Aramese Geestelijke Genocide

Sommige Arameeërs noemen zich in onze dagen "Assyriërs", dit vanwege de haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw. Andere Arameeërs zijn bekend geworden als "Chaldeeërs". Ze zijn echter allemaal Arameeërs. Overal waar U het woord "Assyriërs" tegenkomt dient U het als Arameeërs te lezen. In Turkije zijn de Arameeërs bekend geworden als “Süryani” en in Arabische als “Al-Suryan”

Aramese Geestelijke Genocide

Westerse geestelijke kolonisatie

English Version

Inhoud:

	1. Inleiding
	2. Welke Jezus? - Jezus van het Westen en Spirituele Genocide
	3. De ‘liefde” van de Jezus van het Westen en het zaaien van verdeeldheid onder het Aramese volk

3.1. Verdeeldheid onder de Oost- Arameeërs

3.2. Verdeeldheid onder de West- Arameeërs

3.2.1. Het dorp Binebilis en de Amerikaanse Protestanten

3.2.2. Arameeërs in Jeruzalem

3.2.3 ‘Afslachting’ in de naam van ,,Jezus "

3.3. The Forgotten Genocide: Eastern Christians, The Last Arameans

	3.3.1. De geestelijke en seculiere machten
	3.3.2. Ketters, Jacobieten

4. Gedaantewisseling- Politiek - Religie

5. Verheerlijking van de anti-Aramese, geestelijke koloniale product ,,Assyrianisme”

1. Inleiding

De geestelijke genocide van de Arameeërs van Aram-Nahrin (Mesopotamië) begon met de komst van de Westerse missionarissen/ koloniale machten (Frankrijk en Verenigde Koninkrijk) naar het Midden- oosten in de 16^e en 19^e eeuw waarbij ze ravage hebben aangericht en de ondergang van het Aramese volk in het Midden-Oosten hebben bewerkstelligheid. Door de tussenkomst van de missionarissen/ diplomaten werd het eenvoudige en vaak analfabete volk verdeeld in diverse denominaties, een vreselijke vorm van fanatieke nationalisme werd geïntroduceerd, wat later tot uiting is gekomen in het door hen gecreëerd geestelijke koloniale fanatieke product ,,Assyrianisme”- dat in onze zelf het niveau van terrorisme heeft bereikt (hier en hier).

Gezinnen, kerken, gemeenschappen en dorpen werden uit elkaar gerukt in de naam van ,,Jezus” waarbij onbeschrijfelijke, ondefinieerbare, diepgaande onderling haat, wroeging, minachting en leed werd veroorzaak en gestimuleerd in de naam van ,,vooruitgang”, ,,ontwikkeling” en ,,onderwijs”. Kinderen werden tegen ouders opgehitst, families tegen elkaar opgezet, dorpen, stammen en steden werden gescheiden en omringt door een geestelijke rood lijn van ongekende, onbegrijpelijke haat en wreedheid gekweekt door de Westerse missionarissen/ koloniale machten.

Deze onderlinge haat, versplintering en verzwakking is zowel de Koerden , Turken en andere volkeren niet ontgaan. Deze geestelijke genocide heeft de lichamelijke genocide in de hand gewerkt. Immers, toen de lichamelijk genocide plaats vond door het toedoen van Koerden en Turken, waren de Arameeërs sterk verdeeld en de onderlinge haat, gestimuleerde door de Westerse koloniale machten/ missionarissen, ongekend hoog. Een volk dat geestelijk is verdeeld is vanzelfsprekend een zwak volk. We stellen ons daarom op het standpunt dat de lichamelijk genocide veel minder ernstig zou zijn geweest als de geestelijke genocide van ,,verdelen en heersen” in de naam van ,,Jezus” niet had plaatsgevonden door de westerse koloniale machten.

De missionarissen/ koloniale machten, die beweerden in opdracht van Christus Jezus van de Bijbel te handelen, hebben een haat teweeggebracht in het Midden-Oosten onder de Arameeërs van Aram-Naharaim die z’n weerga niet kent. Hun majestueuze Syrische Kerk van Antiochië werd in stukken gehakt. Ze hebben onoverbrugbare verdeeldheid teweeg gebracht onder dit weerloze en vredelievende volk; die de missionarissen verwelkomden als hun gelijken en broeders in Christus Jezus. Helaas hebben de Westerse missionarissen deze eenvoudige Bijbelse liefde misbruikt voor hun politieke doeleinden. De missionarissen waren in die tijden tegelijk diplomaten.

We zullen straks zien, dat de missionarissen in feite de ,,hemelse” en ,,aardse” belangen met elkaar hebben vermengd; die heeft geleide tot een gruwelijke smeltpot van onheilige wandaden. Er zal nu een poging worden ondernomen om te ontmaskeren welke ,,Jezus” nu achter deze onheilige daden heeft gezeten en verantwoordelijk kan woorden gesteld voor deze onheilige ,,missie” in het Midden-Oosten.

2. Welke Jezus? - Jezus van het Westen

Geachte lezer, aangezien U straks met buitengewoon onfrisse zaken zult worden geconfronteerd omtrent de verdeel en heers politiek van de Westerse missionarissen in de naam van ,,Jezus”; is het van uiterste belang om eerst de identiteit van deze Jezus vast te stellen die een aanzienlijke schade in het Midden-Oosten heeft aangericht. Zijn deze ,,missie” activiteiten werkelijk ingegeven door Jezus Christus van de Bijbel of trekt er op de achtergrond een andere ,,Jezus” aan de touwtjes die de gedaante van Jezus Christus van de Bijbel heeft aangenomen?

