van en voor de Koerden, maar voor alle minderlieden in zuidoost Turkije. Het heet dan ook niet Koerdisch parlement, maar parlement van Koerdistan in ballingschap.

Om te weten waarom het parlement is opgericht, is het van belang de recente geschiedenis te raadplegen. Ik beperk me tot deze eeuw.

In de Eerste Wereldoorlog zijn een half miljoen christelijke Assyriërs en 1,5 miljoen Armeniërs door of met toestemming van het Turkse regime om het leven gebracht.

Miljoenen Koerden en Assyriërs zijn door de Turkse leiders achtergesteld en vervolgd. Het motto was: laat ze dom blijven, anders komen ze in opstand. Het gebied bleef verstoken van industrie, wegen, elektriciteit en fatsoenlijk onderwijs.

Zowel de Assyriërs als de Koerden zijn door de Turkse overheid nooit erkend als minderheden. De Koerden werden berg-Turken genoemd, de Assyriërs Christen - Turken. De oprichter van de republiek, Kemal Ataturk, heeft niet voor niets de leuze 'Turkije is van de Turken' gelanceerd. Deze leuze prijkt nog dagelijks op de voorpagina van het grootste landelijk dagblad.

In Turkije zijn democratisch gekozen Koerdische parlementsleden gevangen gezet, anderen zijn gevlucht. Vanwege de gedwongen assimilatie en de onderdrukking hebben miljoenen Assyriërs en Koerden hun vaderland verlaten. Zij zijn het die het parlement in ballingschap hebben opgericht. Via dit parlement willen zij de hele wereld van de jegens hen gepleegde misdaden op de hoogte stellen en de rechten van de volkeren uit Koerdistan behartigen. Zij willen hun activiteiten in ballingschap voortzetten, met democratische middelen, niet met kalashnikovs, niet met bommen.

Duizenden Turken demonstreerden onlangs in Den Haag. Zij waren van mening dat Nederland geen, toestemming had mogen geven voor· de oprichtingsvergadering van het parlement. Dat juist Turken die in Europa leven zo fanatiek tegen het recht zijn van anderen om een vergadering te beleggen, is vreemd. De Assyriërs en de Koerden verwachten van de Turken in Europa meer tolerantie.

In Nederland mogen de Turken bijvoorbeeld hun eigen taal onderwijzen, hun eigen godsdienst belijden, hun eigen waarden en normen behouden. Waarom krijgen wij van de Turken niet dezelfde rechten in hun geliefde vaderland? Waarom mogen de Koerden niet eens een televisieprogramma van vijf minuten hebben in hun eigen taal?

Van mij en de 64 andere leden van het parlement in ballingschap zult u niet horen dat Turken niet mogen demonstreren. Maar demonstreren om een vergadering te verbieden, is net zo'n tegenstrijdigheid als de leuze 'Turkije voor de Turken' in een land waar miljoenen niet-Turken leven.

In noord-Irak maakt het Turkse leger ook slachtoffers onder de Assyriërs. Deze onderdrukking door het Turkse leger is een van de redenen waarom de Assyriërs met vier vertegenwoordigers in het parlement in ballingschap deelnemen. Niettemin leeft ook in de Assyrische gemeenschap de vraag waarom Assyrische christenen deelnemen aan een instituut dat wordt gedomineerd door islamitische Koerden. Vooral omdat beide volkeren met elkaar een zware geschiedenis achter de rug hebben.

Maar de klassieke uitspraak 'vrede sluit je met je vijanden, niet met je vrienden' kan ook hier worden toegepast. De Assyriërs en de Koerden dienen vandaag de handen in een te slaan. Beide volkeren zijn op elkaar aangewezen, zoals de Israëli’s en de Palestijnen dat zijn. Zij leven al eeuwen in hetzelfde gebied, dat de Koerden Koerdistan noemen en de Assyriërs Assyrië.

De Koerden streven niet direct naar afscheiding van Turkije, maar naar democratie en vrijheid in een land waarin voor alle volkeren een plaats is. De Assyriërs willen ook erkenning van hun nationale rechten in een democratisch land. Zij hopen door het parlement van Koerdistan in ballingschap op termijn een stem te krijgen op het internationale politieke toneel.

George Aryo Is lid van het par1ement van Koerdistan in ballingschap; hij vertegenwoordigt hierin de Assyriërs.