Omtrent het verkondigen van Evangelie zegt Apostel Paulus,, Ik heb er altijd mijn eer in gesteld het evangelie niet te verkondigen op plaatsen waar al over Christus gesproken was. Het is niet mijn bedoeling te bouwen op een fundering die door een ander is gelegd" (Romeinen 15:20)

Hoe kan dit nu worden opgevat? Zowel de Katholieke missionarissen als protestanten hebben hun uiterst best gedaan, -straks zal dit worden toegelicht aan de hand van enkele voorbeelden-, om het Aramese Christelijke volk te splitsten in diverse denominaties. Zijn deze missionarissen beter toegerust met wijsheid en inzicht dan Apostel Paulus die weigerde evangelie te verkondigen op plaatsen waar men al van Jezus Christus had gehoord? Vandaag wordt dit in Nederland in feite voortzet door een pinksterbeweging in Enschede waarbij deze ,,Jezus” weer probeert om ons volk te verdelen. Deze Arameeërs waren/zijn echter Christenen, waarom was het dan nodig om hen te bekeren naar het ,,Christendom” zoals deze wordt ervaren door het Westen? Het antwoord op deze vraag vormt de kern van het probleem en strekt zich zelfs door tot onze huidige tijd en dringt tot het politieke leven en een algemene geestelijke mentaliteit die ingegeven wordt door verdelen, heersen en onderwerpen van andere volkeren.

Als wij kijken naar de Bijbel; dan kom je twee ‘Jezus’s tegen. De ene Jezus is de Jezus Christus die op de berg Golgotha is gekruisigd en weer uit de doden is opgestaan. De identiteit van die andere ‘Jezus’ is wat lastiger vast te stellen. In 2 Korintiërs 11:4 vertelt apostel Paulus ons over het verkondigen van een ‘andere Jezus’. En op een andere plaats lezen we "er zijn er die Christus verkondigen uit afgunst en wedijver " (Filipenzen 1:15).

Afgunst kan een mens soms tot grote ‘dingen’ bewegen. Afgunst kan tot grote haatgevoelens leiden, het kan de mens zover brengen dat hij dingen gaat doen die beslist onacceptabel zijn. Uit afgunst noemden de Farizeeërs Jezus Christus ‘duivel’. Koning Salomo zegt bijvoorbeeld,, Een steen is zwaar en zand weegt veel, maar nog zwaarder drukt op je de ergernis over een dwaas. Woede is wreed en kan je overspoelen, maar tegen jaloezie is geen mens bestand". (Spreuken 27:3-4).

Een aanwijzing voor de identificatie van “die andere Jezus” vinden we in 2 Korintiërs 11:14 waar we lezen "Geen wonder! Zelfs Satan vermomt zich als een engel van het licht". Satan heeft dusdanige vermogen en krachten om zich voor te doen als een lichtdrager, als iemand die de mensen wil verlichten, die mensen wil helpen en wil verlossen. Dit betekent dat hij in staat is om de gedaante van ‘Jezus’ aan te nemen en dus zich voor te doen als Jezus.

Kijken wij nu naar de schade aangericht door de Westerse missionarissen/ diplomaten, dan kan dit nooit zijn ingegeven door Jezus Christus van de Bijbel, integendeel het heeft alle schijn van dat een andere ‘Jezus’ in het spel moet zijn geweest die deze ravage heeft aangericht. En deze andere ‘Jezus’ zouden we kunnen aanduiden als ,,Jezus van het Westen”. Immers volgens de leer van ,Jezus van het Westen” ben je pas een Christen als je gelooft zoals zij, de Westerse Christendom, jou voorschrijven. De "Jezus van het Westen" is zo machtig geworden, in de loop der eeuwen, dat hij de Jezus Christus van de Bijbel van z’n voetstuk heeft gestoten, zo machtig is de Jezus van het Westen!

Het paradepaardje van ‘Jezus van het Westen’ is altijd geweest: verdelen, heersen, verzwakken en onderwerpen. Hieraan hebben zich zowel katholieken als protestanten schuldig gemaakt; iets wat we beslist niet moeten onderschatten.

3. De ‘liefde” van de Jezus van het Westen en het zaaien van verdeeldheid onder het Aramese volk

We zullen hieronder aan de hand van enkele voorbeelden laten zien hoe de Westerse missionarissen, onder aanvoering van Jezus van het Westen, verdeeldheid hebben bewerkstelligheid onder het Aramese volk.

Het Aramese volk – diverse denominaties

In het prille begin van het christendom was het Aramese volk verdeeldheid in West- Arameeërs, dat waren diegenen woonachtige in het Romeinse Rijk en Oost- Arameeërs, diegenen woonachtig in Perzië.

3.1 Verdeeldheid onder de Oost- Arameeërs ('nestorianen')

De Oost- Arameeërs werden ook “Nestorianen” genoemd. Deze Nestorianen waren aanwezig in Hakkaria gebergten (grens Turkije- Irak), Irak en Iran. De Oost-Aramese nestoriaanse professor John Joseph heeft een buitengewoon interessante wetenschappelijke boek over het gedrag van de Westerse missionarissen geschreven onder de Oost-Aramese nestorianen in Irak, Iran en Hakkaria. De Titel van het boek luidt,, The Modern Assyrians of the Middle East”, Encounters with Western Christian Missions, Archaeologists, & Colonial powers” In zijn boek haalt John Joseph originele bronnen aan om het gedrag van de missionarissen te beschrijven. Zo vertelt hij op blz. 133 over de missieactiviteiten in Iran (Urmia) en zegt,, Andere door het westen gesteunde stromingen begonnen zich te profileren in het begin van de 20^ste eeuw. Een Zweeds - Amerikaanse “Augustana Synode” had een Nestoriaanse priester in dienst die een twee-dagen school bestuurde. De “Evangelican Association for theAdvancement of the Nestorian Church” opgericht in Berlijn in 1906 had een Nestoriaanse priester in dienst die een Lutherse opleiding kreeg in Duitsland. Gedurende tien jaren heeft een Duitse “Orient mission” een weeshuis buiten Urmia onderhouden voor de Nestoriaanse vluchtelingen uit de bergen. Andere kleine missies waren verbonden met “The American Dunkards”, “The Holiness Methodists”, “The American Southern Baptists and Northern Baptists” en de Engelse stromingen. Daar was waarschijnlijk geen enkel missieveld in de wereld waar zoveel rivaliserende “Christelijke” krachten aan het werk waren dan in Urmia in het begin van deze eeuw; allemaal vechtend voor de heerschappij onder deze enkele mensen. Het resultaat van deze ongepaste strijd uitte zich in demoralisatie, arrogantie van de kant van de Perzische Christenen, de transformatie van religie naar sport en handel. Deze factoren verminderden het respect van de Moslims voor de Christelijke gemeenschap en vermeerderde hun haatdragende jaloezie jegens de voor zichzelf opkomende en succesvolle buren"

Al deze ,,Christelijke” groeperingen waren daar om het ,,licht” van het Westen naar het Oosten te brengen, dat wil zeggen: om het oosten te verlichten met de visie van ,,Jezus van het Westen”, alleen dan pas, volgens de missionarissen was je dan gered van de verdoemenis.

In feite gaat het hier om niets anders dan vernietiging van een volk.

Hoe kun je een volk vernietigen?

Een volk kun je op twee manieren vernietigen. De eerste methode is het letterlijk doden door gebruik van wapens/geweld. Een tweede methode, een wat “vriendelijkere” subtiele methode is, dat je verdeeldheid creëert onder het volk op het culturele/ etnische/ sociale/ nationale en religieuze niveau en het volk tegen elkaar opzet, waardoor de nationale eenheid verdwijnt met als gevolg dat één en hetzelfde volk onder verschillende etnische namen wordt gepresenteerd en daarmee elkaar in de haren vliegt. En dat is exact wat met het Aramese volk is gebeurd

De hedendaagse problemen, bloedbaden en ethnische zuiveringen waarmee de Arameeërs van het Midden-Oosten te maken hebben zijn de onheilige vruchten van de bemoeienis van de koloniale illuminatiemachten met het Midden-Oosten, begonnen in de 16^e en 19^e eeuw.

De Arameeërs (inclusief “Assyriërs” en Chaldeeërs) zijn slachtoffer geworden van ongekende haatdragende daden van de koloniale intriges die tot hun ondergang hebben geleid in het Midden-Oosten en die hebben geresulteerd in hun Diaspora en de oorzaak zijn van de huidige problemen waar de Arameeërs meekampen niet alleen in het Midden-Oosten, maar ook in de landen van Diaspora.

De geestelijke genocide, dat wil zeggen, de verdeeldheid onder de Arameeërs werd ingevoerd op academische, culturele en sociale niveau door de koloniale activiteiten van Frankrijk en Groot- Brittannië in het Midden-Oosten waardoor een culturele genocide werd gepleegd op het Aramese volk met de uitvinding van de term “Chaldeeërs” door Frankrijk (+ Vaticaan) in 1553 en de term “Assyriërs” door Groot- Brittannië (+ protestanten) vanaf 1853.

De kerkelijke en politieke machten hebben destijds met elkaar nauw samengewerkt en hebben kampen opgezet in Turkije, Irak, Iran waarin Aramese kinderen werden grootgebracht die compleet waren ontworteld van hun Aramese identiteit en plantten daarbij een gruwelijke vorm van fanatisme in hun harten, dat zorgde voor een grote afkeer van hun Aramese oorsprong. En dat gaat onverminderd door tot in onze dagen.

In het jaar 1553 hersenspoelden de Westerse Katholieke missionarissen samen met Frankrijk een deel van de Oost- Aramese “Nestoriaanse” geestelijkheid doormiddel van omkoping en chantage om zichzelf “Chaldeeërs” te noemen. Als gevolg hiervan raakte de Aramese taal bekend als “Chaldese” taal en een deel van de Aramese natie werd bekend als “Chaldese” natie in sommige delen van de Westerse literatuur. De verdeeldheid onder de Oost- Aramese Nestoriaanse kerk werd bewerkstelligd door de oprichting van de “Chaldeeuwse kerk van Babylon” in datzelfde jaar 1553.

Er werden scholen gebouwd in Irak, Iran en Turkije door de Katholieke missionarissen en de Aramese kinderen werden gehersenspoeld. Er werd een afschuwelijk demonische haat jegens andere Aramese denominaties in hun harten ingeplant waardoor een onoverbrugbare verdeeldheid werd bewerkstelligheid. Zodoende werden de Aramese- Chaldeeërs compleet ontworteld van hun Aramese oorsprong. Dit was de eerste aanval op de Aramese erfgoed.

Als gevolg van onderlinge haat en competitie tussen de Westerse Katholieken en Protestanten, werd hetzelfde proces in de late 19^e eeuw herhaald, nu door de Anglicaanse Kerk en het overgebleven deel van de Oost- Aramese “Nestoriaanse” stammen van Hakkaria (grens Turkije – Irak) en Urmia (Iran) werden gehersenspoeld om zichzelf “Assyriërs” noemen – een term dat in beginsel puur geografische en alleen op Aramese Nestorianen werd toegepast. Het resultaat was dat het Aramees bekend raakte bekend als “Assyrische” taal en de Aramese natie als “Assyrische” natie; dit was de tweede en meer ernstige aanval op de Aramese erfgoed – een soort geestelijke genocide

Nadat de Oost- Aramese “Nestorianen” werden gehersenspoeld om zichzelf “Assyriërs” te noemen, maakte zich een vreselijke vorm van nationalistische fanatisme meester van hen. Ze startten vervolgens om de Aramese erfgoed, bewaard en onderhouden sinds duizenden jaren, te vervalsen.

Aramese taal veranderden ze in “Assyrische” taal. De Syrische Kerk veranderden ze in “Assyrische” kerk. In alle boeken en geschriften veranderden ze overal het woord “Syrisch” of “Aramees” in “Assyrisch”.

Om het Aramese taal “Assyrische” taal te noemen is een vorm van culturele genocide, om het Aramese volk “Assyrische” volk te noemen is een verwerpelijke vorm van geestelijke genocide. En deze genocide gaat onverminderd door tot in onze dagen. De veroorzakers van deze onheilige daden doen alsof hun neus bloedt en wijzen graag op de fouten van anderen terwijl ze hun eigen misstappen negeren.

En het is dit fanatisme dat geleid heeft tot vijandschap van de omringende volkeren in het Midden-Oosten dat uiteindelijk ons volk in het Diaspora heeft gebracht.

Door het “goede” en effectieve onderwijssysteem van koloniale machten werd het onderlinge wantrouwen en haat tussen diverse Aramese denominaties zodanig gestimuleerd en verdiept dat er onoverbrugbare verdeeldheid werd bewerkstelligd. De nieuwe “Assyrisch” identiteit werd zo intensief ingeprent dat de Aramese Nestorianen begonnen om overal in de religieuze en seculiere boeken het woord “Aramees” of “Syrisch” te vervangen door “Assyrisch”. Door de effectieve propaganda/ desinformatie zijn later sommige Aramese leden van andere denominaties ook gaan geloven in de “Assyrische” benaming als etnische benaming.

Deze pijnlijke en mythische omschrijvingen waarmee ons volk werden aangeduid, uitgevonden door de buitenstaanders, die zich onbewust waren van de Verborgen Parel- hetgeen tot vandaag de dag begraven lag onder de vervolgingen en etnische zuiveringen van het voorbije eeuwen, is zeker niet in overeenstemming met de historische feiten zoals opgetekend door de grote historici van de Kerk van Antiochië, die niet alleen de wereld van hun tijd hebben verlicht met theologische kennis, maar ook met de profane wetenschap.

Telkenmale als ons volk wordt geïdentificeerd met een andere naam dan Arameeërs, worden we herinnerd aan de pijnlijke activiteiten van de westerse missionarissen in het midden-oosten die de oorzaak zijn geweest van leed en verdeeldheid. Onder andere, het verdeel en heerspolitiek uitgevoerd in de naam van “Jezus” heeft ons volk verzwakt en gesplitst in diverse denominaties.

(meer over deze kwestie: http://www.aramnahrin.org/Dutch/VGV_IrakeseChristenen.htm#4)

3.2 Verdeeldheid onder de West- Arameeërs

De bisschop Hanna Aydin heeft in zijn boek "Die Syrisch-Orthodoxe Kirche Von Antiochien, Ein geschichtlicher Uberblick von Hanna Aydin (1990, Bar Hebraus Verlag, Holland) een studie verricht naar het gedrag van de diverse volkeren waaronder de Arameeërs in de loop der eeuwen – en nog steeds hebben moeten dienen. Hij gaat uitvoerig in op het gedrag van de Perzen, de Byzantijnen, Romeinen en de Turken. Er wordt echter ook aandacht besteed aan het gedrag van de "Christenbroeders" uit het Westen en de manier waarop ze leed en verdeeldheid hebben veroorzaakt in het oosten. Enkele voorbeelden zullen dit toelichten:

3.2.1 Het dorp Binebilis en de Amerikaanse Protestanten

Hanna Aydin vertelt ons over de inspanningen van de Evangelisch- Lutherse Amerikaanse missionarissen die probeerden om het dorp Binebilis Protestant te houden. Hij zegt,, De bewoners van het dorp Binebils waren 9 jaar lang Evangelisch- Luthers. Toen de Amerikaanse, protestantse zendelingen naar Tur-Abdin kwamen, beloofden zij de bewoners van Binebils dat ze op het eind van iedere maand voedsel, kleding en ook geld zouden ontvangen. De ononderbroken vervolgingen in het begin van de 19'de eeuw veroorzaakten in Tur-Abdin een grote ellende, maar vooral hongersnood. Toen de dorpsbewoners van die giften hoorden, namen ze meteen het Protestantse geloof aan, want een meerjarige verzorging werd hun gegarandeerd. De zendelingen hebben 9 jaar lang de bewoners van Binebils gevoed. Op het eind van de maand kreeg iedere bewoner een kledingstuk, of een paar schoenen, of een pak macaroni of plantenolie, enz. Bovendien kreeg de burgemeester van het dorp nog regelmatig geld (omkoping??). In de winter van het 9'de jaar had het zo gesneeuwd, dat de paarden niet in staat waren om de goederen van Mardin naar Binebils te vervoeren. Een maand ontvingen zij niets van de dominee, maar deze troostte(?) hen met de woorden dat ze de volgende maand het dubbele zouden ontvangen. Merkwaardig genoeg sneeuwde het de volgende maand weer zo overdadig dat opnieuw niets vervoerd kon worden. Velen beweerden, dat de dominee zelf intussen naar Mardin was geweest om zijn overheden(?) te bezoeken.

De bewoners van Binebils spraken met elkaar af dat niemand naar de kerk zou gaan, omdat ze al maanden niets ontvangen hadden. Bovendien was er een groep die op een afstand van de kerk met stokken klaar stond om mogelijke kerkbezoekers tegen te houden. De dominee ging, zoals gewoonlijk, zondag naar de kerk. Hij zag dat de kerk leeg was, ging zelf de klokken luiden en wachtte op de gelovigen. Een uur lang kwam er niemand. Hij wist, wat er aan de hand was. Hij ging naar buiten en zag een groep buiten staan en riep: "Hee, waarom komen jullie niet naar de kerk? Heb je de klok niet gehoord?" Het antwoord was: "Zolang we geen meel en ander voedsel en kleding krijgen, zolang is er voor ons geen kerk." (Boek blz 105)

Toen de dominee de knuppels in hun handen zag, trok hij zich weer in de kerk terug. Na het gebed ging hij te voet naar Mardin om verslag uit te brengen aan zijn overste. Deze zei: "Je hoeft niet meer terug te gaan. We kunnen niet dat hele dorp blijven verzorgen. We moeten elders schapen gaan zoeken." Toen de dominee niet terug keerde, gingen enkele bewoners naar Mardin om te horen, waarom de dominee niet meer kwam. Zijn overste zei: "Waarom verbieden jullie de gelovigen naar de kerk te gaan? Bovendien verlangen jullie ook nog giften." "Maar julie hebben ons beloofd iedere maand wat te geven en als jullie dat niet doen, waarom zouden wij dan Protestant blijven, dan gaan we weer terug naar onze oude Syrische kerk." De groep ging naar het klooster Zafaran om de bisschop te spreken. Nadat deze Binebils een pastoor had gestuurd, bleef het dorp tot op heden Syrisch-Orthodox.

Dit is een voorbeeld van de manier waarop de "Christenbroeders" uit het Westen aangespoord door ,,Jezus van het Westen” aan het werk gingen om verdeeldheid te zaaien onder de Arameeërs van Mesopotamië, met als dekmantel ,,Jezus Christus” van de Bijbel.

Wanneer de missionarissen/ diplomaten met de Arameeërs hadden samengewerkt, dan was een belangrijke deel van de regio gekerstend, met als resultaat stabiliteit in de regio en dus hadden we waarschijnlijk vandaag de dag minder problemen gehad. De Arameeërs kenden immers de hele regio en waren ze zeker bereid geweest om de missionarissen te helpen met het verkondigen van het evangelie aan hen die nooit van Jezus Christus hadden gehoord. Maar wat deden de missionarissen? Ze probeerden via omkoping, voedsel, chantage, onderdrukking, kleding, in de naam van van het geloof, om verdeeldheid te zaaien onder de Arameeërs van Aram-Nahraim! Uiteraard kan dit nooit de bedoeling van Jezus Christus van de Bijbel geweest, maar eerder een strategie van ,,Jezus van het Westen”.

3.2.2 Arameeërs in Jeruzalem

Niet alleen de Protestanten, maar ook de Katholieken hebben via geld, kleding en voedsel geprobeerd om de Arameeërs van hun geloof te beroven! Hanna Aydin bespreekt een voorval dat zich voordeed in Jeruzalem en zegt,, De Syriërs (= Arameeërs) in Jeruzalem waren ruim 10 jaar Katholiek. De Syrisch- Katholieke Bisschop Michael in Jeruzalem was tegelijkertijd bisschop van Cizre in Oost-Turkije. Zijn moeder kwam van het dorp Middo. Na de Eerste Wereldoorlog was er honger en armoede in het Syrische Tur-Abdin. De meeste Syriërs uit Middo trokken naar Jeruzalem, natuurlijk op blote voeten, in lompen gekleed en voortdurend hongerig. Zij bedelden voor hun dagelijks onderhoud. Op zekere dag had de heer Mirad Goge een gesprek met de Syrisch-Katholieke bisschop Michael. Michael gaf hem de volgende raad: "U weet dat ik alles van de Paus krijg, zoals mijn woning en onderhoud, en ook kan ik de armen veel geven. Voordat mijn geld verbruikt is, schrijf ik het Vatikaan, en krijg ik de hele som, waar ik om vraag. Nu heb ik maar een voorwaarde voor U. Als U nu alle verwanten en bekenden hier brengt, en niet meer Jacobieten blijft, maar beloofd Katholiek te worden, dan zal ik U in alle behoeften voorzien. U kunt er van op aan dat u elke dag genoeg te eten heeft."

Mirad Goge was zeer blij, kuste de hand van de bisschop en riep de Syriërs in Jeruzalem bij elkaar, en wilde dit kostelijk voorstel vooral aan de bekenden in het dorp Middo(Midden) doen.(Boek 106)

Hij verzamelde de talrijke families. Onder hen bevonden zich al 35 familieleden van de huidige pastoor Johannes Teber uit Berlijn. De naam van bisschop Michael was in die dagen beroemd bij de Syriërs. Na vele jaren waren de Syrisch-Katholiek geworden mensen in betere doen geraakt. Later kwam bij sommige van hen weer de herinnering op aan de Syrisch Jacobitische (= Syrisch-Orthodox) ritus en hun ceremonies, vooral bij hen die diakens geweest waren. De een zei tot de ander: "Hoe lang moeten wij nog Katholiek blijven?."

"Bij zo'n gesprek tussen de Syrisch-Katholieke christenen in Jeruzalem ontstonden dikwijls spanningen en conflicten onderling. Mirad Goge zei: "Beste broeders, ik ben zelf schuldig aan deze twist, laten we toch wachten tot bisschop Michael sterft, dan keren wij weer allen terug tot ons orthodoxe geloof, want ik geneer mij om hem dit te zeggen, daar hij ons zoveel gegeven heeft, toen wij honger leden." Maar door deze verklaring van Mirad Goge wakkerde hij het conflict aan. Enkelen wilden niets meer aan de kerk geven. De bisschop volgde in 't geheim de gang van zaken. Mirad Goge bracht de leiders bijeen en beloofde in aanwezigheid van de bisschop te verklaren dat ze niet langer Katholiek wilden blijven en dat hij die de band met de kerk gelegd had deze ook weer wilde ontbinden.

Een grote groep, onder leiding van Mirad Goge, is naar bisschop Michael gegaan. In plaats van: "Barechmor (= Zegen mij mijn Heer") te zeggen, zei Mirad Goge: "Het is niet naar waarheid, bisschop."

De bisschop antwoordde: "Ik wist van het begin af aan wel, dat de stem van Jacob Baradaeus uit je hart klonk, ga maar weg." Toen sloten zij zich aan bij de Syrisch-Jacobitische gemeenschap die vanaf het begin van het christendom in Jeruzalem was, en waarvan de kerk in de oude stad het St. Marcus-klooster is" (Boek 107).

Geachte lezer, ook hier weer zien we dat via omkoping de Arameeërs werden overgehaald om hun eigen geloof om te ruilen voor Katholiek geloof. Er wonen vandaag de dag rond 700 Aramese gezinnen in Jeruzalem en omstreken. Deze mensen zijn afkomstig van hen die terug zijn gekeerd naar hun geloof, nadat ze via het aanvaarden van geld waren overgehaald om Katholiek te worden. Omkoping, chantage en onderdrukking was de gebruikelijke tactiek van de katholieke missionarissen.

3.2.3 ‘Afslachting’ in de naam van ,,Jezus "

De voorgaande voorbeelden laten zien hoe de “Christenbroeders” uit het Westen probeerden om de Arameeërs van Mesopotamië te bekeren met financiële middelen. Ongetwijfeld zijn er meerdere pogingen geweest om de Arameeërs te bekeren, omdat men over het algemeen bij een mislukte poging niet wilde opgeven. Hoe dan ook, het werd de missionarissen kennelijk op één of een andere manier duidelijk dat hun pogingen via geld en dergelijke geen vruchten afwierpen en dus begon men over te gaan op wat onfrissere technieken. Hanna Aydin haalt een voorbeeld aan die op z’n minst afschuwelijk te noemen is. Hij zegt: “Na de Krimoorlog hebben de Europese machten de Turken gedwongen de christelijke minderheden dezelfde rechten toe te kennen als de moslims(2). Sinds die tijd hebben de Syrische christenen een meer negatief beeld gekregen van de zending en missie van het Westen, daar ze meer de bekering van de Oosterse christenen voor ogen hadden dan hun bescherming tegenover de moslims. Nog in leven zijnde personen kunnen hiervan getuigen.

De zendelingen en missionarissen hebben de moslims tegen de christenen opgehitst. Daar er in het Oosten nog geen T.V. is, worden er in huis godsdienstige en profane verhalen verteld (Boek 100).

Zo wordt het volgende verhaal verteld: ,Er was in de stad een missiecentrum. De missionarissen hadden goede relaties met het sultanaat. De sultan was de missionarissen zeer ter wille. Toen de missionarissen bemerkten dat de pogingen om hen (Syrisch Orthodoxen) te bekeren door geld of kleding geen gevolg hadden, trachtten ze hen met dwang, vooral door middel van moslims, over te halen. Zo zeiden ze aan de sultan: "Deze Jacobieten (= de Syrisch-Orthodoxen) zijn geen echte christenen, zoals wij, en ook geen echte moslims, zoals U. De regering zal in de toekomst moeilijkheden met hen krijgen. U moet hen dwingen een van beide religies aan te gaan hangen." De missionarissen verwachtten dat ze onder dwang geen moslims zouden worden, maar zich voor hulp tot de missie zouden wenden en dan stond de deur tot bekering open."

"De Turkse troepen vielen de dorpen en steden van de Syrische christenen aan. De strijd duurde ruim een maand. Veel lijken lagen in de straten, omdat men geen tijd vond om ze te begraven."

Als wij het bovenstaande verhaal mogen geloven, dan heeft dus ‘in de naam van Jezus’ een enorme afslachting plaats gevonden onder de Syrisch-Orthodoxe Christenen, de Arameeërs van Mesopotamië. Velen werden vermoord, omdat ze hun geloof niet wilden opgeven. Enkelingen zijn hetzij onder dwang of hetzij tegen omkoping Protestant of Katholiek geworden. Onder andere deze manier van ‘bekering’ heeft bijgedragen tot het ontstaan van de Syrisch Katholieke kerk en de Syrisch Protestantse Kerk. Deze manier van ,,bekeren” vindt nog steeds plaats. In Enschede schijnen geldelijke bedragen in het vooruitzicht te worden gesteld als men zich opnieuw laat,,dopen”. Natuurlijk wordt ook weer de schijn gewekt alsof men dit doet in de naam van Jezus Christus van de Bijbel, terwijl in werkelijkheid niemand anders dan ,,Jezus van het Westen” aan het werk is.

3.3 The Forgotten Genocide: Eastern Christians, The Last Arameans

The Forgotten Genocide: Eastern Christians, The Last Arameans is een wetenschappelijke analyse van de hand van Sebatien de Courtios omtrent de vergeten Aramese genocide. De Courtois staat ook stil bij de activiteiten van de Westerse missionarissen in Turkije, met name onder de Syrisch- orthodoxen. Enkele interessante voorbeelden zullen uit het boek van Courtois worden aangehaald om het gedrag van ,,Jezus van het westen” toe te lichten.

3.3.1 De geestelijke en seculiere machten

Over de vorming van de Syrisch –Katholieke Kerk lezen wij ,, De eerste [Syrisch] Katholieke Patriarch was ingewijd in Aleppo in 1662 met Franse hulp door de bemiddeling van Ambassador Francois Picquet (pagina 33)….. hetgeen werd aangemoedigd door de Franse diplomaten aanwezig in Aleppo in die tijd… De diplomaten moedigden de splitsing aan in de hoop dat er op een dag de oostelijke kerken zich zouden verenigen met de kerk van Rome (XiX)…. De katholieke missie activiteiten werden zeer sterk ondersteund door het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken, die was versterkt in de regio door de vorming in 1856 van een vice-consulaat in Diyarbekir op verzoek van het Vaticaan (Pagina 36).

Alstublieft geachte lezer, de machtige ,,Jezus van het Westen” heeft de geestelijke en seculiere machten samengesmolten om de Arameeërs van Mesopotamië te verzwakken onder het voorwendsel van,,eenheid”. Dit onheilige ,, evangelie” verkondiging werd door Jezus van het Westen gebruikt om zijn ideologie van ,,verdelen en heersen” in het Oosten te planten met alle gevolgen van dien voor het Aramese volk.

Het moge duidelijk zijn, dat dit beslist niet het werk van Jezus Christus van de Bijbel kan zijn. Anders gezegd: hier heeft duidelijk een illegale, anti-Bijbelse, anti-christelijke activiteit plaatsgevonden met als resultaat,, haat, verscheuring, verzwakking” van gezinnen, dorpen en steden.

Men moge opmerken dat in onze dagen velen, met name onder de westerse Christendom, schreeuwen uit de daken voor dialoog, samenwerking en eenheid binnen het Christendom. Allemaal mooi en prachtig voor de camera’s. Echter, als we dit vanuit de Christelijke Bijbelse optiek willen benaderen, dan zal men toch eerst in het Westen zich moeten ontdoen van de erfenis en de ravage van de,, Jezus van het Westen” en zich eindelijk wenden tot Jezus Christus van de Bijbel. Als men dat met open hart en volgzaam geweten doet, dan zal men ook begrijpen dat men eerst de eenheid van de Arameeërs in ere dient te herstellen door een eerherstel voor hun kerk. Dit houdt dus in dat men de Aramese Katholieken zal moeten ertoe bewegen om terug te gaan naar hun moeder kerk daar hun misleiding een antichristelijke activiteit was. Zolang dit niet plaats heeft gevonden, blijft de Westerse kerk onder de invloedsfeer van ,,Jezus van het Westen”. Met vrome woorden en prachtige verklaringen alleen kom je er niet!

Ook voor de anglicaanse kerk is het belangrijk om toe te geven en te erkennen dat de door hen uitgevonden product,, Assyriërs” onjuist was om de Oost- Arameeërs ermee te identificeren waardoor ze werden ontworteld van hun ware identiteit.

3.3.2 Ketters, Jacobieten

Op blz 22 lezen we,, Het dorp waar we in de nabijheid onze teneten hadden gezet werd bewoond door de Jacobieten (= Arameeërs). Dit soort mensen kwam ons bezoeken, tezamen met enkele notabelen. Het is erg moeilijk om de onkunde van deze arme ketterse priesters voor te stellen en hun bijgeloof in al de superstities en absurditeiten in hun land" (Brief van de Rooms Katholieke Priesters Rhetore aan Priester Duval, date: 7-7-1881)….

"De ketters van dit land (= Arameeërs) lijken niet te worden wakker geschud door hun dwalingen; ze zijn verlaten door hun leiders en denken dat hun sekt hopeloos is en geen toekomst heeft . Dat is de reden waarom the protestanten, de enigen die op hen inwerken, zoveel vooruitgang hebben geboekt onder hen. (Brief van de Rooms Katholieke Priesters Rhetore aan Priester Duval, date: 14-7-1881)

Op blz. 23 lezen we,, De Jacobieten zijn zonder twijfel de meest verzwakte christelijke gemeenschap in het land. Ze hebben geen hoop om in staat te zijn zichzelf op te beuren, daar hun volk nog de middelen nog de vitaliteit heeft voor de taak. Hun leiders zorgen op geen enkel manier voor hen, nog op het geestelijke vlak, nog op het seculiere vlak. Onder hen heeft de onwetendheid zijn ultieme punt bereikt, zo erg zelfs dat hun religie niets anders is dan een beschamende rotzooi één meer absurd dan de laatst. De Protestanten hebben begrepen dat zij een makkelijke prooi zijn, en dus hebben zij hen ingesloten op hun gebruikelijke manier. (20-2-1882, letter from father Duval to the provincial of France)

Dit is nu het ‘respect’ van de Katholieke missionarissen die naar Tur Abdin waren gekomen met het doel het volk uiteen te verscheuren. En let alstublieft op de zinsnede,, Dat is de reden waarom the protestanten, de enigen die op hen inwerken, zoveel vooruitgang hebben geboekt onder hen”

Men heeft een wereld voor zichzelf geschapen waarin Jezus Christus niet meer aan de orde is, maar de spelletjes van de machtige Jezus van het Westen de boventoon voeren. Het is ,,zij of wij” kwestie geworden, zonder dat men waarschijnlijk beseft wie men zelf is. Zo erg kan het zijn als je de politieke en religieuze belangen met elkaar laat versmelten. Naast het ,,ketterse” woord Jacobit, gebruikt men ook het woord ,,monofysiet” om de ketterij van de Arameeërs te onderstrepen. De westerse boeken (vooral katholieken) staan vol van deze woorden waarmee ons volk onterecht is verketterd. Sebastian Brock heeft in deel III van de verborgen parel deze kwestie haarfijn onderuit gehaald.

Deze missionarissen zien ons volk als ,,onnozele ketterse volk” die even bekeerd moet worden hetzij naar het Protestantisme, hetzij Katholisme. Men heeft werkelijk geen enkele besef dat men daarmee een zeer belangrijke Bijbelse gebod overtreedt en een geestelijke gordijn heeft laten neerdalen tussen het westen en het oosten. Men lijkt ook geen flauwe idee te hebben van de schade die men heeft aangericht.

4. Gedaantewisseling- Politiek - Religie

De Jezus van het Westen heeft /had in feite twee pilaren waarop hij zijn ideologie in de praktijk vorm gaf en nog steeds vormgeeft. Het betreft hier om een religieuze pilaar en een politieke pilaar. In beide gevallen profileert Jezus van het Westen als,, de verlosser”, ,,de verlichter”, ,,de redder “ van de mensheid waarbij hij altijd zijn eigen ideologie op de voorgrond plaatst. Wij hebben voorbeelden aangehaald hoe hij ,,religie” als middel heeft gebruikt om tot zijn doel te komen en andere volkeren te onderwerpen. Wij hebben ook gezien dat hij soms de twee pilaren laat samensmelten om zijn doelen te realiseren.

Zijn politieke pilaar van ,,verlossing” heeft, zou men kunnen zeggen, handen en voeten gekregen in de Renaissance van 15^e eeuw die geleid heeft tot de vernieuwingsbeweging‘Verlichting’ van de 18^e eeuw. Deze ideologie kwam vooral in Frankrijk op gang en leidde tot de Franse revolutie waarbij het menselijke wezen centraal werd gesteld en God werd uitgeschakeld.

Anders gezegd: de Jezus van het Westen ondergaat gedaantewisseling om tot zijn einddoel te komen. De ene keer gebruikt hij religie en dan weer politiek om zijn ,,verlossingswerk” aan de wereld te verkondigen.

Het eind resultaat is altijd: verwoesting, chaos, ontreddering, verwarring, vernieling, plundering, bloedbaden en ondergang. Als voorbeeld kunnen worden genoemd Irak, Syrië en Libië. Overal waar de Westerse koloniale machten voet aan de grond zetten wordt het land volledig verwoest en geplunderd.

5. Verheerlijking van de anti-Aramese, geestelijke koloniale product, “Assyrianisme”.

“Assyrische” geestelijke terreur: een product van Jezus van het Westen/ Koloniale machten

De onheilige geestelijke koloniale product ,,Asyrianimse” is een uitvinding van de afschuwelijke Jezus van het Westen met het doel leed en verdeeldheid teweeg te brengen onder de Aramese natie. Het is dit onheilige geestelijke koloniale product wat in onze dagen geleid heeft tot fanatisme en terrorisme. De Kurdische Abeiders Partij (PKK) was zo onder de druk van het fanatisme dat ze in 1993 een monsterverbond met elkaar sloten. Zie hier meer over dit monsterverbond: http://www.aramnahrin.org/Dutch/MonsterVerbond_PKK_ADO_24_4_1993.htm

Als wij kijken naar hun verwoede pogingen om de geschiedenis van het Aramese volk te vervalsen, als wij kijken naar hun pogingen om het Aramese taal te presenteren als “Assyrische” taal, als wij kijken hoe deze bandieten doelbewust alles in het werk stellen om te liegen, te bedriegen, te manipuleren en te misleiden met betrekking tot de Aramese cultuur en taal, dan kunnen wij het volgende zeggen:

Vanuit de geestelijke oogpunt gezien, hebben deze mensen de verwachtingen van hun Westerse koloniale meesters en scheppers meer dan overtroffen als het gaat om liegen, bedriegen en vervalsen. Jezus van het Westen had het niet beter kunnen doen. Ze zijn bezeten door de geest van Nimrod/ Asshur antichrist.

Enkele voorbeelden van websites die het onheilige, anti-Aramese koloniale product “Assyrianisme” verheerlijken.

1. http://www.aina.org (= Assyrian International News Agency)

(http://www.aina.org/aol/lang1.htm)

De fanatici achter deze website stellen alles in het werk om de geschiedenis en het cultuur van het inheemse Aramese volk te vervalsen. Ons volk wordt valselijk door hen geïdentificeerd als, “Assyriers” of soms ook weergegeven als,, Assyriers, inclusief Chaldeeers en Syriers”.

Ons Aramese taal wordt valselijk gepresenteerd als,, West- Assyrisch” en “Oost- Assyrische” taal.

Meer over AINA: http://www.iraqichristians.org/Dutch/Ondergang_Arameeers_Irak_16_8_2007.htm

2. http://www.bethsuryoyo.com/ (Beth Suryoyo Otouroyo)

3. http://www.nineve.com/

Zeer fanatieke website vol met haat naar de Aramese taal en erfgoed. Het Aramese volk wordt valselijk geïdentificeerd als,, Assyriers” en het Aramees wordt geïdentificeerd als “Assyrische” taal.

4. http://www.assyrianamericanleague.org/

5. http://www.assyrianlanguage.com/

Deze website presenteert valselijk onze sacrale taal als “Assyrische” taal, volstrekt verwerpelijk.

6. http://www.assyrian-language.com/

Deze website is verwarrend en tegenstrijdig. De Syrisch (Aramese) taal wordt geïntroduceerd als ,,Aramees/Asyrisch/Syrisch” taal.

7. http://www.learnassyrian.com/aramaic/

Deze website is een typische valse website.

Er zijn natuurlijk veel meer websites van de afvallige Arameeërs die zich “Assyriers” noemen en die een immense hoeveelheid desinformatie uitspugen. Wij hopen echter dat de voorgaande paar voorbeelden voldoende zijn om een indruk te geven van de pogingen van deze mensen die alles in het werk stellen om de fabels en legendes uitgevonden door de Westerse missionarissen, die de oorzaak zijn van haat en verdeeldheid, levend te houden.

********************************

Hier kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief